Erg van Hans ;o
En Shurlien begint echt steeds erger te worden ;o

Geweldig

Arme hans ;o
En Shurlien must die >:E

Sorry voor het wat langer wachten, ik ben zelf ook met een boek bezig. Ben daarmee op bladzijde 71 gebleven, en ik moet het nu al gaan herschrijven
In ieder geval, hier weer een update:




Alex en Marky zaten in de avond thuis. Ze hadden geen zin om uit te gaan dit keer, vooral Marky niet. Die had nergens zin in momenteel.
"Gaan jullie niet uit?" vroeg David die naar beneden kwam.
"Waarom wel, er is toch niets te doen." zei Marky.


"Nou, kom op. We kunnen toch wel wat plezier maken?" vroeg Alex.
"Nee is nee!" Marky begon boos te worden uit het niets. Wat zou er met hem aan de hand zijn?


De volgende dag kwam Julia op bezoek bij Leyla, ze ging vertellen wat er gisteren was overkomen.
"Zat je opgesloten in de badkamer, hoe kan dat dan?" vroeg Leyla geschrokken.
"Ik heb geen idee, blijkbaar was de deur in het slot gevallen." vertelde Julia.


"En John? Hoe reageerde hij, want jij kwam wel te laat. Jullie hadden toch afgesproken?" vroeg Leyla.
"Hij vergaf het mij wel, maar zoiets moet echt geen tweede keer gebeuren, anders zou die wel raar gaan denken."
"Dat is waar..." zei Julia.


Samuel moest eraan wennen dat het flink tegenviel bij Rudy's woning. Niks was luxe, en dat was het wel bij Marco en Mariska toen.
"Zo kleine koelkast, als ik een kind was...Dan was dit nog wel leuk!" zei Samuel.


Er lagen alleen maar van die dunne broodjes in de koelkast. Samuel moest zuchten, na een tijdje ging die met de kopjes spelen.
Hij verveelde zich enorm.


Daarna besloot hij maar om te gaan schilderen.
Samuel zat vaak te kijken op Sims3Nieuws. De sims die erop stonden gaven hem inspiratie om na te tekenen.
"Hier word ik vast schatrijk mee..." dacht hij.


Rudy stond ineens achter hem.
"Dat is een mooie schilderij." zei Rudy. Samuel draaide zich geschrokken om.
"Ja, eh...bedankt. Haha!" zei Samuel
"Zeg, wat dacht je ervan om even op vakantie te gaan? Ik ken een leuke bos aan de grens van Nederland. Daar kunnen we heen gaan als je wilt, is lekker goedkoop en niet te duur." stelde Rudy voor.
"Lijkt me geinig." zei Samuel.


-----------------------------------
Volgende keer weer een update

Ik wil hierbij ook even een oproep doen.
Zoals ik al zei ben ik bezig met een boek aan het schrijven, die ik vervolgens ga verbeteren.
Maar ik ben ook opzoek naar proeflezers, in iedergeval mensen die er verstand van hebben. Die mij kunnen wijzen op foutjes.
Als je interesse heb, stuur een privé bericht naar mij?
Het is wel een groot verhaal van ongeveer 111 bladzijdes. Ik ga eerst zelf proberen om het verhaal zo goed mogelijk neer te zetten, en daarna mag je het zelf lezen met een beoordeling. Meer info krijg je als je als proeflezer wilt aanmelden.

ikga weer ff over de kids van Hans praten...
Ik vind ze doodeng ... zoals ik al honderd x heb gezegd

Leukige up

Uzlem heeft contact opgenomen met een ziekenhuis dat gevestigd was in Limburg. Daar schenen ze mensen met een tumor beter te konden behandelen dan hier.
Dit ging ze rustig bespreken met Hans, die inmiddels zijn pet al niet meer droeg. Hij had toch al geen reden meer om het te verbergen.
Uzlem vertelde hem over het idee.
"Wat vind je ervan?" vroeg Uzlem.
"Nogal wat, het is ver...En wat zouden de andere hiervan vinden? Droomzicht is een klein stadje, ze zullen gauw merken dat ik weg ben." vertelde Hans.
"Laat dat nou maar aan mij over, belangrijkste is dat jij beter gaat worden!" zei Uzlem.


