Wat, hoe kon ik ze alleen laten met die gasten, snel liep ik terug. "Sorry, ik, ik.. ik ga jullie wel helpen." Stotterde ik, ik keek naar beneden en werd een beetje rood, ik wou niet naar Chiyo kijken want dan werd ik nog roder. Ik pakte mijn zakmes uit mijn tas. "Gasten, jullie mogen deze hebben, als jullie mijn vrienden laten gaan." Zei ik. "Haha, en dat zeg jij, het meisje dat net wegliep." Ik werd boos. "Noem mij geen meisje!" Ik ging steviger staan. "Kom maar, pak me maar, maar niemand noemt me meisje." Met zijn drietjes waren we een tijdje in een gevecht. Maar uiteindelijk hadden we ze verslagen. "Ga weer naar huis.." Zei Chiyo droog. Ik keek weer naar mijn schoenen. "Uh, uhm.. oké.." Mijn hart bonsde erg. We liepen naar huis, ondertussen kwamen we Sakura en Shino tegen. "Het spijt me jongens, en Sakura, je verdient het niet, om mij als je vriendin te hebben, ik ben toch alleen maar slecht, en Shino, je verdient het niet om mij als zusje te hebben, ik veroorzaak alleen maar chaos.."

- Kimmiko Chan

Verbaasd liep ik het huis binnen. Gelukkig was Kimmiko nu weer veilig. Ik riep Chiyo, of hij nog naar binnen kwam. Hij rende me snel achterna. 'Okay, jij gaat snel naar de jongenszaal en ik naar de meisjeszaal, voordat we betrapt worden, okay?!' riep ik net iets te hard.

~Chiya

"K-Kimmiko... ga weer naar huis?" vroeg ik stamelend. Ugh, wat was er toch met mijn. Ik kon niet eens meer normaal praten na dat gevecht. Met z'n drieën liepen we terug. Plotseling stonden daar Shino en Sakura. Kimmiko bleef zich maar verontschuldigen. Ik vond het sneu voor haar en wilde zeggen dat ze juist helemaal niet slecht was... maar elk moment dat ik mijn mond open trok stond Chiya keihard op mijn tenen. Toen Kimmiko uitgepraat was legden Shino en Sakura ieder een arm om Kimmiko heen. Uiteindelijk liepen we met z'n vijven naar huis. Om een of andere reden kon ik mijn ogen niet van Kimmiko af houden. Plots hoorde ik Chiya giechelen. "Hebben we een oogje op iemand, broertje?" Ik werd rood en keek de andere kant op. Wat had ik toch een raar zusje.
Toen we binnen waren riep Chiya dat we niet moesten opvallen. "Niet zo hard!" fluisterde ik. Maar het was al te laat. "Zo zo zo," hoorde ik een stem van achter ons. Angstig keken we om.

-Chiyo

Er was weer eens heisa om waarschijnlijk niks. Toen ik iemand vroeg wat er aan de hand
was mompelde ie ddat Kimmiko weg was gelopen. Het zal wel weer niet zijn.
Waarschijnlijk was ze al weer terecht, want het was opeens stil geworden. Had de huisbaas ze betrapt?
>Rini Krimiean<

"Waar was jij Kimmiko?" Vroeg de huisbaas. "Weggelopen.." Zuchtte ik. "Ach, ik wil niet dat dit vaker gebeurd, maar ik zie het door de vingers, en ik ga zo toch weg, dusja.." Ik glimlachte. "danku meneer!" Ik buigte en rende naar de slaapzaal. "WOESH." Gilde ik. En ik rende naar de woonkamer, Chiyo zat een beetje depri op de bank. Ik ging naast hem zitten. "Gaat het wel?" Ik keek hem perongeluk recht in zijn ogen na, en mijn hoofd schoot naar beneden. Ik werd knalrood. "Ja, het gaat wel, maar beloof me dat je niet meer wegloopt.." Ik knikte. "Je lijkt net mijn broer." Giechelde ik. "Oh fuck, nu doe ik broederlijk." Zei Chiyo. Ik giechelde weer. Chiyo keek me strak aan. "Is er iets?" Vroeg ik wanneer ik mijn hoofd schuin hield. Zijn hoofd zakte naar beneden en hij werd rood. "Oh nee, maar.. nee laat maar." We keken elkaar aan. Zijn ogen zagen er zo mooi uit. Onze handen lagen naast elkaar, mijn hand verplaatste en ik raakte zachtjes zijn hand aan, we werden beide rood.

