Met een plof liet ik me op het bed vallen, school was voorbij en Kenji was dood.
Een goed ding en een slechte. Kenji..
Hij had vaak pech gehad, maar dit was wel de ergste pech van zijn hele leven..
Zou ik de volgende zijn? Miki? Hotaru? Sakura? Shino? Naomi? Iedereen kon het zijn..
>Rini Krimiean<

Zuchtend hing in weer tegen dezelfde muur aan als gisteravond. Het beeld van de dode Kenji stond nog steeds op mijn netvlies gebrand. Niemand van alle leraren vroeg vandaag ook naar hem. Ik moest nog best veel doen voor school maar daar had ik helemaal geen zin in. Dan maar een uitbrander van de leraar morgen. Ik keek geschrokken op door een zachte stem die me uit mijn gedachten haalde. 'Hey..'

-' Shino Chan '-

Ik gooide mijn tas onder mijn bed. Stomme school. Ik had wel wat beters te doen met mijn tijd. Ik was ook niet van plan om mijn huiswerk te maken. Verveeld smeerde ik een boterham en plofte op de bank in de woonkamer neer. Tevreden at ik mijn tussendoortje op. Uiteindelijk besloot ik om de tv aan te zetten, ik had toch nergens zin in vanmiddag.

-- Takeshi Tako --

'Hey..', zeg ik en tover een waterige glimlach op mijn gezicht. Vandaag had ik me ziek gemeld, waarom? Omdat ik als de dood was dood te gaan, goh wat een grappige zin.
Shino verkleurd weer, 'hoi', zegt hij en hij kijkt weer weg. 'Heb ik veel gemist op school vandaag?', vroeg ik in de hoop wat gesprekstof te creëren. Shino schudt zijn hoofd en kijkt me nog steeds niet aan. 'Je zegt de laatste tijd wel erg weinig tegen me hé?', lach ik zachtjes en doe mijn bruine haar opnieuw in een staart. 'Ach...', zucht Shino. 'Het leven is nogal rot hé? Ik durf niet eens te lopen', Shino onderbreekt me. 'En toch ben je hier', ik knik bedenkelijk. 'Ik heb gewoon het gevoel alsof ik de volgende ben', zucht ik. Ik ga naast Shino op de grond zitten, en pluk aan mijn schoenen.

~.~ Sakura Karamiga ~.~

Ik liet me zuchtend vallen op mijn bed en staarde naar de kraakje in het plafond. Ik nam mijn I-pod en zette een nummer op van Queens of the Stone Age. Ik zette het op het luidste volume, om het mijn gedachten te laten overstemmen. Ik wou even niet nadenken, maar na wat er gebeurd was... Nja. Zo bleef ik een tijdje op bed liggen totdat ik hoorde dat iemand de kamer binnenkwam.

- Hotaru Kiun

'Get a room,' zeg ik jaloers tegen Sato en Shinju die in de woonkamer zaten te zoenen. Wat ziet Sato toch in Shinju? Ik weet wel dat hij mij ook leuk vind, hij geeft het alleen gewoon niet toe. Zuchtend loop ik naar de deur en steek buiten een sigaretje op.
Shinju zegt de laatste tijd echt weinig tegen mij, wat is er toch met haar aan de hand? Ik bedoel, ik doe helemaal niets verkeerds toch? Oke, ik ben misschien wel knapper en leuker dan haar, en misschien heeft ze door dat Sato mij ook leuk vind, maar wat is dan het probleem? Het is nou eenmaal zoals het is...
Ik gooi mijn laatste opgrookte peuk van het pakje op de grond, stamp hem uit en stop het lege pakje in mijn broekzak.
Ik heb nieuwe sigaretten nodig, ik moet even de stad in. Maar wat nou als er een bendelid achter mij aanzat? Ik kon maar beter wachten tot iemand ook naar de stad gaat, dan slijm ik een beetje en dan haalt diegene wel voor mij.
Snel stap ik weer naar binnen, buiten is het best koud. Ik loop door naar de slaapzaal, en zie Hotaru daar liggen...
Op mijn bed!
Had ze niet beter kunnen kijken!
'WTF DOE JIJ OP MIJN BED? ERAF!' roep ik kwaad naar het meisje.
Geschrokken sprong ze op.
'O, Naomi, sorry sorry! Het... Het.. was niet mijn bedoeling! O, sorry!' Hotaru word heel erg rood en kijkt me schuldig aan.
Ik heb mezelf weer in de hand.
'Het geeft niet, kan iedereen gebeuren. Sorry dat ik zo reageerde.' zeg ik rustig en gooi mijn tas neer.

-Naomi Nomade

Ik en Sakura zitten samen tegen de muur aan buiten. Ze is doodsbenauwd om de volgende te zijn die vermoord word, en ik ook al geef ik het niet graag toe. Van binnen komt geschreeuw wat me irriteert maar Sakura zelf ik zo van de wereld dat ze het zelf niet eens merkt geloof ik. Die moet dan wel heel bang zijn. 'Je word echt niet de volgende hoor.' Probeer ik haar te sussen. Ik slik als Sakura me aankijkt met een onbegrijpelijk gezicht. 'En daar zal ik voor zorgen.'

