Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Plaats reactie

Wat vond je van dit verhaal? (bij negatief antwoord graag een reactie)

Geweldig!
14
88%
Leuk!
2
13%
Valt wel mee.
0
Geen stemmen
Mwah...
0
Geen stemmen
Saai/stom
0
Geen stemmen
Verschrikkelijk!
0
Geen stemmen
Totaal aantal stemmen: 16

112 berichten • Pagina 5 van 6

Gebruikersavatar
Luna
Anonieme bron-manager Anonieme bron-manager
Berichten:
907
Lid geworden op:
do 19 mei 2011, 19:48

Re: Life is unfair ~ UPDATE 13 online! (30/8/11)

Dank jullie wel :p

Oké, eerst had ik dus een update bedacht maar die was eigenlijk wel lame, maar nu heb een nieuwe ingeving gehad, veel spannender. Eerst was ik van plan om nog maar 2 updates en een epiloog te plaatsen, maar nu met dat idee, zullen het misschien wel 1 of meerdere updates bijkomen :D
Afbeelding
Gebruikersavatar
Luna
Anonieme bron-manager Anonieme bron-manager
Berichten:
907
Lid geworden op:
do 19 mei 2011, 19:48

Re: Life is unfair ~ UPDATE 13 online! (30/8/11)

Update 14

Afbeelding
Als aan de grond genageld stond ik te staren naar Raymond. Hij keek met open mond naar Alice. 'NOG een van mijn dochters kidnappen?!' schreeuwde hij, zodat de grond besproeid werd met speeksel. Ik schudde beschaamd met mijn hoofd. 'Wacht,' zijn uitdrukking verzachtte, 'Is dat Aurora?' Ik knikte, niet in staat om iets te antwoorden. 'Zet haar op de grond en blijf staan.'

Afbeelding
Dat deed ik; ik wist niet wat ik anders zou moeten doen. Ik bukte met mijn ogen op Raymond gericht, ik wist dat dit de laatste keer zou zijn dat ik Alice zou zien. Misschien wel de laatste keer dat ik vrij was. Ik gaf haar een tedere kus op haar wangetje en stond toen langzaam recht. Raymond stormde meteen af op zijn dochtertje en nam haar in zijn armen.

Afbeelding
Toen drong het besef tot hem door en hij begon haar te knuffelen. Hij keek recht in mijn ogen. 'Jij hebt haar ontvoerd, hé?' Ik knikte emotieloos, waarschijnlijk zou de klap pas later komen. 'Blijf staan en vervoer je niet.' Ik vroeg me af waarom ik hem gehoorzaamde. Vond ik het mijn verdiende loon? Ik wist het niet. Toen nam hij zijn iphone en toetste een nummer van drie cijfers in. Ik keek naar de grond.

Afbeelding
Sneller dan ik had verwacht, stond er een politieagent achter me. Hij zei dat ik mijn armen omhoog moest houden en foeilleerde me, misschien wel iets langer dan eigenlijk nodig. Hij was in geen goede bui blijkbaar. 'Kom mee.' zei hij en ik voelde een stuk koud metaal tegen mijn rug botsen.
Het leek me beter om hem te gehoorzamen. Toen ik voorbij Raymond liep, keek hij me vol afschuw aan. Alice staarde me droevig na en mompelde een woordje dat verdacht veel op 'mama' leek. Een traan glipte weg uit mijn ooghoek.

Afbeelding
Ik werd wakker uit mijn zoveelste nachtmerrie in 5 maanden. Mijn nachtmerrie was verschrikkelijk - ik zag overal een huilende Alice, die veranderde in een schreeuwende Raymond. Opeens stond ik in mijn oude huis en Raymond stond aan de deur, met een lang slagersmes. Hij beukte tegen de deur om binnen te komen...
Ik schrok van het gebonk op mijn eigen deur. 'Lee! Kleed je aan!' riep iemand door de deur heen. 'Je hebt bezoek.' Ik keek verbaasd, buiten Dex en mijn moeder kreeg ik nooit bezoek, en zij waren beiden gisteren nog gekomen. Bovendien was het geen bezoekuur nu.

