"Ik jou ook." antwoordde ik. "Er is gewoon te veel gebeurd de laatste tijd.." zeg ik.


~Ayme

Ik zag Lucas lopen. "Lucas kom is hier!" brulde ik naar hem.
Hij kwam met een grijns op me aflopen. "Luister eens. Jij kan iedereen krijgen die je wilt.
Je hebt Cwen. En je had Eastred en nu heb je Jane. Je heb zelfs Alice. Je kan het niet ontkennen ze is gek op je. Maar als ik eens iemand heb moet er altijd iets mis gaan. Ailyn pleegde zelfmoord.
En nu heb je Jane meegetrokken. En als je niet eens snel iets gaat doen aan die magneet die je gebruikt dan kan je binnenkort niet eens meer iemand aankijken en zal je blij zijn als Cwen je eens een keer kust.
Ik zal het je zeggen. Als je je niet eens terugtrok. Cwen kan goed kussen." Dreigde ik.

-Richard

darnell heeft zijn keuze herzien. Er gaat niemand dood.
In de volgende stemronde heeft die persoon automatisch een extra stem.
Jack heeft nu geen dubbelrol meer en komt bij de personen die niet meedoen te staan

Ik aaide zacht over Ayme's haar. Alice kwam aanspringen. "Mam! ik wil spelen." brulde ze.

~Cwen

Er fladderen kline, gele veertjes uit de donkere lucht naar beneden.
Waar is iedereen? Waar is Lucas? Vewrschrikt zoek ik om me heen, maar hoe hard ik ook ren, ik kom niet van mijn plek. Er verschijnt een fel licht boven me.
Met de rug van mijn hand scherm ik mijn ogen af.
"Je hebt anderen weer eens ongelukkig gemaakt Jane. Dat is ook te verwachten, dit doe je toch altijd." Vals, bulderend gelach klinkt in mijn oren.

Mijn ogen springen open. Kleine zweetdruppeltjes glimmen op mijn voorhoofd. Ik moet Richard spreken.

xx- Jane -xx

Alice groeit erg snel. "Hallo kleine meid." zeg ik lief tegen haar. "Ayme, Ayme!" roept ze lachend. Ze geeft me een knuffel. Ik ben blij dat ze mij aardig vind. Cwen lacht. "Laten we met zijn drieën een spel spelen!" zegt ze lachend.

~Ayme

Ik knik vrolijk. "Alice wil je weer pakkertje spelen?" vraag ik zacht. Alice begint heftig te knikken en rent snel weg. "Kom." Lach ik naar Ayme. Samen rennen we achter haar aan.

~Cwen

Ik had Lia in mijn armen gesloten.
"Stil maar, sst." Suste ik. De dood van Darnell was blijkbaar hard aangekomen bij haar. Ik zette haar naar op een bankje in de hoek, ze trilde helemaal.
"Liefje wat is er?" Vroeg ik bezorgd.
"D-d-darnell! Iedereen wordt hier vermoord. En i-ik wil niet dat..." Ze barstte weer in tranen uit en viel verslagen op mijn schoot. Pakte haar hoofd in mijn handen en draaide het mijn richting op.
"Wat?" Vroeg ik fluisterend.
"Ik ben zo bang om je te verliezen!" Riep Lia verdrietig. Ik keek in haar ogen, ze waren rood van het huilen.
Ik kuste haar, en proefde het zout van haar tranen.
"Dat gebeurd niet." Fluisterde ik. "Maak je geen zorgen."

~| Jack Beckeans |~

Waarom moest iedereen verdomme doodgaan?! Mijn hele leven al. Iedereen met wie ik in aanraking kwam. Dood. Ik keek naar mijn handen; ze trilden. Niet alleen mijn handen, trouwens. Ik voelde Jack's sterke armen om me heen. Hij was er nog. Nog wel! Ik schudde mijn hoofd. Straks ging hij ook dood!
"Ik ben zo bang je te verliezen," zei ik. Jack drukt een zoen op mijn lippen.
"Dat gebeurd niet," stelde hij me gerust. Maar dat kon hij niet weten. Misschien ging ík wel dood!
Ik ging stevig tegen hem aan zitten en pakte met mijn beide handen zijn ene hand vast. Als het kon zou ik hem nooit meer loslaten.

