Dankjewel! Dat vind ik echt lief, Liza. En er is een update! Hierna nog maar twee
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik lachte en klapte, zo vrolijk was ik. 'Hij is ahaf, hij is ahaf!' zong ik blij.
James, die nog onder de auto lag, kwam eronder uit. 'Inderdaad!' zei hij, net zo blij als ik.
James liep naar me toe en gaf me een omhelzing. 'Nu kun je eindelijk weer terug naar je planeet en familie.' zei hij. Ik glimlachte. Eindelijk zou ik mijn familie weer zien. Toen ik bedacht dat ik James nooit meer zou zien, ging er een steek door me heen. Wilde ik dat wel?
'Zin om 'm uit te testen?' vroeg James. Ik knikte. Goed idee!
'Maare, niet vliegen. Dan denken de mensen, what the hell?' Ik glimlachte.
Een paar minuten later scheurde ik over de wegen. 'Top auto dit!' zei ik, terwijl ik goed op de weg lette.
Na een uurtje rondrijden had ik er wel genoeg van, dus reden we naar huis. We liepen over het grindpad en stoten elkaar af en toe lachend aan. 'Die man, ahaha! Je had zijn gezicht moeten zien toen we in de lucht vlogen!' schaterde ik. We gingen toch vliegen en het was een groot succes geworden.
Nog steeds lachend, ploften we op de bank. 'Haah, die vrouw ook!' zei James en ik proestte het uit.
'Alleen moet je morgen weer naar huis.' James' stem klonk somber.
Ik stopte met lachen en keek hem aan. 'Ja.' zei ik bijna onverstaanbaar.
We keken elkaar een lange tijd zwijgend aan.
Plotseling sloeg James zijn arm om mij heen en begon me te zoenen. Zomaar. Vanuit het niets. Het deed me denken aan de eerste keer.
Plotseling stopte ik. 'James, ik moet mijn spullen alvast inpakken. Ik vertrek morgenvroeg al.'
Zonder nog om te kijken liep ik mijn kamer in. Ik liet me op het bed ploffen en bedacht me of ik überhaupt wel naar huis wilde.
Dit was de update. Met dank aan Roos, want zij had me een stukje geholpen!
Hopelijk hebben jullie ervan genoten, want er komen nog maar twee updates.