"Hoelang duurt zo behandeling?" vroeg Hans.
"Ze zeiden zeker van weken tot maanden..." antwoordde Uzlem.
"Zolang kan ik toch niet weg blijven, mijn kinderen zullen dit echt vreemd vinden. En straks krijg je nog Gina aan je deur." zei Hans.
"Kan me niets schelen, ik vertel niets tegen ze. Wij komen hier samen uit, daar hebben wij hun niet voor nodig."
"En als ik niet meer beter wordt?" zei Hans.
"Dan heb ik wel een hoop uit te leggen..." Uzlem reageerde geschrokken vanwege Hans's negatieve gedrag.


Ze stond op en gaf Hans een knuffel.
"Jij mag niet zo denken, wij hebben samen zoveel overwonnen. Nu wij eindelijk samen zijn, moet dit zo blijven. Wij gaan dit overwinnen, begrijp je mij? Jij mag niet dood gaan, wij horen samen!" zei Uzlem met tranen in haar ogen. Ze kon het nog steeds moeilijk geloven.
"Ik beloof je dat ik mijn mond houdt tegen iedereen, en jij gaat mij beloven dat je beter wordt." zei Uzlem.
"Dat kan ik niet beloven..." zei Hans. Hoewel Hans haar graag gerust wou stellen, hij was erg onzeker over de situatie.


"Ben je toe aan een nieuwe afspraak?" vroeg John aan Julia. Ze stonden allebei in de keuken.
"Ik weet niet..." zei Julia onzeker terwijl ze een beetje omlaag ging kijken. John merkte dat en liep naar haar toe.


"Wat is er nou aan de hand, je doet zo raar de laatste tijd." zei John terwijl die dichtbij haar kwam staan. Julia ging hem recht aankijken.
"Ik heb het gevoel dat veel dingen misgaan, Jessica dood, ik werd ontvoerd en nu opgesloten geweest. Alleen maar tegenslagen, ik vind het maar stom." vertelde Julia.
"Je vergeet iets positiefs, we zijn nog verloofd weet je nog." zei John om haar op te vrolijken.
"Ik kan nu niet aan een huwelijk denken, vind je het erg? Het is een heftig jaar voor mij geweest, te heftig." zei Julia.
"Je moet eens meer ontspannen. Je hebt alles nog steeds niet verwerkt." John had het met Julia te doen.


"Ik kan ook een goeie therapeut zijn." zei John.
"Oja?" vroeg Julia nieuwsgierig. John ging haar opeens heftig zoenen, een hele heftige, dat al veel te lang geleden was gebeurd.
"Wow, je hebt gelijk. Hier was ik echt aan toe!" zei Julia die meer tot rust kwam.


David en Tina hadden samen afgesproken in een restaurantje.
"Ik wil wat voor mezelf beginnen...Heb jij een idee?" vroeg Tina.
"Ik zou niet weten wat, je weet toch zelf wat je leuk vind om te doen?" vroeg David.
"Aan jou heb ik ook echt niks, saaie vriend heb ik aan de haak geslagen. Maar wel een knappe, gespierde vriend." zei Tina die bijna begon te lachen.
"Lekker aardig zijn we weer, en toch geef je complimenten naar mij toe." zei David.


"Ik vind je zo nerd achtig, maar tegelijk ook zo knappe hunk. Hoe doe je dat toch?" zei Tina.
"Waarom ben ik dan een nerd volgens jou?" vroeg David.
"Nou, je manieren. Je bent echt zo brave, schone, rustige jongen. Maar owee jij bent een beest in bed, vooral als je halfnaakt staat lijk je net een fotomodel met dat sixpack van je. En je mooie blik." vertelde Tina.
"Ja, zo kan die wel weer. We zitten in een openbare ruimte, niemand hoeft dit te weten." zei David die rood werd van schaamte.
"DAMES EN HEREN IK HEB DE LEKKERSTE JONGEN VAN DROOMZICHT!" schreeuwde Tina.
David werd er stil van...
"Je moet echt meer zelfvertrouwen hebben, je mag er heus wel zijn." zei Tina.
Maar je stinkt wel enorm uit je mond, dacht ze nog.


Een halfuur later kwam David thuis. Gina kwam ongerust naar hem toe.
"Heb jij Marky gezien?" vroeg Gina.
"Nee, hoezo?" vroeg David. Gina zei even niets, ze zat diep na te denken.
"Ik was uit met Tina, hoezo?" vroeg David.
"Marky is weggelopen!" zei Gina berzorgd. David wist niet wat die hoorde.
"Het gaat zo slecht met hem de laatste tijd, Alex is nog de stad in om hem te zoeken." vertelde Gina.


---------------------
Volgende keer weer een update!