Afbeelding
5 maanden. Zo lang zat ik al hier. Mijn proces was nog niet geweest. De justitie-mensen dachten dat ik anders vluchtmisdrijf zou plegen in aanloop naar mijn proces. Het zou over een week plaatsvinden, hoewel ik er niet bepaald naar uitkeek, omdat het waarschijnlijk geen goed nieuws zou zijn. Ik en Dex hadden geen goede advocaat wegens te weinig geld. Ik trok vliegensvlug mijn kleren aan en riep toen: 'Binnen!' De deur ging open en Mariah, Alices moeder, kwam binnen.

Afbeelding
Opeens omhelsde ze me. Ik schrok, dit had ik niet verwacht. Maar uiteindelijk gaf ik toe. 'Bedankt dat je mijn dochter terugbracht,' fluisterde ze terwijl ze nog steviger aanspande. 'Euh, graag gedaan?' mompelde ik verbaasd. 'Een echte misdadiger zou haar nooit teruggebracht hebben. Dat weet ik zo. Het spijt me trouwens van mijn man,' zei ze terwijl ze me losliet maar haar dankbare blik bleef. 'Weet je, als je wilt kan ik hem overtuigen om je geen straf te geven.' Ik geloofde mijn eigen oren niet. 'Meen je dat?' Ze knikte met een glimlach. 'Ooooh bedankt bedankt bedankt!!!' riep ik uit en ik greep haar dit keer zelf vast.

---
Afbeelding
Piekerend dacht ik na over het proces dat gisteren had plaatsgevonden. Mariah had er alles aan gedaan om mij geen straf te laten geven, maar het mocht niet baten. De rechter vond dat ik gestrafd moest worden, maar gelukkig had de advocaat van de familie Celeb de straf wat kunnen intomen. 'Je krijgt drie jaar,' galmde de stem van de rechter steeds door mijn hoofd. Ik kneep mijn ogen dicht.

Laatst gewijzigd door Luna op za 03 sep 2011, 13:46, 1 keer totaal gewijzigd.

Afbeelding
Gebruikersavatar
Luna
Anonieme bron-manager Anonieme bron-manager
Berichten:
907
Lid geworden op:
do 19 mei 2011, 19:48

Re: Life is unfair ~ UPDATE 14 online! (2/9/11)

Update 15

Afbeelding
Het leven in de gevangenis was verschrikkelijk saai. Het enige wat je kon doen was lezen. Ik had enorme behoefte aan mijn eigen romancollectie, maar ik moest het doen met oude, verscheurde boeken en tijdschriften uit de gevangenisbibliotheek. De stapel aan mijn bed werd elke dag groter en groter, zonder dat hij ooit kromp.

Afbeelding
Voor de rest was het een hel. Je mocht blijven uitslapen, maar als je het ontbijt gemist had, moest je het er maar mee doen tot de middag. Het eten was niet te vreten, het enige wat ik nog binnenkreeg was havermoutpap. Dat was meteen ook het enige wat ik at, ook al was ik het grondig beu. Het enige lichtpuntje in die tergend lange dagen waren mijn vriendinnen.

Afbeelding
Antoine zat er al sinds haar zeventiende, maar zij was het niet beu. Ze zei regelmatig dat ze niet zou weten wat ze zou moeten doen als ze vrij was. Ze vertelde veel verhalen maar weinigen ervan geloofde ik echt. Waarvoor ze hier zat? Moord. Maar hoe of wie kreeg je er niet uit.

Afbeelding
Jenna was net als ik een beetje een nieuwelinge. Ze zat hier voor fraude, wat ik mijn ogen nogal een saaie misdaad was. Ze praatte veel over wat ze gedaan had maar ik luisterde niet omdat het me gewoonweg niet interesseerde. Ze was wel heel erg vriendelijk.

