Ik schudde mijn hoofd en keek Jane schattend aan. "Ben je nu jaloers" vroeg ik verbaast.
Ze keek me beledigd aan en begon te sputteren "Hoe durf je ... jij ... Nee!" Haar gezicht gloeide van woedde en schaamte. "Je ziet nochtans erg overtuigend uit" grinnikte ik sarcastisch, ze keek me doordringend aan.
Was ze nu echt kwaad omdat ik met Cwen iets ging drinken, "Jij hebt geen enkele reden om kwaad te zijn" Gromde ik verwoed en ik stond recht. Jane keek geschokt van mijn plotse stemmingswisseling.
"Denk jij dat ik het amusant vond om jouw en richard te zien kussen". Mijn stem brak.
"Ik gaf je mijn hart en jij negeerde het" Futloos liet ik me weer op de reling vallen, niet in staat om ook maar iets te doen, ook maar een enkele traan te laten.

-Lucas Folcalor-

Ik heb het gevoel dat iemand een flinke plens water in mijn gezicht gegooid heeft. Zout water natuurlijk, want dan droogt je huid uit.
"Maar..." Eigenlijk had ik daar niets op te zeggen. Hoe kon ik zo stom en egoistisch zijn? Ik bijt op mijn gebarsten lip, er vloeit een donkerrood straaltje bloed uit. Mijn ogen staan naar het water gericht, ver onder mijn voeten.
"Dus... Er is niets tussen jou en Cwen?"
"Nee."
Mijn wangen voelen weer vochtig aan. Van blijdschap, dit keer.
"Het spijt me. Oprecht. Ik had... Ik had dit nooit mogen zeggen. Of doen." Ik word rood. Excuses aanbieden is nooit makkelijk geweest, en helemaal niet nu. Ik moet een punt achter mijn relatie met Richard zetten. En dan wel zo snel mogelijk.

xx- Jane -xx

Ik gaf Willow een klopje op haar rug en liep terug naar het schip. Lucas en Jane waren aan het praten.
Ik liep verder. Richard stond met zijn armen over elkaar geslagen tegen een muur. " Hoi Richard. Wat is er?" Vroeg ik bezorgd. " Jane." Mompelde Richard. Ik bukte een beetje en keek Richard aan. Hij zag er beroerd uit. Zijn gezicht was bleek en zijn lip was kapotgebeten. Hij had paarse wallen onder zijn ogen en zijn ogeleden trilden een beetje. Ik legde mijn handen om zijn gezicht en tilde het op. " Vertel me eerst maar eens wat er is gebeurt." Fluisterde ik. " Haal eerst je handen maar eens weg." Gromde Richard. Ik liet mijn handen naast mijn zij vallen. Richard begon te vertellen over Jane en Lucas en alles wat er was gebeurt. Het punt was. Hij vertrouwde Jane niet meer nadat hij haar met Lucas had zien kussen.
Ik knikte. "Jane en Lucas zijn nu op het dek aan het praten." Richard keek op. " He Komop schoonheid zet je over haar heen." Grijnsde ik naar hem.

~CWen

Ik was even terug naar mijn kajuit gegaan om andere kleren aan te trekken. Lia lag nog steeds in haar bed.
"Hey liefje." Zei ik opgewekt toen ik de kajuit binnen kwam.
"Hoi Jackie." Antwoordde ze slaperig. Ik pakte mijn kleren en trok ze aan.
"Ik ben er weer vandoor, ik zie je zo he?" Zei ik vanuit de deuropening.
Ik hoorde een bevestigend antwoord en ik begaf me op de gang richting de eetzaal. Ik stapte binnen en schrok me kapot.
"Cwen!" Mompelde ik. Ik zag Cwen en Richard, ze waren aan het zoenen! Dit kon ik niet achter Jane's rug om laten gebeuren. De lege eetzaal vulde zich met smakkende klanken van de twee personen die daar bezig waren.
Ik draaide me om en sprintte naar het dek.
"Jane!" Riep ik paniekerig.
"Ja?" Vroeg ze geschrokken, waarschijnlijk van mijn roepen.


~| Jack Beckeans |~

Ik lag opeens buiten op de grond. Mijn hoofd bonkte. "H-heeelp...!!" riep ik. Wat is dit nou weer?!!


~Ayme

Ik pak wat broodjes en loop samen met Jowl het dek op. Daar zie ik Ayme liggen. "Ayme! Wat is er met jou aan de hand?" vraag ik geschokt. Ik en Jowl rennen meteen naar haar toe. "Uhhuh ik voel me ziek!"zegt ze stotterend. "Oh jee toch niet je eerste keer rum he?" vraag ik. "Jawel" zegt Ayme zacht. "O oh" mompel ik. Jowl rent al naar de bar. "Weetje wat je moet doen als het je eerste keer is?" vraag ik."Uh nee" zegt Ayme. "Nou je moet er altijd een hele grote slok wijn achterna drinken! Dat gaat dan veel beter!" Lees ik Ayme de les.