Verander je die volgender keer in over 4 minuten

Morgen is er weer één.
Ik kan je alvast een geheimpje verklappen: In één van de komende updates komt Jessica terug als geest, om met Julia te praten. éénmalig.

^
Das gaaf ;o

Ik ben benieuwd naar hoe het met Hans af gaat lopen ;o
en met Marky ;o

Idd
erg benieuwd

Alex zocht de hele stad af. Tot nu toe kon hij Marky nergens vinden.
"Marky, waar ben je nou?" riep Alex.


Hij kwam de speelhal in, en zag Marky daar staan. Alex was opgelucht dat er niets ergs was gebeurd. Hij liep er meteen heen.
"Marky, waarom ben je niet thuis? We maken ons zo zorgen!" zei Alex.


Alex wilde zijn broer mee nemen. Maar Marky liet het niet toe.
"Ik wil niet. Ik wil niet meer naar huis!" zei Marky op een boze toon. Alex schrok van Marky's reactie. Hij herkende zijn broer zo niet.
"Waarom doe je zo? Er is geen enkele reden om weg te blijven." Alex wilde Marky bij zijn arm pakken. Maar Marky liet het nog steeds niet toe.
"Onze vader kijkt niet meer naar ons om, en je vrienden pesten mij!" Marky begon bozer te worden. Alex vond nog steeds dat ze naar huis moesten gaan.
"Kom nou mee, dan praten we erover." stelde hij voor.
"Ik ga niet mee! Jullie zijn allemaal alleen maar bezig met jezelf, jij, mam en David!" zei Marky boos. Alex begon nu ook boos te worden omdat hij Marky niet begreep.
"NU moet je ECHT kappen, Marky! Jij gaat nu mee!"


Marky draaide zich opeens om en rende ervandoor. Alex liet hem niet opnieuw wegkomen en ging er direct achterna.
"MARKY! Doe dit nou niet, waarom doe je zo?" riep Alex. Marky gaf geen antwoord en probeerde harder te rennen. Hij wilde bij iedereen vandaan zijn.


Marky was naar de toiletten gevlucht en sloot zichzelf op. Alex kwam hijgend aan.
"Marky, alsjeblieft kom naar buiten..." zei Alex.
Geen antwoord...
"Toe nou, wat is er toch aan de hand? Dit gedrag kan echt niet, je kan niet zomaar weglopen. Ik heb je toch niets misdaan?" vroeg Alex. Marky gaf nog steeds geen antwoord.


Uiteindelijk na een paar minuten kwam Marky eruit.
"Het spijt me, ik ben de laatste tijd gewoon mezelf niet meer. Er is zoveel gebeurd de laatste tijd, en dat moet ik gewoon allemaal verwerken." vertelde Marky.
"Je hebt mij toch, ik zal er altijd voor je zijn. Dat beloof ik je." zei Alex. Hij vond het erg om zijn broer zo mee te maken.
Samen gingen ze terug naar huis.


De volgende dag namen Hans en Uzlem afscheid van elkaar. Hans gaat voor een tijd naar Limburg toe.
"Beloof me dat je snel langs komt." zei Hans.
"Dat beloof ik, ik kom van de week wel langs." zei Uzlem.


"Wij komen hier wel uit, jij gaat beter worden." zei Uzlem om Hans gerust te stellen.
"Over een tijdje is alles achter de rug. En dan kunnen wij verder met ons leven." zei Hans.
"Ik wil nog wel dat je mij iets belooft. Ik wil dat je Gina en de kinderen in de gaten houdt zolang ik weg ben. Ze mogen echt niets door hebben." Uzlem ging beloven dat ze dat zal doen.
"Het worden éénzame weken worden zonder jou, maar ik hoop voor je dat je goed behandeld zult worden daar in Limburg." zei Uzlem.


Toen Hans weg ging met de taxi, kon Uzlem het niet meer droog houden. De tranen begonnen te komen. Ze was erg bang en onzeker, maar ze moest Hans nu voor even loslaten.


Jackson liep naar Kim toe op de gang.
"Lieverd, wil je even wachten?" vroeg Jackson.


"Ik weet dat het niet origineel is...Maar wat dacht je ervan om een nieuwe start te maken?" vroeg Jacskon. Kim moest gaan lachen.
"Dat doen we toch nu al? Wij wonen nu in dit prachtige huis, samen met onze zoon Rik." zei Kim.
"Ik bedoelde meer, in de richting van een huwelijk." zei Jackson. Kim was verrast.
"Volgens mij hoef ik niet meer uit te leggen wat ik bedoel, ik wil alleen jouw antwoord nog horen." zei Jackson op een romantische manier.


