Ik voel Ray lichtjes tegenstribbelen. Ik duw hem tegen de grond.
"Sophia." Murmeld hij. Ik druk me dichter tegen hem aan.
Speels beet ik op Ray's lip.

~*Sophia*~
KR

Ik liep rustig door de gangen, op zoek naar m'n kamer.
Maar tot mijn grote verbazing staat dat snertjochie van gisteravond er weer.
Ik heb hem al eens een klap gegeven, dus dat zal nu ook wel weer lukken.
Ik negeer hem, en wil hem opzij duwen, om erlangs te kunnen, maar hij is niet alleen.
''Ach, heb je je vriendjes erbij geroepen?'' vraag ik poeslief.
De jongen kijkt me vuil aan, en leunt tegen mijn deur, zielig gewoon.
Hij knipt in zijn vingers, en nog een paar oudere jongens komen bij hem staan.
Schichtig kijk ik om me heen, ja, ze staan overal.
Shit, ik kan niet meer weg hier. Ik wil de jongen weer een klap geven, maar hij ontwijkt mijn hand, en grijpt 'm vast.
''Dus jij denk mij weer te kunnen slaan?'' grijnst hij. ''Niet dus.'' hij duwt me weg.
Ik krijg een klap tegen mijn achterhoofd, en val voorover.
''Dat zal je leren, mij te meppen.'' gromt hij.
Ik word mijn kamer ingesmeten, en word het zwart voor mijn ogen.

- Tiffany Heart - Elite -

Als ik wakker word lig ik helemaal om Wade gekrult, en hij rond mij, het voelt prettig aan, ik hoor zijn zachte ademhaling, ik nestel me dichter tegen hem aan en streel zijn been, "Samantha?", murmelt Wade slaperig, "ja", giechel ik, Wade zegt niks, maar buigt zich voorover om me te kussen, "hmmm" kreun ik zachtjes.


~°Samantha Jackson°~
¨Elite¨

Ik zat in mijn eentje in het muzieklokaal op mijn gitaar te rammen. Ik hield er van om af en toe voor mezelf hele snelle nummers te spelen om zo meer voldoening van het spelen op een gitaar te krijgen. Na 2 nummers werden mijn vingers een beetje moe dus ik borg mijn gitaar weer veilig op in zijn koffer. Ik dacht na, wat zou ik nu gaan doen? Iedereen is weg en heeft zijn of haar eigen problemen aan hun hoofd. Ik wilde naar Tiffany. Ik beklom de trappen naar het penthouse, zelfverzekerd dat ik ook deze keer ongezien binnenkwam stapte ik de gang binnen. Maar tot mijn schrik werd ik opgewacht.
"Kijk daar een kerkrat." Zegt een lange jongen gemeen.
"Je vriendinnetje is hier niet hoor." Lacht de jongen van gisteren. "Daar zijn we al klaar mee, of nou ja. Nog niet helemaal eigenlijk."
"WAT?!" Riep ik woest. Er kwam een waas voor mijn ogen, dit mocht niet gebeuren. Ik stormde op de jongen af en sloeg hem met een rake klap tegen de grond. Al gouw sprongen er 3 grote gasten op me af. Eentje greep mijn keel vast en een andere begon op mijn gezicht in te slaan. Één stoot op mijn neus kwam zo hard aan dat het even zwart werd. Ik ving nog maar delen op van de vechtpartij. Ik voelde me tegen de grond vallen en mijn gezicht onder het bloed lopen. Een jongen stampte op mijn hand en gaf me een schop. Een andere trapte in mijn gezicht, maar de pijn werd verdrongen door woede. Ik word opgetild en naar buiten gedragen. Dan wordt ik neergesmeten op de trap en donder 6 treden naar beneden voor ik kermend tot stilstand kwam.
Er ging maar 1 ding door mijn gedachten: Tiffany. Ik strompelde de trappen af, mijn rechterhand voelde erg raar en pijnlijk aan, net als mijn neus. Ik veegde mijn gezicht af aan mijn grijze shirt en strompelde naar buiten. Niemand zag me gelukkig als ik de hoek om loop. Niemand te bekennen.

