Dramatische up!

Misschien iets te veel bloed
Wel een erg romantische plek/moment om te zoenen zeg

Erg spannende update!

Leuke update

Heb vorige week alles gelezen super leuk . Hoop toch ergens dat het goed komt tussen Emma en Jack.

ik heb juist iets ondekt héél lang geleden had ik ooit eens verkeerd getypt, namelijk deel 7 i.d.p.v. deel 8. en ik heb dat nooit ontdekt, dus ik zit nu eigenlijk al aan deel 91 oeps...echt dom

(dus het feestje van deel 50 was in deel 51, de grote cliffhanger van deel 75 was in deel 76...)

Haha

Moet je dus een extra hoofdstuk maken

Het is ook echt niemand opgevallen .

EDIT: Heb net terug grkren en er staan idd 2 deel zevens erop

5 jaar later…
In die 5 jaar is er veel gebeurd, dat tot de grote finale zal leiden. Om te beginnen, Justin en Ashley. Na ze Ashley’s moeder, waarvan ze dachten dat ze al lang dood was, dood terugvonden in hun badkamer en ze nadien wegliepen, hebben ze een grote strijd gehad met de MSGDVSO. Zodat ze nu, als ze allebei 20 zijn, zijn uitgegroeid tot échte spionnen. Ook Justin zelf, die 5 jaar daarvoor nog nooit een pistool had vastgehad. Hun plan is nog steeds de MSGDVSO uit te schakelen, maar hoe? Ze hebben de afgelopen jaren van stad naar stad gerezen, met een heleboel vragen en weinig antwoorden. Waarom en hoe leefde Ashley’s moeder nog? En hoe kon Justin ooit aan het hele gedoe ontsnappen en terugkeren naar zijn familie? Zijn enkele voorbeelden van de vele vragen. Éen vraag daarvan kon beantwoord worden…


Enkele dagen geleden waren ze even in Roaring Heights terechtgekomen, waar het hele gedoe met de MSGDVSO begon. Toen Justin het huis zag waar zijn ouders, zusje en broertje logeerden omstreeks de tijd dat hij ‘verdween’ stapte hij van zijn motor en bleef even voor het huis staan. Hij wou bijna naar binnen wandelen, maar toen kwam Ashley bij hem staan. ‘Ze denken waarschijnlijk dat je dood bent…We moeten verder met onze missie.’ Waren de woorden die ze gebruikte. Justin stemde er mee in, en niet veel daarna gingen ze terug naar Sunlit Tides…En er wordt gezegd dat ze een kaart hebben bemachtigd van het hoofdkwartoer van de MSGDVSO…Zal dit hen verder helpen?


Maar anders dan Justin en Ashley denken, wonen Leorge (is korter …Mengeling van Lara en George) er wel nog… Natuurlijk samen met Justin’s broertje en zusje, die nu, 5 jaar later, niet meer zo ‘je’ zijn. Lily is 3 jaar geleden tiener geworden en is nu 14. En Jaden is enkele dagen geleden tiner geworden en is nu 12. Ze zijn erg goeie vrienden, en dat komt doordat…Lily een fee is. Die ene keer 5 jaar geleden in de speeltuin was niet het enige moment dat ze werd gepest omdat ze niet doodnormaal is, integendeel. Elke dag opnieuw op school, waar ze naartoe gaat na de familie écht naar Roaring Heights is verhuisd. En als ze dreigt haar krachten te gebruiken, beginnen ze haar uit te lachen…En haar broertje is de enige waar Lily haar verhaal bij kwijt kan…Lara en George zijn de laatste jaren een echt celebritykoppel geworden waardoor ze amper tijd voor hun kinderen hebben, en Lily heeft daarbovenop een erg slechte band met haar moeder, want ze weet dat Lara al jaren liegt over de dood van Justin…


