Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Plaats reactie

202 berichten • Pagina 8 van 11

Gebruikersavatar
Spiderlady
Gentherapeut Gentherapeut
Berichten:
1760
Lid geworden op:
zo 22 nov 2009, 00:00

Re: Een elf en zijn verhaal(drama)(kleine update02/01/2012)

Ik viel weer in slaap en ontwaakte na een paar uur uit een dit maal droomloze slaap door een zonnestraal die door het bladerdek heenscheen. Ik maakte Lynn wakker die nogal knorrig leek te zijn vandaag. Hij vond het niet leuk om wakker te worden en zijn flesje wilde hij ook niet..naja misschien later.
Ik besloot verder te lopen en zag in de verte iets wat verdacht veel leek op een dorp.
TOOOOEEETTTT!!! heey mertn!!geee vaa dwer weweaf, bertert getercto?!!!! Ik sprong achteruit van angst. Waaawat was dat?? En wat was dat voor een vreemde taal?? Mijn hart bonsde in mijn keel...De persoon stapte uit het gevaarte/monster wat hij controleerde en maakte een vreemd gebaar naar zijn hoofd, daarop stapte hij via een deur weer in het ding en liet het verder gaan...
Ik wist niet wat ik zag..het was geen dier of monster, misschien iets mechanisch? kon het dat zjin? Vaag herinnerde ik mij de verhalen van mijn mensenvriend dat de mens modernistischeses of iets dergelijks was en veel gebouwen, bruggen etc. had van staal en en ahm.. en.....voertuigen! dat was het, of niet?...zucht, vermoeiend...zou dit zo'n voertuig zijn? ik besloot om te wachten totdat er weer zoiets voorbij zou komen. lang hoefde ik niet te wachten. Ik hoorde een vreemd brommend geluid dichterbij komen en zoooeeffff...een blauw ding/monster ging voorbij met binnenin een mens.
Hmm...interessant...

Ik besloot na Lynn zijn flesje gegeven te hebben, die nu ineens wel honger had, verder te lopen langs het pad waar die gekleurde en eh stinkende dingen op liepen/renden.
Ik liep het dorp/stad binnen en besloot om aan mensen te gaan vragen of zij het adres kenden wat op mijn papier stond.

Afbeelding
Maar wie ik ook vroeg...niemand leek mij te verstaan...was ik in een ander land of spraken ze hier een ander dialect??
Afbeelding
Sommige lieten mij niet eens een woord zeggen maar wimpelden me gewoon weg...

Totdat ik een vrouw tegen kwam in nogal erg bonte kledij.
Afbeelding
Afbeelding
Zij leek mij te verstaan en keek aandachtig naar het adres op het verfrommelde, vergeelde papier.
Wacht eens even...dit handschrift..jahoor, geen twijfel mogelijk! dat is van mijn opa en tevens mijn leraar! Hij heeft mij zoveel over zijn tijd bij u verteld en ook al gelooft de halve familie dat 'ie gek is, nou ik niet hoor! Kom mee, dan gaan we naar hem toe, het duurt even voor we er zijn, maar ik breng u graag naar hem toe. Nou, kom nou!

Laatst gewijzigd door Spiderlady op ma 02 jan 2012, 17:40, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
Spiderlady
Gentherapeut Gentherapeut
Berichten:
1760
Lid geworden op:
zo 22 nov 2009, 00:00

Re: Een elf en zijn verhaal(drama)( update 02/01/2012)

Ahm eh...ja..ik kom er aan. Dat had ik niet verwacht, ik was compleet overrompeld van deze jonge vrouw haar enthousiasme en energie. Ik had geen idee of ze de waarheid sprak maar zij leek mij als enige hier te kunnen verstaan, dus ik besloot om met haar mee te gaan..
Na inderdaad een lange wandeltocht, kwamen we aan bij een vreemd ogend huis. Het was totaal anders dan de huizen die we onderweg tegen waren gekomen.
Sara, zoals de jonge vrouw heet, vertelde honderduit over haar familie, de omgeving, haar stad enz...

Opa! opa! wat fijn dat u thuis bent, raad eens wie ik in de stad tegenkwam? Nu weet ik het zeker u bent niet gek!Afbeelding
Nou ik moet weer eens gaan, ik heb nog gymles om 19:00 uur en daarna paardrijden en oh mijn huiswerk moet ik nog maken en...
Zo ratelde ze door totdat ze uit het gezichtsveld verdwenen was.

De oud uitziende man mompelde iets en keek mij daarna aandachtig aan...
Zir? Zirrilion Dust? ben jij het echt?! Dat ik dit nog mag meemaken...
Brent...zij ik zacht, ik heb je eindelijk na meer dan 70 jaar weer gevonden...ik voelde een traan over mijn wang rollen van vreugde.

