Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Plaats reactie

515 berichten • Pagina 23 van 26

Gebruikersavatar
SIMdoos
Latrine schoonmaker Latrine schoonmaker
Berichten:
20
Lid geworden op:
di 06 dec 2011, 15:30

Re: Een Familie van Sims: Leugens

ik ben gister rond 2 uur ofzow tot half 12, en van daag om half 4 ofzow en nu ben klaar het is zoooow spannend ik ben er aan verslaaft :drool . ik denk zelf dat het:
-vos
-die frans man (ben zijn naam vergeten) :sweatdrop
-Roderick
-Ellen
heeft gedaan (de moord op William)
ik denk zelf niet dat het Adam of Thomas is, en ik heb geen idee waarom ik Ellen verdenk maar ze was gewoon 'in beeld' ,zal ik maar zegen, maar miss heeft ze wel een huur moordenaar in gehuurt XD
en dan het pistool van haar man gegeven om dat ze wraak wil 'MWHAHAHA' (ik heb nu wel een hele grote fantasie :P) maar ik kan niet wachten :wachten op de volgende up, helaas wel de laatste :(
Het is toch de laatste up?? (de volgende) maar er komen volgens de eerste pagina er nog 4 aan :? ik snap ut niet meer xD

Laatst gewijzigd door SIMdoos op wo 13 jun 2012, 17:42, 2 keer totaal gewijzigd.

~(-.-)~ | (/o,o)/ | \(o.o)/ | \(o,o\) | ~(-.-)~
Gebruikersavatar
AnsjJ2
Peuterdynamo Peuterdynamo
Berichten:
12551
Lid geworden op:
do 25 feb 2010, 12:35

Re: Een Familie van Sims: Arrestatie

SIMdoos, je kunt je bericht gewoon bewerken door op : Wijzigen te klikken :) Hierdoor kan je dus je bericht aanpassen en hoef je niet keer op keer een nieuw bericht te maken. Dit valt onder powerposting, let hier in het vervolg op :)

Aantal comments verwijderd die geen toegevoegde waarden hebben aan het topic :)
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: Een Familie van Sims: Arrestatie

Het enthousiasme! Haha! :D

Zoals je al zegt SIMdoos, de eerste post geeft aan dat er vijf updates komen. Dus die komen er ook. Ik rond alles mooi af. We eindigen ook met de begrafenis (ongeveer, niet helemaal). De laatste foto's waren 'Acceptatie',
De 50ste update. Die komt ergens eind juni.
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: Een Familie van Sims: Arrestatie

46. Verachting

Afbeelding

Het afschuwelijke nieuws stond in alle ochtendkranten. “Erfgenaam failliet imperium Sims moordenaar!” Maar de hele familie had het nieuws al vernomen via Nick. De hele dag zat hij bij Doortje en Sara in de villa, waar ze probeerden in contact te komen met Thomas, maar dat ging nog niet. Nick moest zorgen dat hij zijn papieren weer bij elkaar kreeg, zodat hij als advocaat kon optreden. Maartje hield zich de hele dag afzijdig. Ze maakte zich zorgen om Ellen, die nu alleen in haar grote huis zat. Pas 's avonds kreeg ze de mogelijkheid om de villa te ontvluchten. Nu zat ze in de auto, voor het huis van Ellen en Thomas. Ze zuchtte diep en stapte uit. Bij de voordeur aangekomen, was ze getuige van een verdrietige scene. Ellen sleepte met koffers door de hal. Het was erger dan Maartje had gedacht...

Afbeelding

De deur stond op een kleine kier. Maartje sloop naar binnen. “Ellen?” fluisterde ze. De hal was bezaaid met koffers. Ellen keek op. Ze had veel gehuild, de hele dag al. Alle koffers waren gepakt. “Ik ben klaar om te gaan,” mompelde ze, waarna ze weer begon te huilen. Maartje legde haar handen op de schouders van haar oude vriendin. “El, waar is die krachtige vrouw die ik heb leren kennen de afgelopen maand? Waarom vertrek je zo plots?” “Plots? Er is genoeg gebeurt Maartje,” zei ze door haar tranen, “Ik verlaat Thomas. Hij heeft gelogen tegen mij en als de politie erachter komt dat ik heb gelogen… dan… dan ga ik ook naar de gevangenis…”