(George is plots echt veel groter dan Lara komt door de pose)
George en Lara zijn nu beiden 40 en bijna 20 jaar getrouwd, en ze kennen elkaar al 24 jaar. Enkel bestaat de angst altijd dat er wat problemen tussen hen komen, omdat Lara George na die ene nacht 5 jaar geleden nooit de waarheid had verteld, George denkt dus nog steeds dat Justin dood is. Dus als hij te weten komt dat dat niet zo is… En dat dr.Jones Lara’s vader is, weet hij dan ook totaal niet. Dr.Jones die van d aardbol blijkt verdwenen te zijn, is hij boos op zijn dochter omdat ze hem naar buiten heeft gestuurd of is hij alles gewoon vergeten en is hij na zijn pensioen naar een tropisch eilandje verhuist? We weten het niet. Maar zijn dochter en schoonzoon doen het in ieder geval goed. Lara speelt binnenkort mee in haar 3e grote film, die belooft een echte kaskraker te worden en George doet het eigenlijk al jaren goed in de sportwereld…Ze gaan dan ook niet van plan om eeuwig in dat kleine huis dat ze eerst huurden te blijven wonen, integendeel…Ze zijn van plan om binnenkort samen met Lily en Jaden natuurlijk te verhuizen naar een sterrenwijk in het grote Starlight Shores (in mijn hoofd de Los Angeles van de simswereld…En Bridgeport is dan bv. New York)


Maar nu zit het nu met Jack? Wel, na hij Emma had weggestuurd vertrok hij naar de universiteit om daar eerst kunstwetenschappen en dan zaken te studeren, hij is nog niet zo lang terug en is van plan zijn penthouse te verkopen en een villa op het sterreneiland van Bridgeport te kopen, hij is zoals je hoort Emma natuurlijk al lang vergeten. En dat terwijl ze eigenlijk in de problemen zit…Te veel gezegd.

En wat ga ik nu doen? Enkele huizen en decors bouwen, een paar sims maken…en dus alles voorbereiden op de laatste, door die domme fout van mij, 9 delen(normaal zou het 10 moeten zijn) van de Doyleh’s!!!

Leuke update

Leuke up, Gitte. Gaat best hard.

Super leuk

Wat er wel niet kan gebeuren in vijf jaar!

Iedereen is erg mooi opgegroeid. Ben benieuwd wat er precies is met Emma

(er is geen wat gebeurde er in...enz. door de tijdsprong)


hier is deel 92:


En daar zat Emma ( en mijn avatar) en een versleten zeteltje in een kleine, koude kamer haar hoofd leunend op haar knie. Ze had de laatste jaren een echte transformatie doorstaan, ze had geen tatoages meer, de gekleurde puntjes waren uit haar ravenzwarte haar en het opvallendste, ze was geen vampier meer. De lichtgevende iris in haar amandelvormige ogen met lange wimpers waren vervangen door lichtblauwe, en op haar bleke huid waren nu ontelbaar sproetjes te zien..dat waren dan 4 van de 7 schoonheden. Terwijl ze daar zat, in de oude versleten zetel, ware er enkele gedachten in haar hoofd. Ze zat aan Jack aan het denken, en het moment deze voormiddag waarbij ze hem na 5 jaar nog eens zag in Bridgeport.

Ze liepen gewoon langs elkaar heen, toen Jack uit het station kwam en Emma ernaar toe ging. 'Hij kwam waarschijnlijk terug van zijn laatste jaar op de universiteit' Dacht Emma toen.

Jack keek toen even om, naar Emma. Dat had Emma door, maar ze dacht dat hij haar wel niet herkende. Zij was zo hard veranderd, terwijl hij er nog precies hetzelfde uit zag...

'...Nog steeds even knap.' Dacht ze terwijl ze enkele tranen van haar gezicht wreef. 'Waarom heb ik toch alles verpest...En moeten plots al die gedachten van de vreselijke ik terugkomen op enkele uren...Waar ben ik eigenlijk?'

Op hetzelfde moment kwam Adam binnen, die Adam. Die er net zoals Jack nog precies hetzelfde uitzag als 5 jaar geleden...Het lijk wel of er bij haar 5 jaar vooruit was gegaan en bij alle andere mensen om haar heen de tijd had stilgestaan. Toen Emma Adam zag binnenkomen, wreef ze de haar tranen weg met haar mouw en stond ze recht. 'Adam? Wat doe jij hier?' Vroeg ze geschrokken, juist op het moment dat Adam het antwoord op haar toen nog toekomstige vraag wou zeggen.

