"Haha, Lekker voor die Bianca!" grinnikt Victoria.
"Jezus, die dingen zijn ook al een paar jaar oud. Uch.." zeur ik.
Ik ren samen met Victoria terug naar mijn kamer.
- Tiffany Heart - Elite -
Laatst gewijzigd door xRainbow op zo 27 feb 2011, 22:21, 2 keer totaal gewijzigd.
"hoe is het nou om in een tentje te slapen? Mag dat vragen?" vroeg ik nieuwsgierig. Heath glimlachte.
"je went er aan. Wel koud in de winter," antwoordde hij. Ik staarde voor me uit.
"het is winter. Neem anders dit ding mee. Ik krijg zo weer een nieuwe," stelde ik voor. Heath schudde zijn hoofd.
"en de andere kerkratten dan? Die hebben dan niets," antwoordde hij. Ik knikte hij had gelijk. Ik trok mijn benen onder de deken vandaan en ging naast hem zitten. Plots ging de deur open. Bianca.
Uiteindelijk bedenk ik me dat Heath en Chloé wel wat 'ruimte' mogen hebben, ik sta op en strompel de deur uit, in de gang laat ik me vallen tegen de muur, ik schuif mijn knieën onder me en laat me vallen op mijn zij, ik huil, alweer. Ik kan er niet mee stoppen, de tranen bleven stromen, "Sam! Heb jij gezien wie die stinkbom heeft gegooid?", klinkt Bianca's stem, ik schud mijn hoofd, Bianca let er niet eens op dat ik huil, ze is eigenlijk geen vriendin, een echte vriendin zou zoiets vergeten, en vragen wat er aan de hand is. maar zo is Bianca niet, dat wist ik, dat wist iedereen. Het ging haar eerder om de roddels, de jongens, en meer dingen in die richting.
Ik verberg mijn gezicht in mijn handen en laat weer wat tranen stromen, hopelijk was ik binnenkort leeg gehuild.
Ik hoor Bianca de deur open gooien, de kamer waar Heath en Chloé staan te praten, denk ik tenminste, ik hoor haar schelden tegen Heath.
~°Samantha Jackson°~
¨Elite¨
Laatst gewijzigd door Simmielove op zo 27 feb 2011, 22:18, 1 keer totaal gewijzigd.
"Shit, ik ben het bier vergeten!" Ik sla met mijn hand tegen mijn voorhoofd.
"We kunnen het ook zonder bier gezellig hebben. En volgens mij ben je al zat genoeg." Jacob grijnst breed.
"Misschien." Ik ga op mijn rug liggen en vouw mijn handen onder mijn hoofd. De verstikkende industrielucht dringt in mijn neusgaten.
"Die metaalfabriek ook." mompel ik.
"Wat zeg je?" vraagt Jacob.
"Dat ik haat heb aan de metaalfabriek." Ik ga weer rechtop zitten. "Ik heb zin in een spelletje. Doen, durven of de waarheid." Dit gaat nog leuk worden.
Ik houd mijn adem in, roerloos lig ik onder de warme dons van Chloés bed. Ik voel de drukkende hand van haar die me dieper het bed in duwt. Ik hoor flarden van het gesprek, Bianca klinkt benepen en razend.
"Kerkratten !" schreeuwt ze een laatste maal en stormt de kamer weer uit. Snel kruip ik onder het deken vandaan en hap naar adem, dat was nipt. Ik hoor achter me het gegiechel van Cloé en draai me om.
"Niet grappig" pruttel ik nahijgend van mijn benepen toestand. "Welles" ik nestel me tussen haar dekens en leg mijn hoofd op haar schouders, van de gelegenheid gebruik makend. "Je valt best mee voor een Elite" ik voel een stomp in mijn maag en grijns.
"Wie begint?" vraag ik aan Avalon.
Ze wijst naar mij.
"Doen durf of de waarheid?" vraagt ze.
"Uuhm, doe maar de waarheid."
"Waarom ben je altijd zo alleen?"
Ik word rood, bijna zo rood als mijn haar.
Zal ik het zeggen? Denk ik bij mezelf.
"Jij daar kerkrat! Ik weet niet wat je hier doet en wie bent, maar een ding weet ik zeker als je ooit nog in me buurt komt..." schreeuw ik "Vertel die Avalon maar dat ze op kan rotten met haar stink bom!"
dan pas zie ik dat Chloe beduusd op het bed zitten. Zonder enige kerkrat in de buurt
In haar ogen zie ik angst maar ook woede. Ze slaat haar ogen neer.
"Gadverdamme!!...." Ik loop weg en sla de deur achter me dicht.
Die avalon... dat kreng ik krijg haar nog wel!!
"Doen, durven of de waarheid." Herhaal ik. "Op het dak van de school."
Avalon grinnikt en wil beginnen, dan komt Tiffany aanlopen.
"Oh.. hoi." Zegt ze verlegen en gaat een stukje verder staan. Ik kijk naar Av.
"Kan het met zijn drieën?" Vroeg ik enigszins schuldbewust.