-' Shino Chan '-

Ik kijk Shino aan, 'dankje', fluister ik schoor en tover een glimlach op mijn gezicht. Ik leun tegen Shino aan, die gelijk verstijfd. Ik zucht en voel wat tranen prikken, 'je bent best wel aardig Shino, ondanks dat rare gedrag van je', bij het laatste lach ik kort. Shino geeft geen antwoord en zit nog steeds stijf. Ik zucht en ga weer rechtop zitten.

~.~ Sakura Karamiga ~.~

Ik gooide mijn tas in de woonkamer en plofte op de bank.
''Schijt school.'' Ik begroef mijn gezicht in een van de kussens. Ik hoorde het geluid van de tv opeens en keek opzij. Er was niks boeiends, en ik pakte mijn I-pod, die bijna iedereen hier had, en zette iets random op.
Het was wel een beetje metal-achtig. Dat ging er wel even in.
''Miki, kom effe mee.'' Hoorde ik opeens

Het was ondertussen druk geworden in de woonkamer. Ik werd alleen helemaal gestoord van het gezoen van Sato en Shinju. Om een bepaalde reden moest ik daardoor aan Hotaru denken. Ik had haar vandaag weer een paar keer betrapt op het kijken naar mij, vooral omdat ik nu wist dat.. Dat ze me leuk vind. Eerlijk gezegd wist ik niet wat ik er van moest denken. Ik bedoel: Kom op, wie vind zo'n sukkel als ik nou leuk? Het enige waar ik goed in ben is mijn leven verkloten. Misschien werd het tijd dat ik met haar ging praten. Nou ja, iniedergeval met iemand. Maar wie?

-- Takeshi Tako --

Zachtjes gaat Sakura tegen me aan zitten en legt ze haar hoofd op mijn schouder. Ik verstijf op het moment dat haar hoofd mijn schouder raakt maar kan een kleine glimlach niet onderdrukken. 'Ik ben zo bang dat ik de volgende ben..' Fluistert ze. Als ze merkt dat ik niet reageer zucht ze en gaat ze weer recht zitten. Shino, eikel dat je bent. Waarom zei je nou niets. 'Nou, dat gebeurt niet hoor.' Fluister ik terug terwijl ik haar aankijk. Precies op dat moment kijk Sakura terug en glimlach ik. Ik weet wat ik moet doen en druk een kus op haar lippen. 'En daar zal ik voor zorgen.'

-' Shino Chan '-

Het was een raar gevoel... Niet dat Shino dat zei, maar het andere, de kus. Het was fijn, maar ergens anders ook weer... Ook weer raar.
Diep van binnen werd ik nog banger van eerst, wat als Shino zelf de volgende zou zijn? Ik zou niet verder kunnen leven, en andersom?
'En daar zal ik voor zorgen', fluistert Shino zachtjes, ik glimlach. Het was raar. Van het ene moment was een persoon nog gewoon een vriend waar je niks voor voelde, en het andere moment voelde je jezelf raar.
Niet wetend wat ik moest doen leg ik mijn hoofd weer tegen Shino's borst, ditmaal slaat hij (wel een beetje aarzelend) zijn armen om me heen. 'Vind.. Vind je het heel erg niemand dit voorlopig hoeft te weten, zegmaar?', probeer ik uit mijn woorden te komen.

~.~ Sakura Karamiga ~.~

Ik zat op school aan mijn potlood te knabbelen. Het was een gewoonte die ik al sinds mijn zesde levensjaar had, en ik was er nog steeds niet vanaf. Ik zat een beetje te dagdromen en viel weer eens in slaap.
Kenji stond voor mijn neus. Ik was geschrokken. De jongen die ik gered had, was nu boven, in de hemel. Hij zei dat ik dichterbij moest komen. Was dit een droom?

~Chiya~

Weer was er een schooldag voorbij. Ik had een flinke uitbrander van de leraar gehad omdat ik zoals gewoonlijk weer mijn huiswerk niet had gemaakt. Maar mijn huiswerk was voor mij het minst belangrijk op het moment. Misschien was ik wel degene die er binnenkort niet meer is en dan zou ik mijn laatste dagen hebben verspild aan huiswerk. Maar dat ga ik niet aan die leraren vertellen, want dan weet ik zeker dat ik een bezoekje mag brengen aan de directeur.
Eigenlijk zat ik er best wel mee dat ik niemand had om tegen te praten. Maar ik had ook nog geen kans gevonden om met Hotaru te praten. Ik plofte op de bank in de woonkamer en zette mijn muziek aan.
'Als Hotaru tegen mij begint te praten, dan zal ik tegen haar zeggen wat ik kwijt wil,' zei ik tegen mezelf.
'Wat zeggen?' vroeg iemand.