Afbeelding

Alexis kwam haar slaapkamer uit. Jonathan was vanavond de stad in voor werk. Ze hoorde van beneden jazzmuziek komen. Dat betekende niet veel goeds, haar moeder werd er treurig van. Ze liep de trap af. Langzaam, want ze had weinig zin om zich bij het gezelschap te voegen. De hele dag was het huis druk bezocht door allerlei mensen. Politie, vrienden. Nick probeerde zijn herregistratie als advocaat te versnellen, wat flink tegenzat. Ze hadden allemaal besloten dat hij zou optreden als advocaat van Thomas. Ondertussen waren zij en Sara druk bezig de media buiten de deur te houden. Niets was interessanter dan een familiedrama in een ooit vooraanstaande, rijke familie. Nu waren alleen haar moeder, Sara en zij aanwezig. Het was eindelijk rustig, zo leek het. Op de jazzmuziek na.

Afbeelding

“Ik kan het gewoon allemaal niet bevatten,” zei Sara, toen ze uit de keuken kwam lopen. Ze had haar zusje naar beneden zien komen en sprak tegen haar. Alexis realiseerde dat er geen ontkomen aan was. “Thomas, de moordenaar van onze vader. Alexis, geloof jij het?” “Hou nou eens op,” zei Doortje geërgerd. Geschokt keek Sara opzij. Alexis ging zitten en keek haar moeder verbaasd aan. “Ik word de hele dag geterroriseerd met mensen die weten hoe mijn man is vermoord. Nu is het avond, nu wil ik rust!” Het bleef stil na die woorden. Sara sloot haar ogen. Wat waren ze in een verschrikkelijke puinhoop beland. Hun leven stond op de rand van de afgrond. Weinig geld, connecties met criminaliteit. Voor ze het wisten waren ze dit huis ook kwijt en stond iedereen op straat. “Mam..” mompelde ze pijnlijk.

Afbeelding

“Nee!” riep Doortje kwaad. “Hou er nou eens over op! Ik veracht die man. Ik haat hem uit het diepste van mijn hart. Mijn hele leven is een leugen en dat is te wijten aan hem!” Een uitbarsting van woede die ze had opgekropt. “Ik haat hem ook,” zei Alexis stil. “Hij heeft met Jonathans hoofd gesold. Hij heeft ook tegen mij gelogen.” “Die zak had al jaren een minnares!” riep Doortje uit. “Dat is niet het enige,” zei Sara aarzelend. Eigenlijk wilde ze niet meedoen met de tirade tegen William. “William heeft zijn bedrijf zo goed als volledig gefinancierd met geld van een criminele organisatie.” Doortje stond op en keek minachtend naar de spiegel van de schouw. “Ik ben blij dat hij dood is, dat ik van hem af ben.” “Oh mam…” Sara liep snel haar toe.

Afbeelding

“Ellen,” Romeo stapte door de opengelaten voordeur naar binnen. “Ik had eerder willen komen, maar het ging niet. Ik moest Nick helpen.” Maartje en Ellen waren stil. “Sorry, sorry dat ik zomaar binnenval…” verontschuldigde Romeo zich snel. “Nee, het geeft niet,” zei Ellen. Snel veegde ze haar make-up weg, maar dat maakte haar gezicht alleen maar erger. “Het gaat wel hoor.” “Lieve schat,” Romeo liep op haar af en omhelsde haar. “Ik weet hoe het is, een relatie met een Sims.” Ellen glimlachte niet eens. Ze duwde Romeo van haar af. “Ik had een relatie. Het is een verderfelijke familie.” “Ellen!” riep Nick kwaad. Maartje moest ondanks alles een beetje lachen. “Nou nou, ik ben er ook nog. En Alexis, Sara, Nick en vergeet mijn moeder niet!” In plaats van te reageren, liep Ellen naar buiten.

Afbeelding

“Je was iets aan het vertellen,” Maartje ging verder. Ze wisselde een blik met Romeo. Die keek twijfelend. Waar begonnen ze aan? Wat was Ellen van plan? “Ja, dat ik naar de gevangenis ga. Ik heb gelogen! Thomas heeft me gedwongen te liegen.” “Dwong hij je?” vroeg Romeo geschrokken. Toen ze zei dat alle Sims zo waren, voelde hij een naar gevoel over Nick. Alles was goed tussen hen, maar wat als Nicks nare kant van zijn vader kwam? Er kwamen zenuwachtige, vervelende kriebels op in zijn maag. Wat als hij eindelijk de moed had Nick te vertellen wat hij wist? Zeker nu, nu zijn broer… Romeo schudde de gedachte uit zijn hoofd. “Ellen, vertel ons dan de waarheid. Wij zijn het,” probeerde Romeo en hij legde zijn hand op haar arm. “Ik heb gelogen over zijn alibi,” na die woorden barstte Ellen weer in huilen uit.