Stil loop ik naar het dak toe. Ik stop voorzichtig de oordopjes van mijn mp3 in mijn oren, als ik Jacob en Avalon op het dak zie zitten.
"Hoi.." zeg ik en loop een stukje veder weg.
Ik ga over de reling heen hangen, en denk na.
"de meeste elite vallen mee... Bianca uitgezonderd," protesteer ik. Heath lacht. Hij zit dicht tegen me aan. Het liefst zou ik schreeuwen: 'ga nooit meer weg!' maar ik hou me in.
"en kerkratten zijn geen gewelddadige criminelen... Maar jij moet avalon even negeren."
Ik lach. Mijn blik valt op de klok. Zo laat! Ik onderdruk een gaap maar Heath merkt het.
"ik ga naar mijn tent," fluistert hij. Ik knik en kruip onder de dekens.
Avalon knikt voorzichtig, ik wil me nog bedenken maar ik roep toch maar.
"Tiffany, kom er bij zitten." Riep ik, niet te hard. Ze keek verschrikt om, maar Victoria kwam ook aanlopen. Ze slofte achter haar aan en ze kwamen allebei bij ons zitten.
"Voel je je eigen wel veilig met drie meisjes op het dak?" Vroeg Victoria grinnikend.
"Nu nog wel.." Zeg ik met een bang gezicht, de andere drie lachte.
"Maar wat deden jullie?" Vroeg Tiffany voorzichtig.
"Doen, durven of de waarheid." Antwoord ik, terwijl ik toekijk hoe Avalon en Victoria al zijn begonnen.
"Doe je mee?" Vroeg ik. Tiffany schudde haar hoofd. "Okee, blijf je hier?" Ze knikte.
"Dus je bent fan van Thunderstorm?" Vroeg ik nieuwsgierig. Ze keek mijn kant op maar keek weer neer beneden.
"Hmm hmm." Zei ze met een piepstemmetje.
"Haha, we bijten niet." Lachte ik vriendelijk. Avalon keek me verbaasd aan, een blik als: haal haar nou niet te dicht bij ons, maar het kon me niet veel schelen. Thunderstorm moet geen fans afstoten, tenminste dat vind ik. Tiffany en Chloe zijn in Av's ogen een dreiging, maar we willen haar helemaal niet kwijt.
"Wat vind je dan zo leuk aan ons?" Vraag ik voorzichtig. Ik krijg een korte blik, ze bloost. Haha, dat is schattig. Nooit gedacht dat wij als bandje fans zouden krijgen.
"He het is jou beurt." Onderbreekt Avalon ons. Tiffany kijkt op.
-=- Jacob Orchid -=-
KR
Laatst gewijzigd door Jozz op ma 28 feb 2011, 01:29, 2 keer totaal gewijzigd.
"Zeg, het is al best laat." begin ik te zeggen.
"Ik denk dat ik maar naar bed ga, ik moet nog douchen en mijn haar drogen in de ochtend." vertel ik verder.
"Oke, dan zien we je misschien morgen ofzo?" Zegt Avalon.
"Ja, ik denk het wel, maar Tiff die ga ik zeker weten zien." zeg ik.
"Nou, dan weltrusten" zegt Tiffany.
"Weltrusten!" zeg ik, en loop weer naar beneden.
Ik maak de deur open en loop binnen. Ik poets even mijn tanden en kruip in mijn bed.
Al snel val ik in slaap.
Eigenlijk, sliep het niet slecht, op de vloer.
Ik sta langzaam op en open de deur van de slaapkamer, ik strompel richting mijn klerenkast. Ik trek een grijze trui en een spijkerbroek uit de lades. Ik wissel snel van kleren. Daarna loop ik richting de badkamer en kam mijn haar en doe het in een simpele paardenstaart. Mijn ogen waren een klein beetje rood, en mijn gezicht was lijkbleek, maar ik voelde me zelf al wat beter.
Ik tover een waterige glimlach op mijn gezicht en loop weer terug, ik laat me op bed vallen en krul me op tot een bolletje, ik begin weer te huilen, ik wist echt niet wat ik had. Deze keer huilde ik niet geluidsloos, ik hoopte dat Chloé en de andere meiden van onze kamer erdoor heen slapen.
ik werd wakker , het eerste wat mijn opviel was dat Sophia weg was ik stond op en deed wat kleren aan ik keek op mijn rooster oh nee vandaag literatur dat is niet iets waar je vrolijk van word , ik loop het schoolplein op en steek een sigarete op ik zijn een deuntje " albert heijn, albert heijn, het is fijn om een kerkrat te zijn . ik grinnik nog best wel grappig, vond ik van mezelf . ik pufte wat rook uit. het was best wel lekker weer
Opgelucht wordt ik wakker. Voor het eerst sinds deze week heb ik geen nachtmerrie gehad. Ik voel me super goed. Ik droomde wel over mijn familie, maar het liep goed af. Ik weet niet of het kwam door het bidden of door de mysterieuze jongen. Ik rek me uit en loop met mijn kleren de school in. Ik stap onder de douche en verschoon mezelf snel. Daarna kleed ik me om en ga naar de kantine. Het is nog rustig. Ik ga maar even aan een tafeltje zitten tot het ontbijt klaar is.
