Het bleef stil en raakte geïrriteerd.
"Nou, denk maar even na over wat je gaat zeggen en als je er niets over wilt zeggen, zeg het dan!"
Ik keek naar het SMSje van Noah.
Ik moest me geen zorgen om hem maken, waarom zou ik me zorgen over hem maken, hij pest het vriendje of bijna-vriendje van Irene!
Maar waarom stuur ik dan twee kusjes naar hem, ben ik verliefd op hem?
Hij doet dat wel niet naar mij, ach ik ben gewoon waardeloos, ik krijg nooit een vriendje.
Ik had buikpijn, ik was jaloers op Irene, nog steeds.
Zou ik Irene vertellen dat ik Noah misschien leuk vind, of moet ik het direct aan Noah SMSen?
Nee, eerst aan Irene vertellen, maar eerst moet zij nog eens antwoord geven.

-Elena-

Sorry, ik was vandaag weg.
---------------------------
'Naar wie sms je steeds?' vraag ik aan Elena.
'Uhm..' ze kijkt op haar mobiel. 'Met Noah..'
'Haha..'
'Wat?'
'Je vind hem leuk!'
Elena is stil, en word rood.

~Irene~

Ik begon te stamelen.
"Ja, Uhh.. Misschien een beetje. Maar, ik stelde jou al eerst een vraag over Jasper.. Dus vertel!"
Nu waren we allebei rood en het was weer stil.
"Ja.." Zei ik.

-Elena-

Er is hier al 4 uur niet meer gereageerd, terwijl ik vaker spelers online zie

Ja.. maar ik heb geen inspiratie -.-

ik ook niet

Elena ik ben volledig lamgeslagen, mijn dochter is vermoord. Het duurt ff voor ik weer schrijven kan

^ ..

Verveeld liep ik over straat, niemand had me nog gezien. Zou ik zo het dorp uitkomen? Ik liep rustig door, totdat ik op de lange weg uit het dorp kwam. Mijn mond viel open.
...
Gigantisch hoge hekken met spikes stonden boven op de hekken, niemand zou er door kunnen, tenzij die burgemeester iets van granaten had. Ik wilde er door! NU!
Ik begon aan de hekken te sjorren, maar toen ik het rek net had aangeraakt ging er een schok door me heen.
"*****, AU" schreeuwde ik. Ik pakte mijn mobiel, en belde de burgemeester. Ik had hem in mijn telefoonlijst vanwege de rechtszaak, en daarna op prankcalls te maken. Ik belde, de telefoon ging drie keer over, en toen werd er opgenomen.

~Marica

Mijn (mobiele) telefoon ging.
"Jhon Anderson, met wie spreek ik?"
"Oh, jij bent het ( :blink )"
"Die barricade? Welke barricade?"
"Och.. Die stomme regering toch.. Nu vertellen ze niet eens wat ze doen met het dorp."
"Naja, je wilt er doorheen. Ik heb wel wat.."
"Maar: als je er problemen mee krijgt is het wel op je eigen risico.."

John.

@ Elodie

Dat was niet als Elena bedoelt
Als er geen '-Elena-' onderstaat, hoort het niet bij het spel

dat wist ik wel

"Jaja.. dat los ik zelf wel op."
"Oké dan, kom maar naar mijn huis. Je weet waar het is, die rotte tomaat is nog steeds te ruiken."
"Haha, mooi zo. Is goed, ik zie je daar."
Daarna hing ik op. Mooizo, ik moest en zou stappen! En er was hier echt geen leuke club. Ik begon richting het huis van de burgemeester te lopen.

~Marica

Een paar minuutjes later komt ze aan.
"Oke, ik zal het laten zien. Dit is strict geheim, dus zorg dat dit niet uitlekt."

