Het is 1960. Zomeren beleeft een prachtige welvarende tijd. Er wordt een prachtig gemeentehuis gebouwd. Het museum, de bibliotheek en zelfs een school vestigen zich in Zomeren. Wat alles nog veel beter maakt is de harmonie onder de bewoners van het kustplaatsje Zomeren. De grote, overheersende families kunnen het zeer goed met elkaar vinden en geven graag geld uit dat ten goede komt van de stad. De familie van Zomeren de Rozen en de familie Groenewoud hebben zelfs plannen hun krachten te bundelen en verschillende nieuwe faciliteiten te openen. Alles gaat voorspoedig en er is geen plek op aarde waar de bewoners gelukkiger zijn.
Het is nu 1965. Zomeren heeft z’n hoogtepunt behaald. Parken, straten, wegen, alles is in perfecte staat. Herman Groenewoud en Christiaan van Zomeren de Rozen hebben samen een advocatenbureau opgezet, waar veel onderlinge problemen tussen de bewoners van Zomeren opgelost worden. Het bestaat vandaag precies en jaar en de families houden ter ere daarvan een feest. Op dat feest begin het verhaal en begint de weg naar beneden van het ooit zo prachtige dorpje Zomeren.
Logboek
27/11 - Langzamaan krijg ik alles weer op de rails. Het bouwen, foto's, het verhaal. Alles komt weer in een versnelling. Mooi!
27/10 - Foto's geupload. Morgen schrijf ik er 13 en plaats ik de nieuwe update: Nacht & Ochtend. Er komen een heleboel veranderingen aan, een paar zijn er al te zien. Ik heb Diana en Augusta een beetje aangepast. Hopelijk bevalt het jullie? En Villa Groenewoud ondergaat een hele hoop veranderingen. Nou ja, laten we zeggen, vanaf de grond aan toe opnieuw opgebouwd. Ik ben benieuwd naar het resultaat, maar ik wacht op Na Middenacht.
16/10 - Klaar met de updates en alles. Bibliotheek is af, Villa Hartenwoud is af. Even tijd om te rusten.
11/10 - Het schrijven van de update kost veel tijd. Het gaat nog even duren.
3/10 - Bezig met het uploaden van zo'n 25 foto's. De laatste update wordt groots!
25/9 - Bezig met Hartenwoud
16/9 - Hoewel ik eigenlijk van plan was een grote update te maken, blijkt de update dan wel erg groot uit te vallen (+/- 20 foto's), dus ik hak het in twee stukken. Een kort en een lang.
14/9 - Klaar met foto's. Rondleiding af. Nieuwe update komt vrijdag/zaterdag waarschijnlijk. Cliffhanger zit eraan te komen, einde van Episode 2. Verder bezig met bedenken van welke plek ik nu nog kan maken of verbouwen. Iemand een idee/
13/9 - Bezig met het maken van nieuwe foto's, dat beloofd wat te worden. Verder, het schrijven aan de rondleiding. De laatste loodjes. Voor nu
7/9 - Klaar met 2/3 van de Rozentuin, Rozentuin: Centraal en Rozentuin: De Vijver al klaar. Nu nog 6 foto's afschrijven van de update. Vanavond voor 12 uur online.
5/9 - Uploaden van de foto's, hopend morgen een update te schrijven en te werken aan nieuwe parken in Zomeren.
31/8 - Bezig met het schrijven van een stukje Zomeren geschiedenis
30/8 - Het plaatsen van huizen, inrichten van nieuwe plekken. Zomeren wordt steeds meer Zomeren.
30/8 - Laatste verdieping Kalmenbos inrichten, Stadhuis wat aanpassen en brandweerkazerne plaatsen.
29/8 - Kamers inrichten van Hotel Kalmenbos
Episode 1
1965
- De avond valt.
- Geslepen Messen.
- Vurig verlangen.
- De vlam.
- Het einde van de Avond.
- De Vete
Episode 2
Familie van Zomeren de Rozen
- Ondergrondse Spanningen
- Geld, Ruzie & Schilderingen
- Alleen in de Schaduw
- Maria, Vaarwel Maria
- Voor de kunst
- Het huis onder de grond
- Een onverwachte beslissing
- Geld en geheimen
- Kenny, geld en... Kenny
Familie Groenewoud
- Julius & R...
- De Zoen
- Meneer Groenewoud
- Papa
- In de nacht van de Liefde
- 'Daar lig je'
- Alle kaarten open
- Een oude vriendschap
- De Duivel van één miljoen Simoleon
- Kenny, geld en... Kenny
Romeo & Julius
- Eenzaam hart
De Avond.