Een beetje later dan anders word ik wakker.
Het was gisteravond nog erg gezellig, ondanks dat Avalon me steeds nijdig aankeek.
Vandaag weer school. Zucht..
Ik kleed me aan en doe mijn haar weer goed.
Daarna ga ik nog even op mijn bed zitten lezen.
Ik sta mijn kroeshaar te stijlen in de badkamerruimten. De stijltang is roestig en versleten, maar hij doet het nog aardig. Ik doe mijn loszittende stropdas recht, stroop mijn mouwen op en trek mijn plooirokje naar beneden. Bah, ik heb altijd al een hekel gead aan dat ding.
Mijn door motten aangevreten schoudertas sla ik om mijn schouder en ik loop naar het lokaal.
Daar plof ik tussen Heath en Tiffany in op een stoel. Mijn boeken blijven in mijn tas liggen en ik zak onderuit.
Hoewel Tiffany een kakker is, doet ze tenminste normaal. Of iets wat erop lijkt.
"Sorry dat ik gisteravond zo bot deed." fluister ik haar toe.
Ik trok mijn haar voorzichtig in een staart die ik op mijn rug liet hangen. Vandaag geen ingewikkelde dingen.
Ik frummelde aan mijn plooirokje. Vandaag Literatuur. Ik zuchtte. Geen zin vandaag.
"Soph?"Klonk er iemand voor mijn tent. Ik leunde naar achter en trok het zeil aan de kant. Ray stond voor mijn tent. "Soph kom je?" Vroeg hij. Ik knikte en hees mijn tas over mijn schouder. Een klein stapeltje huiswerk lach in mijn tas. Ik sprong overeind. Ik hoopte dat Heith zijn plan af had kunnen maken.
Gosh wat had ik een hekel aan de Elite. Ik stopte mijn knokkels weer in mijn mond en begon erop te zuigen. Ray duwde mijn vuist naar beneden. Ik trok een pruillipje en keek Ray aan.
Ineens bedacht hij zich iets. "Je was vanochtend ineens weg." Hij trok zijn ene wenkbrauw op.
"Oh sorry. Ik was bij Av,Jake,Heith en Finn." Legde ik uit. "Wat deden jullie?" vroeg Ray verbaasd.
Ineens was Finn er. "Elite bekogelen met stinkbommen." Grijnsde hij.
Ik knikte. "Gezellig." Grinnikte Ray. "Hmm we waren elkaar vooral aan het meppen..." Gierde Finn.
"Finn! Als ze ons horen..Dan Dan word ik door nog meer groepen Elite gestalked." Sneerde ik.
Finn stormde grinnikend weg. Ray keek me onderzoekend aan. "Je ziet er niet echt uit alsof je problemen hebt." Mompelde hij. Zucht. Ik legde mijn hoofd op Ray's schouder.
"Nee.." Kreunde ik zacht. We liepen het gebouw in. Ineens zag ik hem. Hij stond aan het einde van de gang en kwam recht op ons af. Hetzelfde zwarte haar dat verschillende kanten op piekte. Zijn bril die altijd bijna van zijn neus afviel. Scott. Ik kroop weg achter Ray. "Soph wat?" Vroeg hij verbaasd.
Ik keek snel om me heen en zag een bezemkast. Ik trok hem open en duwde Ray erin. Snel rende ik erachteraan. Ik staarde door het verduisterde raam. Scott liep langs. Ik liet mezelf op de grond neer zakken. "Soph wat is er?" Vroeg Ray verbaasd. Er rolden tranen over mijn wangen.
"Scott.." Fluisterde ik. "Ja die leraar." Fluisterde Ray. Ik begon met horten en stoten te vertellen.
Ik vertelde over mijn affaire. Aan Ray! Juist degene waarvan ik dacht aan wie ik het nooit zou vertellen.
Ik bleef doorvertellen. De nachten dat ik ertussenuit geknepen was om bij hem te zijn.
Die keer in het lokaal. Ik vertelde hem elke keer dat ik Scott had vastgehouden. Dat ik bij hem was geweest. Toen ik klaar was legde ik snikkend mijn hoofd op mijn borst. "Hij was gewoon zo...zo...Ik weet het niet..Toen wou ik hem zelf ook." Fluisterde ik. Ik kroop dicht tegen Ray aan.
"Het spijt me." Fluisterde ik.
Vandaag was er literatuur, we waren er nu zo'n een uur mee bezig.
Eigenlijk was het best leuk, maar dat komt ook voor mij omdat ik vééls te veel boeken lees.
Zelf had ik niet zo goed geslapen, ik werd steeds wakker omdat ik iets hoorde.
En het stonk ook nog flink...
Met een diepe zucht ga ik verder luisteren en werken.