Afbeelding
Helaas kon niet iedereen je vriendin zijn. Dat had Ursula mij getoond. Ze was een beetje de pestkop van de gevangenis maar mij kon het weinig schelen. Blaffende honden bijten niet. Jenna leek wel regelmatig gekwetst door Ursula's constante beledigingen. Antoine daarentegen was opstandig tegen Ursula, dapper maar dom genoeg. Helaas moesten we na de pauze allemaal weer naar onze cellen. Ik haatte het hier.

Afbeelding
Vermoeid liet ik me op bed vallen. Dex was vandaag langs geweest. Hoewel hij me erg mistte, net zoals ik hem, moest hij er veel mee lachen dat de brave Lee in de gevangenis terecht was gekomen. We hadden veel gekletst en gelachen, maar ik had het gevoel dat ik dingen miste. Over nieuwe buren, dingen die uitgevonden werden, nieuwe systemen... Ik vroeg me heel erg af hoe het zou zijn als ik hier eindelijk weg was.

----
Afbeelding
Toen ik wakker werd, voelde ik me weer slap worden. Weer een verloren dag. Maar toen sloeg mijn humeur over, van diepongelukkig tot vrolijk. Wat hadden ze gisteren ook alweer gezegd?
U mag morgen vertrekken, u mag de gevangenis onder voorwaarde verlaten wegens goed gedrag. Ik juichte. Misschien zou ik dan wel mijn vriendinnen niet meer zien, maar ik was wel mooi vrijgelaten! Het besef verspreidde zich door mijn lichaam. Ik was eindelijk vrij!!!

Sorry dat hij wat saai was. De volgende (en meteen ook de laatste update, buiten de epiloog) zal leuker zijn. Misschien komt die straks al! :D
Reacties?
Afbeelding
Gebruikersavatar
Luna
Anonieme bron-manager Anonieme bron-manager
Berichten:
907
Lid geworden op:
do 19 mei 2011, 19:48

Re: Life is unfair ~ UPDATE 15 online! (3/9/11)

Dank jullie wel allemaal, hier is de laatste update! Ik ga nu werken aan de epiloog, dus hopelijk komt die nog straks online. (:

Update 16!

Afbeelding
Het was heerlijk om weer eens mijn eigen boeken open te doen. Ik had het in geen jaren gedaan, wegens alles wat er gebeurd was. Om die reden vonden Dex en ik dat we moesten verhuizen, en dat hebben we ook gedaan. Het verhuizen was nu precies een maand geleden geweest en eergisteren waren we klaar met uitpakken. Ik nestelde me in een knusse zetel om te beginnen aan mijn nieuwste boek, maar toen ging de bel net.

Afbeelding
'Ik kom eraan, ik kom eraan!' riep ik terwijl ik naar de deur liep. Diegene die aan de deur stond was blijkbaar erg haastig. Ik stak de sleutel in het slot en draaide die met moeite om, het was namelijk een oud slot. Ik trok de deur open en mijn mond viel ook open. 'Lee, mag ik binnenkomen?' vroeg ze beschaamd. 'Alsjeblieft?' Zonder iets te zeggen of haar aan te kijken trok ik de deur nog iets meer open zodat ze naar binnen kon gaan.

Afbeelding
'Lee, alsjeblieft, wees niet boos op me. Het spijt me.' Ze keek me aan.
'Zo, dus het spijt je? Het SPIJT je?! Jij hebt verdomme niet eenzaam en alleen in de gevangenis gezeten, elke dag hopend dat je vroegere beste vriendin je zou komen bezoeken!!'
'Lee, nee, ik - ik...' Ze zocht angstig naar woorden.

Afbeelding
'Waar was je toen ik het moeilijk had? Jij zat rustig thuis, je van niets of niemand iets aantrekkend!' De tranen stroomden over mijn wangen, maar ik deed geen moeite om ze weg te vegen. Opeens kon ik me niet meer beheersen. Ik viel in haar armen en fluisterde: 'Ik heb je zo gemist.' Ik knuffelde haar steviger dan ooit te voren. Opeens was alles goed. Dat was het enige wat ik nodig had gehad al die tijd. Een knuffel van iemand die me liefhad.