- Diner bij Kaarslicht
- Gezellige gesprekken
- Eenzame uren
- Doornen Rosa
Laatst gewijzigd door Adoror op zo 12 dec 2010, 21:25, 58 keer totaal gewijzigd.
In de heuvels in het westen is in de afgelopen al veel gebeurd. Het Graafdom van Duivendrecht en Hertogdom van Zomeren de Rozen hebben in het midden van de 15de eeuw veel bloed laten vloeien in oorlogen over dit bijzondere gebied. Pas met de komst van Baron Groenewoud werden de gevechten bekoeld en aan het einde van de 17de eeuw waren de Groene Bergen, wat toen de naam werd van dit gebied, een economisch goedgaand gebied. In de 18de eeuw laaide de eeuwenoude strijd tussen de families weer op, waarbij de familie Duivendrecht en de familie van Zomeren de Rozen doormiddel van een huwelijk samen tegen de familie Groenewoud streden. Pas aan het eind van de 18de eeuw ontstond het Zomeren zoals wij dat nu kennen. Alleen boeken zijn nog over van die tijd, maar wel is duidelijk dat toen de basis is gelegd voor een prachtig, bosrijk gebied met mooie stranden, mooie straten en oude gebouwen. Welkom in het Zomeren van nu, waar de familie Groenewoud en de familie van Zomeren de Rozen nog steeds de dienst uitmaken met hun wankelende dynastieën.
Stadhuis Wittezomer
Er wordt gezegd dat het stralend witte stadhuis van Zomeren gebouwd is op de resten van het kasteel van de Hertog van Zomeren de Rozen. Nooit is er serieus onderzoek gedaan naar de waarheid van deze bewering, maar gidsen zullen u vol trots vertellen dat er ooit een majestueus kasteel stond. Leden van de familie Groenewoud en van Zomeren de Rozen hebben afwisselend deelgenomen in de gemeenteraad van Zomeren, dat zich vestigt in dit gebouw. Met als hoogtepunt de jaren ’60 van de 20ste eeuw, waarin zowel Herman Groenewoud als Christiaan van Zomeren de Rozen zeer actief deelnamen in de raad, tot de noodlottige brand waarbij Herman om het leven kwam. Op dit moment is Elisabeth net afgetreden en is het bestuur van Zomeren nu even zonder lid van de prominente families. Het stadhuis ligt aan het prachtige Stad van Zomeren, dat het centrum vormt van Zomeren en grotendeels bestaat uit een prachtig park
De laan van Duiven
Elisabeth van Zomeren de Rozen heeft in haar jaren dat zij in de gemeenteraad zat veel gedaan aan kleine parkjes in de buurt. Kleine weggetjes, stukjes natuur. Overal in Zomeren vind je van dat soort plekjes. Een van de bekendste en meest bezochte is de laan van Duiven, genoemd naar de toenmalige burgemeester. Het is een heerlijk en rustig laantje waar veel gemeenteraadsleden even uitrusten tussen de drukke vergaderingen en werkzaamheden door. Het ligt vlak achter het gemeentehuis en was een afvallig stuk gras voordat Elisabeth ermee aan de haal ging.
Stad van Zomeren Park
Het grootste park in Zomeren is al decennia lang ook een van de mooiste plekken in de hele omgeving. De inwoners en bezoekers van het prachtige plaatsje aan zee brengen hier vele middagen door met wandelen, picknicken, vissen, praten, noem het maar op. Er zijn prachtige wandelpaadjes, twee hele mooie vijvers, een picknickplek met speeltoestellen voor de kindjes en een barbecue plaats waar mensen gezellig hotdogs en hamburgers kunnen maken en kunnen eten. Het park bestaat al zeker zo’n 100 jaar, maar is pas echt een mooie plek geworden toen Christiaan en Herman samenwerkte en in de periode ’60 – ’65 het park lieten renoveren.
