Tessie, zou je met aanhalingstekens willen typen als je het zegt? Dankje
---------------------------------------------------------------------------------
"Oke.. Niet schrikken, maar ik kan geesten zien en horen. In de pauze zat die enge vrouw Marica in me en Noah en Maya zweven hier rond. Maya zit nu al een tijdje bij ons en Noah zweefde net door de gang.."
Elena zei iest over warm en koud en ik krijg het warm en koud.
Echt heel erg eng.
"Oke ik geloof je !"
"maar denk je dat die Marica ook in mij gaat?
want je had jezelf moeten zien echt heel eng! "
_________________Katja_________________
Zucht, niets gevonden.
Ik had thuis moeten blijven...
Toen ik in de kasten aan het kijken was zag ik een student wel heel vreemd doen.
Ik denk dat ik eens moet kijken wat daar aan de hand is.
John
Gelukkig geloofde Katja me.
Toen ze me vertelde over hoe ik deed, toen Marica in me zat, werd ik een beetje bang, had ik echt zo gedaan?
Weer zag ik Noah voorbij zweven, wat is hij toch knap.
O my god, ben ik nu verliefd op een geest?
Verdorie... ze wisten van me. Nu kon ik geen leuke grappen uithalen. Ineens bedacht ik me wat, iets wat heel moeilijk zou worden. Ik ging voor het groepje staan. Ik bracht al mijn krachten bij elkaar, maar iets voelde anders. En voordat ik het wist hoorde ik mensen schrikken. Ik keek naar hen, en zij keken terug.
Het was gelukt! Ik had gematerialiseerd! Ik voelde me heel blij, maar voordat ik het wist had ik mijn focus verloren.
Ik verdween weer, en hun ogen stelden zich scherp op de muur achter mij, behalve de ogen van dat ene meisje natuurlijk.
Wat zou ik hier mee doen? Zomaar tevoorschijn komen op plekken waar ze het niet verwachtten?
Ik besloot het maar eens aan de spookkinderen te vertellen, eens kijken wat die dachten.
"Elena ben je nu verliefd op een geest ?!
nevermind iedereen zag Marica waarom doet ze dat? en kun je mij leren geesten zien? Vraag ik te veel?"
_____________________Katja______________
"Nee je vraagt niet te veel. Nou.. Ik denk dat ik verliefd op een geest ben, ja. Ik weet niet waarom Marica dat doet en ik heb echt geen idee of ik je kan leren geesten te zien! We hebben toch alle tijd in de school dus we kunnen het altijd proberen."
"Ik weet niet of Noah dat heeft gehoord, ik kan geen gedachtes lezen." Maya door het lokaal waar we zaten. "Maya blijf eens staan." Zei ik, Maya bleef staan. Ik wees haar aan. "Daar is Maya, zie je haar?" Katja schudde haar hoofd. Ik dacht na hoe ik dat doe.. Ik concentreer me er altijd op. Hmm.. "Katja, concentreer je, denk dat je ze kunt zien!" Katja kneep haar ogen dicht en probeerde te concentreren.
Ik volgde de meisjes een kamer in. Elena wees naar Maya, en probeerde Katja haar wat te laten zien. Hoe dom! Je kunt jezelf dat niet aanleren!
Ik besloot nog een keertje te materialiseren voor de grap. Elena had niet door dat ik achter haar stond, dus ik moest snel voor Maya springen.
Ik materialiseerde voor Maya, en ik gaf ze de schrik van hun leven.
Gnegnegneh...
errrrrrrrrrrg
neeeee niet echt
"ik ga proberen te mediteren gaat me trouwens steeds beter"
ehh ouffffffff eeeeeeeeh ouff
"ik zag wat "
voordat ik wist wat er gebeurde kwam er een bal aan rollen ik keek naar de en keek toen naar rechts de bal ging naar rechts
keek naar links en de bal ging naar links
keek omhoog en de bal ging 3 millimeter omhoog
"Katja wordt wakker!" Riep ik, Katja deed haar ogen open.
Maya zat naast me en keek bezorgt.
"AAAAAAAAAAAAAAH!!" Riep Katja.
"Wat?!"
"Maya! Ik zie Maya!" Zei Katja, op haar geschrokken gezicht kwam een lach. "Door die klap op mijn hoofd, kan ik geesten zien!"
"Oh gelukkig, ben ik niet meer de enige idioot die geesten ziet." Zei ik en gaf Katja een knuffel.