-Emerild-

er was een stilte tussen ons, spanning werd groter en een vonk sloeg over.
Ik grijnsde ongemakkelijk en zette een stap naar voren, overbrugde de afstand tussen ons.
Mijn hand streek over haar wang en gleed door haar haren, "Betekend dit ..."
Jane knikte, mijn hart bonsde schichtig en mijn aderen klopten van opwinding.
Waarom was ik zo zenuwachtig, ik had haar toch al eens gekust, mijn lichaam had nog nooit meer verlangd naar haar lippen dan voorheens. Maar ik wachtte, wachtte tot zij de eerste stap zou zetten.
Ik voelde haar handen rond mijn nek slaan en haar ogen brandde in de mijne, hielden me vast.
Ik werd me erg bewust van alles in mijn lichaam, het tintelde nerveus.
"Als je maar ..." begon ik maar mijn woorden werden afgekapt door Janes overweldigende kus.
Vlammen wakkerden aan en het beest midden in mijn borst brulde van overwinning, victorie.
"ik sloot mijn ogen en liet mijn hand rusten op Janes achterhoofd, "
Dit kon je geen kus noemen, het was onbeschrijfelijk wat dit was.
Passioneler, liefdevoller, lustiger dan welk begrip dan ook. Tot mijn spijt bemerkte ik dat Jane mijn lippen me hadden los gelaten, maar haar armen rond mijn nek waren nog steeds aanwezig. "Ik hou van je" fluisterde ik zachtjes in haar oor. Ze glimlachte dankbaar "Dat weet ik". Ze begroef haar hoofd tussen mijn borstkas en ik voelde haar zachtjes huilen. Bezorgd tilde ik met mijn wijsvinger haar kin op en staarde bezorgd in de ogen. "Vreugdetranen" glimlachte ze. Mijn hoofd viel slap in haar nek en mijn lippen drukte tegen haar schouder. "Blijf bij me" smeekte Jane. Ik bracht mijn mond naar haar oor en streek met mijn gezicht langs het hare. " Altijd ..."

Plots hoorde we voetstappen, ik schrok en mijn greep verzwakte maar Jane klemde haar armen steviger rond mijn hals. "Jane .." hoorde ik Jack panisch zeggen. "Zie je niet dat ik bezig ben" Janes ogen weken geen centimeter van de mijne. "Jane het is belangrijk ..." zuchtend scheurde we onze blikken van elkaar los.
"Als het maar de moeite waard is ..." bromde ik.

-Lucas Folcalor-

Voor me staat Jack, hij lijkt helemaal overstuur.
"Richard. En. Cwen." hijgt hij. Hij moet wel erg hard hebben gerend.
"Wat is er met hun?"
"Ze.." Eveb lijkt Jack te aarzelen, maar besluit het dan toch te vertellen. "Ze zoenen."
"Wát?!" mijn mond hangt wijd open. Dit kan toch niet waar zijn? Richard durft zomaar met iemand anders te zoenen dan ík! "Hoe dúrft hij!"
Ik hoor een zacht kuchje naast me. Natuurlijk. Ik heb hetzelfde gedaan.
Beschaamd kijk ik naar beneden.
"Het is niet erg. Ik zal wel even met hem praten."

xx- Jane -xx

"Oké." Zeg ik opgelucht. Ik geef een klop op Jane's schouder en wend me tot Lucas. "Succes." Ik geef hem een tik op zijn achterhoofd en ga op de railing zitten. Er is toch bijna niemand anders op het dek.

~| Jack Beckeans |~

Cwen had gevraagd hoe het met me gig, ik had geen antwoord gegeven, alleen maar naar voren gestaard.
Ik was bezopen, maar het beeld.. Dat beeld! Het zat diep in mijn geheugen, ik was belangrijk geweest, toen had ik eigenlijk al dood moeten zijn, peins ik.
Ik bijt om mijn lip en sla nog een glas achterover.



Willow Smidweed

Ik kleedeme eigen aan en ging naast emerild liggen ze sliep , ik ging ook slapen we lagen naast elkaar , ik legde haar in der hangmat en ik ging er bij liggen het lag niet egt comfortabel maar het was wel lekker knus.


Jowl saggins

Met grote, zelfverzekerde stappen kom ik op Richard af.
Hij kijkt geschrokken van Cwen op.
"Richard, ik wil praten. Nu."
"J-Jane... Dit is niet wat je denkt..."
"Dat kan me niets schelen. Luister. Ik denk dat we toch niet zo voor elkaar bestemd zijn als we hebben gedacht."

xx- Jane -xx

Ik leun nonchalant tegen de reling van het schip, Jacks nieuwsgierige blik ontwijkend.
Hij port me met zijn elleboog "Wat was dat" grinnikt hij. Ik glimlach schaapachtig en haal mijn schouders op.
Toch kan ik het niet laten om te vertellen wat er gebeurt is, hoe ik me voelde. Jack luisterde aandachtig en schreeuwde enthousiast op de juiste momenten. "Dus, hoe zit het dan nu precies" vroeg hij aarzelend.
Ik wierp een hoopvolle blik in de richting van waar Jane was verdwenen. Zou ze het hebben gedaan gemaakt,
had die kus iets betekend, plots voelde ik een onzekerheid door mijn lichaam gieren.
Ik ijsbeerde nerveus over het dek en woelde met mijn handen in mijn haar.
Wat als ...