-=- Jacob Orchid -=-
KR

Snel loop ik terug naar mijn tent. Ashi zit ongeduldig te wachten.
"Wat was er aan de hand?" vraagt ze. "Blijkbaar hebben Emily,Max en Sophia geprobeerd om Chloé en Heith weg te krijgen en toen zijn ze zelf gepakt en hebben ze de hele dag daar weg zitten kwijnen." Fluister ik.
Ashi kijkt geschokt naar me. "Maar laten we daar nu niet aan denken." Grijns ik.
"Wat ben je van plan Finn." Vraagt Ashi. "Niet veel." Grinnik ik.

-Finn-
KR

Ik kijk Finn wat argwanend aan, en haal dan mijn schouders op. "Oké." Uit ervaring weet ik dat mensen sneller opgeven in dingen verzwijgen als ze niet aangemoedigd worden om het te vertellen. Hoewel,, deze aanpak was voor mij redelijk lastig, omdat ik niet hield van dingen die ik niet wist.
Afwachtend kijk ik naar hem.

~Ashi~kerkrat

"nee !! nee ga van me af ! '' schreeuwde ik
'' ik hou niet van jou maar van avalon " schreeuwde ik er achterna ze ging van mijn af en rende huilend weg
"soph..!'' schreeuwde ik , ik had haar hart gebroken maar ze was gewoon een vriendin

Ray note--
KR

Ik hou mijn adem in, verscholen achter een dorre boomstam. De zuster knijpt haar neus dicht, zet mijn gitaar braaf in mijn tent en loopt gauw weer weg. Zo, de kust is veilig.
Ik kruip mijn tent in en wurm het potje open. Twee pilletjes vallen in mijn hand. Ik gooi ze mijn mond in, laat er nog een paar slokken bier achterna volgen en duik in mijn slaapzak. Nu maar hopen dat de dromenwereld mooier is dan de werkelijkheid.

-*- Avalon -*- KR

Ik had halverwege het plein de kracht niet meer om verder te rennen. Ik ging zitten. Emily kwam op me afgestormd. "Sophia." Fluisterde ze. "Hij houd niet van me." Fluisterde ik.
Emily was weg. "Ray!" Schreeuwde ze nog. Ik begon aan het vel van mijn arm te trekken.
Een stroompje bloed liep over mijn arm. Ik had geprobeerd een stelletje te redden. Maar nu kon ik geen stelletje meer zien. Ik trok harder aan het velletje. Een flinke stroom bloed liep over mijn arm en op mijn roodbevlekte kleren. "Kappen jij." Ik voelde hoe ik overeind werd getrokken. Geschokt draaide ik me om en keek in het woedende gezicht van Scott. "Waarom? Waarom ben je naar die loods gegaan?' Vroeg hij kwaad. Hij greep me bij mijn armen en schudde me doorelkaar. Snikkend legde ik mijn hoofd tegen zijn borst. "Kom mee." Fluisterde Scott nu bezorgd. Ik liep met hem mee.
We gingen naar zijn kantoor. "Het spijt me Scott." Fluisterde ik zacht. "Het is gewoon gekkenwerk.
De loods insluipen om vervolgens vast gehouden te worden." Mopperde hij. Ik ging op Scotts bureau zitten.
"Nou vertel me eens wat er is gebeurt meis." Lachte hij naar me. Ik keek naar de parelwitte tanden van Scott. Gehypnotiseerd staarde ik hoe zijn lippen bewogen tijdens het praten. Ik sprong van het bureau af.
Alleen om Ray te vergeten. Alleen om Ray te vergeten. Knalde mijn hoofd. Ik duwde Scott tegen de tafel aan en kroop op hem. Ik kuste hem. Hij kuste me terug. Allebei maakten we nu diezelfde heerlijke fout.