Kim gaf hem een stevige knuffel.
"Volgens mij betekend dat een ja?" vroeg Jackson. Kim ging lachen.
"Haha, natuurlijk! Ja, ik wil dolgraag met je trouwen!" Kim's blik werd opeens wat minder, omdat ze aan Wax moest denken. Maar ze zei er niets over.


Julia had nergens zin in vandaag, dus bleef ze de hele middag thuis.
Na een uurtje televisie te hebben gekeken viel ze in slaap op de bank. Ze was erg onzeker de laatste tijd.


Opeens droomde ze dat ze in een witte ruimte was.
"Wat een rare plek." zei Julia.
"Niet zo raar, toch?" zei opeens een bekende stem. Julia schrok ervan, en ze keek om.


En daar stond ze, Jessica. Ze kwam uit een wit licht.
"Dag, lieve zus van me." zei Jessica. Julia schrok ervan...wat was ze beeldschoon!



-----------------------------
Volgende keer een nieuwe update!

Jessica lijkt veel op Julia o_o
Leuke up

Het zijn ook echte zusjes erin, in het spel
Ze hebben alleen een iets andere neus van elkaar. Ook al is Jessica pas veel later geboren, toch lijken ze erg op elkaar. En vooral op hun moeder Shanna, dat is best leuk

"Jessica...Ben jij het echt?" vroeg Julia. Ze kon haar ogen niet geloven.
"Ja, ik ben het echt." antwoordde Jessica. Julia begreep er niets van.
"Je...bent toch dood?" Jessica keek haar glimlachend aan.
"Dat ben ik ook." Julia bekeek haar goed van top tot teen. Alsof Jessica levend voor haar stond.
"Je lijkt zo...anders." zei Julia.


"Je lijkt zo...mooi." zei Julia verward.
"Ik ben je beschermengel geworden, ik waak over jou." zei Jessica. Julia ging haar zus een stevige knuffel geven. Ze voelde ook heel echt aan, alsof ze nooit dood is geweest.


"Je hebt een hoop meegemaakt." begon Jessica.
"Ja, ik heb jou moeten missen, en ik ben ontvoerd geweest." zei Julia een beetje boos.
"Waarom heb je mij in de steek gelaten?" Jessica wist dat Julia verward zou reageren.
"Mijn tijd was gewoon gekomen. Eerst begreep ik er ook niets van, maar ik heb het nu een plekje kunnen geven. Ik ben het leven steeds beter gaan begrijpen, alles heeft een reden." vertelde Jessica. Julia kon het nog steeds niet plaatsen.
"Ik heb dagen en nachten gehuild om je, ik had je langer willen meemaken." zei Julia.
"Ik ben er nog, altijd. Als jullie allemaal slapen, loop ik in de nacht door jullie huis vaak. Ik ga ook regelmatig bij ons broertje kijken, Mike. Hij is zo knappe jongen geworden. Je moet zuinig op hem zijn, Julia. Je moet zuinig op iedereen zijn, ook je aankomende man." vertelde Jessica.
"Bedoel je dat John en ik gaan trouwen?" vroeg Julia.
Jessica knikte.
"Ja, dat gaat gebeuren. Jullie krijgen ook een mooie kind later, waarvan ik nog niets mag vertellen. Je moet zelf je wegen ondernemen om dingen te leren." vertelde Jessica.


"Je zou trouwens ook wat meer aandacht moeten geven aan Shurlien, het gaat niet goed met haar." begon Jessica.
"Hoezo, wat is er met haar aan de hand dan?" vroeg Julia.
"Daar zul je zelf achter moeten komen, ik mag daar niets over vertellen." zei Jessica. Julia begreep nog steeds niet waarom Jessica zo geheimzinnig moest doen.
"Wie heeft je vermoord? Was het de Graaf die erachter zat? Want vlak daarna heeft hij mij ontvoerd." vertelde Julia.
"Weet ik, ik heb het allemaal op de voet gevolgd. En nee, het was de Graaf niet. De echte moordenaar zal spoedig boven water komen. Het is een zeer slechte man. Meer kan ik niet erover zeggen. Jullie moeten zelf je lessen serieus nemen om door te komen." vertelde Jessica.
"Waarom ben je mij dan nu komen opzoeken?" vroeg Julia.
"Omdat ik zag hoe slecht het met je ging, ik kijk elke dag naar jullie. Ik waak over jullie...Maar dit was éénmalig. Hierna zul je het zonder mij moeten doen. Ik kan je niet eeuwig blijven opzoeken, het is gewoon een feit dat je nu door moet zonder mij. Anders zou ik nooit echt dood voor je blijven." zei Jessica.
Julia begon tranen te krijgen.
"Dus, ik zie je hierna nooit meer terug?" vroeg Julia.
"Wanneer jouw tijd is gekomen, zullen we samen zijn in de hemel." zei Jessica. Julia begon het steeds meer te begrijpen.


