pfoe, een pak van m'n hart

W-A-U-W!!!
jij kan echt goed schrijven!!!

Ik heb de plaatjes dit keer niet bewerkt en een aantal foto's heb ik met tinypic geüpload omdat imageshack raar deed.

Update 3: Carrière



Nadat ik de hoorn terug had gelegd voelde ik me opeens heel erg raar. Duizenden vragen spookten rond in mijn hoofd die steeds begonnen met 2 woorden, ‘Wat als…’ .
Ik hoop echt met heel mijn hart dat er niks ‘fout’ aan de hand was, maar eerlijk gezegd werd ik zenuwachtiger als ik er zo over na dacht. Ik beet op mijn lip. Mijn oog viel op mijn horloge en ik zag dat het al 8 uur was. Dat betekende dat ik nog maar een uur had om me klaar te maken, Lily bellen om op Isabella te komen letten, Isabella’s eten klaarzetten en mezelf wat kalmeren. Yeah right onmogelijk dus dat laatste. Shane had ook nog maar een uur om hier te zijn..



Ik holde zo snel als ik kon terug naar de slaapkamer en griste mijn mobiel van de nachtkastje. Ik merkte dat Isabella ook al wakker was geworden en zat te spelen. Terwijl mijn vingers een lompe dans maakten op de toetsen van mijn mobiel zocht ik naar Lily’s nummer. Ik vroeg haar of ze op Isabella kon komen passen en tot een grote opluchting zei ze dat ze nu al naar de bushalte toe wandelde. Blijkbaar was ze toch al van plan hierheen te komen. Zal wel een half uur duren. Ik stuurde ook Shane een smsje: ‘Wees over een half uur hier ! Ik heb de auto nodig!’ en zocht vlug wat deftigs om aan te trekken.



Na een half uur hoorde ik een auto heel luidruchtig de oprit inrijden en ik holde naar het raam om te kijken of Shane al gekomen was. Hij stond inderdaad langs de auto en stond daar zijn hoofd te schudden. Hij trok een ellendig gezicht, het leek alsof hij hoofdpijn had. Hij had zeker weer teveel gedronken ! Ik werd heel boos maar had geen tijd om hem een preek te geven.



Toen hij naar binnen wandelde, zag hij me wel staan maar zonder iets te zeggen stapte hij door naar de slaapkamer. ‘Mongool!’ Riep ik hem na en gooide een plastieken lege fles tegen zijn hoofd maar die was niet raak. Hij zei nog steeds niets en smeet de deur achter zich heel hard dicht.
Ik wilde net achter hem aan gaan om hem eens te laten zien wat het betekent om met de deuren te gooien maar er kuchte iemand bij de voordeur. Het was Lily.
‘Hoi Lauren, is alles oké?’ Vroeg ze heel zachtjes
‘Nou, die broer van je hangt weer de sukkel uit!’ Riep ik nog steeds vuurspuwend
‘Wow ! Wat is er gebeurd?’ Vroeg ze opeens heel geïnteresseerd en stapte naar me toe.
‘Ik heb nu geen tijd om alles uit te leggen, als ik terug ben praten we wel.’ Zei ik spontaan en verdween naar de badkamer.



Toen ik al helemaal opgetut en aangekleed was kon ik eindelijk vertrekken. Isabella en Lily zwaaiden me uit. Ik zag hoe dolblij ze beiden waren en mijn zenuwen namen redelijk af. Als ik Lily zo zag, samen met Isabella werd ik altijd wel jaloers. Lily leek ervaring te hebben met kinderen, alsof ze dezelfde taal spreken. Ze zou in iedergeval een betere moeder worden dan ik…



Van de buitenkant leek dit gebouw helemaal niets te maken te hebben met een modebedrijf. Maar ik denk dat dit niet de eerste verrassing is die ik ooit tegengekomen ben hier in Twinbrook. Op het eerste gezicht leek de buurt wel aangenaam. Er stond een enorme fontein voor en er was een grote parkeerplaats. Geen paparazzi’s en aan de overkant stond de schoonheidssalon. Helemaal perfect dus ! Ik liep met veel moed naar binnen.
De vrouw aan de receptie keek me heel verbaasd aan toen ze de naam, op het kleine papiertje die ik haar had gegeven, zag.
‘Blijkbaar een afspraak met Mevrouw Roberts, chique’ Zei ze met een Frans accent. Tegenvaller nummer 1. Ik kreeg het gevoel dat deze Miss Roberts een grote snob zou zijn.
‘Helemaal de bovenste verdieping, kantoor nummer één. Er zijn maar 2 deuren op de bovenste verdieping en er hangt een naambord aan de deur, je vindt het vanzelf wel, succes!’ Zei ze en gaf me een knipoog. Ik knikte kort en liep naar de lift.