Hij antwoordde zo snel mogelijk, of eerder meteen aangezien zijn antwoord al klaar stond. 'Ik heb je hier heen gebracht Emma, ik kwam kijken hoe het was. Jack is terug in de stad, daarom heb ik je ontvoerd.' Emma begreep niks van de combinatie van woorden die uit Adam's mond kwam.

Maar dat deed ze al snel wél. ' Waarom? Waarom doe je dit allemaal? Je kan in de toekomst kijken Adam, volgens mij had je de afgelopen 5 jaar gewoon perfect gepland, je wist wanneer Jack zou terugkomen van de kapper, waardoor je de perfecte tijd kon kiezen om mij te laten komen, waardoor, toen Jack uit het raam keek ofzo, me zag weglopen en me achtervolgde, hij alles afluisterde en we ruzie kregen. En nu, 5 jaar later, wanneer ik de kans heb om het goed te maken, neem je me terug snel mee zodat Jack denkt dat ik weg ben en me vergeet.' Emma hield te hard van Jack om bepaalde waarheid onder ogen te zien. Zij, zij was het die tegen hem had gelogen, hem had bedrogen, hem had gebruikt. Of toch niet? Adam ontkende al snel de dingen die Emma zei. 'Helemaal niet...Of misschien een beetje. Iemand die ergens in dit gebouw is wilt voorkomen dat jij en Jack terug iets krijgen...Iemand die erg veel van je houdt.'

Emma geloofde er niks van wat Adam zei. 'En wie is dat dan?' Vroeg ze.

Er volgde een akelige stilte, net alsof Adam zijn tekst was aan het voorbereiden, en dus zijn leugens was aan het verzinnen. 'Iemand die van je houdt, zoals ik al zei. Iemand die wilt dat je nooit zul lijden onder de kwade bedoelingen van een...een weerwolf.' Je hoorde goed aan de toon waarop hij dat zei dat hij weerwolven niet bepaald leuk vond

'Niet alle weerwolven zijn slecht...Alle vampieren wel. Ik hou van Jack, altijd al gedaan, en daar ga jij niks aan veranderen.'

'Ik kan ervoor zorgen dat jij en die domme jack doodgaan...besef je dat?' Daarna volgde er niet veel meer dan een akelige stilte, met een kwade Emma...

...Waarna Adam de kamer verliet. 'Wacht!' riep Emma. ' Ik had een briefje geschreven voor Jack. Ik wou het hem geven...Maar toen sloeg jij me bewusteloos. Als hij het briefje leest zal hij me wanhopig en zielig vinden, maar ik wil dat hij het leest.' Adam stopte met stappen en lachte Emma uit. 'En wat als hij goed reageert en je hier weghaalt?' 'Dood ons dan...Allebei.' Adam ging akkoord en nam het briefje dat Emma had geschreven aan.

Ondertussen zat Jack aan de andere kant van Bridgeport rustig te eten in de tuin van zijn pas gekochte huisje, maar alsof hij daar aan dacht... 'Was dat nu Emma die ik zag? Ze leek er totaal niet op, maar toch...hoe ze naar me keek.'

Die middag, in Sunlit Tides. Justin zat op de computer informatie op te zoeken over enkelemensen van de MSGDVSO waar ze in de afgelopen 5 jaar mee in aanraking waren gekomen.

Plots kwam Ashley, die pas wakker was,(ze hadden een wilde nacht gehad...Iedereen snapt wat ik bedoel ) de kamer binnengewandeld.' Je bent al wakker...Wat ben je aan het doen?' Vroeg ze aan Justin toen ze hem voor de computer zag zitten, zoekend naar informatie die hij niet vond.