Verstopt onder mijn capuchon stond ik in de muziekwinkel. Ik keek naar alle cd's. Er waren er genoeg die ik zou willen kopen, maar ik had bijna geen geld meer. Het belletje bij de deur klingelde. Hotaru stond ongemakkelijk in de deuropening. Ik legde de cd weer neer en liep naar haar toe. Ze greep mijn hand en trok me mee de winkel uit, door de straatjes, terug naar het huis. Verdoofd door de drugs liep ik achter haar aan. Vlak voor de deur stopte ze en keek in mijn rode ogen. Ik staarde terug. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Opeens viel Hotaru in mijn armen.
'Beloof je me nooit meer weg te gaan?' zei ze. Ik vouwde mijn armen om haar heen. Het vreemde gevoel zat nu ook in mijn buik, maar dit keer voelde het goed.
'Belooft.'

-- Takeshi Tako --

Sorry ik vind Takeshi en Hotaru gewoon zo schattig, ik moest dit gewoon typen :3

Moordronde omdat ik alle dubbelrollen kwijt ben behalve bendeleden -,-
Chiya liep door de tuin, ze ging op een rustig bankje zitten, het was een mooie dag. Chiya keek naar de boom waar iets wegschoot. “Wie ben je?” stotterde ze. Geen antwoord, een raar gezaag klonk, Chiya zag een bivakmuts en een kettingzaag. De kettingzaag sneed in haar keel. Ze kon nog net iets uit gillen, maar het was telaat, ze was al overleden. De moordenaar had iets achtergelaten: De bivakmuts & de kettingzaag.
Chiya – Ayumii. (klasgenoot) is dood, vermoord door een bendelid.

Mijn hart gloeide nog steeds van hetgene wat er gebeurt was met Takeshi gisteren. Ik zuchtte, ik moest even een luchtje scheppen en ik wandelde wat rond op het domein toen ik opeens een kettingzaag zag liggen achter de grote eik. Hoe kon dat? vroeg ik me af, ik ging kijken. Ik begon te gillen van wat er lag en ik sloeg mijn handen geschokt voor mijn gezicht. Takeshi kwam aangelopen door mijn gegil. 'Wat is er?' vroeg hij me. Ik slikte en de tranen liepen over mijn gezicht. 'Chiya is vermoord.'

- Hotaru Kiun

Ik kwam op de gil van Hotaru af.
'Wat is er?' vroeg ik.
'Chiya is vermoord,' zei ze snikkend. Vol afschuw keek ik naar het levenloze lichaam van Chiya. Ik sloeg mijn armen om Hotaru heen en begeleidde haar naar binnen. Ik zette haar op de bank en ging naast haar zitten. Eigenlijk moest ik de huisbaas inlichten, maar daar had ik nu geen zin in. Hotaru leunde nog steeds snikkend tegen me aan. Ik aaide troostend over haar hoofd.

-- Takeshi Tako --

Ik werd wakker van vreselijk gezoem en een gil. Sacherijnig keek ik het raam uit terwijl ik uit bed strompelde.
''Mijn god! Chiya!'' Ik zag Chiya in een plas bloed liggen. Ik rende in mijn pyjama naar buiten. Ik zag Hotaru en Takeshi al bij haar staan. Er kwamen tranen in mijn ogen. Steeds meer mensen kwamen om haar heen staan.
"Chiya!'' Chiyo rende naar haar toe. ''Chiya, Chiya!'' Schreeuwde hij huilend.

-Miki Domoto-

Ik had iets verschrikkelijk gedaan, ik had het uitgemaakt met Shino, stom misschien, maar ik wilde niet dat Kimmiko verdrietig was dat ze mij zou verliezen, nee, dan had ik liever pijn dan dat ik een vriendin had verloren.
Ik strompelde naar de meidenzaal en zag Kimmiko op haar bed liggen, ze zag er vrolijk uit, 'hey', zuchtte ik. Kimmiko kwam overeind en zette een bigsmile op. Totdat ze mijn gezicht zag, 'Wat is er?', zei ze verschrikt. 'Ik heb het uitgemaakt met Shino', fluisterde ik. En toen stroomde er een vloedgolf aan tranen over mijn gezicht.

~.~ Sakura Karamia ~.~

"WAT, maak het nu weer aan.." Schreeuwde ik tegen Sakura, opeens hoorde ik buiten een gil, ik trok Sakura mee, ik zag Chiyo buiten, hij schreeuwde het uit. Ik begon te huilen. "Nee, niet Chiya." Huilde ik. Ik ging naast Chiyo staan. "Chiyo, het komt goed." Mompel ik hem toe, ik aarzel maar pak zijn hand. "We gaan diegene vinden die dit gedaan heeft, wij." Ik streel zachtjes over zijn hand. De tranen stroomden over mijn wangen, ik was nog steeds verliefd.. Maar ik moest Chiyo troosten, en daarna kwam Sakura wel, dan moest ik die nog troosten.. Poeh, wat een getroost..