~*Sophia*~
KR

"Dat was een Elite die dacht dat ze me wel even kon versieren", zegt Dylan. "Maar dat lukt haar niet met deze mooie meid op deze aarde.", Dylan loopt op me af en trekt me naar zich toe. Hij geeft een kus op mijn voorhoofd. Ik glimlach en kus hem ergens op zijn keel. Ik kijk hem aan en zie weer die speelde twinkeling in zijn ogen. Hij wrijft zachtjes over mijn rug. "Mijn kamer?", vraagt hij. "Natuurlijk", lach ik. Hij grijpt mijn hand en neemt me mee naar de jongens kleedkamer. Hij kleed zich uit tot hij in zijn ondergoed staat. "Wacht hier", hij laat mijn hand los en verdwijnt in de doucheruimte.
Ik sluip naar zijn tas en graai er een flesje water uit. In het toilet vul ik hem met water. Ik doe mijn blouse en gympen uit en sluip vervolgens naar de douche. Om het hoekje wacht ik tot het moment dat hij de andere kant op kijkt en dan sla ik toe. Ik ren op hem af en gooi het koude water over hem heen. Dylan slaakt een kreet en begint daarna te lachen. Ik probeer er vandoor te gaan maar Dylan pakt mijn hand. Hij drukt een douche aan en duwt me er onder. Ik gil het uit van de pret. Dylan drukt de douche opnieuw aan en slaat zijn armen om me heen. "Jij dacht dat je er zo wel vanaf kwam hè?"
Hij trekt me naar de douche met een blauwe knop. Het koude water begint te stromen en hij duwt me er onder. "Aaah! Laat me los! Alsjeblieft!", gil en lach ik tegelijk. Dylan houdt me zo vast dat ik geen kant op kan. "Kouud!", gil ik. Snel trekt hij me er onder vandaan en duwt me weer onder een warme douche. Hij komt dicht tegen me aan staan en begint me te zoenen.

Lachend komen we de doucheruimte uit. "Gebruik mijn handdoek maar", hij graait in zijn tas en vist een handdoek tevoorschijn. Ik droog mijn bovenlichaam af en trek mijn blouse weer aan. Daarna geef ik de handdoek terug zodat Dylan zich af kan drogen. Ik ga op het bankje zitten en kijk naar Dylan. Als hij zijn kleren weer aan heeft trekt hij me mee de kleedkamer uit. In de gang laat hij zijn tas vallen. "Ik moet naar mijn tent", bloos ik. Hij duwt me tegen de muur en zoent me. "Ik ga met je mee." Ik glimlach. Hij pakt zijn tas weer op en samen lopen we naar buiten. Dylan weet al precies waar mijn tent is. Ik doe de rits open en kruip naar binnen. Mooi, alles ligt er nog. Dylan kruipt ook de tent in. "Blijf je slapen?", fluister ik. In andere tenten slapen ze vast al. "Ja, ik heb nog wel een T-shirt mee."
Ik pak een groot shirt uit de koffer achter mijn matras en kleed me om. Dylan heeft me nu toch al in mijn ondergoed gezien, meerdere keren. Ik kruip onder de deken en hou hem open voor Dylan. Hij kruipt bij me en ik ga even met mijn hand door zijn haar. Daarna druk ik een kusje op zijn lippen en draai me de andere kant op, met mijn rug naar zijn buik. Hij legt zijn hand op mijn heup en zo vallen we in slaap.

'Lorna Baker, kerkrat.
Ikganaarbed, trustuuh.

Ik hoorde geluiden op de gang. Ik maakte me los van Samantha en, zonder iets te zeggen, ging ik de gang op. Daar zag ik een paar jongens staan. Ze gingen de kamer van Tiffany binnen. Stilletjes sloop ik over de gang. Dan zie ik een jongen lopen. Zijn gezicht was bebloed en hij strompelde voort. Het was geloof ik Jacob, een kerkrat. Ik hol op hem af en vraag wat er is gebeurd. Kreunend antwoordt hij.