Justin stond recht en ging naast Ashley gaan zitten in de zetel. 'Ik was informatie aan het zoeken over de MSGDVSO.' Zei hij terwijl hij haar vastpakte. 'Maar jij bent veel interessanter.'

Achter een tijdje gingen ze terug voor de computer zitten, Ashley naast, en begon Justin verder te googlelen. 'Ash, weet je de naam van de...Tja, baas?.' 'Ik heb haar nooit gezien, en dan nog, het is al bijna 6 jaar geleden dat ik daar voor het laatst was.'

'We zullen moeten inbreken in het hoofdkwartier.' Zei Ashley daarna. 'Dacht ik ook al aan.'

Terwijl Ashley en Justin verder hun plan besproken, waren Leorge, Lily en Jaden juist aangekomen in hun nieuwe huis, Lily en Jaden gingen natuurlijk meteen naar hun kamer.

Toen Jaden het splinternieuwe drumstel zag staan, begon hij meteen te spelen. 'Lily kijk! En er is ook nog een gitaar. Misschien kun je daar even op spelen? Je kan dat erg goed.'

Lily hoorde het compliment van haar broertje maar echt veel aandacht schonk ze daar niet aan. 'Echt? Het is ook de eerste keer dat ik dat hoor...'

'Ohw...School...Maar is er nog iets? Zit je er nu nog altijd mee in je hoofd dat Justin niét dood is? Overmorgen is hij 5 jaar verdwenen, hij zal echt wel dood zijn.'

'Dat heb ik nooit gezegd, dat hij niet zeker dood is. Maar het is nooit bevestigd alhoewel mama daar iets anders over zegt.'

Plots wandelde Jaden naar de deur. 'Wat ga je gaan doen?' Vroeg Lily aan hem. 'Ik ga het gaan vragen. Ze zegt waarschijnlijk nee, maar het valt te proberen.'

Na even zoeken waar ergens Lara zich in het huis bevond, kwam Jaden haar tegen in de eetkamer. 'Ehhh...' Toen hij begon te praten wist hij even niet hij hij het moest zeggen. 'Lily zegt al heel lang dat Justin niet dood is, of dat het toch nooit is ehh...Tja, bevestigd.'

'Nee, helemaal niet.' Zei ze snel. Maar Jaden kon aan haar ogen zien dat ze loog, zag hij altijd al. want dit was misschien wel de 100e keer dat hij het vroeg!

'Ohh...Natuurlijk...Het zal wel een dom verzinsel zijn van haar.'

En na 100 keer wist Lara wel wat ze daarna moet zeggen, snel een ander onderwerp waardoor ze niet begint te zeggen dat het geen dom verzinsel is maar een feit. 'Waar is ze trouwens? Elke dag begint ze minder tegen me te praten...' En elke keer opnieuw wist ze ook wel waarom. De band tussen haar en Lily was niet bepaald goed...

Terwijl Jaden aan Lara was aan het uitleggen wat er is met Lily en Lara het weeral niet gelooft, zat Lily even de reacties te bekijken op haar profielfoto van Simbook...Ze had haar vleugels weggefotoshopt.

Eindelijk doe je dat eens! Nu moet je die dikke kont van je nog wegtoveren.

Dat doen ze dan met haar 'toverkrachten' hahaha!!!

Meer reacties las ze niet, in de plaats daarvan ging ze kijken naar de reacties op een filmpje waarin ze gitaar speelt.

Waarom probeer je het nog steeds om iets te kunnen? Heb je nog altijd niet door dat je niks kan?

Dit is nog erger dan die keer op school! En toen was het al rampzalig...Jij bent die mooie gitaar niet waard, je bent helemaal niks waard!


'Die keer op school vlak voordat ze me in elkaar sloegen...' Toen sloeg ze de laptop dicht en ging ze in haar bed liggen...

Dat is echt heel zielig voor Lily

Ashley en Emma zien er echt knap uit!

Aw, Arme Lily als ik haar was zal ik al die pestkoppen lekker ontvrienden. Mooie up.

charlotte schreef:Aw, Arme Lily als ik haar was zal ik al die pestkoppen lekker ontvrienden. Mooie up.

slimme opmerking...dacht ik eigenlijk niet aan

Erg spannende updates weer!