***LIA***

"Kom hier Alice." Lachte ik. Ayme rende ons achterna. Ik sprong en greep Alice haar enkel vast.
Ze viel hard op het dek. Ze draaide zich om en ging zitten. Ze trok haar knie op. Een grote schaafwond brandde op haar knie en er zaten een paar splinters in. Zacht trok ik de splinters eruit. Alice stond zacht op.
Eve kwam aanlopen. "Eve! Eve! Eve!" Schreeuwde ze vrolijk. Eve spreidde haar armen en Alice rende erin.
"Hallo Alice." Lachte Eve. Ik grijnsde. "Hoe gaat het met pappa Lucas?" Grijnsde Eve. Alice wurmde zich uit Eve's armen en rende hard weg. Even later kwam ze met Lucas aan zijn mouw terug. "Dat kind word een prima piraat Cwen. Ze ramde me half inelkaar. " Lachte Lucas naar me. Ik grijnsde. Toen zag hij Eve.
"Hoi." Mompelde hij tegen haar. Eve grijnsde vrolijk tegen hem. "Ik kan mijn pruik ook weer opzetten als je wil." Lachte ze. "Nee dankje." gromde Lucas.

~Cwen

Iedereen leek me vergeten te zijn, alsof ik niet besta. Daar leek het op.
Ik werd er boos van. Ik klem mijn lippen op elkaar om niet te gaan schreeuwen. Ik werd woedend. Waarom, waarom!
Ik was lucht, iedereen liep me straal voorbij. Ik merk dat ik begon te trillen.
"Rustig Will." Mompel ik tegen mezelf, "rustig." Waarom werd ik hier nou zou boos om? Ik bedoel maar, als ik dood zou gaan zou niemand om mij treuren. Ik bedoel maar!
Mijn handen zaten vast aan de relling, met moeite liet ik deze los. Ik trilde over mijn hele lichaam, niet alleen van de woede, maar ook van de kou.
Ik sluit mijn ogen en laat me zakken op mijn knieën. Ik begin hevig te trillen.

~Willow Smidweed~

Ik zie Lucas in de deuropening staan.
"Je bent wakker schone slaapster,. Heb je goed geslapen?"
Ik schud mijn hoofd.
"Nee, ik heb een nachtmeriie gehad. En als je even wilt excuseren, ik moet Richard spreken. Het is dringend."
Ik probeer langs Lucas heen te lopen, maar ik word vastgehouden bij mij arm. Een jaloerse blik in zijn ogen, licht onderdrukt.
"Ga je je eerst maar even wassen en trek maar iets schoons aan."
Ik knik voorzichtig. Ik graai in mijn kist voor een jurk, net iets te wild.
Mijn mes valt met schrapend geluid op de vloer. Bebloed.

xx- Jane -xx

"Ik ga slapen," zeg ik tegen Jack. Hij knikt en we laten elkaar los. Ik ga naar mijn kamertje, doe mijn slaapkleding aan en ga in mijn hangmat liggen. Het is best koud. Toch val ik in slaap. Een nachtmerrie. Ik ren door een zwarte ruimte zonder einde. Achter me hoor ik voetstappen. Van een moordenaar. Jack verschijnt naast me maar hij struikeld. Ik kan niet stoppen met rennen. Ik kan ook niet achterom kijken. Achter me hoor ik geschreeuw van Jack en een onheilspellende lach van een moordenaar. Tranen stromen over mijn wangen. Dan kan ik om kijken en zie....
Met een gil word ik wakker. Jack verschijnt in de opening.
"Gaat het Lia?"
Ik schudt mijn hoofd. Jack gaat naast me liggen in de hangmat en houdt me stevig vast.
"Ik blijf wel hier," fluisterd hij.

LIA

Een verschrikte gil, ik draai me om. "Jane" Kerm ik als ik haar hand zie.
mijn maag draaid om van de roestige geur van bloed. Snel wikkel ik een doek rond haar arm.
"Gaat het" hijg ik, helemaal van streek door de plotse gebeurtenis.