Hotel Kalmenbos
Paul Kalmenbos besloot, na 30 jaar lang het werk van privédetective, met als grootste klant de familie Groenewoud, zich te settelen in het dorpje waar hij was geboren. De Kalmenbos familie is, hoewel niet zo invloedrijk als de twee grote families, een rijke familie. Met het geld verbouwde hij wat ooit een oude stadsvilla was en maakte er een prachtig hotel van. Alle prominente gasten logeren hier in bijvoorbeeld de Grand Suite op de bovenste verdieping (zie plaatje 4). Voor de inwoners van Zomeren is het een perfecte plek voor een chique diner in het restaurant(zie plaatje 3) of voor een gezellig gesprek onder het genot van een lekker drankje in de grote tuin. In het hotel bevind zich ook nog de van Zomeren de Rozen kamer, waar het bedrijf van de familie al jarenlang vergaderd over de volgende belangrijke projecten. Hij wordt echter nog nauwelijks gebruikt, het bedrijf zit grotendeels in de grote stad. Paul Kalmenbos loopt nu langzaam tegen de 70 jaar aan en het wordt tijd voor een opvolger. Het liefste zou hij zijn zoon Kenny Kalmenbos zien aan het hoofd van de hotelketen, maar die is te druk bezig met zijn boetiek op de Theaterboulevard.
De gasten van Hotel Kalmenbos
Elisabeth van Zomeren de Rozen
Ramon Drivier
De Theaterboulevard
Op de gezellige theaterboulevard, die aan de andere kant van het park staat, tegenover Stadhuis Wittezomer, bevind zich Theater Magistrale, het grote theater van Zomeren, met elke avond voorstellingen waar het grootste deel van de inwoners vaak van geniet. Naast het theater bevind zich Bistro De Eetkamer, waar je voor de voorstelling heerlijk kunt dineren of na de voorstelling onder het genot van een borrel nog gezellig kunt napraten. De boulevard is rijk aan bomen aan de voorkant en nauwe, donkere steegjes aan de achterkant. Aan de andere kant van het theater vestigt in een klein maar typisch gebouw Kenny’s Boetiek. Kenny Kalmenbos is daar de laatste vijf jaar bezig om de bewoners van Zomeren aan te kleden met zijn bijzondere kledingontwerpen. Hij kleed zijn vader voor belangrijke gelegenheden en enkele van zijn bekende bezoekers zijn Marjolein Groenewoud en Victoria van Zomeren de Rozen. Op de paspoppen in zijn etalage staan altijd zijn laatste en meest speciale ontwerpen, die niet voor iedereen betaalbaar zijn. Hoewel Paul Kalmenbos liever heeft dat Kenny hem opvolgt in het hotel, heeft Kenny het hier naar zijn zin en helemaal gemaakt.
Bewoner van het appartement boven de Bistro
Kenny Kalmenbos
Het Mirabellaplein
Achter Hotel Kalmenbos bevindt zich een pittoresk pleintje. Op dat pleintje staan de supermarkt en boekwinkel van Zomeren. Het is een plek waar mensen elkaar vaak ontmoeten tijdens het boodschappen doen. Daarnaast is het een heerlijke omgeving om je pasgekochte boek te lezen in de schaduw van een van de vele bomen. Het is een van de nieuwste plekken, gebouwd in ’89, toen de inwoners van Zomeren besefte dat ze niet continue meer naar de grote stad wilde rijden voor hun boodschappen of boeken. Het pleintje bestaat echter al langer, het was ooit een heerlijk leespark, maar in de jaren ’80 erg in verval geraakt. Nu is het echter een van de meest bezochte plekken door Zomerens eigen inwoners.
De Rozenburcht School
De Rozenburcht was het kasteel van de Hertog van Zomeren de Rozen, dat stond op de plek waar het stadhuis nu staat. Geheel gefinancierd door Christiaan van Zomeren de Rozen – Troost werd deze school in de jaren ’70 gebouwd, nadat uit een onderzoek bleek, dat in opdracht van Elisabeth van Zomeren de Rozen was uitgevoerd, dat de school van Zomeren ver beneden niveau was en verschrikkelijk verouderd. Het was destijds ook werkelijk een heldendaad van Christiaan dat hij deze school liet bouwen. Hoewel hij niet de familienaam draagt, is hij vernoemd naar het oude kasteel van de familie. Heel Zomeren gaat er naar toe, of is er naar toe geweest. Het is een van de belangrijkste gebouwen als het gaat over ‘ons-kent-ons’, iedereen kent elkaar.
Brandweerkazerne Vuurdoop
Sinds een paar maanden heeft Zomeren z’n eigen brandweerkazerne. Eigenlijk bestaat het plan om een kazerne te bouwen al sinds de brand in het oude advocatenkantoor aan de Boslaan, maar er waren steeds blokkades. De grootste reden van de vertraging was dat Christiaan van Zomeren de Rozen – Troost niet meewerkte. Hij zag geen nut in het bouwen van een zeer dure brandweerkazerne, aangezien er al eentje zat in de naburige stad, en dus was er geen grote geldschieter. Nu staat hij er dan eindelijk en de inwoners zijn er erg blij mee, het is immers ook een grote boost voor de werkgelegenheid.