Ik ben benieuwd hoe het verder gaat.

Ohohohoh, wat zijn die pestkoppen gemeen! Lily is aardig, knap en dan heeft ze nog vleugels ook! Als ze bij mij op school zat zou ik haar koesteren hoor

wat gebeurde er in deel 92? Emma heeft de voorbije jaren een echte transformatie ondergaan en ze heeft spijt van alles, en dat wilt ze Jack zeggen nu hij terug in ridgeport is na 5 jaar op de universiteit. Juist op dat moment wordt ze ontvoerd door...Adam, die er van iemand moet voor zorgen dat Emma en Jack, of Jecka, niet terug iets krijg(t)(en) na een heveige ruzie tussen Adam en Emma vraagt Emma Adam een briefje af te geven aan Jack, waar hij waarschijnlijk negatief op reageert, als hij positief reageert, mag Adam Emma en Jack allebei doden, zegt Emma. Ondertussen Zijn Ashley en Justin in Sunlit Tides druk bezig met meer informatie over de MSGDVSO te verzamelen, die ze niet vinden, daarom gaan ze maar meteen inbreken in het hoofdkwartier...' s Avonds in Roaring Heights, krijgt Lily de zoveelste kwetsende beledigingen op Simbook, van enkele leerlingen uit haar klas...


hier is deel 93:
(niet op letten dat het soms licht is en dan plots donker, het was eigenlijk avond toen ik de eerste screens maakte maar het moest ochtend zijn dus moest ik naar kopen gaan om het op dag te zetten maar soms vergat ik dat...)

Het is ochtend in Roaring Heights, ze zitten allemaal aan tafel te ontbijten. Als Lara aan tafle gaat gaan zitten is ze van plan iets te zeggen waar sommigen misschien super enthousiast over zijn... 'Lily, Jaden, en ik en papa gaan vanavond ergens naartoe. We hebben een uitnodiging gekregen voor een modeshow...Zulke dingen gebeuren als je bekent bent.' Daarna ging ze gaan zitten, terwijl ze het antwoord daarop al van Lily's gezicht kon aflezen.

'Goed, ga maar weer ergens naartoe terwijl jullie je niks meer aantrekken van jullie kinderen. En mama, lieg nog maar wat verder...Doe je toch al zo la/...'

Maar Jaden onderbrak haar. 'Lily! Je gaat toch niet weer beginnen over dat gedoe dat Justin niet dood is?' 'Is tegenwoordig de waarheid vertellen ook al slecht? Ik heb alles gehoord 5 jaar geleden, en ik kan met zekerheid zeggen dat Justin's dood nooit bevestigd is. Dat heb ik je al zo vaak gezegd de afgelopen jaren...'

En toen werd ze nog eens onderbroken door George.' Hoe op Lily!' Riep hij op een bevelende toon 'Justin is dood, hij is al meer dan 5 jaar weg, zonder we iets van hem gehoord hebben. Waarom denk je dat je moeder over de dood van haar eigen zoon liegt?'

Lara begon haar eigen leugens te geloven en gaf George gelijk. 'Je vader heeft gelijk Lily, Justin is dood.' Meer voegde er niet aan toe.

En daarna stond de kwade Lily recht, op het punt om weg te lopen. 'Doe niet zo schijnheilig! Ik walg van je! Hoe durf je iedereen nog onder ogen te komen? Ik had alles gehoord, tegen mij hoef je niet te ontkennen! Maar dat doe je wel, tegen iedereen, de hele tijd liegen, liegen over de dood van je eigen zoon, alsof je het niet erg vind dat hij weg is! En voor derest is het enige waar je mee bezig bent je carrière, hoelang is het geleden dat wij deftig hebben gepraat? Je hebt niet eens door dat ik doodongelukkig ben, ik word uitgescholden, uitgelachen, in elkaar geslagen...Op school. Of waar denk je waar al mijn littekens vandaan komen? En de nachten dat ik in mijn bed lig te huilen? Je hebt dat niet eens door...Ik haat je. Meer woorden ga ik niet verspillen aan je.' Daarna liep ze weg, om haar boekentas klaar te maken voor de zoveelste vreselijke dag op school.