Op dat moment werd het lichter in de ruimte.
"Wat gaat er nu gebeuren?" vroeg Julia.
"De tijd begint op te raken, ik ga weer terug naar waar ik hoor. Het spijt me dat ik niet langer kon blijven. Ik wil je nog wel zeggen: Blijf wie je bent, grote zus. Jij gaat er komen. Ik zal over je waken tot het graf." vertelde Jessica. Julia heeft zoiets nog nooit gezien, hoe mooi het werd.
"Jessica, nog één ding...Zeg me waar jij die kleding vandaan hebt. Jullie moeten vast een goeie winkel in de hemel hebben daar boven." zei Julia.
"Haha, wat ben je toch weer flauw. Ik heb liever dat jij nog je eigen kleding draagt, dit draag je als je dood bent." zei Jessica.


Jessica liep bij Julia vandaan...
"Het gaat je goed, zus...Tot ooit." zei Jessica.
"Tot ooit..." zei Julia.
Na een tijdje werd ze wakker, en ze wist nog alles precies. Ze heeft de dood van haar zus nu echt verwerkt.

-----------------------------------
Volgende weekend weer een update

Awh, ik vond dit echt een mooie update! En ik ben benieuwd naar al die toekomstige gebeurtenissen waar Jessica het over had.. In elk geval, geweldig !

"Hoe gaat het tussen jou en Julia?" vroeg Mariska aan haar zoon.
"Ja, het gaat wel goed. Ze heeft alleen veel tijd nodig gehad om alles op een rijtje te zetten." antwoordde John.


Mariska gaf Elise aan John.
"Wil je even je zusje aannemen, ze wordt steeds zwaarder." zei Mariska. John nam haar aan.
"Maarja, ik kan wel begrijpen dat Julia zich niet goed voelt. Ze is haar zus verloren, ontvoerd geweest en dan nog eens zomaar opgesloten." vertelde Mariska.
"Ze is een sterke, ken haar al langer dan vandaag. Ze komt er vast wel over heen." zei John.


"En hoe staat het dan met jullie verloving? Gaat jullie huwelijk nog door?" vroeg Mariska.
"Ik neem aan van wel." zei John een beetje onzeker.


Positieve tijden breken aan voor Leyla: Ze is eigenaar geworden van een restaurant!
Haar oude schoolvriendin is met haar geliefde naar Amerika gegaan, en heeft de rechten aan Leyla over gegeven. Leyla greep deze kans meteen, omdat ze graag iets voor haar zelf wou beginnen.


Ze kwam binnen en zag dat het er netjes uitzag.
"Nou, ik hoef volgens mij niet veel op te knappen. Alleen een beetje mijn personeel leren kennen, en een coach aannemen om mij te begeleiden." zei Leyla. Ze heeft er veel zin in.


Na een paar dagen reizen naar het buitenland, kwamen Rudy en Samuel eindelijk aan bij hun vakantiebestemming.
Ze waren naar verschillende plekken al geweest in Nederland. Maar ze gingen dit keer de natuur in Duitsland opzoeken.


Rudy ging de inschrijving doen terwijl Samuel buiten stond te wachten met de koffers.
Samuel was zeer benieuwd of Rudy's ondergoed in één van de koffers zat. Maar hij ging zich zoals gewoonlijk inhouden.


Ze gingen daarna naar hun tijdelijke vakantiehuisje.
Samuel was zeer onder indruk van de mooie omgeving, vooral met Rudy erbij.
"Ik kwam hier vaak met mijn ouders toen ik klein was." zei Rudy.


Ze bekeken het huisje goed. Samuel moest er nog steeds aan wennen dat het niet erg luxe was. Hij moest nog soms denken aan Marco, maar dat werd met de dag minder.


