De adrenaline giert door mijn lijf.
"Lia, opschieten! Misschien bloedt ze wel dood!"
"Ik kom al. Ik ben gewoon zo moe en ik heb overal zo'n pijn!"

Eindelijk zijn we daar, maar wat ik daar zie is met geen woorden te beschrijven.
Bloed. Overal bloed.
Er loopt een traan over mijn wang. Wat een ellende.
Ik geef Hector een flinke schop in zijn kruis.
Van pijn zakt hij in elkaar.
"OPHOUDEN NU!!: schreeuw ik.

xx- Jane -xx

De voorraadkamer was muf. Het hout was nat en koud. Het zou nog een tijdje duren tot ik droog was. Ik ging op de grond liggen. Als ik droog was moest ik wel eerst aan kleren zien te komen, en dan moest ik slapen in mijn hangmat. Ik legde mijn hoofd op mijn armen.
De lucht was muf en ik was al zo moe. Ik viel in een diepe slaap. Vaag bedacht ik me nog dat niemand me moest vinden als ik veranderd was, dat zou voor een genante situatie zorgen. Ik moest gefocust blijven. Het lukte niet, en ik viel in een diepe slaap.

~ Eastred March

Een dappere uithaal van dat gekke meisje, mompel ik bewonderend. Hector staat aande grond genageld en kijkt koortsachtig om zich heen. Op zoek naar iets ... Ik volg zijn blik maar ben te laat om iets uit te brengen, Hector grijpt een houten bezem en slaagd Willow recht in haar gezicht. Met een harde kraak zie ik hoe haar neus breekt en het bloed rond spetterd,alsof het in slowmotion gebeurt valt ze achterover. Recht het water in, waar ze stillaan naar de bodem zakt, mensen snakken baar ademaar doen niets Jane geeft Hector een schop in zijn kruis. Paniekerig staar ik naar het verkleurde water en maak een beslissing, trek mijn shirt uit en ga haar achterna...

-Lucas Folcalor-

De klap kwam hard aan, iets kraakte, en ik viel achterover, het water gleed door mijn keel, ik snak naar adem, ik voel hoe ik telkens meer water binnen krijg. Ik kuch, ik voelde alles zwart worden.
Ik merkte nog 1 ding, dat iemand me vast greep... Toen werd alles zwart.


~Willow Smidweed~

Aangedaan door het tafereel spring ik op, maar ik zak door mijn been heen.
"AAAAAAAAAAAAAAH!" Schreeuwde ik, ik voelde iets knappen, waarschijnlijk waren dat pezen en niet mijn bot. Ik sloeg met mijn vuist tegen het dek, mijn knokkels lagen nu ook open, maar de pijn was ondragelijk, ik deed de doek omhoog en zag houtsplinters in de wond, en het bloedde hevig.
Jane schopte Hector, een hele kort lach ontglipte uit mijn mond, maar toen vertrok mijn gezicht weer van de pijn. Hector wankelde achteruit en ik schopte hem in zijn knieholte met mijn goed been, hij viel voorover op het dek.

~| Jack Beckeans |~

Het koude water koelde mijn bovenlichaam helemaal af, een snak naar adem en ik dook, steeds dieper en dieper zwom ik met krachtige armslagen de oceaan in. Tot ik een hand voelde, ik greep het stevig beet en probeerde naar boven te spartelen. Mijn longen drukten samen door het tekort aan zuurstof, als ik niet snel aan het oppervlak kwam zou ik zelf sterven.
Het bloed steeg naarm ijn hoofd en drukte tegen mijn slapen, de bovekant van het water kwam steeds dichter en dichter ...
Ik snakte naar adem en de frisse lucht gierde door mijn hebzuchtige longen. Nog nooit wat ik zo buiten adem geweest, met een laatste restje kracht, liet ik me naar het schip drijven en me naar boven halen.
Ik legde Willow op het dek, ze was bewusteloos, althans dat hoopte ik ...