Ik bracht haar naar de studeerkamer, en vroeg haar om even om te draaien. Ik wou nou eenmaal niet dat er wachtwoorden in handen van anderen komen.
Er opende een deur, die naar een ladder gaat, ongeveer wel een stuk of 50 meter diep. Niet vallen dus. Ik zet het licht aan, en de massief grote betonnen tunnels worden verlicht.
"Oud tunnelsysteem, stammend uit de tweede wereldoorlog, tegen de bommen. Maar zeer weinigen weten dat deze nog bestaan, en ik ben de enige uit dit dorp die ervan weet. Tot vandaag dan.
Deze ingang heeft mijn voorganger gemaakt. Elke zoveel tijd zul je een ladder of trap vinden.
De trappen leiden naar een bunker, die nu of verwoest is of een monument, of een metrostation. de ladders die kunnen overal naar leiden. Riools, groot genoeg om in te lopen, of huizen met een vergeten vluchtroute.

Wel weet ik dat als je nu naar rechts gaat, en de derde trap neemt, kom je bij een geheime ingang naar het metrostation van onze buurstad.
Als je er in wilt moet je maar even aanbellen hier, of ga naar ons verlaten metrostation, wat één trap naar links is, om er ook in te gaan.
Bij mijn huis liever niet de tunnels uit gaan."

John.

Ik keek om me heen, wow.
Dat was het enige waar ik mee kon komen. Nieuwsgierig keek ik naar de burgemeester, zou hij soms stiekem naar de club gaan? Hij zag er overwerkt uit, dus het leek me van niet.
Ik zuchtte, dit was aardig van hem. Nog even, en ik zou me schuldig gaan voelen over die tomaat, bah. We sloegen de hoek om, en hij wees naar een ladder.
"Die moet je gebruiken om bij je bestemming te komen."
Ik knikte, en klom de trap op. Ik besloot het toch te vragen.
"Gebruik je deze trappen nooit? Ik bedoel om naar de club te gaan ofzoiets?"
Hij schudde zijn hoofd, en trok z'n neus op, alsof dat idee hem vies maakte. Wat een rare man.
Misschien moest hij ook eens naar de club gaan. Maar ik ging het niet vragen.
Hij merkte mijn aarzeling, en vroeg: "Ga je nog naar boven?"

~Marica

Ik begon na te denken over hoe ik de stad kon ontvluchten mij neefje is jarig en hij is echt heel lief. Me oma die nu in een vezorgingshuis verderop woont belde ik maar ze had het steeds hoe opa de stad in kwam terwijl die afgesloten was
Tuut Tuut

Katja__________

"Ze ging naar boven, en ik ging weer terug naar huis."
"Hmm.. het is al later dan ik dacht. Ik moet maar eens gaan eten.
Ik warmde wat eten op, om daarna wat te gaan lezen in dat oer-saaie boek.
Hiervan viel ik wel snel in Szzllaapzzzz....


zzzzz

NACHT 3.

Kon niet slapen me gesprek met me oma had niet veel opgeleverd als dat mens niet zo dement was. Ik had trouwens het idee dat me moeder het had opgeschreven maar dat ligt bij me oma en daar ging het juist om dat ik niet naar me oma kon! Ik begon maar te brains stormen tunnels had ik niet ooit iets gehoord van tunnels . Dit is het oudste huis van het dorp ik had ooit volgens mij gehoord over tunnels!!!

ik sluip naar de kelder en dan struikel ik over een doos me moeder word wakker : "Katja naar bed NU!!"
ik loop naar me kamer en wacht tot ik gesnurk hoor dan probeer ik het opnieuw nadat ik heb de hele kelderdoorzocht nog een doos op zij schuiven...

___________________________Katja

Hoofdstuk 4

Noah ging niet slapen! Hij bleef TV kijken...Totdat...Hij een raam open hoorde gaan.
Hij zag iemand die hij kende. Hij kon het niet geloven...want die persoon had een pistool in de hand. De persoon richtte het op Noah, terwijl hij in heel erg geshockeerd was. Voordat hij het wist, voelde hij iets door zijn mond schieten. Een kogel...Hij viel neer, zijn pupillen naar achteren. De persoon schoot nog een paar keer op hem, en bracht hem daarna naar het huis van Elena.......

Noah (MOORDENAAR) is dood.

Het is OCHTEND.

Ik moet de begrafenis van Maya nog regelen.
Misschien moest ik maar eens hulp vragen aan iemand, misschien is er iemand die mij zou kunnen helpen.

Maar wie???

~Amanda