Afbeelding
De middag die volgde was fantastisch. We hadden elkaar zoveel te vertellen over alles wat er gebeurd was sinds de ruzie. We lachten en we hielden zelfs een kussengevecht. Aan het eind van de namiddag waren we nog niet klaar, maar dat vonden we niet erg. We waren blij dat we elkaar weer eens gezien hadden.

---
Afbeelding
De telefoon ringde. 'Dehex! Neem jij even op?' riep ik, terwijl ik wat op de computer surfte. Maar toen ik geen antwoord kreeg, herinnerde ik me plots dat hij hotdogs aan het bakken was voor vanavond. 'Ik kom al,' zei ik tegen de telefoon, hoewel dat niet bepaald nut had. Ik greep de telefoon en zette die tegen mijn oor.

Afbeelding
'Hallo, u spreekt met Lee Cuttler.' zei ik in de hoorn.
'Goede namiddag, mevrouw Cuttler. Dit is het wetenschapslab. Door bronnen zijn wij te weten gekomen dat-' De vriendelijk vrouwenstem ging verder.
'Wat, wacht, meent u dit echt?' Ik kon mijn stem nauwelijks onder controle krijgen door mijn vreugde.

Afbeelding
'Dex! DEX! Dexdexdexdex!!!' schreeuwde ik vol vreugde terwijl ik zo snel als mijn benen me konden dragen naar het terras in de tuin liep. 'Ja?' zei hij, geconcentreerd op zijn hotdogs.

Afbeelding
Overgelukkig sloeg ik mijn armen rond hem heen en kuste ik hem op zijn wang. 'Het wetenschapscentrum heeft gebeld,' zei ik met schrille stem, 'Ze waren bezig aan een product om de vruchtbaarheid te bevorderen en het werkt! Wij krijgen het gratis.' Ik genoot even van de uitwerking van die laatste zin. 'We gaan een kind kunnen krijgen.' Mijn ogen vulden zich met tranen van puur geluk.

Laatst gewijzigd door Luna op za 03 sep 2011, 16:51, 1 keer totaal gewijzigd.

Afbeelding
Gebruikersavatar
Luna
Anonieme bron-manager Anonieme bron-manager
Berichten:
907
Lid geworden op:
do 19 mei 2011, 19:48

Re: Life is unfair ~ UPDATE 15 & 16 online! (3/9/11)

^ Ik denk het niet, maar ik hou er wel van om in mijn verhalen iets te stoppen van mijn andere verhalen. Bv. Dat het hoofdpersonage verwant is aan Lee en Dex. Zoiets zou ik wel nog doen, maar ik ben er niet zeker van.

Epiloog

Afbeelding
Rustig en blij keken we naar onze kinderen en kleinkinderen. Alles was goedgekomen. We hadden een biologisch kind, Will, en we hadden nog twee dochters geadopteerd, Caroline en Carolina. Zij hadden ons een dozijn kleinkinderen geschonken. Ook Alice, of beter gezegd Aurora, kwam regelmatig eens langs bij ons. Onze dromen waren uitgekomen.

Afbeelding
We waren nu al heel oud en dolgelukkig, maar we voelden desondanks dat het bijna onze tijd was om te gaan. En dat gingen we doen, samen.

Afbeelding
In ons lange maar moeilijke leven hebben we één ding geleerd: Het leven is wel eerlijk verdeeld, maar je moet moedig genoeg zijn om al je kansen te grijpen, en je eigen tijd af te wachten.

Einde.

Ik hoop heel erg dat jullie van mijn verhaal genoten hebben, en ik ga zo meteen een nieuwe poll online zetten. Het zou leuk zijn als jullie daarop willen stemmen.
Afbeelding

Weergave- en sorteeropties

Plaats reactie