^^ die cyfers zijn datum's, het is de bedoeling dat je daar in de loop van het verhaal achter komt, want hij krijgt telkens flashforwards, en dat is echt heel ingewikkeld. (:
edit: vind het leuk dat je benieuwd bent! v
Laatst gewijzigd door Dave. op di 20 dec 2011, 16:26, 1 keer totaal gewijzigd.
@Elisa Je weet al wat ik er van vind ;p
@Dave Leuk maar ik snapte eerst ook niet wat die nummers betekende ;p En ik ben benieuwd wat er verder gaat gebeuren ;o
@Fantastic; Echt mooi, je moet er echt blij mee zijn ;o En ik vind het lijken alsof we
ongeveer dezelfde schrijfstijl hebben, maar ik heb irritante trekjes die jij gelukkig niet hebt ;p
Oké, ik wil jullie één klein dingetje vragen, en dat is of jullie een soort verhaal uit de lyrics halen.
Het verhaal is van de Nanowrimo en bijna af, maar het is de bedoeling dat de lyrics een soort inleiding is.
Duss, als jullie willen reageren, of je het nou snapt of niet, graag
P.S. Het is nogal moeilijk, aangezien de hoofdpersoon een paar zeer dierbaren verliest, dus de lyrics zouden voor je gevoel in de verkeerde volgorde kunnen staan
Hoofdstuk 1: Can’t breathe, ‘cause to many things going on going wrong in your life- Sweet Goodbyes, Krezip.
Hoofdstuk 2: Did someone break your heart inside, you’re in ruins- 21 Guns, Green Day.
Hoofdstuk 3: Don’t think things will ever change, you must be dreaming..- Some Say, Sum 41.
Hoofdstuk 4: Now all your love is wasted then who the hell was i?- Skinny Love, Birdy.
Hoofdstuk 5: Well, don’t get lonely now. And dry your whining eyes- When I come around, Green Day.
Hoofdstuk 6: Drenching in my pain again, becoming who we are..- Wake me up when September ends, Green Day.
Hoofdstuk 7: It’s so hard to say I’m sorry..- Best of me, Sum 41.
Hoofdstuk 8: You walk away from it. It feels like a shot of a gun..- Shot of a gun, Kane.
Hoofdstuk 9: I still cry, sometimes, when i remember you..- I still cry, Ilse de Lange
Hoofdstuk 10: And every day i missed you more- Love you more, Racoon.
Hoofdstuk 11: Like indecision to call you and hear your voice of treason. Will you come home tonight en stop this pain tonight.- I miss you, Blink 182
Hoofdstuk 12: So make the best of this test and don’t ask why..- Time of your life, Green Day.
Hoofdstuk 13: I tried to heal your broken heart, with all that I could..- So far Away, Avenged Sevenfold.
Hoofdstuk 14: Cause love is all, love is all you need..- Advice, Christina Grimmie.
Hoofdstuk 15: Love till you hate. Strong till you break. Know that we all fall down- All fall down, OneRepublic
Hoofdstuk 16: But if i had to say goodbye to leave this hell. I'd say my time is served me well
I'm fallin'. I'm fallin'- Over my head, Sum 41
Ik zou het echt niet gehaald hebben zonder muziek ;p
^ Ik stopte bij het lezen van je titel voor hoofdstuk 2 om een Green Day liedje op te zetten Maar goed, dat wil je natuurlijk niet horen Net als jij, haal ik ook veel inspiratie om te schrijven uit de muziek waarnaar ik luister en ik denk dat het voor iedereen verschillend is welke boodschap je uit een bepaald nummer haalt. Door de titels van je hoofdstukken te lezen denk ik dat er behoorlijk wat nare dingen gebeuren voor de hoofdpersoon (of hoofdpersonen). Het is inderdaad wel duidelijk dat de hoofdpersoon mensen verliest waar hij/zij om geeft. Maar ik denk dat het ook gaat over fouten die hij/zij zelf heeft gemaakt en waar hij/zij later spijt van heeft. Ik weet niet of ik in de juiste richting denk, maar zoals ik in het begin al zei, iedereen haalt een andere boodschap uit een bepaald nummer. Nu ken ik veel nummers die jij als inspiratie hebt gebruikt en het zou kunnen zijn dat jij een nummer heel anders beleeft dan ik dat doe Ik ben benieuwd!
