wow... ik ben blij dat ik dity verhaal heb gelezen, het heeft echt indruk op mij gemaakt. Zelf ben ik nooit gepest, alleen een beetje geplaagd maar dat is vanzelf opgehouden. Zelf heb ik ook nooit gepest.
Maar echt... Respect!

^^^^^ Wow, echt heftig. Ben ik even blij dat jouw gepest over is en dat je een sterker persoon bent geworden. Er zijn gepeste kinderen die hun hele leven last houden, omdat ze heel bedeesd zijn en bang om gepest te worden.

1 Ding heb ik niet gesnapt: er was geen reden om je te pesten.
Meestal is er wel minstens 1 hoofdreden, zoals: Brildrager, beugeldrager, iets te mollig, fan van.. (vul hier iets in dat door andere mensen kinderachtig gevonden word), te slim, 'dom' (staat tussen haakjes omdat ik vind dat dom ZIJN niet bestaat, je kunt uiterlijk dom DOEN), enz.
Bij jou waren er telkens weer nieuwe redenen?
Die Roy had gewoon een pispaaltje nodig ofzo?
In 1 woord: ACHTERLIJK. (die Roy dan, ook al is hij schizofreen)

Ik dacht op de basisschool altijd dat ze wel erg bleven doorzeuren over pesten, omdat 'dat toch bijna nooit gebeurde', maar daar denk ik nu toch wel heel erg anders over.
Ze moeten juist nóg meer aandacht aan pesten besteden!
Zoiets hoort niet te kúnnen gebeuren, dat is gewoon: Gestoord, Aso, ***, ****, (vul hier nog meer woorden in die waarschijnlijk niet op het forum mogen omdat ze iets te grof zijn).

Heel veel Respect met een Hoofdletter voor jou, dat je hier door bent gekomen en dat je het hebt gedurfd om het te vertellen.

Bedankt voor jullie reacties

@ Mars-me, Er was inderdaad niet echt een reden om mij te pesten. Uiteindelijk heb ik niks gedaan, ik was alleen kwetsbaar in die tijd en dat zag Roy.
Roy had eigenlijk een probleem bij zichzelf, hij is niet alleen zelf gepest geweest vroeger maar ook nog schizofreen, wat ook kan voorkomen daarin is dat zulke mensen dingen zich inbeelden. Hij zag mij dus als een slecht iemand en dacht zelf dat hij goed was. In het hele verhaal bleef echt onduidelijk waarom Roy zonder enkele aanleiding de haat kreeg naar mij. Dat is ook denk ik één van de dingen erin dat de lezer zijn aandacht houdt, je wilt weten wat de reden is, en hoe de hoofdpersoon zich hieruit kan redden.
Pas toen hij verdwenen was werd alles duidelijk.

Maar ik denk dat er nog wel 1 vraag onbeantwoord bleef aan het eind: Hoe had Roy gereageerd toen Martijn werd toegelaten uiteindelijk?
En was hij nog zo gebleven of veranderde hij?
Niemand die het weet...

omg, k heb tranen in mijn ogen . Ech super erg .! gelukkig is t goed gekomen!

Dankjewel, wel minder dat je erom moest huilen. Dan heeft het verhaal je wel geraakt.
Maar inderdaad alles is weer goed gekomen
Bedankt voor het lezen!

echt een heel aangrijpend verhaal, logisch dat 47 mensen dit erg mooi vonden. Als je zou willen zou je hier echt iets mee moeten doen! al snap ik wel dat je je vrhaal niet kwijtkan aan een regiseur en dat een echt boek hierover ook erg pakkend is moet je er toch misschien over na gaan denken....

SUCCES

Ja, inderdaad. Als dit een boek zal worden en het wordt opgemerkt door een filmmaker, de kans bestaat dat zulke bedrijven/mensen het vaak veranderen op een aantal punten. In het ware verhaal word ik bijvoorbeeld NET niet afgerekend door Roy, omdat Charel er was. Maar een filmmaker zou er misschien van maken dat ik juist wel door hem wordt afgerekend om zo meer bezoekers te trekken voor zijn film.

Maar, ik zit er wel serieus overna te denken om er toch een boek van te maken, als het kan bijdragen tegen het gepest op de scholen in NL. Of ik er veel geld mee krijg maakt mij eigenlijk niets uit, zal het zelfs niet eens willen. Omdat dit een heftige deel is uit mijn leven. Ik vind het belangrijker dat mensen heel goed beseffen wat ze iemand aan kunnen doen met het pesten, het begint meestal onschuldig, maar kan uitlopen tot iets heel ergs zoals het bij mij helaas is gegaan. Dat het goed afliep allemaal kwam echt door het geluk. Ik hoop ook dat de slachtoffers die het niet meer zien zitten, door dit verhaal ook weer beetje de moed krijgen om vol te houden.