Afbeelding

“Dat meen je niet,” zei Sara. “Ik meen het wel! Hij heeft ons alleen maar verdriet toegebracht!” riep Doortje kwaad. Alexis stond op. “Mama! Je kunt niet blij zijn dat hij dood is! Dat meen je niet.” Ze haatte haar vader, maar blij me zijn dood was ze allerminst. “Doe niet zo dramatisch,” sneerde ze. Alexis ging verslagen zitten. “En wij dan?” vroeg Sara, terwijl ze haar moeder indringend aankeek. Doortje kon het niet aan en keek verdrietig weg. “Ik weet het…” bracht ze treurig uit. “Ik weet het, jullie zijn hier, dankzij hem. Dit huis,” ze bewoog haar armen de lucht in, “Staat hier dankzij hem en zijn familie. Maar lieverds, de Sims is een verdorven familie. Jullie weten nog maar de helft van wat zich allemaal in deze familie heeft afgespeeld. Ik weet net zo veel. Jullie vader is niet beter dan de rest.”

Afbeelding

“Moeder, doe eens normaal!” Sara pakte haar armen en trok ze naar beneden. “Papa was een lieve, zorgzame man. Hij had z’n fouten, maar hij heeft altijd goed voor ons gezorgd!” Doortje trok haar armen los en keek furieus naar Sara. Ze liep van haar weg. “Moeder!” “Nee! Laat me met rust!” Alexis keek weg. Het was pijnlijk te zien hoe veel verdriet haar vader hen aan had gegaan.” “De waarheid is, dat ik jullie vader veracht! Hoe hij mij jaren heeft bedrogen. Het feest, onze vijftig jarige bruiloft was het toppunt. Zijn leugens kwamen hard naar hem terug. Wat hij heeft gezaaid, werd geoogst. Het faillissement zijn de vruchten. Verdorven, Sara. Hij is verdorven.” Er viel een diepe, diepe stilte.

Afbeelding

Vier blote voeten renden over het gras. Allemaal richting hetzelfde punt, niet wetend wanneer de andere voeten er ook zouden zijn. Justin was er als eerste. Net buiten de villa, tussen een paar bomen. Justin keek rond, maar er was nog niemand te zien. Dat was goed, en slecht. Goed, want niemand mocht weten dat hij niet in zijn bed lag. Slecht, want er was één iemand die hij wel wilde zien. Maar ze was er nog niet. “BOE!!” klonk het ineens, vanuit het niets, heel hard in zijn oor. Hij schrok zich dood en draaide zich snel om. Maar er was niemand te zien. “Achter je!” klonk het lachend. Daar stond ze dan eindelijk. “Noortje!” riep hij vrolijk.

Afbeelding

“Ein-de-lijk!” riep Justin uit. “Ssst.” Gespannen keek Noortje naar de villa. “Waarom wilde je me zo graag spreken?” Noortje keek opzij, ze voelde zich schuldig. “Ik weet dat we niet zoveel praten op school, en zo, en als we bij elkaar zijn… Ik wil gewoon praten over dingen..” “Dingen?” vroeg Justin, die aan de toon van Noortje merkte dat er iets goed mis was. “Adam is nu al een maand weg.” Haar lip trilde, maar ze hield zich sterk. “Hij verdween twee weken voor het feest. Mama zegt dat hij naar papa is, maar zijn spullen waren pas weg… Een dag nadat opa was vermoord. Ik ben gewoon zo bang… zo bang dat hij iets….” Ze begon nu te huilen. Snel trok Justin zijn lieve nichtje naar hem toe. “Vast niet, hij is vast naar z’n vader. Echt. Heb je hem al gebeld?” “Nee, ik… “ ze snikte even, “Ik heb niet zo goed contact met mijn vader.”