Oh ja, met dat verhaal moet ik ook nog verder..
Iig, heel erg bedankt Mich! Qua verhalenlijn klopt het helemaal, wat jij denkt
Oké, jullie worden wel gek van me, maar ach.
Ik heb net een one shot geschreven, maar hij is iets te lang om hier te kunnen posten zonder
ruzie te krijgen, haha
Duss, even een linkje (a') http://onlineverhalen.nl/forum/viewtopic.php?f=3&t=7368
Wauw, wauw, wauw.. Ik heb het net helemaal gelezen, en het is echt geweldig, prachtig.. Soms wat onduidelijk misschien, vooral tussen het goede en het kwade (dus wie wat is) maar het is wel prachtig, en zeker met die flashbacks!
Het wezen danste vrolijk tussen de bomen door onbewust van het kwaad dat elk moment kon toeslaan. Zijn ledematen bewogen op de maat van de muziek dat in zijn hoofd speelde. Terwijl de wind hem tussen de bomen door leidde, kleurde de horizon rood. Hoe donkerder het werd, hoe dramatischer de muziek werd. Voor een moment stopte de muziek, het dansen, het spelen van de wind en het ondergaan van de zon. Het was alsof de wereld voor een moment gewoon op pauze stond. In een fractie van een seconde draaide het wezen om en stond oog in oog met wat zijn lot leek te zijn. Een luide knal klonk tussen de bomen die ineens kleurloos leken en een paar vogels sloegen op de vlucht voor het gevaar. Het wezen ontweek het schot en rende op zijn aanvaller af. Hij trok het wapen uit de bleke handen en richtte het op de gedaante. Weer weerklonk een harde knal onder de donkere hemel. Het wezen keek toe hoe zijn aanvaller zijn slachtoffer werd die langzaam door zijn knieën zakte en zijn levenloze lichaan in het dorre gras lief vallen. Verschrikt gooide hij het wapen weg. Het wezen keek verafschuwd naar zijn handen. Het waren de handen van een moordenaar, iemand die het niet waard was om te leven. In een impuls rende het wezen weg. Weg van wat hij had gedaan, rennend voor de consequenties. Onbewust van het feit dat hij al het bewijs materiaal in deze open plek had laten liggen. Hopend dat het toch nog goed zou aflopen. Wetend dat dat niet het geval zou zijn.
___________________________________________________________
Proloog voor mn nieuwe verhaal Lake of Silence. Ik wil graag weten wat mensen ervan vinden o:
^ Yaay dankuwel :3 Ik zal de rest van het verhaal op mijn site posten. Bij 'Jouw Sites' staat mijn site ook, dus daar word je up-to-date gehouden met elk hoofdstuk dat ik post ^^
Oké, yeah. Ik ga een maand lang hier alles posten over mijn Nano c: Als ik te vervelend wordt, moeten jullie het maar zeggen ^^ En oh ja, dit stuk is wel angstaanjagend lang, maar verwacht dat het als ik begin (morgen) het maximaal de helft zal zijn c:
Tweede Nanowrimo: 13-2-12
Oké, het is alsnog een beetje vaag om het weer te proberen. Toen ik klaar was, had ik gezworen dat ik zou wachten tot dat de officiële zou beginnen, gewoon omdat ik er helemaal klaar mee was.
Geen wonder, na een maand lang elke minuut schrijven, inhalen, reserves opbouwen voor als je weer naar school moet, ’s avonds niet even op de bank ploffen om een film te kijken met de rest, dat is halverwege helemaal niet leuk meer. Kl*te, om eerlijk te zijn.
Natuurlijk had ik me helemaal niet voorbereid, zoals altijd bij mij het geval is. Jaa, bij de eerste twee hoofdstukken had ik een omschrijving neergezet in minder van tien woorden. Iets van ruzie, April, Kate, Jaimy Lisa. Dat waren mijn hoofdpersonen destijds. Wow, destijds, dat klinkt heel erg ouderwets en alsof het al heel lang geleden is. Het is nog niet eens een maand geleden dat ik om middernacht, wat over twaalf, mijn vijftigduizendste woord typte. Op de laatste dag, als ik misschien een kwartiertje eerder was geweest, een dag van te voren. Het is zo geweldig om dan opeens je woordenteller naar de vijftigduizend zien te springen. Waarschijnlijk zou je verwachten dat ik hem de laatste honderd woorden de hele tijd in het oog had gehouden, maar nee.