"Oh, als goed is werkt Roos ook hier. Dat is een oude vriendin van mij. Zij en ik hebben hier vroeger vaak de vakanties samen gedaan. Ze is een paar jaar geleden hier gekomen om te werken als kamer meisje." vertelde Rudy.
"Leuk zeg, woont ze ook in dit hotel dan?" vroeg Samuel.
"Nee, ze woont in een kleine dorp verderop. Maar ze is best aardig. Ik ga even bellen of ze haar door kunnen sturen." zei Rudy.
Samuel vind Rudy stiekem knap, maar hij zal vast geen homo zijn.


"Uh, juist ja. Roos? Je oude vriend Rudy is vandaag aangekomen. Hij belt nu of je straks wilt komen om bij te praten."
Roos, die naast de gastheer stond, werd helemaal blij.
"Rudy, dat is zo lang geleden! Ik weet nog dat ik zo erg verliefd was, misschien is die wel knapper geworden." zei Roos.
"Reken daar nou maar niet op, je weet dat die homo is." zei de gastheer.
"Nou en, hoeft toch niet zo te zijn dat die dat nog steeds is?" vroeg Roos.
"Hij had anders wel een blonde gozer bij zich, en die heet Samuel. Volgens mij is die ook homo."
"Nou en? Als die mij ziet, kan die mij niet weerstaan." zei Roos overtuigend.


------------------
Vanavond weer een update!

Priya en Wax waren die avond uit gegaan. Toen ze thuis kwamen ging de oppas weg.
"Lars is braaf geweest." zei de oppas.
"Fijn, je krijgt morgen je geld. Het is nu te laat om nog te betalen." zei Priya een beetje bot.


"Wat ben jij fel zeg, en dat zo laat in de avond." zei Wax.
"Ik ben gewoon jouw waakhondje, mag ik dat niet zijn?" vroeg Priya met een ondeugende toon.
"Jij altijd." zei Wax.
Op dat moment werd er aangebeld.
"Wie kan dat nou nog zo laat zijn?" vroeg Priya.
"Ik ga wel open doen, ga jij maar naar de slaapkamer. Het zal vast de oppas zijn die iets vergeten is." zei Wax.


Het was Jackson.
"Pap, we moeten praten. Ik kon je de hele dag al niet bereiken." zei Jackson.
"Je hebt mijn nummer toch? Kan je niet morgen terug komen, want we gaan nu naar bed." zei Wax.
"Het duurt maar even, er is iets dat je moet weten over Kim en mij." vertelde Jackson.


Jackson vertelde zijn vader dat hij en Kim opnieuw gaan trouwen.
"Dit meen je niet, waar ben jij mee bezig?" vroeg Wax.
"Ik weet heel goed waar ik mee bezig ben, en pap, ik wilde je alleen vragen of je mijn getuige wilde zijn..." zei Jackson.
"Als jij met dat heks gaat trouwen, over mijn lijk!" zei Wax razend.
Jackson zag dat het geen zin had en ging boos het huis uit.


De volgende dag ging Kim met haar vader er ook over hebben. Ze hoopte dat hij het zal begrijpen dat ze een nieuwe kans wilde inslaan. Om een huwelijk te doen met Jackson.


Marco vond het niet erg fijn, maar reageerde niet overdreven zoals Wax.
"Als jij van hem houdt, moet je ervoor gaan. Ik vind Jackson een prima jongen, alleen je weet hoe zijn vader kan zijn." zei Marco.
"Dat weet ik, pap. Ik probeer er ook vandaan te blijven. Ik vind Wax echt een vreselijke man, maar dat geeft hem toch het recht niet dat ik en Jackson het niet mogen proberen?" Marco keek zijn dochter bezorgd aan.
"Als Wax je ooit wat aandoet, moet je direct bij mij aankloppen. Wie aan jou komt, komt aan mij." zei Marco.

----------
Volgende keer een nieuwe update

leuk!

Ik ben echt benieuwd naar hun huwelijk ;o
Als Wax dat zomaar laat gebeuren ;o

Wax gaat weer iets doen ja, en dat heeft niet alleen betrekking op Kim.
Zijn rol in het verhaal gaat ook spoedig ophouden. Hij staat in seizoen 6 gepland voor zijn exit, maar hoe die eruit gaat...Dat ga ik nog geheim houden...En het betekend niet dat het verhaal saaier gaat worden zonder hem...Priya blijft er nog in. Voor haar staat een andere verhaallijn af te wachten, dat ook weer met Mariska en Marco te maken zal hebben...

Aah, je maakt me nieuwsgierig ;o