Wade (elite)

Grijnzend staarde ik terug. "Je wilt het echt weten is het niet?" Grinnikte ik.
Ashi staart me nog even aan. Dan knikt ze voorzichtig. "Oke." Lach ik.
Vrolijk ga ik voor Ashi zitten. Snel sla ik mijn armen om haar heen en trek haar tegen me aan.
"Was je dit van plan?" Giechelt Ashi zacht tegen me. "Dit is nog maar het halve plan." Fluister ik zacht in haar oor. Ik druk mijn lippen tegen die van haar.
"Ik had het kunnen weten." Lipt Ashi zacht tegen me.

-Finn-
KR

Niet veel later komt Wade terug, "wat was er?", "ik dacht dat ik iemand zag.." Was zijn simpele antwoord, Wade kruipt weer tegen me aan, we beginnen weer te zoenen, zachtjes streel Wade mijn arm, ik druk me dichter tegen hem aan, het was fijn, o zo fijn. Ik kreun zachtjes en grijp Wade steviger vast, langzaam glijden zijn lippen naar mijn nek, hevig begint hij daar te zoenen, soms bijt hij speels in mijn nek ik glimlach, langzaam voel ik hoe zijn wang tegen mijn wang strijkt, "ik houd van jou Samantha", lipt hij in mijn oor, "hmmm", is mijn antwoord, Wade rolt voorzichtig om, zodat ik boven op hem kom te liggen, ik voel dat zijn handen mijn shirt omhoog willen duwen, mijn lichaam bevriest, ik rol snel van hem af, "Samantha?", Wade lijkt geschokt, "ik wil dat nog niet, en waarom zouden we? We kennen elkaar pas net?", mijn stem klinkt..tja, klinkt doods, alsof het weer van voor af aan is begonnen, ik ga op het bed zitten en rommel op het kastje, tot ik mijn aansteker en een sigaret vind.
Doodleuk zit ik op bed te roken.


~°Samantha Jackson°~
¨Elite¨

Scott kwam langzaam overeind. Ik liet mijn handen door zijn haar glijden.
Ik duw me dichter tegen hem aan. Ineens stond Max in het lokaal.
Ruw trekt hij me los. Verbaasd val ik op de grond.
"Sophia! Vuile Masochist die je bent." Schreeuwde hij tegen me.
Ik krabbel overeind. Woedend grijp ik Max bij zijn shirt en smijt hem op de grond.
Woedend til ik Max op en smijt hem weer neer. "Sophia." Brult Scott tegen me.
"Weg. Nu." Bromt hij. Ik geef Max nog een trap en loop dan woedend weg.
Ik loop het plein op. Sommige mensen lopen rond. Andere staan voor hun tent.
Net zoals Ray. Hij kijkt mijn kant op. Ijskoud kijk ik terug.
Ik trilde over mijn hele lichaam. Max had me een Masochist genoemd en Scott had me gewoon weggestuurd. Ik liep kwaad verder.

~*Sophia*~
KR

Ik liep buiten langs de zijkant van het gebouw, onder de balkons van het penthouse. Het penthouse zat erg hoog in het gebouw, de balkons dus ook. Ik stopte. Ik hoorde geschreeuw en ik keek naar boven.
"Tiffany's kamer." Momepelde ik. Ik speurde de muur af naar richeltjes en klom eerst via een paar raamkozijnen naar de 1e etage, toen was er geen kozijn meer te bekennen en stond ik met mijn buik tegen de muur. Mijn hand begon nu verschrikkelijk pijn te doen, hij zag er verder ook niet erg heel uit. Best dik en onder het bloed.
Ik besteedde er geen aandacht aan en klok via een paar loszittende stenen iets verder omhoog. Tot ik een vlaggestok zag waar ik aan kon gaan hangen. Ik maakte een gewaagt sprongetje en hing. Mijn linkerhand schoot los en ik hing nu aan mijn waarschijnlijk gebroken hand.
"Aaaaahhhh!" Schreeuwde ik. Ik kon de pijn amper verdragen.

