Lotte wordt elke dag ouder, zoals iedereen natuurlijk, en op z’n tijd is er wel eens een nieuwe look nodig. Ze heeft gekozen voor een mooie jas met rokje, en een legging. Haar haren vallen nu los over haar schouders. Hopelijk vindt Leighton het mooi!
Om nog wat geld te verdienen, besluit Lotte om een taxi te nemen naar het park en daar wat liedjes te spelen. Ze weet inmiddels dat de mensen die daar komen gek zijn van haar muziek, en ze krijgt altijd dikke fooien!
De eerste paar minuten komt er nog niemand, het park lijkt net uitgestorven. Maar na vijf minuten komen de eerste mensen op de muziek van Lotte af.
“Wat mooi! Wat mooi!” roept een oud vrouwtje.
Lotte moet lachen. Dat mensen zich zo kunnen inleven in muziek. Zelf kan ze zich ook erg inleven, maar sommige mensen zijn wel heel erg.
*Triiing* *Triiing*
Lotte hoort in de verte de schoolbel gaan. Ze kijkt even snel op haar horloge, en ziet dat het 15:00 is.
Rustig speelt ze weer verder, en verschillende mensen beginnen mee te dansen en zingen.
Opeens wordt er op haar schouder getikt.
“Mam! Mam!”
Lotte stopt even met spelen, en kijkt achter haar. Daar staan Aimée en Romy, en ook Leighton komt aanlopen.
“Mam! We zagen je spelen, dus we dachen: Kom, we gaan langs mama!”
Lotte omhelst de kinderen, en geeft Leighton een kus.
“Was het leuk op je werk?”
“Ja, heel erg leuk. En weer lekker wat geld gekregen.”
Lotte speelt snel weer verder, want er staan wat mensen ongeduldig te wachten. Na de eerste klanken beginnen ze te dansen, en Aimée, Romy en Leighton doen gezellig mee.
“Schat,” zegt Leighton na een tijdje, “moet je niet zo naar je werk?”
Lotte kijkt op, ze zat net lekker in haar liedje.
“Ja, ik ga zo, even dit liedje afspelen.”
Ze is blij dat Leighton het zegt, want ze was het al bijna vergeten. Al snel is haar liedje klaar, en ze rent naar de wc’s om om te kleden. Even later steekt ze de straat over, want ze heeft nog 5 minuten om niet te laat te komen.
Ondertussen gaat Aimée vissen, en Leighton en Romy gaan op het bankje zitten.
“Eh… Pap?”
“Ja, Romy.”
“Wat was dat nou?”
“Wat bedoel je, schat?”
“Ik hoorde van Aimée dat jullie ruzie hadden.”
“Nee hoor, dat was niks. Ik eh… Ik zei alleen tegen mama dat ze niet moest vergeten om naar haar werk te gaan.”
Dan staat Leighton op, en loopt weg. Aimée kucht nog net even.
Aimée en Romy gaan hun huiswerk maken, want morgen moet het al weer terug naar de juf! Omdat hun vader ook nog in het park blijft, maken ze hun huiswerk maar daar. Romy zit tegenover een vrouw, die een boek aan het lezen is. Als ze ziet dat Romy kijkt, begint ze te praten.
“Lukt het met je huiswerk?” vraagt de vrouw.
“Eh, ja hoor,” zegt Romy, die verbaasd is dat de vrouw wat zegt.
“Ik moet allemaal woordjes schrijven, en dat is niet zo leuk.”
De vrouw knikt, en zegt: “Ik ben Ranya. En wie zijn jullie?”
“Ik ben Romy, en dat is mijn zusje Aimée,” zegt ze, terwijl ze naar Aimée wijst.
Die kijkt op als ze haar naar hoort.
“Oh, hoi mevrouw Ranya!”
Terwijl de meiden nog eventjes verder kletsen, gaat Leighton naar de schommels toe. Soms is hij nog net een klein kind. Hij zwaait lekker door de lucht, met de wind door zijn haren. Eventjes al zijn zorgen vergeten!
Maar niet voor lang, want hij weet dat hij nog wat aan zijn inzicht moet doen. Voor zijn baan moet Leighton een goed inzichtniveau hebben, maar hij kan er nog niks van. Gelukkig kan Leighton wel een beetje schaken, wat meehelpt bij het oefenen. Even later heeft hij al niveau 1!
Aimée en Romy krijgen een beetje trek. Achter de heg zien ze een mandje staan, met allerlei lekkere dingen erin. Romy pakt al snel een bordje, en eet met grote happen haar broodje op.
Aimée eet alleen een stuk watermeloen. Watermeloen is haar lievelingsfruit, en ze lust het heel graag!
Als het eten op is, bestellen Leighton, Aimée en Romy een taxi naar huis. Ze zijn alledrie doodmoe, en hebben zin om te gaan slapen.
Even later komt Lotte ook thuis. Ze is net zoals haar gezin doodmoe, en duikt ook gelijk in bed. Het was een leuke, maar drukke dag vandaag!