Afbeelding

“Je kunt er niet over praten als de familie erbij is…” zei hij. Ze schudde haar hoofd. “Ik denk niet dat hij er iets mee te maken heeft. Anders hadden ze oom Thomas nooit opgepakt, denk je niet?” “Wat een zooitje, onze familie…” mompelde ze. “Ja… Papa en mama zijn ook niet meer wat ze geweest zijn.” Noortje keek hem vol medelijden aan. “Ik weet van het pact, van onze club en afspraken, maar zo serieus hoef je ze niet te nemen. Toen wisten we niet dat we… jij… weer een vader zou krijgen.” Justin schudde zijn hoofd. “Daar ligt het niet aan,” zei hij, “Maar papa heeft geheimen en mama… Ik voel dingen, Noortje. Ik vang dingen op. Het lijkt alsof ze niet meer echt van hem houdt.” Ze pakte haar neefje vast, nadat hij was uitgesproken. “Als dat zo is, Justin, en je wilt dat het goed komt… Dan moet jij, nee, wij, er iets aan doen!”

Afbeelding

Alexis stond vlug op. “Mama, je bent moe. Je moet naar bed. Het zijn zware tijden.” Ze reikte naar haar uit. “Blijf van mij af!” riep ze. “Moeder!” Sara werd kwaad. “Sorry, sorry. Ik moet niet schreeuwen tegen mijn kinderen.” “Nee, je hebt gelijk,” Alexis viel in, “Papa was verderfelijk. Ik weet zeker dat hij iets te maken heeft met de verdwijning van Jonathan en de manier waarop hij plots weer hier is," “Een maîtresse, crimineel geld, verborgen faillissement, ontvoering, contacten met een criminele organisatie. Mama… Je hebt gelijk,” voegde Sara eraan toe. “Ik weet dat het pijn doet. Sara, Alexis, het spijt me dat jullie alles zo moeten uitvinden.” Ze keek haar dochters één voor één aan. “Thomas heeft het niet gedaan,” zei Sara. “Thomas lijkt op hem,” ging Alexis ertegenin. “Dus?! Dan heeft hij nog geen moord op zijn geweten!” Sara werd weer kwaad. “Dames! Dames!” Doortje verhief haar stem. “Het is al laat. Het is voor iedereen een zware tijd. We kunnen onze rust gebruiken. Er staan nog zwaardere dagen te wachten.”

Laatst gewijzigd door Adoror op do 14 jun 2012, 10:46, 1 keer totaal gewijzigd.

Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: Een Familie van Sims: Verachting

47. Toekomst

Afbeelding

Maartje en Romeo waren gebleven. Samen met Ellen hadden ze de koffers weer uitgepakt. Ze hadden veel gepraat en besloten dat het beter was om af te wachten. Hoewel Ellen het liefste was gevlucht, geloofde ze wel dat Maartje en Romeo het beste met haar voor hadden. “Hey, ben je weer wakker,” Maartje glimlachte. Ze waren in de vroegte, nadat ze klaar waren, in de tuin gaan zitten. Na veel gepraat was Ellen in slaap gevallen. “Waar is Romeo?” vroeg ze, terwijl ze zich uitrekte. Maartje knikte naar het binnenzwembad. “Bellen, met Nick. Schijnbaar zijn er ontwikkelingen.” “Oh…” mompelde Ellen. “Willen jullie ontbijt?” Ze stond op.

Afbeelding

Op dat moment kwam Romeo weer naar buiten. “Goed nieuws!” zei hij opgewekt. “Nou komt het hoor. Thomas is vrij en weer gelukkig verliefd? Mijn toekomst is weer zeker? Ik ben zwanger? Het bedrijf is verkocht voor miljoenen en de hele familie is uit de schulden?” Ellen kruiste haar armen en keek Romeo vals aan. “Sorry, nee.” Hij liet zich niet van de wijs brengen. “Relatief gezien goed nieuws.” Maartje gooide haar been over het andere. “Nou, kom op,” zei ze ongeduldig. “Nick heeft zojuist bevestigend antwoord gehad van de Orde van Advocaten uit SimCity. Hij heeft nu de papieren om op te treden als advocaat van Thomas en heeft vanmiddag een afspraak op het bureau.” “Ge-wel-dig!” zei Ellen sarcastisch en ze liep weg. “Ontbijt?”

Afbeelding

Maartje stond op en liep om Ellen heen. Ze pakte haar vast. “Wat hebben we nu besloten, lieverd?” Ellen zuchtte. “Ik weet het. Thomas en ik moeten aan onze problemen werken. Ik moet geduld hebben.” Maartje knikte tevreden. “Maar ik weet het nog steeds niet zeker hoor. Mijn toekomst is onzeker. Als Thomas het heeft gedaan dan…” Maartje pakte haar handen vast en schudde ze. “Hij heeft het niet gedaan!” benadrukte ze. “Nee, hij heeft het niet gedaan. En vanmiddag weten we het zeker als Nick er is geweest. Het komt echt goed Ellen. Met Thomas, en tussen jullie. Jullie worden weer gelukkig.” “Mooie toekomstmuziek, maar ik moet het nog zien hoor.” Ellen keek hen aan en liep toen naar boven. “Koffie?!” riep ze argeloos.