Toen ik al boven was stonden er inderdaad 2 glazen deuren voor mij. Ik zocht naar het naambordje en zag dat het de linkse deur was. Ik stopte even zodat ik me kon klaarmaken voor te kloppen maar mevrouw Roberts merkte me al eerder op en gebaarde dat ik naar binnen moest komen.



Ik opende de glazen deur heel langzaam terwijl Mevrouw Roberts haar laptop dichtklapte. Toen ik voor het eerst een stap zette in het kantoortje, werd ik helemaal gefascineerd door alles ! De inrichting, de meubels, het uitzicht en door Mevrouw Roberts zelf.



Ik verwachtte van haar dat ze recht zou staan en mij een hand geven. Maar dat deed ze niet, in plaats daarvan zei ze dat ik moest gaan zitten.
‘Welkom in ons bedrijf Mrs. Sky.’ Zei ze met een piepstem
Ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen bracht uiteindelijk: ‘Hoi’ uit. Stommeling die ik ben…
‘Dus, je hebt je CV bij je?’ Vroeg ze
‘Ja, ja dat heb ik!’ Antwoordde ik zenuwachtig en begon als een gek in mijn tast te rommelen. Vanuit mijn ooghoeken zag ik dat ze met haar ogen rolde en dat maakte de situatie niet beter !
Ik gaf haar de CV aan en ze begon erin te bladeren.



Na ongeveer 5 minuten kon ik het niet meer laten en ik onderbrak de stilte.
‘En?’ Vroeg ik
‘Tja, ik weet het niet, u hebt helemaal geen werkervaring, alleen maar een diploma. Wij zochten echt een professional die weet met wat ze te maken heeft. Jij moet nog veel leren.’
‘Ik heb voorheen in het klein kledingsboetiekje gewerkt van mijn moeder. Maar alleen als adviseur, ik heb niets zelf ontworpen.’
‘Ik zie dat het erbij vermeld staat maar ik weet niet zo zeer of het echt van belang zou zijn voor ons. Wat is uw motivatie?’ Vroeg ze
‘Ik hou van kleding ontwerpen, ik heb al veel kledingstukken ontworpen thuis, voor mijn dochter en…’



U hebt een dochter?’ Onderbrak ze mij
‘Ja.’ Antwoordde ik kort
‘Ga verder.’
‘En ik wil van mijn hobby mijn carrière maken. Geld heb ik ook nodig overigens. Om eerlijk te zijn heb ik geen enkel ervaring met kinderen. Ik heb nooit broertjes of zusjes gehad. Mijn overige familie heb ik nooit gekend. Alleen een aantal maar die hadden nooit kleine kinderen. Dit is vrijwel de eerste keer dat ik in directe contact met een kind ben en het is heel erg moeilijk voor me. Soms krijg ik het gevoel dat ik nutteloos ben. Ik wil mezelf nuttig voelen, door iets te doen waar ik goed in ben. Kleding ontwerpen dus.’ Vertelde ik



‘Hmm, wel vanaf nu wil ik niet meer dat je me Mevrouw Roberts noemt, maar nu is het Melissa voor jou! Lauren dat was een geweldige speech. Dat hebben we juist nodig. Toen je hier binnenwandelde dacht ik dat je een klunzige slons was. Maar nu zie ik in dat je erg vlot kan spreken en de aandacht bijhouden. Om de concurrentie te verslaan en de klant om te kopen hebben we die vlotte babbel dus nodig. Zie je die iPad daar liggen op tafel, neem die ook maar je zult het nodig hebben. Let wel op dat het eigendom is van het bedrijf’ Zei ze en gaf me een knipoog



‘Oh mijn hemel! Bedoelt u dat ik aangenomen ben? Dat is geweldig ! Dankuwel !’ Juichte ik opgelucht
‘De eerste drie weken zit je in een proefperiode om jezelf te bewijzen en te laten zien wat je voor ons te bieden hebt.’
‘U zult geen spijt hebben.’ Onderbrak ik haar en zag aan haar gezicht dat ik dat beter niet gedaan had.
‘Je werkt in een team op deze verdieping. Op andere verdiepingen zitten dan ook weer andere teams die ook voor ons werken, maar vertrouw enkel en alleen je eigen teamgenoten. Soms moeten jullie samenwerken en soms tegen elkaar strijden.’ Zei ze vooruitstarend, alsof ze daar in het verleden al veel over had meegemaakt.



Ze stond recht en liep naar de enorme wereldbol en zette haar vinger op een bepaald land.
‘Italië, heb je daar wat kennis over?’ Vroeg ze
Ik twijfelde, wat zou ik nou kunnen weten over Italië.
‘Niet zoveel.’ Antwoordde ik
‘Jammer, je gaat het nodig hebben. Onze nieuwste klant heeft een italiaanse achtergrond. We willen hem verassen. Je begrijpt dat wel, je teamgenoten zullen je wat informatie geven. Nog vragen?’
‘Ja, wanneer begin ik eigelijk en hoeveel verdien ik?’
‘Zoals ik al eerder zei, je zit nu in een proefperiode, als je beter wordt krijg je meer, als de receptioniste al € 5000 per maand verdiend, kun je zelf al nagaan hoeveel jij gaat verdienen. Als je wilt kun je vandaag al beginnen, maar dat raad ik niet aan het zou een bende worden. Begin morgen maar, 8 uur ben je hier. Gaan we je teamgenoten bezoeken dan maar?’ Vroeg ze
‘Ja, natuurlijk!’
Ik stond op en liep met haar mee naar het kamertje hier tegenover.