-=- Jacob Orchid -=-
KR

Ik hoorde een kamerdeur opengaan, en voetstappen.
De pijn in mijn achterhoofd was ondragelijk.
Die jongens waren mijn kamer binnengekomen, en vernielde alles.
Ik kon alleen horen wat ze deden, ik zag niks en kon me niet bewegen.
Ik hoorde glasscherven vallen en vals gelach.
Weer voetstappen, en een deur die dichtsloeg.
Van buiten kwam geschreeuw. De stem van Jacob.
Ik voelde dat er een traan over mijn wang rolde.

- Tiffany Heart - Elite -

De kamer van Jerrel was nogal ... tja, leeg. Afgezien van een paar posters van een of andere bekende rugbybal speler. Ik hoorde hem kreunen op zijn bed en duwde me af van de muur. " Gaat het een beetje" mompelde ik zo nonchalant mogelijk. Hij trok een grimas en stak zijn hand uit naar zijn gezicht. "Ben jij dat Heath" ik rolde met mijn ogen, " Ja, je broer is er" beet ik hem sarcastisch toe. Ik had geen tijd voor medelijden, geen gevoel meer. Het was alsof Chloé een deel van me had meegenomen, en enkel een stuk ellende had achter gelaten. Futloos liet ik me op Jerrels bed vallen. Hij kermde het uit. " Wat gaan we nu doen" vroeg ik toonloos. Hij haalde zin schouders op, "Afwachten ?"

- Heath Byrle (k) -

Midden in een waas van kleuren verschijnt het gezicht van Ray voor me. Zijn donkere gelaat, volle mond en kroesharen kan ik bijna aanraken. als ik mijn hand ernaar uitstrek breekt zijn gezicht in duizenden stukjes, die als kleurrijke fantasievlinders omhoog fladderen. Ze verdwijnen in de rozerode hemel. Weg. Verdwenen.
Er valt een wit blaadje naar beneden, heen en weer schommelend in de lucht. Als het in mijn handpalmen is geland zie ik dat het dd bloem van een orchidee is.

-*- Avalon-*-

Vredebewakers slapen... Mobieltjes worden niet gecontroleerd... Brieven kunnen mee gesmokkeld worden... In mijn hoofd bedacht ik allerlei manieren om met Heath in contact te komen. En steeds wilde ik mezelf voor mijn kop slaan. Dan zou ik Heath in gevaar brengen. Ik kon hem negeren, omdat ik zo veel van hem hield. Maarwilde ook bij hem zijn. Omdat ik zo veel van hem hield. Ik kon ook weg gaan. Plots flitste er een idee in me op. Ik kon ook weg gaan! Ik kon ook dreigen! Wat mijn vader kan, kan ik ook! Ik zou een brief voor hem schrijven. Met daar in dat als hij Heath niet met rust zou laten ik nooit meer terug zou komen. Ik zou naar het verlaten tuintje kunnen gaan. Ik zou het kunnen doen. Maar had ik het lef? Hoe kwam ik weg? Hoe kreeg ik die brief bij mijn vader? Hoe zou ik aan de benodigde spullen moeten komen? En ik moest het in mijn eentje doen want de kans was te groot dat ik werd afgeluisterd.

Chloe
Elite

Ik loop naar avalons ten " avalon" zeg ik zacht ," ben je daar ?"
Geen antwoord ik deed het tentzeil op zij en avalon lag te slapen ik ging naast haar bed zitten , en pakte een oud kussen en legde mijn hoofd erop.
" truste" zei ik zacht


Ray Note-
kR