Politiebureau Warmoede
Het oude politiebureau grenst aan het park en staat naast de bibliotheek, dat in hetzelfde jaar is gebouwd. Het heeft zijn eigen cellen en privédetective kantoor. Paul Kalmenbos is een van de mensen die een grote betekenis hebben voor de groei van dit politiebureau. Hij zette onder andere het kantoor voor privédetectives op, tot hij er uiteindelijk met veel bombarie vertrok om voor zichzelf te beginnen. De staat van het politiebureau is echter niet meer zo goed als vroeger, het is allemaal wat verouderd. Hoewel er nog geen criminelen zijn uitgebroken, is de kans dat je hier kunt ontsnappen groter dan waar dan ook. Er wordt stiekem gefluisterd dat Christiaan van Zomeren de Rozen – Troost expres renovaties tegen houd, omdat hij vreest hier ooit gevangen te komen zitten.
Ziekenhuis de Groene Weelde
Het ziekenhuis is gebouwd op een plek die vroeger bekend stond als de Groene Weelde, vanwege de vele bomen en graslandschappen. Mensen kunnen hier terecht voor kleine maar ook grote kwaaltjes. In de hal van het ziekenhuis hangt een groot schilderij van een jonge Herman Groenewoud. Hij heeft veel geld gestoken om van dit ziekenhuis een professionele plek te maken. Er komen zelfs mensen vanuit de stad naar hier om behandelingen te ondergaan. Ze zijn er erg goed voor mensen, veel beter dan voor de bomen die ooit het landschap sierde.
Kuuroord Zomerzon
Gelegen in een prachtig park bied deze plek heerlijke rust. Dit kuuroord doet z’n naam eer aan. In de heerlijke stilte die je doet vermoeden dat je midden in de natuur bent, verdwijnt alle stres van de stad. Prachtige vijvers en Chinese struiken en bomen, het is werkelijk een kunstwerk. Het ligt tegenover het Mirabella plein, maar dat zou je totaal niet denken. Deze plek trekt mensen van ver buiten Zomeren aan om hier naar toe komen. Na een jarenlange strijd tussen Elisabeth van Zomeren de Rozen en Augusta Groenewoud, die beide het kuuroord wilden hebben, besloot de Gemeente om hem maar zelf te kopen, zodat er geen bloed ging vloeien. Omdat het nu gemeentegoed is wordt het ook nog eens extra goed onderhouden, en dat is er wel aan te zien.
Groenewoud Incorporatie & Partners
Aan de voet van de bergen, waarop zich het landgoed van de familie Groenewoud zich bevindt, staan deze twee kantoortorens. Diana en Augusta Groenewoud hebben na de dood van Herman veel gedaan om van het bedrijf van de familie een waar paradijs te maken. Met mooie bomen en veel water op het kantorenpark is het, naast de drukte van het bedrijfsleven, in de pauzes heerlijk vertoeven. Daarnaast bevindt het zich tegenover het Museumpark, waar veel bobo’s van het bedrijf hun lunchpauzes doorbrengen. Het was eerst de bedoeling dat zich meerdere bedrijven in de panden zouden vestigen, maar Groenewoud Incorporatie is enorm gegroeid in de afgelopen dertig jaar. Hoewel het nog steeds onder leiding staat van Diana en Augusta, wordt het bedrijf geleid door de vele managers en onderdirecteuren.
Begraafplaats Rozenrust
Jaren geleden verschoof de aarde van de bergen en kwam de oude kerk van Zomeren inclusief het kerkhof, het plein en de huizen eromheen onder de aarde te liggen. Zowel de familie Groenewoud als de familie van Zomeren de Rozen hechtte veel waarde aan de plek en binnen no time stond er ook weer een prachtige nieuwe kerk, precies nagebouwd. Er is een heel apart deel op het stuk land waar de graven liggen van de mensen die bij de aardverschuiving omkwamen. Om ruzie te voorkomen en met veel eerbied voor de doden, besloten de families, die in hoge uitzondering voor deze plek samenwerkten, om de kerk te bekleden met tekens van de familie Duivendrecht, die ooit, volgens de legende, de eerste kerk op deze plek bouwden. Het is een prachtige, rustige plek met mooie bomen. Onder de grond liggen nog steeds de resten van de oude kerk, het oude plein, oude huizen maar ook oude crypten. Het is een gangendoolhof waar niemand de weg kent, al gaat het gerucht dat er af en toe wel iemand door de gangen zwerft, maar waar diegene naar op zoek is, vertellen de geruchten niet.