-- Takeshi Tako --

Ik was vandaag niet naar school gegaan, en gister ook niet, ik was kotsmisselijk, en de wc was mijn vaste plek. Sakura en Shino waren verliefd, zo was ik van mijn broer af, maar wat nou als ik mijn vriendin zou verliezen? Ik zat op mijn bed, en tranen stromen over mijn wangen. Ik pakte een bakje onder mijn bed vandaan en keek erin, het waren mijn oude pokémon kaarten. Ik pakte één van de kaarten en streelde er zachtjes overheen, er viel een druppel op. "Zaten we maar weer op de basisschool.." Zuchtte ik, ik voelde me echt *****
- Kimmiko chan

Ik had nu wel een beetje spijt gekregen van mijn nogal ondankbare antwoord tegen Takeshi. Ik besloot na school hem meteen op te zoeken en mijn excuses geven voor mijn gemene gedrag. Waarschijnlijk moest hij nu zeker niets meer van me hebben. Na een tijdje rond te dwalen zag ik hem in de woonkamer zitten en hij mompelde iets wat verdacht veel leek op 'Als Hotaru tegen mij begint te praten, dan zal ik tegen haar zeggen wat ik kwijt wil.'
Ik werd nieuwsgierig en vergat alles wat ik me had voorgenomen. 'Wat zeggen?' Ik keek hem recht in zijn ogen aan.

- Hotaru Kiun

Nee, nee, nee! Hotaru had er niet zo snel mogen zijn! Ik had nog helemaal niet nagedacht over hoe ik het überhaupt over mijn lippen wilde krijgen. Dit was niet goed! En dan ook nog die grote puppie ogen die me doordringend aankeken. Ik kon het niet, ik kon het echt niet!
'Huh? Zei je iets?' zei ik. Wat klonk ik stom. Hoe kon ik haar half geschreeuwde vraag niet gehoord hebben?
'Je zei dat je me iets moest vertellen,' zei ze verward. '
'Ehm ja, een soort van. Maar niet hier, dit hoeft niet iedereen te weten. Vanavond bij het voetbalveld, oké? Ik beloof je dat ik het je dan zal vertellen.' Ik stond op en liep snel naar de jongensslaapzaal. Ik had een heleboel waar ik over na moest denken en ik wist dat ik te weinig tijd had.

-- Takeshi Tako --

Ik smijt mijn tas naast mijn bed en pak mijn wiskunde boek eruit. Ik plof op bed en ga in de kleermakers zit zitten. Ik heb echt een hekel aan die wiskunde leraar, 15 opgave opgeven. We hebben zelf ook een leven! Vandaag had ik niet met Shino gesproken, helaas. De vlinders waren wel in mijn buik gekomen als ik aan hem dacht. Wat raar, hoe een gevoel zomaar kan omslaan.
Ik zucht en bijt op mijn potlood. De vragen in mijn wiskunde boek lijken op vraag tekens.
5x*9z= 45xz schrijf ik netjes op. Dat waren nog de makkelijke vragen, maar al gauw is mijn concentratie weg. Wat zou Shino nu aan het doen zijn?
Precies op dat moment ploft er iemand naast me, verschrikt kijk ik op totdat ik zie dat Shino het is, ik geef hem een dikke knuffel en zucht dan diep. 'Snap jij wat van wis?', vraag ik. 'Hebben we huiswerk dan?', vraagt Shino. Ik schiet in de lach, echt raar hoe zoiets in 1x om kon slaan.

~.~ Sakura Karamiga ~.~

Als een zombie liep ik door het huis, ik liep weer de meidenzaal in en zag Sakura daar met Shino zitten, ik slikte. "Ik ben vergeten.." Fluisterde ik tegen mezelf. Ik begon Shino echt te haten, waarom had ik het niet zien aankomen? Ik draaide me om, en liep weg, maar ik werd opgemerkt door Shino. "Hee zussie hoe gaat het." Ik zuchtte en haalde even diep adem om niet te huilen. "Het gaat super goed.." Zei ik sarcastisch, maar de tranen kon ik niet meer houden en ik liep naar de meidenbadkamer. "Waarom is het zover gekomen, ik had het moeten voorkomen.." Fluisterde ik terwijl ik in de spiegel kijk, opeens legt iemand zijn of haar hand op mijn schouder en zegt: "Wat is er aan de hand?"

- Kimmiko Chan

Met open mond keek ik Takeshi na. Ik snapte niet goed wat er met hem aan de hand was. Ik haalde mijn schouders op en vroeg me af ik het wel wilde weten. Opeens vulde mijn hoofd zich met rare gedachten. Stel dat hij - het was moeilijk om dat te denken - dat hij toch de moordenaar was en dat hij me vanavond zou... Nee. Dat mocht niet. Zou ik wel gaan? Maar opeens kreeg ik een idee en ging op zoek naar Miki en Rini. Ook al was dat niet echt de afspraak.

- Hotaru Kiun