Het verhaal was namelijk 300 woorden te vroeg af, dus werd het echt details invoegen. Dat had ik me toen al aangeleerd, dus dat was echt een hel. Maar het was gelukt
En daarna, razendsnel opslaan en naar de gang rennen. Rennen.. Zeg maar eerder sprinten. Het is echt niet normaal, maar het gaf me echt een adrenalinekick. Terwijl ik een minuut daarvoor met mezelf had afgesproken dat als ik na tien minuten nog niet klaar was, zou afsluiten en naar bed gaan. Ik wou het heel graag toen al afhebben, maar ik was echt kapot.
Ik had een weddenschap met mijn broer afgesloten: Op twaalf Januari, als ik het me goed herinner, moesten we 50 hebben. Ik vijftigduizend woorden, hij vijftig dollar verdiend met poker. Toen had ik dus gewonnen, maar op het nippertje. Een week later had hij namelijk iets van tachtig dollar, maar ach, dat doet er nu even niet toe ^^
Iedereen was wel verbaasd dat ik het had gehaald, misschien omdat ik nooit de moeite had gedaan om ze echt uit te leggen hoe het zat met het schema. Elke dag 1666 woorden typen en dat soort gedoe. Ik zag er het nut niet van in, en nu eigenlijk ook niet.
Ja, oké, wat mensen dachten wel dat ik het zou halen, maar volgens mij snapten die niet hoeveel 50.000 woorden waren. Die snapten geloof ik niet eens dat je daar een maand over zou doen, maar oké. Bij zo’n groot getal wil je sowieso wel denken dat het wat minder is. Bij mij waren het uiteindelijk vijfentachtig pagina’s, maar dat kwam omdat ik nogal korte hoofdstukken had. Zeventien geloof ik, waarvan twee er helemaal niet hoorden te zijn.
En dan was er ook nog de lyrics crisis. Echt, iets van een week lang maakte ik me er daar het meeste druk om. Omdat ik in een falende bui was, waarschijnlijk. In ieder geval, telkens als ik het word document opende waar mijn verhaal in stond – wat nogal vaak was- begon ik te schuiven met de lyrics. Vraag me niet waarom, maar telkens vond ik dat die net wat beter klopten bij een ander hoofdstuk. Alsof ik niet wat beters had om me druk om te maken, maar ja.
Uiteindelijk viel het wel mee. Uiteindelijk, toen ik dat perfectionistische gedoe van me achterwege had gelaten c:
Het klinkt echt onmogelijk, vijftigduizend woorden, en om eerlijk te zijn, er zijn wel een paar dagen dat ik er mee wou stoppen of dat het onmogelijk leek om mijn doel te halen.
Maar dan waren er natuurlijk altijd reserves. Of muziek, voor als ik totaal geen inspiratie meer had en toch nog iets van duizend woorden moest schrijven. Als ik eindelijk mijn doel had gehaald en het nog niet te laat was, probeerde ik alvast een soort beschrijving in te vullen voor de hoofdstukken die gingen komen. Soms lukte het niet en begon –en eindigde- ik een hoofdstuk terwijl ik van te voren en in het midden soms nog, helemaal geen idee had wat er moest gebeuren.
Het is geen perfect verhaal, en ik doe er ook niets meer mee, maar het is gewoon gaaf om het mee te maken. In dertig dagen een heel verhaal van vijftigduizend woorden te hebben getypt.
Zo gaaf, dat ik heb besloten dat ik het morgen overnieuw ga doen.
Nieuw document, nieuwe personages, een nieuwe red line.
Maar hopelijk wel aan het einde, beide van minstens vijftigduizend woorden.
Ik vind het echt heel knap dat je het volgehouden hebt, ik was er na de eerste dag al klaar mee. En dat je het nu nog een keer probeert, echt, respect.
Ik heb gezegd dat je het zou halen, en yaay, dat heb je gedaan!
Maar dan nog, respect, baas Marlinde
Ik ben heel erg benieuwd naar je nieuwe nano, en kun je die afgeronde nano ergens lezen? :3
En het slechtste is dat ik nu ook weer een nieuw verhaal wil starten, nanana, doen dan maar? :3