‘Wel dit zijn Emma en Nico, Emma Nico, dit is Lauren, de nieuwste lid. Emma en Nico zijn onafscheidelijk van elkaar en hebben samen al vele strijden tegen de andere teams gewonnen. Velen zijn uit elkaar gegaan en ontslag genomen, maar zij zijn de enige die hier al voor een lange tijd bleven. Dus je hebt geluk.’ Zei Melissa



Ze zagen er beiden heel schattig en nog zo jong uit. Nico zwaaide lichtjes naar me en Emma bleef me aanstaren met haar armen gekruist. Met Nico zou ik geen problemen krijgen, maar ik wist niet of ik hetzelfde kon zeggen over Emma. Hoewel ze een schattig gezicht had, keek ze mij streng aan en had heel zachtjes ‘Welkom’ gezegd. Ik hoop dat we ooit een nog betere team zullen vormen.

Leeeeeuk!

SuperMEGACOOL

SUPER GEWELDIG!
Ga zo door, ik ben echt benieuwd!

Ik heb het net helemaal gelezen, SUPER!

geweldige update

Jij schrijft TE mooi!!!
superleukk verhaal!!

Leuke update .

Emma.. Hihi.. Superleuke update. Je bent ook echt heel goed in die foto's nemen, het ziet er allemaal zo echt en professioneel uit..

Urltra tof

Geweldige update!!

Updatee?
Hihih ...

Ik ga zeker deze volgen !

Wauww !

Update 4: Bezoek



Ik arriveerde terug thuis en zag Lily's hoofd al door het raam. Ik kon niet wachten het goede nieuws aan iedereen te vertellen. Ik parkeerde heel voorzichtig en stapte toen vliegensvlug uit de auto. Ik struikelde over een plant en viel op de grond. Ik lachte in mezelf en nam een keer heel diep adem. Ik was natuurlijk heel erg blij dat ik was aangenomen.



Toen ik binnenkwam werd ik wat rustiger. Ik zag dat Lily koffie aan het zetten was, toen ze me zag kwam ze hollend naar me toe.
'Enn, en en en??' Vroeg ze huppelend
'Ik ga even iets makkelijks aan doen dan vertel ik je alles.' Zei ik en ging naar de slaapkamer.
Shane lag nog diep te snurken en de alcoholgeur die op zijn kleren waren blijven hangen hadden zich al verspreid in de hele kamer. Ik zette ook even een raam open.



Ik ging naast Lily op de bank zitten. Ze draaide zich naar me toe en keek me vragend aan.
'Ik ben aangenomen.' Gilde ik
'Aaahhh' Piepte Lily
Samen maakten we nog een paar piepgeluidjes en Isabella keek ons vreemd aan.
'Hahahahaha.' Lachte ik naar haar en toen Lily haar blik zag kon ze zichzelf ook niet meer inhouden en lachte mee. In de verte hoorden we Shane roepen dat we stiller moesten zijn.
Oh dat ook nog. Het leek wel alsof Lily gedachten kon lezen en vroeg toen wat er 's morgens met hem aan de hand was.



Ik zei even niets en bleef staren naar Isabella.
'Lauren?' Vroeg Lily nog eens.
'Hij doet de laatste tijd erg raar, hij is gisterenavond zomaar weg gegaan en 's morgens pas terug gekomen. Toen ik hem belde hoorde ik allemaal muziek en lawaai op de achtergrond. Veel mannenstemmen.' Vertelde ik



Ik draaide mijn hoofd naar haar toe. Ze zag er erg streng uit, dat vond ze waarschijnlijk niet leuk en haar moeder zal het ook niet erg leuk vinden. Het leek alsof ik dit keer gedachten kon lezen.
'Mam zal woedend zijn als ze dit hoort.' Zei ze toen opeens
'Misschien is het beter als je het voor een keer niet vertelt dan.' Zei ik
'Als het zich herhaalt moet je het wel zeggen Lauren. Je weet hoe kwaad ze de vorige keer geworden was. Toen met die ene bedrijf...'
'Ja ik weet het.' Onderbrak ik haar



Net op dat moment werd er aangebeld...

Wie zou het kunnen zijn?

Nouuuuuuu, geen cliffs.. Grrrrrrr.

LEUKE UPDATEE <3 Loveitt

Super! Ik volg al lang hoor! :X

leuk hoe krijg je het schuin de foto ??