Afbeelding

Alexis had een rustige ochtend gehad, die haar tijd gaf om na te denken. Jonathan was weer weg voor werk, waarmee hij sinds zijn terugkeer onverminderd door ging. Hij werkte hard en zei dat hij plannen had. Snel een huis kopen, bijvoorbeeld. Maar Alexis twijfelde, en daar moest ze over praten. Ze zei haar moeder gedag. Zij had vandaag een afspraak met Charlotte en Daniel. Na een vluchtige blik in de spiegel in de hal, verliet ze het huis. Buiten het hek zag ze een vreemde vrouw. Ze kon het niet goed zien vanuit de verte, maar ze kwam Alexis bekend voor. “Kan ik u helpen?” riep ze, terwijl ze aan kwam lopen. De vrouw schrok een beetje, maar herstelde zich snel. “Misschien. Ik ben opzoek naar Dorothea Sims.” Gisele wist niet dat ze met ‘de dochter van’ sprak.

Afbeelding

“Mag ik vragen wie u bent?” vroeg Alexis argwanend. “Gisele Landgraaf,” Ze stak haar hand uit. Alexis schudde hem niet, want ze wist ineens weer wie de vrouw was. In plaats daarvan zette ze haar handen in haar zij. “Van dè Landgraaf familie?” De vrouw glimlachte “U bent bekent hier.” Alexis’ ogen knepen samen en ze zei, “Alexis Sims.” “Aangenaam,” zei Gisele met een bredere glimlach. Ze liet haar hand zaken. “Dat valt nog af te wachten,” sneerde Alexis. De vrouw keek haar vragend aan. “Doe niet zo naïef. Ik weet wie u bent. Ik wil dat u vertrekt, zo snel u kunt. Ik hebt niets te zoeken. Niet hier, niet in Zomeren.” De glimlach verdween, maar Gisele bleef staan. “Het lijkt me niet dat jij weet waar je over praat, meisje. “Meisje?!” riep Alexis agressief. “Ik wil dat u vertrekt. Nu, of ik bel de politie. U bent hier niet gewenst.”

Afbeelding

“God, oh God. Je raadt nooit wie ik ben tegengekomen.” Alexis gooide de deur achter haar dicht en liep direct door naar de keuken, waar Sara was. “Goedemorgen Sara, goedemorgen Alexis. Lekker geslapen? Nee niet echt, jij?” “Gisele! Gisele Landgraaf! Je raadt nooit wie dat is!” Sara opende de ijskast en pakte het beleg. “Papa’s minnares?” “Papa’s minnares! Voor ons huis! Wat een arrogantie! Wat een verschrikkelijke vrouw is het!” Sara smeerde haar boterhammen en mompelde “Wat doet zij hier?” “Ik vraag me af wat ze hier doet!” raasde Alexis ondertussen door. “Koffie?” “Zeg, heb je koffie? Ik heb nog niet gedronken.” “Ja hoor!” riep Sara. “Nou nou, wat een humeur.” Kwaad keek Sara haar zus aan. “Waarom kom je eigenlijk? Ik moet zo met Noortje naar de tandarts en daarna moet ze naar school.” “Oh, nou sorry hoor. Ik wilde gewoon praten.”

Afbeelding

Sara drukte zuchtend op het knopje van haar koffiezetapparaat. Alexis liep haar achterna. “Ik heb twijfels.” “Twijfels?” vroeg Sara, die met haar hoofd bij Adam zat. “Over.. nou.. Jonathan. Zo, dat is eruit!” zei ze half opgelucht. “Wat is er nou dan? Ben je niet blij dat hij er weer is?” “Jawel, een beetje, maar hij is veranderd. Hij is alleen maar aan het werk, andere dingen aan het doen. Hij verteld me niet wat er aan de hand is.” Alexis keek rond. “Waar is Adam eigenlijk? Is hij nog niet terug van zijn vader?” Overal leek het alsof alleen Noortje en Sara hier nog woonden. “Alexis, waar wil je nou over praten? Nee, Adam is nog niet terug,” Sara zuchtte, “Hij is bij zijn vader en blijft daar. Jij en Jonathan moeten maar eens samen praten. Ik kan je niet helpen, zusje.” “Er is meer…” zei Alexis twijfelend.