Landgoed Groenewoud Bestaande uit: De Villa en De Rozentuinen
De heuvel waarop het enorme landgoed van de familie Groenewoud ligt, is al eeuwen in het bezit van de familie. Het is ook al veelvuldig veranderd en naar de smaak gezet van de bewoners van het moment. Op dit moment bestaat het landgoed uit de villa waar de familie in woont het grote park De Rozentuinen, met in het midden Rozentuin: Centraal, rechts Rozentuin: De Tuinen en links Rozentuin: De Vijver. Hoewel het in het begin van de 20ste eeuw erg was verouderd en verwilderd, heeft Augusta Groenewoud na de dood van haar man veel geld gestoken in de vernieuwing en verfraaiing van het landgoed. Daarnaast heeft ze de Rozentuinen opengesteld voor het grote publiek, toeristen en inwoners van Zomeren komen hier dagelijks om te genieten van de zon, de natuur, om gezellig te vissen of om de zeldzame ingrediënten uit de Tuinen te halen. Het idee van de tuinen is er altijd geweest. Zo’n 100 jaar geleden was er op de plek waar nu de enorme moestuin is een enorme wijngaard, waar de familie de beroemde, maar niet meer bestaande, Groenewoudse Wijnen produceerde. De vijver is er ook altijd al geweest en niemand weet hoe diep hij precies is. Augusta heeft rond de bestaande ideeën en plekken van de tuinen alles op een Franse manier ingericht, met strakke lijnen en symmetrie. Het is een prachtige plek en iets waar de Groenewoud familie erg trots op is. De bewoners van Landgoed Groenewoud
De bewoners van Landgoed Groenewoud
Van links naar rechts:
Boven.
Diana Groenewoud
Augusta Groenewoud – Bicker
Herman Groenewoud
Olivier Roselaar
Onder.
Lodewijk Groenewoud
Marjolein Groenewoud – Sixt
Julius Groenewoud
Dian Groenewoud
De Bibliotheek Elisabeth XIV
Elisabeth XIV Duivendrecht bewoonde ooit dit prachtige pand. Het was haar huis voor haar hele leven. Ze werd in dezelfde kamer geboren, waar ze 80 jaar later zou sterven. Haar leven kende weinig goede momenten en ze bracht vele dagen door in de bibliotheek van haar huis. Na haar dood werd er in het huis een kelder ontdekt met daarin rijen boekenkasten. Omdat het onmogelijk was zoveel boeken te verplaatsen werd besloten om het gebouw te verbouwen tot de bibliotheek van Zomeren. Er schijnt dat er over elk onderwerp wel boeken te vinden zijn en mensen komen uit de stad naar hier om boeken te lenen. Of Elisabeth werkelijk heeft bestaan is niet duidelijk, het zou goed kunnen dat het is verzonnen om het gebouw enig aanzien te geven. van de familie Duivendrecht meer in Zomerendie kan bevestigen dat het pand ooit van de familie, en dan specifiek van Elisabeth XIV, is geweest. Toch gaan er geruchten dat er elke dag wel boeken worden gevonden op de plek die ooit de leeskamer was van het huis.
De Zomerklif Ruïne
Het verlaten huis, het huis in de bergen. Allemaal namen voor dit oude bouwval. Zo’n tweehonderd jaar geleden, toen er op de plek waar nu het Zomerklif Landgoed ligt nog een groot kasteel stond, liep er een mooie weg tussen deze plek en het Zomerklif Landgoed. Langs die weg lagen de wijngaarden van de familie en bijna elke plek van de Zomerklif Vallei behoorde toe tot de familie van Zomeren de Rozen. Destijds was dit huis een prachtig optrekje waar de gasten van de familie vaak wekenlang verbleven. Natuurlijk was er genoeg ruimte op het kasteel en vaak waren de gasten daar ook lang te vinden, maar het was natuurlijk subliem als zij hun eigen optrekje op het grote land van de familie hadden. Het was een prachtige tijd voor de familie, maar de familie Groenewoud won terrein en de financiën van de familie waren niet groot genoeg meer om het huis te onderhouden. Langzaam raakte het in de verval en nadat een aardbeving in het midden van de 19de eeuw het kasteel in puin legde, betrok de familie de vervallen gastenvilla. Ze lieten het wat renoveren en vanuit daar kreeg de familie steeds meer macht en geld terug. Het landgoed werd opgeknapt en er werd de huidige villa neergezet. Nu is het huis helemaal vergeten en vervallen en behoord het niemand toe. Het is er gevaarlijk, er kruipen overal spinnen en als je iets te hard ademt kan er zo een stuk plafond naar beneden vallen. Toch komt er zo af en toe nog iemand, die verlangd naar volledige rust.