Even later ging Jaden zijn boekentas ook halen, het perfecte moment voor George om Lara aan te spreken over het hele gedoe. 'Schat, wat Lily zei, is dat waar?' Vroeg hij aan haar. 'Natuurlijk niet! Ze wilt enkel aandacht, ik was ook zo toen ik die leeftijd had.'

'En dat ze gepest wordt, wil ze ook enkel aandacht krijgen? Dat de relatie tussen jullie zo slecht is en ze af entoe met een blauw oog thuiskomt, ik begin te begrijpen waarom...En ik begin nog te denken dat ze de waarheid spreekt, waarom? En wie was er dan wel, die ene avnd 5 jaar geleden, dat zo erg was dat je moest liegen en iets anders verzinnen?'

'Da...Dat is nu niet belangrijk. En ik heb er veel spijt van, maar ik heb inderdaad over iets zoals dat gelogen...'

Toen George de bevestigign dat Lara al 5 jaar lang loog hoorde, wist hij even niet wat te zeggen..'En je blijft daar zo kalm over? Is er nog meer dat je me moet vertellen? En wat er wel was, waarom heb je dat dan verzwegen en zoiets verzonnen?'

'Dat maakt nu niks uit...'

'Stop ermee! 5 jaar lang, 5 jaar lang, heb je gelogen over de dood van onze zoon, onze eigen zoon!'

'Ma/...' Lara wou nog iets zeggen, maar George liet haar niet uitspreken.

In de plaats daarvan, begon hij terug te roepen. 'Hou op met je gemaar! En ga vanavond maar alleen naar die stomme modeshow!'

'Alsjeblieft...Denk je nu echt dat ik lieg en Justin nog leeft? Of denk je dat hij op een tropisch eiland zit met een knappe spionne om een spionagedienst uit te schakelen?' Daarna werd er niks meer gezegd, George was woedend, normaal ook...En dat terwijl Lara spijt had van wat ze had gedaan, véél spijt...Gaat dit nog goed komen?

(dit deel wordt verteld door Lily) Toen ik langs de eetkamer liep na ik mijn boekentas had gehaald, hoorde ik ma en pa ruzie maken...Wat ik eigenlijk wel had verwacht. Maar het was op een manier toch wel mijn schuld, dacht ik. en Daar bleef ik de hele voormiddag op school aan denken. Toen het middag was en dus middagpauze, speelde ik buiten eventjes met de magie die in me zit. 'Kan ik dit echt? Kan ik echt toveren?' Dacht ik. Maar ik moest het wel kunnen, ik weet nog toen ik 7 was een mijn kleerkast liet vliegen...

Achter me voelde ik mensen op me afstappen, het waren Nick en zijn groepje...Nick was de jongen die altijd zo gemeen tegen me deed. En ik wist niet eens waarom! Hoewel ik wel al jarenlang een voorgevoel had waarom... Ik probeerde wat weg te vliegen, maar het lukte niet, ik kon dat nog niet zo goed. Ondertussen hoorde ik het gestap dichterbij komen. 'Niet wegvliegen hè!' Hoorde ik hem roepen. 'Ben je soms bang van de lieve ik?' Hoorde ik hem vervolgens zeggen. En ja, eigenlijk wel.

'Waarom heeft de lelijke kleine Lily haar Simbookprofiel verwijderd? Was je verdrietig en ben je daarna gaan uithuilen bij die rijke oudertjes van je? Of heb je ze naar je toe getoverd?' Ik kreeg een brok in de keel toen ik hem dat hoorde zeggen, hoe kan ik nu uithuilen bij ouders die amper tijd voor me hebben?'

'Laat me met rust! En die rijke ouders kunnen pertoeval een goeie advocaat regelen!' Dat was het enigste wat ik kon verzinnen, ik was altijd al slecht in mezelf verdedigen...En de opmerkingen van hem maakten het er niet beter op.