Afbeelding

De deur werd geopend. Thomas zat al een half uur in de kamer te wachten, maar nu was het dan zover. Hij had een advocaat. Nick knikte alleen als begroeting en ging vervolgens zitten. Het bleef even stil, maar toen kwam Nick ter zaken. “Thomas, luister. Ik kan je alleen verdedigen als je mij de waarheid verteld. Het was jouw pistool, met jouw vingerafdrukken en jouw voetstappen stonden bij William. Je hebt een alibi, maar als ze Ellen ondervragen… Als zij heeft gelogen Thomas, dan heb jij geen alibi meer.” Thomas zuchtte. “Ze heeft gelogen. Ik.. ik zal je vertellen wat er is gebeurt,” Hij gaf snel toe. Hij had nu tijd gehad om na te denken en besloten dat de waarheid de beste optie was, wilde hij nog een toekomst hebben.

Afbeelding

“Hou op! Hou op!” Thomas kwam de bibliotheek ingestormd. “Daniel! Dit was niet het plan!” William keek kwaad naar zijn zoon. “Dit meen je toch niet? Jij wist hiervan?” “Ja, natuurlijk wist ik hier van. Het is mijn bedrijf. Niets gaat buiten mij om.” “Jullie zijn afschuwelijk!” riep William kwaad. Buiten ging het feest verder. Alexis, Sara en Maartje zaten net te praten. Het zou nog even duren voor de rest van de gasten kwamen. “Wij? Vader, ons plan is het beste voor je. We kopen je uit. Jij krijgt je geld en wij kunnen onze visie op het bedrijf loslaten.” “Wie koopt mij uit?! Jullie of is er nog een partij.” Thomas kneep zijn ogen samen. Woest riep Daniel: “Wat weet jij daar nu van? Wanneer jij uit het bedrijf bent, kunnen we het zuiveren van de criminelen invloeden. “Ha!” riep William naar zijn broer. “Het bedrijf heeft helemaal geen connecties met criminaliteit!”

Afbeelding

“Wat ben jij voor dwaas!” riep Daniel kwaad. “Ik weet waar ik over praat, ik heb het bedrijf jarenlang geleid!” schreeuwde William nu. Het was een wonder dat Doortje nog niet was binnengevallen. Niemand leek wat te horen. “Het heeft ons richting de afgrond gebracht, zak!” Thomas stapte achteruit, weg uit het schreeuwgesprek tussen de broers. “Wat weet je daar nu van?!” riep William en hij duwde zijn broer weg. Thomas had er genoeg van. “Genoeg! Hou op! Daniel, we hebben een oplossing! Ruzie maken heeft geen zin! Papa, we hebben steeds meet aanwijzingen dat er wat mis is met de financiën! Je staat buiten het bedrijf. Het enige wat je hebt zijn je aandelen, maar zonder meerderheid, heb je niets. De meerderheid hebben wij, dus wij komen met een oplossing!” William keek vurig naar zijn zoon. “Luister Thomas, mijn bedrijf is mijn bedrijf. Dat zal het blijven tot mijn dood!” Hij beende kwaad weg.

Afbeelding

“Geweldig!” riep Nick, “Dus je hebt ook nog een sterk motief! Jullie wilde papa uitkopen uit het bedrijf dat hij groot heeft gemaakt?” “Luister nou!” riep Thomas en hij sloeg zijn handen op tafel. “Er zijn criminelen met een beter motief. Papa had het bedrijf en macht. Hij was het aan het verliezen. Als Daniel en ik genoeg bewijs hadden verzameld, hadden we iets kunnen doen en het faillissement kunnen redden, maar daarvoor moesten we papa uitkopen. Die man die de aandelen wilde kopen, zei dat hij ons kon helpen.” “Michael Vos is een crimineel, als je dat nog niet wist.” Thomas was stil, hij wist het niet. “Maar goed, terug naar het feest. Jij en Daniel hebben ruzie gemaakt met papa. En toen?”