We omhelsden elkaar en keken elkaar daarna voor een lange tijd aan zonder iets te zeggen, Zijn huid was net als bij Tara oud en teer geworden..toch jammer dat dit het lot van de mensen was, maar zijn ogen glansden nog net als vroeger...
Lynn begon zacht te huilen en ik besefte dat hij het waarschijnlijk koud begon te krijgen. Het was wederom een koele nacht en het was tijd om naar binnen te gaan.
Kom mijn oude vriend, binnen is het warm en ik heb de beste vruchtenwijnen die je je kunt wensen.
Eens even zien waar je zoontje kan slapen, maar dat komt wel in orde, ga je mee?
Zoon? ahm..Brent, Lynn is...maar Brent was al naar binnen gegaan, nouja, ik vertel hem later wel dat Lynn mijn broer is.

We namen plaats aan een tafel die vol lag met oude boeken en documenten. Voor mij stond een geurend glas wijn en ik genoot er echt van, de smaak voerde mij terug naar mijn verleden.
Zo...mijn excuses voor mijn wervelvind van een kleindochter...ze is soms eh..net iets té enthousiast hehe.
Afbeelding
Maar een intelligent en lief ding is het ook.
Ik heb haar als enige de Elfentaal bijgebracht en tevens getraind in de eeuwenode vechttechniek Sim-fu. De rest van de familie en wereld lijkt mij een oude gek te vinden en eerlijk gezegd...het interesseert me geen biet wat ze over mij zeggen. Ik ken de waarheid...sterker nog, het zit tegenover mij.

Er viel een stilte en ik vroeg me toen iets af, naast alle andere vragen in mijn hoofd...Brent, ken jij een vrouw genaamd Tara, Tara Denver?
Brent keek mij ineens met een intense blik aan en zei na een lange pauze: Ja...hoezo?
Gebruikersavatar
Spiderlady
Gentherapeut Gentherapeut
Berichten:
1760
Lid geworden op:
zo 22 nov 2009, 00:00

Re: Een elf en zijn verhaal(drama)( update 02/01/2012)

Ik vertelde Brent ons hele verhaal en zag zijn gezicht zo af en toe verschieten...
.....Uiteindelijk kwam ik aan bij het huis van Tara en zij heeft ons liefdevol opgevangen en goed voor ons gezorgd... ze heeft mij deze kleren van haar zoon meegegeven en het reismandje van Lynn.

Tara....Brent keek mij aan met een bleek gezicht en ik schrok van zijn uitdrukking....ik wist niet wat ik moest zeggen...Tara, lieve vriendin van mij...
Ja ik ken een Tara Denver, maar het is onmogelijk dat zij het is die jou geholpen heeft!, zei Brent met een weerbarstige stem. Onmogelijk zeg ik je!
Ik keek hem niet begrijpend aan...maar ze zei toch echt dat....Nee!
Ik was een beetje van slag af en Brent moet mijn vragende gezicht gezien hebben....
Goed...het spijt me dat ik zojuist tegen je uitviel...kom we gaan even een ritje maken in mijn auto. Auto...?...wat was dat? Buitengekomen kreeg ik al snel antwoord op mijn vraag...het was zo'n stinkend ding, die mij eerder die dag haast had aangereden...Brent zag mij twijfelen en liep naar mij toe. Oh ja...auto's ken je natuurlijk niet, mijn excuses beste vriend ik zal de deur voor je openen, Ga maar zitten, naast je is plek voor je zoontje of eh sorry broer, zoals ik begrepen heb uit je verhaal. Hij had dus toch niet alleen het gedeelte over Tara mee gekregen....
Ik wil na dit alles verder met je praten over je familie mijn vriend, maar ik wil je eerst iets laten zien...
Afbeelding
We reden een lange tijd en ik vond het eigenlijk wel een prettige ervaring. het maakte veel geluid, maar we gingen erg snel vooruit. Alleen Lynn vond het maar niets...hij lag constant the schreien en ik kreeg hem niet stil, sssstt kleine, het is al goed...och dat geeft niets hoor Zir, sommige baby's vinden het geweldig, Lynn hoort helaas tot de andere categorie.

Zo, we zijn op onze bestemming aangekomen..
Afbeelding
Dit mijn beste Zir, is het huisje van Tara, in ieder geval wat er van over is gebleven na de brand zo'n 15 jaar geleden...haar ex Harry, die vervroegd was vrijgelaten wilde alsnog wraak op Tara nemen...verhalen over Tara en haar gastvrijheid heb ik eerder gehoord maar ik heb ze altijd weggewuifd...hoe kan een geest andere mensen helpen?? Maar jij, mijn oude vriend waarvan ik toch echt weet dat je niet gek bent, verteld mij precies hetzelfde...

Ik stond als aan de grond genageld bij het beeld van dit verkoolde huisje. Dit kon toch niet waar zijn...ze was zo echt...alhoewel bij nader inzien...die intens koude blik van haar bij mijn vertrek en het feit dat ik niet in staat was mij om te draaien bij het weglopen van haar huis..ik had het plots ijskoud en vroeg of we konden vertrekken...Goed idee mijn vriend, goed idee...We keerden de auto en reden zonder om te kijken weg...
Afbeelding
-tot ziens mijn beste elfen, moge de goden u beschermen..-

Weergave- en sorteeropties

Plaats reactie