Ik heb het vaak voor mezelf gehouden omdat ik me ervoor schaamde toen. Maar na jullie reacties te hebben gelezen zou ik er echt overna denken om een boek van te maken. Ik heb mijn ervaring jarenlang als een last gezien, een vervelend last dat verborgen moest blijven. Maar nu begin ik er anders naar te kijken, ik denk namelijk dat het ook wat goeds kan brengen en dat is mensen helpen.

tis je eigen besslissing, maar als je dat boek gaat schrijven, zou ik toch een doelgroep kiezen, basisschool, of de eerste klassers ofzow.

Het is alweer inmiddels een tijdje verder, maar ik heb dit verhaal uiteindelijk kunnen schrijven in een boek van ongeveer 110 bladzijdes.
Het schrijven ging nog altijd wel vermoeiend omdat het een gevoelig stuk blijft uit mijn leven.
Ik heb er nog niet overna gedacht om naar een uitgeverij te gaan, maar momenteel helpt een kennis mij ermee. Die op de Nederlandse film en televisie academie zit in Amsterdam, wilt later filmmaakster worden.

Zij helpt me om fouten eruit te halen, maar vind het verhaal zelf ook erg goed neergezet.
Mocht het moment ooit aankomen dat ze gaan uitgeven, dan wil ik het niet als waargebeurd doen. Voor eigen privacy, of zou ik het toch als waargebeurd uitgeven?
In iedergeval, het is een zware proces voor mij geweest en nog steeds wel een beetje om te schrijven, het blijft je hele leven wel bij natuurlijk.

Ik hoop dat (als het wordt uitgegeven enzo) het mensen laat beseffen hoe erg het is.. Ik heb er iig respect voor dat je dit op een forum hebt gezet!

Dankjewel. Ja aan de andere kant er zijn al zoveel verhalen over pesten, dus twijfel nog.
Ik heb wel besloten dat ik dit dagboek laat verwijderen. Het heeft al bijna een jaar gestaan en inmiddels heeft iedereen het wel gelezen.
Verdere reden dat ik laat weghalen is omdat het verhaal ook echt een deel uit mijn leven verteld en als een uitgeverij er ooit wat gaan inzien, ja dan moet dit sowieso weg van het internet.
Ik ben wel blij dat ik het heb gedeeld afgelopen tijd want door jullie ben ik er iets opener over geworden, want ik durfde er nooit over te praten. Ik schaamde me dood ervoor...
Nu heb ik erdoor een boek geschreven en laten we hopen dat het iets gaat worden. Ik vind belangrijkste dat mensen gaan beseffen wat voor impact het kan hebben, ik kan dit mijn levenlang nooit meer vergeten. Alleen slechts minder eraan denken.
Belangrijkste boodschap aan mijn ervaringen is dat uiterlijk soms helemaal geen rol hoeft te spelen om slachtoffer te worden.
Ik las weleens reacties op internet van: "Hoe kan die nou gepest zijn? Het is zo'n lekkerding!"

Om dat soort dingen kan ik me dood ergeren...Mensen schijnen te vergeten dat er soms meer speelt dan alleen dat.

Wow, heb net heel je verhaal in een keer gelezen, wat heftig zeg!

Ik ben zelf ook getraumatiseerd door mijn pestverleden, van groep 3 tot 8.. Wou dat ik zo sterk had kunnen zijn als jou! Ik heb er therapie voor gehad van mn 14e tot 16e, maar nu helaas ook weer.. het is inspirerend om te lezen dat je ondanks je tegenslagen zo ver bent gekomen! Dankje!

Echt knap dat je je verhaal zo hebt opgeschreven, en dat je er een boek van hebt geschreven, hoe wil je het boek gaan noemen? ik wil het graag lezen!

Dankjewel, Wicked Rose!

Iedereen is sterk, dus jij ook! Wat ik heb doorgemaakt hoeft niet te betekenen dat ik een soort held ben hé Iedereen kan dit overkomen en zichzelf eruit redden, zolang je maar blijft geloven in jezelf dan komt alles op zijn plekje terecht!