Afbeelding

Nog kwaad van de ruzie liep Thomas door het binnenzwembad, toen zijn telefoon ging. Hij wilde eigenlijk niet opnemen. Met een zucht bekeek hij wie hem lastig viel. Het was iemand die hij niet had verwacht. Hij voelde zich verplicht te antwoorden. “Adam, met mij. Wat is er?” Hij voelde zenuwen. Er was iets goed mis, dat moest wel. Hij had al een tijd niets gehoord van Adam en dit telefoontje kwam totaal onverwacht en ongelegen. “Thomas? Thomas? Kom alsjeblieft zo snel mogelijk naar het bos naast het huis. Alsjeblieft Thomas, schiet op!” klonk het wanhopig. “Adam? Adam blijf hangen, ik kom!” Maar de verbinding was al verbroken. Snel haastte hij zich naar de tuin.

Afbeelding

“Thomas!” Buiten stond Ellen. Van binnen vloekte hij. Misschien was het maar goed, dat hij Ellen tegenkwam. Snel dachten zijn hersenen na over wat hij moest doen. “Lieverd,” hij drukte en kus op haar wang. Hij duwde haar dicht tegen hem aan. “Luister Ellen, er is iets gebeurt. Ik weet niet wat, maar ik moet zo snel mogelijk naar de bossen. Als iemand, maakt niet uit wie, vraagt waar ik ben, zeg dan dat ik me even opfris in de badkamer.” Hij fluisterde de woorden zacht in haar oor. Ellen voelde de spanning. “Thomas wat is…” “Ssst… Ik ben weg.” Hij liet haar los en verdween snel.

Afbeelding

Thomas versnelde zijn pas, tot hij aan het rennen was. Het eerste schot was al gevallen. Overal was het doodstil. De vogels waren geschrokken gevlogen. In de bossen aangekomen, zag hij een angstaanjagend tafereel. “Nee! Adam nee!” riep hij en hij rende op zijn neefje af. “Hij.. Thomas ik…” Adam huilde. Op de grond lag William, onder het bloed. “Ssst… sst…” riep Thomas snel. “Wat heb je daar?” Adam draaide zich half naar zijn oom toe en liet het pistool zien. “Geef hier. Verdomme dit lijkt op het mijne…” Snel veegde hij het schoon, waarbij hij per ongeluk nog twee schoten loste. “Verdomme!” gromde hij kwaad en geschrokken gooide hij het snel de bosjes in. Te naïef om te denken dat het niet gevonden zou worden.

Afbeelding

“Adam, wat is er gebeurt. Nee wacht, sta op! Kom sta op! Ik wil het niet weten.” Hij trok hem omhoog. “Adam, Adam!” Zijn neef huilde. Even bleven ze staan. Het lichaam van William. Hij was overduidelijk overleden. “Verdomme, verdomme Adam.. Wat heb je gedaan!” Thomas spitste zijn oren bij een plots geluid. Er klonk geschreeuw van het landgoed af. “Kom, Adam, kom we gaan!” Snel trok hij hem mee, verder de bossen in. Ze renden alsof hun leven er vanaf hing. Thomas had een grote fout begaan, realiseerde hij zich langzaam. Hij moest iets verzinnen, voor hem en voor Adam.

Afbeelding

“Dat is het. Dat is de waarheid,” eindigde Thomas. Nick krabde aan zijn kin, twijfelend over het verhaal. “Het verklaart de bewijzen, maar is het genoeg?” Hij dacht na over wat de rechter ervan zou denken. “We moeten Adam vinden, als jij wilt dat je vrijgesproken wordt. Ik vind het alleen lastig te geloven dat onze neef… Dat Adam verantwoordelijk is voor de moord op papa… op zijn opa..” Nick sloot zijn ogen. Hij dacht diep na. “Het is de waarheid. Maar ik zeg niet dat Adam het heeft gedaan! Hij was er, als eerste!” Het verhaal miste nog een puzzelstukje, dat voelde Nick. Maar wat… wat wisten zij nog niet.

Afbeelding

Doortje ging zitten. “Daniel, wat was er zo dringend dat ik mijn hele schema moest omgooien voor jullie?” Charlotte sloeg haar benen over elkaar. “Luister Doortje, het is simpel. Wij hebben ergens recht op. We willen het testament zien.” Doortje sloot haar ogen. “Jullie ook al. Waarom is het zo lastig te geloven dat William geen testament had? Alles gaat naar mij, zoals de wet het regelt.” Charlotte tikte ongeduldig met haar vingers op de leuning van haar stoel. “Misschien daarom juist. Jij hebt nog wat macht Doortje. Wie zegt dat je de notaris niet hebt omgekocht om het testament te verzwijgen.” “Dit is belachelijk! Daniel, ben jij het hier mee eens?”

