Update 5: Het café
Wogan slenterde door de woonkamer, piekerend over onze toekomst. Nergens konden we heen, we hadden niets meer. Eén ding was zeker: in Bridgeport konden we niet meer blijven.
De nacht viel over Bridgeport en vanuit ons slecht geÏsoleerd krot kon je de muziek uit de nachtclubs al horen bonken. Wogan kon de roep van het nachtleven niet weerstaan. Hij legde me in mijn bedje en nam de auto naar zijn favoriet café.
in het café heerste een gezellige drukte. Wogan vloog direct de drank in, en hij trakteerde het hele café.
Wogan had zich in dagen niet zo geamuseerd als toen, lekker darten met de vrienden, een drankje erbij. De sfeer was optimaal.
Het was al laat op de avond toen Morrigan het café binnenstormde. Woedend liep ze op Wogan af. "Waar zat je in godsnaam Wogan? Heel ons appartement is naar de haaien! Besef je dat wel?"
Wogan gaf ze een mep in haar gezicht. "Doe normaal, ik heb je wel gezien hoor!" schreeuwde Wogan.
Verbaasd keek Morrigan naar hem op. "Waar heb je het over?" fluisterde ze zachtjes. "Jij en Romeo, ik heb alles gezien, doe niet alsof je van niets weet" zei Wogan.
Er rolde een traan over Morrigan's wang. "Het ging per ongeluk liefje, geloof me." zei ze zacht.
Per ongeluk noemen ze dat tegenwoordig? Het is volledig gedaan tussen ons, gedaan! Ik wil niets meer met je te maken hebben!" schreeuwde Wogan.
Wogan rende het café uit, op weg naar mij.
____________________________________________________________________________________
Reacties?