-Lucas Folcalor-

"Lucas!" Riep ik. "Ga zitten en pak wat drinken!" Hij keek even verbaasd naar mij, maar hij zag dat ik het meende.
"Waarom?!" Snauwde hij.
"Je bent belachelijk aan het doen." Snauwde ik terug. Lucas zweeg en deed wat ik zei, hij kwam naast me op de reling zitten.

~| Jack Beckeans |~

Ik schoof langzaam weg. Ik voelde me verschrikkelijk ongemakkelijk. Eerst word ik gekust door Richard. Dan blijkt dat Jack het heeft gezien en dan komt Jane ook nog eens kwaad aanstampen. Halsoverkop ren ik naar de bar. Snel spring ik op en kruk en ruk de fles uit Lucas'handen en klok hem in een keer naar achter.
Dan zet ik mijn elleboog op de tafel en laat mijn hoofd op mijn hand rusten. Schaapachtig staar ik Lucas aan. Lucas knipt een paar keer met zijn vingers en dan kijk ik op. "Wat.Was.Dat.Cwen." Vraagt Lucas verbaasd. "Jij en Richard?" Ik wrijf met mijn vingertoppen over mijn slapen en kneep mijn ogen dicht. "Cwen?" Vraagt Lucas verder. "Hou je kop Lucas." Mompel ik. Lucas grinnikte zacht. "Als je nu je kop niet houd dan kom ik naar je toe en kus ik je." Lucas lachte nog een keer. Ik stond op. Lucas ook. "Cwen!" Grijnsde hij. "Ik had je gewaarschuwd." Ik sprong op hem af en wikkelde mijn benen om zijn middel. Vrolijk kuste ik hem.

~Cwen

Gelukkig had Richard het begrepen. We zouden gewoon vrienden blijven, alsof er niks tussen ons is geweest.
Maar diep vanbinnen weetik dat het een hele opgave zal worden.
Met het gevoel alsof er tien kilo van me schouders is gevallen loop ik terug naar de reling.
Wat vreemd, hij is er niet. Misschien vond hij het wel te lang duren. Hij zal wel naar de bar gegaan zijn.
Ik loop zelfverzekerd de bar binnen. Daar zijn Cwen en Lucas. Zoenend. Een hartverscheurend tafereel.
Had ik dit voor hém gedaan?
"Wist ik het niet! Jullie zijn allemaal hetzelfde! Állemaal!"
Woest draai ik me om. De tranen lopen over mijn ogen. Zo snel als een paard ren ik terug nar mijn kajuit

xx- Jane -xx

Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat Lucas en Cwen 'lol' hebben. Zuchtend kijk ik weg. De wereld was wreed, dat wist ik als de beste.
Eigenlijk, eigenlijk, hoor ik hier niet. Ik hoor op een ander schip. Alleen de naam. Ik wrijf met mijn handen over mijn slapen...... Hoe heet dat schip.
Nuja, misschien wist ik het morgen wel. Nu was ik bezopen, maar ik bleef wel zitten.
"Ik had je gewaarschuwd." Hoor ik Cwen zeggen, ik kijk opzij en zie dat Cwen Lucas kust. Vond ze wel leuk. Natuurlijk.
Boos stamp ik weg, buiten leg ik mijn handen op de relling. En staar. Ik staar naar de zee. Mijn enige vriendin..



~Willow Smidweed~

"Lucas?" Vroeg ik zacht aan hem. Ik had mijn ogen dichtgehouden om hem niet aan te hoeven kijken.
"Wat?" Gromde Lucas. "Ik heb het verpest is het niet." Ik kon Lucas voelen hijgen. Van woede. Of. Nee vast niet. Ik opende een oog een heel klein beetje. Lucas keek me emotieloos aan. Maar toch keek hij een beetje kwaad. Ineens bedacht ik me iets. Mijn voeten stonden nog steeds niet op de grond. Ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder.


~Cwen

Ik loop over het dek als Jane kwaad langs komt rennen. Snel grijp ik haar pols vast. "Wat is er Jane?" Vraag ik bezorgd. Met horten en stoten verteld Jane wat ze net had gezien. Ik drukte Jane tegen me aan. "rustig. Het komt wel goed." Sus ik haar. Ik voelde me kwaad. Lucas zou ooit boeten. Ooit.

-Richard

Zo te horen heb ik een heleboel gemist. Er wordt gefluisterd en zelfs gehuild! Paniekerig loop ik naar Jack.
"Jack wat is er?" vraag ik bezorgd. Hij legt zijn hand op mijn wang.
"Er is nogal veel... heisa met Lucas, Jane, Cwen en Richard."
Mijn ogen worden groot. Hij vertelt wat hij weet. Hemel wat ingewikkeld!
"Zo ver laten wij het nooit komen," verzeker ik hem. Hij knikt ter bevestiging.

LIA