Afbeelding

“Wat is er dan, lieve zus?” Sara zette haar spullen weg en besloot te luisteren. “Jonathan heeft me nog steeds niet de waarheid verteld. Ik weet nog steeds niet waar hij precies is geweest en waarom. Papa moet er iets te maken hebben, maar hij geeft niet toe.” Sara keek haar vol medelijden aan. “Lieverd, waarom denk je dat?” “Gevoel…” “Sinds wanneer ben jij zo’n gevoelsmens?” Alexis glimlachte, maar het was niet gemeend. “Ik weet het gewoon niet zeker meer. Ik weet niet of ik verder wil met Jonathan, zoals hij nu is.” “Maar.. je hebt hem zo gemist. Hij is eindelijk terug en nu… “ “Nu had ik gehoopt dat hij niet terug was gekomen, ja. Ik voel zo’n afstand tussen ons… Alsof hij niet terug is. Mijn Jonathan.”

Afbeelding

Noortje had alles gehoord. Bovenaan had ze staan luisteren. Dit zou Justin niet leuk vinden. Ze moest het hem vertellen. Zo snel mogelijk. Ze sloop de trap af. Misschien moest ze maar niet naar de tandarts, maar nu meteen door naar school. Dan kon ze Justin alles vertellen en kon hij er iets aan doen. Dan kon hij zorgen dat zijn ouders niet uit elkaar gingen. Hoe graag ze ook, heel egoïstisch misschien, weer zou willen dat zij en Justin iets echt gemeen hadden. Ze hoopte toch dat ze gelukkig waren, allebei. En als Justin dat was, was zij dat ook wel. “Maam!” riep Noortje, om te laten weten dat ze er was. “Ja lieverd, we gaan zo!” klonk het vanuit de keuken. Nog wat geroezemoes en toen was het stil.

Afbeelding

Daniel bewoog zijn handen naar zijn slapen en wreef. “Nee, ik ben het hier niet mee eens. Ik ken William goed genoeg. Hij had een plan, dat weet ik zeker. Maar ik denk niet dat het aan ons is. Wanneer hij het tijd vindt.” Doortjes gezicht verwrong. “Hij? Hij is dood, Daniel. Hij is dood en hij vindt niets meer.” Charlotte stond op. “Luister Doortje, wij hebben niets meer. Alles wat we hadden, zat in het bedrijf. Dat is nu failliet. Onze naam is niets meer waard. Wij hebben recht op iets van deze villa!” Doortje begon te lachen. “Ga weg, Charlotte. Je maakt jezelf belachelijk.” Charlotte keek haar furieus aan. “Dit gaat naar de rechter!”

Afbeelding

Charlotte beende kwaad de kamer uit. “Geweldig gedaan,” Daniel klapte, maar het klonk sarcastisch. Doortje stond op en liep naar haar boekenkast, waar ze even naar keek. “Ach, kom op. Jullie maken je allebei belachelijk. Wie heeft er sympathie voor de hebzuchtig broer en zus van een gevallen magnaat.” Daniel moest lachen. “De zielige weduwe, die bedrogen is door haar man. Zorg dat je wat van die kilheid verliest, dan win jij het misschien.” Doortje streek wat haar van haar gezicht weg. “Sinds wanneer weet iedereen van Gisele?” “Langer dan jij denkt, lieve schat.” “Noem me niet zo!” hapte Doortje toe. Hij lachte. “Ik laat je nu met rust, maar ik beloof niets voor de toekomst. Als Charlotte gaat, ga ik mee.”

Afbeelding

“Justin, Justin!” fluisterde Noortje. Ze klom omhoog. Justin was daarboven, had ze gezien. Het was speelkwartier, maar ze speelden voetbal. Ze hadden dus wel eventjes alleen. “Waarom wilde je me spreken? Waarom die briefjes?” Noortje liep naar hem toe. Justin draaide zich niet om, want hij voelde dat iets niet goed was. Hij keek haar daarom liever niet aan. “Justin…” zei Noortje, die het eigenlijk niet wilde vertellen, omdat ze het pijnlijk vond. “Je moet iets doen! Je ouders, het gaat niet zo goed tussen hen. Je moeder heeft twijfels. Ik wil niet dat jij je vader weer kwijt raakt!” Justin glimlachte, “Dat is lief van je. Ik zei je toch dat ik ook twijfels had. Maar ik heb een plan, dat ze weer bij elkaar gaat brengen.” Noortje klapte in haar handen. “Een plan?! Vertel!”
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand

Weergave- en sorteeropties

Plaats reactie