Het Zomerklif Landgoed
De burcht van de Zomervallei stond hier ooit. Een prachtig groot kasteel waar de familie van Zomeren de Rozen generaties lang woonde. Door de vele aardbevingen en aardverschuivingen die de berg en het gebied hebben geteisterd is de Zomervallei langzaam maar zeker naar beneden gezakt en heet deze plek nu de Zomerklif. De familie woont op het huidige landgoed alweer zo’n 100 jaar. Het huis stamt uit het begin van de 20ste eeuw, maar vele beelden in de tuin zijn mogelijk 200 jaar ouder, toen de familie nog veel contact had met kunstenaars en ze onderbracht. Elisabeth en Christiaan hebben hier hun hele huwelijk gewoond en hun twee kinderen opgebracht. Roderick is de oudste dus hij zal naar alle waarschijnlijkheid de villa overnemen, als de opkomende financiële problemen de familie maar niet de das om doen. Nu Christiaan al zijn kapitaal in de villa heeft zitten, is er niet veel geld over om alles te onderhouden de komende jaar. Hij zal zijn bedrijf snel winstgevend moeten maken, als hij de kostbare voorwerpen en beelden van het landgoed niet wil verkopen. Herman Groenewoud schijnt vooraan in de rij te staan van mogelijke kopers. Hij zal alles dolgraag willen overnemen, al is het maar om te bewijzen dat hij uiteindelijk de strijd gewonnen heeft.
Bewoners van het Zomerklif Landgoed
Van links naar rechts:
Boven.
Christiaan van Zomeren de Rozen – Troost III
Rosa de Bloemen
Lodewijk van Zomeren de Rozen
Victoria van Zomeren de Rozen – Dei
Onder.
Christina van Zomeren de Rozen
Romeo van Zomeren de Rozen
Laatst gewijzigd door Adoror op za 16 okt 2010, 13:35, 18 keer totaal gewijzigd.
In het centrum van Zomeren staat een prachtig en elegant gebouw. Hoewel het recht uit de 19de eeuw lijkt te komen, staat het er pas anderhalf jaar. Het is gebouwd door een samenwerking tussen Herman Groenewoud en Christiaan van Zomeren de Rozen. Families die al eeuwenlang zijn gevestigd in het dorpje Zomeren. Hun wortels zijn diep verbonden met het plaatsje en overal is wel iets te zien dat doet herinneren aan belangrijke leden van de families.
Vandaag is het precies een jaar geleden dat Herman en Christiaan het advocatenbureau begonnen en het bleek een succes te zijn. Elk probleem wordt fantastisch opgelost door het advocatenduo. Ter ere van dat 1-jarig jubileum is er een feest georganiseerd. Al enkele leden van de twee families zijn aanwezig voor de voorbereidingen, over enkele uren begint het feest.
Uit de boxen kwam zachte klassieke muziek. Elizabeth van Zomeren de Rozen liep naar haar beste vriendin en diens schoonzuster toe. Ze genoot van het horen van haar hakken op de houten vloer, het gaf haar een apart gevoel, maar het bevestigde vooral haar status nu, als vrouw van Christiaan van Zomeren de Rozen, rijkste dame van Zomeren. Ze glimlachte vriendelijk naar Diane Groenewoud, de zus van Herman, en begon daarna het gesprek. “Het is een heerlijke avond niet waar?” zei ze terwijl ze met een warme blik naar haar vriendin keek. Augusta Groenewoud glimlachte terug met een meer open glimlach. “Ach Elizabeth, deze avond draait toch niet om het weer? Deze avond draait om onze mannen. Fantastisch dat ze al weer een jaar bezig zijn, niet waar?” Elizabeth keek ondertussen naar boven en rond in de grote hal. “Iedere keer weer als ik hier kom verwonder ik me over de pracht van het gebouw. Het is precies nagebouwd in de oude stijl van onze voorouders.” Diana keek ondertussen van Elizabeth naar Augusta. Ze verbaasde zich. Hoe konden twee snobistische vrouwen zoveel betekenen voor het dorp. Ze stond op het punt om zich te excuseren.