Wat er daarna gebeurde, ging veel te snel om te volgen. Zijn vrienden liepen weg en hij duwe me op de grond, waarna hij me vastpakte. ik zag een harde vuist recht op me afkomen...En ik ging mijn zoveelste blauw ook alvast welkom heten. Wacht, dat wou ik helemaal niet! Ik probeerde hem tegen te houden, maar hij was veel te sterk voor me.

Toen ik me helemaal niet meer kon beschermen, liet die klootzak me los en liepen hij en zijn vrienden weg, voor dat een speelplaatstoezichthouder alles opmerkte. Ik probeerde recht te staan, maar het lukte niet! Toen hij me op de grond duwde, was ik waarschijnlijk wat verkeerd gevallen waardoor ik mijn voet had verstuikt. Toen ik me een beetje omdraaide, zag ik een meisje met roodblond haar naar me staren, aan haar meisjesachtige merkkleding te zien was ze waarschijnlijk zo'n populaire trut.

'Wat moet dat mens van me?' Dacht ik toen ze maar naar me bleef staren. Ookal waren het maar enkele seconden, het leek of ik daar al uren zat en zij al uren naar me stond te staren, terwijl ik alleen maar kon denken aan de vreselijke pijn in mijn voet.

Toen Nick (sorry voor diezelfde naam Koen) en zijn bende binnenwaren, kwam het meisje naar me toe. Precies of ze wachtte tot niemand kon zien dat ze naar mij, het vreemde lelijke eendje, toeging. 'Gaat het me je?' Vroeg een lieve, helemaal niet truttige stem. 'Ja...' Ik wist helemaal niet wat ik moest zeggen, kwam zo'n mooi en populair meisje nu echt naar me toe om te vragen hoe het met me gaat? Ik had eerder gedacht dat ze nog wat op mijn voet ging komen schoppen. 'Mijn voet doet wat pijn, maar het gaat wel...Waarom?'

'Gewoon...Nick is mijn ex. Toen ik zag dat hij de zoveelste is die jou in elkaar slaagt, heb ik het uitgemaakt. En daardoor is hij alleen maar gemener geworden...Sorry.' Ik wist niet wat het was, maar alles was haar meteen vergeven, toen ik haar prachtige blauwgroene ogen zag.

Zelf de pijn in mijn linkervoet verdween ervan! 'Het gaat al beter met mijn voet, misschien kunnen we even gaan zitten.' 'Weet je het zeker? Je mankt nog wat...En oké.' Natuurlijk mankte ik, de pijn was tenslotte niet weg. Enkel dacht ik er niet meer aan, ik had voldoende afleiding.

Na dat we gingen gaan zitten, begon het meisje, die de naam Lena draagt, te praten. 'Ik snap niet waarom hij dat doet, je bent erg vriendelijk. En helemaal niet raar, die vleugels zijn prachtig...Ik ben bijna jaloers op je.' 'Bedankt...Je bent de eerste die dat zegt.'

'En je ouders dan?'

'Lara Doyleh en George Goodricke, rijke mensen die amper tijd hebben voor hun kinderen...'

'Oh, waar ook, sorry...' 'Geeft niet.' En zo bleven we nog voor derest van de middagpauze verder praten, maar ik luisterde niet echt naar wat ze zei, ik kon alleen maar naar zitten staren...Wacht, ben ik nu echt verliefd op een meisje?

lesbische Lily

Diezelfde middag bij Jack's huisje in Bridgeport. Toen het eens goed weer was en Jack zich nog eens op de muren van zijn huisje uitleefde met graffiti, zag hij vanuit zijn ooghoek precies iemand bij de brievenbus staan, het was Adam die Emma's briefje in zijn brievenbus stopte. Toen er een windvlaag voorbijkwam van Adam die vliegensvlug wegrent, begon Jack het gevoel te krijgen dat er iets niet klopte.

