Hoofdstuk 18

Ik had in de krant gelezen dat er een nieuw iemand in Hidden Springs was komen wonen. Ik ging daar meteen op af, hopelijk had hij of zij lekker bloed. Het huisje zag er van de buitenkant, tja, bekend uit om het zo maar te zeggen. En de omgeving zag er ook erg bekend uit. Geen idee waarom maar het was nou eenmaal zo.

Ik klik op de deurbel. Die klinkt ook bekend, te bekend. Als ik door het raam kijk zie ik het eerste wat er niet bekend uit ziet, de inrichting. Ik hoor hakken over de houten vloer tikken en dan zie ik de vrouw door het raam, ze lijkt me wel aardig en waardig om een vampier te zijn.

De vrouw begint meteen het gesprek als we binnen zijn. Vampiers kunnen namelijk niet overdag te lang buiten zijn, dan verbrand je.
Zij: ‘Hallo, ik ben Jessica Griffel.’
Ik: ‘Ik ben Chloë, Chloë White.’
Zij: ‘Jij moet de vorige eigenaar van dit huis zijn, de makelaar noemde jouw naam.’

Dat moest de reden zijn waarom alles me zo bekend voorkwam, dit krot. Alhoewel, dit oogde niet echt als een krot. Even doen alsof ik alles al wist en dat dit niet als een verrassing komt.
Ik: ‘Ja, ik ben de vorige eigenaar. Ik hoorde dat iemand in dit huis was komen wonen en kwam daarom maar langs. Kijken wat er is veranderd aan mijn oude huisje.’

Nog iets wat ik vergeten ben, mensen houden ervan om te zitten. Mij maakt het niet uit maar ik ga toch maar naast haar op de bank zitten, om normaal te doen. We kletsen gezellig, ik weet nu dat zij een kok is en ze bood me aan om een keer mee te eten. Alleen waarschijnlijk is niet haar eten wat zij maakt dan mijn eten maar is zij mijn eten om het zo maar te zeggen. Als ze dan niet al een vampier is.

En echt, ik vond haar aardig, maar ik moest mijn missie volbrengen. Dus zij werd ook een vampier. Ze schrok heel erg maar gelukkig heb ik haar nog niet verteld dat je niet meer menseneten lust als vampier, alleen maar plasma. Een troost voor haar, ze kan blijven koken. Dan kijk ik op de klok en zie ik dat het al wat later is. Ik moet over één uur op mijn werk zijn dus we zeggen elkaar gedag en ik ga snel naar mijn werk.

En ik heb een piano gekocht dus als ik ’s nachts thuiskom van mijn werk ga ik nog gezellig piano spelen. De katten vonden het alleen iets minder gezellig, zij lagen te slapen…

En een weekje later komt Jessica weer langs. Haar gezicht zag er niet erg, hoe kan ik dat nou het beste zeggen, niet erg vrolijk uit.
Ik: ‘Jessica, wat leuk je te zien! Hoe gaat het met je en bevalt het leven als vampier?’
Zij: ‘Ik. Lust. Geen. Menseneten. Meer. Ik. Kan. Niet. Meer. Voor. Mezelf. Koken. Mijn. Grootste. Hobby.’

Ik: ‘Doe eens normaal zeg! Je moet je vereerd voelen om een vampier te zijn. Wij zijn een suppervolk, we zijn sterker, sneller, kunnen gedachtenlezen, zijn slimmer en leven langer. Je moet blij zijn dat je een vampier bent, blij zijn dat ik je heb uitgekozen!’
Zij: ‘Goede toespraak, heb je ook een toespraak om weer mens te worden?’
Ik: ‘Je kan het vampirisme vaarwel drankje drinken. Las er laatst iets over. Is nog niet getest omdat nooit een vampier zich aanbiedt, omdat je dan vaak ook wordt vermoord. Maar je kunt het proberen.’

En dit is Jessica Griffel als vampier, bedankt Tijgertj voor het lenen van je sim

-----------------------------------------------------
Ik was vergeten in het weekend te uppen dus hier is dan de up. De volgende up komt waarschijnlijk pas weer het weekend of een kleine up nog deze week. Deze up is wat langer dan normaal omdat dit de 10e vampier is. Hoop dat jullie dit een leuke update vonden