-Lucas Folcalor-

Even lijkt mijn hart stil te staan. Niet door de pijn, maar vanwege het feit dat Lucas het mes heeft gezien.
"Het is maar een schrammetje, niks om je over zorgen te maken." stel ik hem gerust.
Ik veeg het bloed van het mes aan de handdoek en leg het terug in de kist.
"Laat me de snee eens bekijken." voorzichtig wikkelt hij de doek van mijn arm. Het valt inderdaad reuze mee.
De wond is erg klein en er is niet diep in gesneden. Het bloed begint zelfs al een beetje te stollen.
"Waarom was het mes dan zo bebloed?" vraagt Lucas, maar als zijn ogen over mijn littekens glijden weet hij het antwoord al.

xx- Jane -xx

Daar lagen we dan samen in een hangmat, ik met mijn armen om de treurende Lia heen.
"Ik kan niet slapen." Snikte ze. "Van de nachtmerrie."
"Schat, ik ben er nu toch." Fluister ik in haar oor.
"Gelukkig wel." Antwoord Lia.
"Doe je ogen dicht." Fluister ik. "Ik ben er voor je."
We zeggen niks meer, ik sluit mijn ogen en probeer ook in slaap te vallen. Lia snikt zachtjes door, dan knijp ik zachtjes in haar hand en het snikken stopt, gevolgd door een rustige ademhaling.
Nu kon ik ook met een gerust hart gaan slapen.

~| Jack Beckeans |~

Voorzichtig hou ik Eve bij haar pols. Ze heeft haar ogen dichtgeknepen en speurt mijn gedachtes af.
Als ze me loslaat grijnst ze breed naar me. Ineens is ze weg. Ik ga haal even tegen de reling aanzitten als ik Eve alweer aan hoor komen. Ze trekt me omhoog. "Ik heb net Lucas gehoord." Ik trek een wenkbrauw op.
"Gedachte." Zucht ze. "Hij denkt vaker aan je dan je denkt hoor." Alice rent al weg. "En nu heb je haar helemaal enthousiast gekregen." Ik zucht.

~cwen

Rustig loop ik over het dek. Ineens zie ik Cwen staan en vrolijk loop ik op haar af.
"Hey Cwen." Cwen kijkt niet naar mij maar naar mijn buik. "Emerild ben je zwanger?" vraagt ze zacht. Vrolijk knik ik. "Wie is de vader?" Vraagt Cwen aan mij. "Jowl." Antwoord ik zacht.
"Wacht heel even." Fluisterd Cwen. "Eve! Hierkomen!" Brult Cwen. Eve komt aanlopen en Cwen fluisterd haar wat in. Ze legt haar hand op mijn buik en knijpt haar ogen dicht.
"Je krijgt een tweeling." Fluistert ze tegen me. Hard begin ik te gillen. "Het zijn een jongen en een meisje." FLuisterd ze tegen me. Ik begin nog harder te gillen

-Emerild-

Ik had genoeg van het leven. Iedereen deed alsof ik niet bestond.

Ik rende naar de keuken, pakte een mes en gooide het in mijn hoofd.

~Ayme

Jane lag op mijn schoot, haar ogen gesloten en haar ademhaling op een ritmisch tempo.
Ze deed alsof ze sliep, ik wist het zeker. Met Argusogen keek ik keer op keer naar haar ontblootte armen.
Ze had me verteld waar de littekens vandaan kwamen, ik kon haast niet geloven dat ze zichzelf sneed,
dat had ik haar ook gezegd maar ze had me bits genegeerd. Met mijn hand streek ik zorgend over haar voorhoofd.
"Je kunt niet blijven doen alsof je slaap, we moeten er ooit over praten" zuchtte ik. Ze kreunde en gaf zich gewonnen. ik trok haar overeind en nam haar tussen mijn armen. "Wat wil je dan weten" mopperde ze en greep mijn handen vast en sloeg ze over haar heen. "Waarom doe je het" mijn stem klonk angstig, bang voor een antwoord waar ik op vreesde.

-Lucas Folcalor-

Stik, hij wilde weten waarom. En ik ga hem eerlijk antwoord geven ook.
"Omdat... Omdat ik het verleden niet achter me kan laten," snik ik. "En omdat het alles een beetje makkelijker maakt." Ik besluit maar over de rest te zwijgen.
Lucas kijkt me aan.
"Ik heb ook een heftig verleden gehad, dat weet je. Maar je moet jezelf niet snijden, wat gebeurd is, is gebeurd. Denk aan de leuke momenten. Met snijden los je niks op."
"Dat moet jij zo nodig zeggen! Het is niet zomaar dat ik je elke keer weer in de bar tref als een zuipende hond!"
Met die woorden sla ik zijn handen van me af en ren naar buiten.

xx- Jane -xx