Ze opende haar mond, maar werd onderbroken door de komst van Christiaan. “Lieverd,” zei hij en hij pakte Elizabeth bij haar arm. Die draaide zich meteen om en gaf haar man een vluchtige kus op zijn wang. “Ja, Christiaan?” vroeg ze. Diana bleef even staan en keek naar het schouwspel, de zoetsappigheid sprak haar niet echt aan, als deze avond nu niet zo veel betekende voor haar broer Herman, had ze wel een opmerking gemaakt, maar ze hield zich in. “Ik ga even Herman halen om het laatste door te spreken, over een uur komen de gasten.” Elizabeth gaf nog snel een kus op zijn wang, “Is goed lieverd, tot zo.” Terwijl Christiaan wegliep naar de trap, draaide Elizabeth zich weer om. “Ik heb er zo’n zin in, Burgemeester van der Hoff komt ook vanavond en ik ga eens kijken of ik een plek kan bemachtigen in de gemeenteraad,” ratelde ze verder. Diana zuchtte en nam de beslissing om het gesprek maar eens over te nemen.
“Oh trouwens, Augusta, lieverd,” zei Diana met een zoete stem die ze juist had opgezet, zodat Elizabeth haar mond zou houden. Die keek inderdaad met een gekwetste blik Diana aan. “Herman wil overmorgen gaan kijken naar Rozendoorn Manor,” zei Diana, “Hij wil kijken of het te restaureren is, zodat we het weer kunnen betrekken.” Augusta’s ogen glinsterde “Roosdoorn Manor? Restaureren? Dat klinkt erg veelbelovend…” Ze glimlachte. Roosdoorn Manor was het huis van de opa van Herman Groenewoud. Het stond nu een paar jaar leeg, maar was in die paar jaar enorm snel in verval geraakt. Het was zonde want het was een prachtig pand en Augusta had al een paar keer erop aangedrongen om het over te kopen, Herman had altijd koel gereageerd. “Excuseert u mij,” brak Olivier in, in het gesprek, “Ik wilde even aan u vragen waar u de hapjes wilt serveren, de cateraar belde net dat hij eraan komt.” De butler keek met een vriendelijke blik naar Augusta, zijn bazin. Augusta keek de hal door. Daarna keek ze Elizabeth aan, “Wat denk jij ervan, Elizabeth?”
Aan de andere kant van de hal stond een stelletje innig te zoenen. Mariëlle en Robert Teuler, pas getrouwd en helemaal gelukkig. Mariëlle was de zus van Diane en Herman, de jongste zus wel te verstaan. Het was een prachtig huwelijk, vorige maand. Mariëlle legde haar nek op Roberts schouder, “Lieverd,” fluisterde ze, “ik heb nieuws…” Ze aarzelde even. Robert glimlachte naar haar, “Wat is er dan?” Mariëlle aarzelde, haar gedachte dwaalde kort af. “Nu een paar jaar gelukkig getrouwd zijn en dan kunnen we misschien denken aan kinderen” Dat had hij gezegd wanneer ze hem vroeg wat hij ervan vond om met kinderen te beginnen. Toch moest ze het hem vertellen en ze glimlachte weer wat zekerder. “Kom, dan gaan we even naar de vergaderkamer,” zei ze en ze pakte Roberts hand vast en trok hem mee naar de zaal achterin het kantoor.
Laatst gewijzigd door Adoror op ma 30 aug 2010, 13:37, 1 keer totaal gewijzigd.
Christiaan naderde de deur van het kantoor van Herman Groenewoud. Hij zat rechts van de trap, de deur, en was gemaakt van eikenhout van de bomen die ooit op de plek stonden waar nu de tuin van Villa Zomerklif is. Christiaan was er trots op, ze hadden het hout veel verwerkt in dit pand. Hij zuchtte en haalde diep adem. Dit werd het moment dat hij Herman van de troon ging stoten, hij zou hem duidelijk maken dat Van Zomeren de Rozen de enige familie was in Zomeren. Nu zijn vader een half jaar dood is, is die er niet meer om zich te bemoeien met de zaken en het goed houden van de banden tussen de twee families. Christiaan was daar geen voorstander van, hij had liever alleen de macht in handen. Het was een lange tijd goed gegaan, maar Herman was te ver gegaan.
Hij haalde diep adem en deed de deurklink omlaag.
“Herman,” Christiaan stapte naar binnen en sloot de deur achter hem. Herman zat voor de openhaard, hij stak hem juist aan. Hij kwam overeind en draaide zich om, joviaal lachend. “Christiaan van Zomeren de Rozen, m’n beste, prachtige avond, vind je niet?” zei Herman met zijn karakteristieke, zware stem. “Herman, ik kom niet voor deze prachtige avond. Ik kom je iets vertellen… iets..” Herman wilde hem onderbreken, maar Christiaan gaf hem geen kans en met zijn duistere ogen liet hij Herman zijn mond weer sluiten. “Ik kom je vertellen dat het voorbij is. Jij en je familie zijn jarenlang door mijn vader getolereerd hier, maar niet langer. Het is voorbij Herman, zijn bescherming is verdwenen en ik wil dat jullie verdwijnen uit Zomeren, heb je dat begrepen?” Het was stil en hoewel het vuur van de openhaard brandde, was het ijzig koud.