'Wie is daar?' Vroeg hij tegen het niks bij zijn huis toen hij zich omdraaide. Hij herinnerde zich dat er iemand bij de brievenbus was en liep daar naartoe, waarna hij een briefje in de brievenbus vond.
Op het briefje stond dit: Hallo Jack, ik ben het, Emma...Ik wil enkel zeggen, sorry voor alles wat ik je heb aangedaan. Ik ben nu geen vampier meer en heb écht spijt van wat ik je heb aangedaan. Ik was dom en impulsief...En was enkel geïnteresseerd in macht en geld. Maar ik ben ouder en slimmer nu, op mijn 23e.
Ps: gefeliciteerd met je diploma kunstwetenschappen
Maar de er snel opgekrabbelde hulpkreet die hij op de achterkant van het papier vond, was belangrijker...

Jack ging meteen naar binnen en plofte neer in de zetel. 'Waarom, waarom, waarom...Wat wilt dat mens van me? Was het dan toch Emma die ik zag bij het station?' Die vragen bleven door de chaos in Jack's hoofd rondspoken. 'Hoe durft ze te verwachten dat ik haar help...'

Na ze me bedroog, in de steek liet...

En na ze me in de kou liet staan, letterlijk

'En nu verwacht die bitch dat ik haar help, ik moet er van lachen...Hoe durft die domme Emma...'

...Mijn Emma!

Ik kan alleen maar denken aan de vele keren dat we urenlang konden praten...

En hoe we nadat we waren weggelopen van school midden in de nacht werden achternagezeten door de politie...

Jack...Waar bleef je toch? Je beschermde me...

Je hield van me....

'Wat heb ik toch gedaan...Jack, help me, alsjeblieft...'

dames en heren, een stukje waarbij toen ik het verzon ik zat te huilen


Zoals iedereen weet, is het 'binnenkort' deel 100. Alvast wat uitleg over het simsinzendenfeestgedoe: (dat was dus echt suuuuuperduidelijk)


- liefst 1-3 sims. als je nu een familie hebt die je wilt insturen en die bestaat uit 4 sims en je vindt het onnozel om één sim 'thuis te laten' mag je er 4 versturen.
-liefst simselfs, sims uit verhalen en sims uit 365's kortom: 'bekende sims'
(niet alle sims zullen iedereen bekent voorkomen want het zullen zowel inzendingen zijn van simsplanet en simsnieuws )
- ik heb alle uitbreidingspakketten en 3 accesoirepakketten: luxe, diesel en 70', 80', 90'. dus spullen daaruit mag je zoveel gebruiken als je wilt
- cc mag je de sims enkel geven als je zeker weet dat ik het ook heb, en ik heb veel cc, het is niet erg als er eens een paartje wenkbrauwen of lenzen blijft zitten, op één kapseltje, maar niet te veel daarvan.
- ik heb érg veel storespullen, maar misschien is het toch beter dat je je sim storespullenvrij maakt omdat ze niet uit de store gedownload zijn en dat probleempjes kan veroorzaken
- zet ze in de uitwisseling, moest dat niet lukken, stuur me een pm, ik weet een oplossing
-!BELANGRIJK! één sim mag 'iets speciaal ontdekken' als je wilt dat dat JOUW sim is, vermeld wel welke in het geval dat je meerdere sims stuurt, zet het dan bij de pm met de downloadlink, alleen jij en ik zullen weten dat het over een van jouw sims gaat en alleen ik weet wat die sim gaat doen....veel geheimzinnig gedoe hier.

sims moeten ingestuurd zijn op: 30 september, niet meer zo veel tijd dus. een beetje daarna geeft niet, ik weet toch nog niet precies wanneer deel 100 zal plaatsvinden, het is te zien aan mijn hoeveelheid huiswerk


dat was het!

Ik heb echt heel erg veel medelijden met (lesbische) Lily (sorry, maar begon heel hard te lachten toen ik lesbische Lily zag staan)

Nick is een veel voorkomende naam, dus je mag de naam gebruiken

Ook stuur ik binnenkort wel een Simself. Die heb ik gelukkig nog klaar staan aangezien ik die ook naar het dagboek van Froos stuurde