Shit, ik had me verslapen. Snel schoot ik in mijn kleren en liep naar beneden, mijn muziek onderweg meepakkend. Meestal nam ik mijn muziek niet mee, gewoon omdat er teveel kans was dat ik hem kwijtraakte.
Ik liep naar buiten, hopend dat niemand nog buiten was. Ik had niet verwacht dat er echt niemand was, maar er waren wel heel veel mensen buiten voor dit tijdstip.. Als versteend bleef ik staan.
De volgende dode was er..
>Rini Krimiean<

Sakura had het met me uitgemaakt. Omdat Kimmiko het er niet mee eens was. Verlaten zwierf ik door de stegen waar Kimmiko waarschijnlijk ook heeft gelopen. Ik had helemaal nergens behoefte aan. Alleen aan Sakura, maar die had er voor gekozen het uit te maken. Omdat ze geen slechte vriendin wilde zijn. En alsof het nog niet erger kon begon het nog te regenen ook. De meeste mensen op straat gingen naar binnen of onder een afdakje staan, maar ik bleef doorlopen met mijn hoofd naar beneden. Het maakte me allemaal niets meer uit.

-' Shino Chan '-

Toen ik Kimmiko en Chiyo zag staan werd de pijn alleen maar erger, ik was zo stom geweest.
Waarom heb ik het gedaan? Als ik geweten had dat Kimmiko mij vervangen had had ik bij Shino kunnen blijven, stomme trut die je er bent, dacht ik.
Ik voelde hoe er een nieuwe stortvloed van tranen over mijn wangen wilden lopen, ik liep weg, van Kimmiko en Chiyo, van Chiya's dode lichaam, maar helaas niet van de pijn.
Ik liep naar de meidenzaal en kroop in mijn bed, ik liet de tranen over mijn wangen lopen, het deed zo'n ongelofelijke pijn... Waarom was ik nu zo blond? Waarom heb ik dat nu gedaan?
Ik pakte mijn kussen en drukte die tegen me aan, en ik begon weer te huilen.

~.~ Sakura Karamiga ~.~

Ik was een beetje hersteld en ik realiseerde me dat ik in mijn pyjama stond. Zachtjes begon het te regenen, maar niemand ging naar binnen. Rini kwam naast me staan.
''Chiya...Hoe?'' Vroeg ze voorzichtig. Ik wees naar de plek waar de kettingzaag lag. Rini schrok, en ik gaf haar een knuffel.
''Het komt goed....'' Zei ik sussend. Ik liet haar los en keek om me heen.
''Weg! Allemaal naar binnen!'' De huisbaas was aangekomen. Een beetje bang liepen we allemaal naar de woonkamer, maar ik rende naar boven en sprong onder de douche.

-Miki Domoto-

Toen ik sakura naar binnen zag rennen rende ik haar stiekem achterna. "Meid, wat is er?" Ik ging bij haar zitten en keek Sakura aan. "STOMME TRUT!" Schold ze me uit. "Wat, bedoel je Chiyo en ik? Nee ik ben gewoon verliefd.. En ik ben echt dom geweest, je moet het weer aanmaken met Shino, ik wist gewoon niet dat zulke dingen gebeurde met verliefdheid." Zei ik wijs. "En, ik heb iets geleerd toen ik weggelopen was." Ging ik verder. "Dat je alleen maar gelukkig kan zijn als je goede vriendinnen hebt en goede vrienden." Ik glimlachte. "En, het spijt me echt, ik, ik was echt de slechste vriendin ooit.."
- Kimmiko Chan.

Alles draaide. Was Chiya dood? Nee toch? Chiya was niet dood. Toch wel. Nee niet. Ik wilde het niet, toch was het gewoon zo. Ik had haar gevonden. Ik had gegild. Ik had gehuild. Nu was ik stil. Ik wist niets meer, ik zag niets meer, ik hoorde niets meer. Het leek alsof mijn zintuigen gestopt waren met werken.
Lam zat ik op de bank... ik was het gewoon helemaal kwijt.

- Chiyo

Ik zat zoals altijd in mijn kamer een boek te lezen. Opeens hoorde ik iedereen buiten gillen. Ik keek uit het raam en zag Chiya dood op de grond liggen met een bivakmuts en een kettingzaag ernaast. Ik rende als een speer naar buiten en ging tussen de mensen staan die allemaal verstijfd stonden. Nee! Dit kan niet! Er is alweer iemand vermoord! Wie zou dit kunnen gedaan hebben!

-Taiki Doto-

We waren naar binnen gelopen. Ik was gewoon meegelopen.
Dan maar even niet weg. Chiya was dood. Chiya. Het ging niet goed, totaal niet.
>Rini Krimiean<