“Christiaan.. Christiaan.. Christiaan..” Herman liep langzaam langs zijn bureau en ging voor de man staan die hij een minuut geleden nog beschouwde als zijn beste vriend en een geweldige zakenpartner. “Jij beweert dat je de macht in handen hebt en dat de enige reden dat wij…” hij liet een korte pauze vallen en ging met zijn arm rond in de kamer, “Dat wij hier staan, omdat jouw vader dat wilde? Laat me niet lachen,” Herman ging nu dreigend voor Christiaan staan. “In Zomeren is plaats voor twee families, Christiaan! Kijk naar wat we hebben opgebouwd! Parken, een museum, een bibliotheek, dit! Alles hebben we samen gedaan en we kunnen nog zo veel meer doen. Maar néé, meneer denkt alleen maar aan zichzelf! Als ik!” hij tikte daarbij hard op zijn borst, “Als ik me nou eens terugtrek?! Als ik” weer tikte hij op zijn borst, “De strijd nou eens aan zou gaan met jou? Wie denk je dat er wint? De oude, geraffineerde en zeer chique familie Van Zomeren de Rozen?!” De laatste vier woorden sprak hij met zoveel afschuw uit, dat het Christiaan deed terugdeinzen.
Herman ging verder, “Goed Christiaan, je hebt het me duidelijk gemaakt. Er is plaats voor één familie in Zomeren, als het aan jullie ligt. Dat is helemaal prima voor mij, maar dan maak ik jou duidelijk dat die familie de familie Groenewoud is!” schreeuwde Herman. Christiaan greep de kans aan, de stilte waarin het gehijg van Herman het enige geluid was dat te horen was. “Jullie? De enige familie? Nu laat je mij lachen! Kijk alleen al naar Zomerklif, mijn prachtige villa met uitkijk over de hele stad! Luister Herman, de burgemeester is vanavond niet uitgenodigd omdat hij zo’n prominent lid is van de Zomeren Society… Vanavond, stel ik me kandidaat als zijn opvolger.” Herman keek Christiaan kort aan en wendde toen zijn blik af. Christiaan stapte dichterbij. “Herman, deze illusie heeft lang genoeg geduurd. Het is tijd om te breken, een nieuw begin, zodat Zomeren eindelijk de metropool kan worden die het verdient te worden, in plaats van zo’n achteraf vissersdorpje. Ik heb grootste plannen en daar kan ik jou niet bij gebruiken Herman.”
“Zo, dus dit is waar je me neer zet? Na al die jaren van opbouw en samenwerking. Je zet me bij het grof vuil.” Herman liep naar het raam. “Dankjewel, Christiaan, dankjewel.” Hij draaide zich om. “Vanavond heb je je ware gezicht getoond. Zomeren staat niet veel goed te wachten als jij burgemeester wordt. Ik zal zorgen, dat je dat niet wordt, Christiaan. Ik persoonlijk, zal het tegen je op nemen. Zomeren wordt zonder de familie Van Zomeren de Rozen mooier, beter en welvarender dan ooit. Ik neem je vader niets kwalijk, hij was een prima man.” Hermans gezicht werd tijdens het spreken steeds woester, hij werd steeds kwader en er verschenen meer en meer rimpels. “Jammer, dat hij zo’n uitschot van een zoon heeft kunnen voortbrengen. Verdwijn uit mijn kantoor!” En met een trillende vinger wees hij naar de deur. Christiaan draaide zich gedwee om en liep weg. Bij de deur bleef hij stil staan en hij draaide zich om. “Deze avond gaat slachtoffers kosten, Herman, en dat heb jij zojuist vastgezet. Deze avond kost mensen en dat is jouw schuld.” Herman keek hem aan, lang en in stilte. Uiteindelijk sprak hij een laatste zin. “Slijp je messen, Christiaan, de oorlog is begonnen.”
Laatst gewijzigd door Adoror op ma 30 aug 2010, 16:32, 3 keer totaal gewijzigd.
Het belooft hier nog een sterk gevecht te worden tussen de twee familie's. Nu ik weet van dat ene grote probleem dat de stad helemaal zou veranderen, ben ik helemaal verkocht aan je dagboek!
I love it!
!