~I Used To Be Perfect~ Mijn leven is altijd perfect geweest. Al sinds ik peuter was kreeg ik alles wat mijn kleine hartje begeerde. Ik was het enige kind van Maryann en Stephen Compton, een rijk stel dat in de grootste en duurste villa woonde die Red County bezat. En naarmate ik ouder werd, leek alles nog beter te worden. Mijn cijfers waren geweldig, ik had bergen vriendinnen en ik had altijd aanbidders om me heen. Maar toch had ik altijd het gevoel dat er iets niet klopte, dat er iets was waarvan ik niet wist.
~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-
Dit nieuwe verhaal gaat over Shaunee Compton, die dus altijd een perfect leventje had. Totdat ze op haar 18e verjaardag een antwoord te horen krijgt, de antwoord op datgene wat er niet klopte.
Het verhaal is misschien nog wat verwarrend, omdat we het voor de eerste keer samen schrijven. Jaa, ik schrijf het samen met Eline (Elien98) die mijn bmf in het echt is. Maar ja, daarom verschillen de schrijfstijlen soms nogal van elkaar. We hopen in elk geval dat het een leuk verhaal is..
x Elisa en Eline
Laatst gewijzigd door Simsfreak op za 12 nov 2011, 17:48, 13 keer totaal gewijzigd.
1. A Birthday To Remember (Door Eline) Ik stapte vroeg uit mijn bed die ochtend, want ik was jarig!
Het was dan ook altijd een feestje. Mijn ouders deden hun best om
mij een leuke verjaardag te geven. En deze verjaardag was niet zomaar een verjaardag, het was de dag waarop ik volwassen werd.
Waarop ik niet meer afhankelijk zou zijn van mijn ouders. Ik deed mijn mooiste jurkje aan en ging toen naar beneden, waar mijn ouders al op me stonden te wachten. Ze zaten op de bank en toen ik aankwam begonnen ze luid te zingen. Altijd was het hetzelfde, maar nooit ging het me vervelen.
Na het uitgebreide ontbijt ging ik naar de badkamer om mijn tanden te poetsen. Ik hoorde mijn ouders praten, maar door het geluid van de elektrische tandenborstel kon ik niet horen wat ze precies zeiden.
'Zullen we het haar nu vertellen?' vroeg haar moeder.
'Ja, het zal toch een keer moeten.' zei haar vader. Toen ik terugkwam van de badkamer zaten ze heel serieus naar me te kijken. Ik ging op de stoel zitten, tegenover hun. Toen begon mijn moeder tegen me te praten.
'Lieverd, we wilde het tot nu bewaren.. Dit leek ons het speciale moment om het jou te vertellen.'
Ik wist niet waar ze het over hadden maar wachtte gespannen af.
'We hopen dat je dit niet verkeerd opvat.' zei ze voor dat het eindelijk kwam. 'We houden heel erg veel van je, maar je bent niet van ons afkomstig.' Een grote schok ging door me heen. Toen zei mijn vader om het nog even te bevestigen: 'We hebben je geadopteerd, uit liefde.' Ik staarde voor me uit. Het leek wel een halfuur te duren voordat ik er weer bij was. 'Maar waarom dan?' vroeg ik rustig. 'Lieverd, we houden heel veel van je.' zei mijn moeder. Ze wilde een arm om me heen slaan maar ik sprong op, zo kwaad was ik. Ik was ontzettend kwaad op mijn ouders. Heel lang staarde ik weer met een boos gezicht voor me uit. Maar toen hield ik het niet meer.
'Waarom vertellen jullie dit nu pas?!' kon ik door mijn tranen heen nog kwaad roepen. 'Waarom werd ik al die jaren voor de gek gehouden?' Met een kwaad gezicht bedacht ik me van alles.
Ik wilde werk gaan zoeken, ik wilde nadenken over een eigen huis...
Maar vanaf dat moment zag ik die dromen in duigen vallen.
Hoe kan ik nou niet van mijn ouders zijn?
Dat was dus de eerste update! Hoofdstuk 2 zal snel volgen, want die is al klaar.. Aan hoofdstuk 3 probeer ik in het weekend te werken!
Laatst gewijzigd door Simsfreak op vr 02 sep 2011, 20:22, 1 keer totaal gewijzigd.
@Matthieu (wow, heb een half uur over die naam gedaan :l) Ze heet Shaunee :3 Een naam die je ws nog nooit gehoord hebt, maarjaa, ik verwacht ook niet dat je het huis van de nacht serie hebt gelezen (daar heb ik het dus uit^^)
2. More Questions, Less Answers (Door Eline) Huilend liep ik naar buiten, met mijn vest aan. Ik legde een badlaken neer en ging daarop zitten.
Ik dacht na over hoe dit ooit had kunnen gebeuren. Ook al zei mijn vader dat het uit liefde was, ik voelde dat niet zo. Wie zijn mijn ouders? vroeg ik me af. Hoe zullen ze zijn? Ik wist dat ik er geen antwoord op zal krijgen. Behalve als ik de enige manier uit zou voeren. De tranen rolden over mijn wangen, samen met de make-up die ik op had. De mooie make-up, die eigenlijk bedoeld was voor deze speciale dag. Op gerekend dat het een top verjaardag zou worden. Ik draaide me om en lag toen op mijn buik.Ik keek naar het mooie zwembad dat voor mij lag.
Voor mij was het geen mooi zwembad meer. Het leek net een zwart gat die voor mij nooit meer
te vullen was. Een bad van mooi helderblauw water veranderde in een bad met donkere zwarte inkt. Hoe hebben ze dat kunnen doen? Hoe hebben ze me al die tijd in de maling kunnen nemen? Ik voelde dat er weer een traan over mijn wang rolde. Snikkend legde ik mijn handen voor mijn ogen. Ondertussen zaten haar ouders aan een tafeltje.
'Schat, ik weet niet wat ik hiermee aan moet hoor.' zei haar vader. 'Het is niet fijn om onze dochter zo te zien zitten, en dat nog op haar verjaardag.' 'Ik praat wel met haar.' zei haar moeder. Ze stond op en ging naar de badlaken waar Shaunee treurig lag. Mijn moeder kwam naar me toe. Ze ging gehurkt bijna voor me zitten. Maar ik deed net of ik haar niet zag. Ik zag haar denken hoe ze het eens zou brengen. 'Lieverd, we houden heel veel van je.' begon ze. Ja, ja, dat weet ik nu wel, dacht ik. 'We willen je geen pijn doen.' 'Je blijft voor altijd onze dochter, dat zal nooit veranderen.' 'Ik ben jullie dochter niet.' mompelde ik. 'Ik ben van iemand anders afkomstig.' 'We hebben je geadopteerd om een gezin te vormen.' 'En we wilde ontzettend graag dat jij ook in het gezin zou zitten. 'Maar we moesten het een keer vertellen, anders zou het ook niet eerlijk zijn.' Ik zei niets, tot dat mijn moeder wegging, staarde ik voor me uit.
Zo, alweer hoofdstuk 2 :3 Dankjee allemaal! Ik hoop dat hoofdstuk 3 ook snel komt, ga proberen er dadelijk aan te werken :3
Sorry, moest even ^^