Ik moet nog kijken hoe ik het boek ga noemen, ik laat het hier wel weten als het zover is.

Wow, ik heb echt wel een brok in mijn keel nu
Ik vind het echt super heftig en super knap dat je dit verhaal kan en durft te vertellen. En ik vind het heel knap dat je zo ver bent gekomen op het MBO. Echt... ik weet eigenlijk niet wat ik nog meer moet zeggen..ik ben er denk ik een beetje stil van ben
Ik ben zelf ook jaren lang gepest geweest en en daar hebben ook gevolgen aan gezeten (nog steeds) maar het was lang niet zo heftig als dit

Dankjewel voor het lezen!

Waarom werd jij gepest? Ik hoop dat je nu wel beetje hulp ervoor krijg?
Soms lijken de gevolgen even net zo zwaar te wegen als het pesten zelf, misschien zelfs zwaarder soms...

Graag gedaan!

Ik heb eigenlijk nog steeds geen idee waarom ik werd gepest. Het begon in groep 5. Ik denk dat dat meisje het deed omdat ze zelf ook erg onzeker was. In groep 6 had mijn moeder ervoor gezorgt dat ze niet meer bij mij in de klas zat en dat heeft geholpen. Zij stopte ermee. Maar daarna ging het gewoon verder met twee andere meiden tot en met groep 7. En zelfs in groep 8 hielden ze er nog niet mee op. En waarom zij het deden? Ik weet alleen dat ze mij niet meer als vriendin wilde en daarom mij maar gewoon negeerde, en roddelde en buitensluiten en dat soort dingen. Zij waren van die populaire typjes waar ik vaak maar een beetje bij stond. Het klinkt misschien als niks maar ik heb me echt heel vaak rot en alleen gevoeld. En soms had ik zelfs het idee dat de hele klas mij niet mocht en zelfs de andere groep ook niet. En het was niet alleen op school, net als bij jou was het ook op msn of gewoon buiten schooltijd.
De basisschool was dus echt een vreselijke periode, maar de middelbare was ook niet geweldig als ik daar zo aan terug denk. Ook daar was ik niet heel erg geliefd, vaak omdat mensen mij saai en stil vonden. Maarja..dat kwam dan weer door wat er op de basisschool is gebeurt. Ik heb een aantal keer vragen gekregen van 'waarom ben je zo stil?' iemand noemde mij ook een keer lelijk en iemand zei zelfs een keer 'jij bent echt dood.' Nou, daar wordt je ook niet echt zelfverzekerd van.
Maar nu ga ik naar het MBO en hoop ik op een nieuwe start met nieuwe mensen

Ik heb er geen hulp voor maar ik heb wel in groep 7 op een assertiviteitscursus gezeten. Heeft eigenlijk niet zo geholpen. Eigenlijk heb ik mezelf erbovenop geholpen. Ik ben nog steeds onzeker enzo maar ik ben al op goede weg vind ik.

Sorry voor het lange verhaal

Vervelend, Ddeemm!
Maar inderdaad, een nieuwe start doet een hoop nieuwe kansen!
Ik heb respect voor je dat je ervoor vecht en jezelf zo goed erboven hebt geholpen, sterkste kant moet ook uit jezelf komen vaak.
En ach het maakt niet uit of je verhaal lang is, hoe meer je erover open doet hoe beter. Beter nu dan laat, toch?
Heb vertrouwen in jezelf, het probleem ligt heel vaak bij de pester en niet bij jou of een andere slachtoffer van pesten. Mensen moeten maar eens accepteren dat niet iedereen hetzelfde is, de één is stiller en de ander drukker.
Blijf wie je bent, Ddeemm! Zo kom je verder

Heel erg bedankt lam6!

woow jouw verhaal is wel heftig hoor ik ben zelf ook behoorlijk gepest (en ja ik heb daar nu na 4jaar nog steeds last van.) maar als ik dit zo lees stelt mijn hele gedoe niet eens zo heel veel voor maar succes verder op school enzo
ik heb er trouwens echt respect voor dat je je hele verhaal zo op het forum neer zet want dat heb ik zelf ook gedaan(ik maak het denk ik niet af) maar ik vond het zelf moeilijk om dat te doen omdat je dan vanuit een ander persectief ziet wat voor dingen er eigenlijk gebeurd zijn en dan lijkt het ineens een stuk minder erg(tenminste in mijn geval) en tsja eigenlijk weet ik niet echt wat ik daarmee wil zeggen maar ik vind het echt goed van jou