-Lucas Folcalor-

Ik zie Willow in het water vallen met Lucas erachteraan.
Vanuit mijn ooghoek zie ik dat Jack Hector een flinke schop geeft.
"Goed zo!" terwijl ik dat zeg schrik ik van mezelf. Sta ik hier nou iemand aan te moedigen?!
In plaats van te blijven piekeren besluit ik actie te ondernemen.
Ik grijp naar mijn sabels en geef Hector een flinke dreun in zijn achterhoofd.

xx- Jane de Belleville -xx

Ik keek rond op het schip. Wat een prachtig uitzicht tog ook!
Weer zuchtte ik. Ik keek naar mijn dikke buik. Ik kon nu ieder moment bevallen. Het meisje of meisjes of jongetje of jongetjes of meisje en jonge of wat het dan tog ook was, schopte me. Het deed pijn, en er liep een klein traan over mijn wang. Ik keek om me heen, om te kijken waar Richard was. Nogsteeds was hij er niet, maakte hij zich dan geen zorgen meer om mij?
Betekende ik niks meer voor hem? Of ging hij nu vreemd? Ik heb al velen dingen mee gemaakt, en ik zal dit niet in mijn leven willen, dat ik niet meer met Richard zal zijn. Alweer zuchtte ik, voor misschien wel de 87-ste keer. Ik voelde een hand op mijn schouder en schrok. Alweer kreeg ik toen tegelijk een schopje in mijn buik.

Ailyn Louisa

Hector viel versufd op de grond, maar het was een sterke man. Hij vroeg om versterking.
"Mannen kom me helpen!" Brulde hij.
"Haha, dacht je nou echt dat ze jou nog konden redden he?" Zegt Jane spottend. Ze loopt op Hector af. Ik kruip een stukje achteruit tot ik met mijn rug tegen een houten krat aan lig. Op dat moment hoor ik kreten, van verderop de boot en vanaf het water. Er kwamen touwen over de railing en daar was de versterking al.
"Roei ze uit en plunder het schip leeg!" Beviel Hector die wilde gaan staan. Er kwam een man op mij afgerend met een dolk vooruit gestoken. Ik handelde snel, ik griste het geweer van de grond en schoot met 1 arm, wat niet slim was vanwege de terugslag, mijn schouder was uit de kom.
"Argh!" Vloekte ik, ik verbeet de pijn en kneep een stuk hout fijn in mijn gebalde vuist. De man werd vol in zijn borst geraakt en viel schreeuwend achterover de zee in.
"Wie nu...?" Riep ik woedend. Ik was volkomen weerloos op de grond maar ik dat gevoel had ik niet.
Ik keek naar Hector hij was aan de railing gaan staan, ik keek naar Jane.
"Pas op achter je!" Riep ik. Er sprong een piraat in haar nek en probeerde haar te wurgen.
Ik herlaadde mijn geweer en probeerde hem zo stevig mogelijk in mijn goede schouder te leggen, ik wilde de trekker overhalen. Hector kwam aangerend en stampte op mijn arm.
"Vieze *&@^%!@$#%*%!" Schreeuwde ik. Hector lachte gemeen, hij stampte nog een keer en schopte mijn geweer verder het dek op.
"En nu? Wat ga je nu doen?" Zei hij gemeen. Ik gromde, Jane was in gevecht met een piraat, Darnell verschool zich tussen een paar kisten en de rest was niet in de buurt te bekennen. Ik keek omhoog, Hector keek de andere kant op. Ik hief mijn andere arm op, mijn schouder deed verschrikkelijk zeer, maar daar moest ik door heen zien te bijten. Ik liet mijn hand naar zijn holster gaan en met een trok zijn pistool er met een snelle, pijnlijke beweging uit, ik vuurde meteen en de wurgende piraat viel dood op het dek. Door de terugslag van het geweer lag mijn schouder nog verder in puin, maar daar had ik had niet lang de tijd om daar over na te denken. Ik voelde een harde schop tegen mijn hoofd en voelde daarna iets zwaars op mijn hoofd breken, vast een van de kratten. Ik lag daar roerloos, ik wist dat als ik zou bewegen hij me nog meer aan zou doen.
"Jij gaat eraan!" Hoorde ik Darnell roepen. Daarna hoorde ik Darnell roepen dat ik vol moest houden, dat hij niet bij me kon komen en in gevecht was. Ik hoorde ook een vrouwelijk kreet.
Doodsbang wachtte ik af...

~| Jack Beckeans |~

Ik schrok van de chaos die daar was lia was inmiddels al bij Ayme , het was een bloedblad hier omtrok mijn zwaard en rende naar Jane toe om haar te helpen ze was omsingeld door piraten ik stak er een paar dood en ging met mijn rug tegen die van Jane aan " Laat ze maar komen " zei ik met een grijns

-Jowl Saggins--

Oke, wat doet Jowl daar tegen mijn rug?!
Geen tijd om erover na te denken, snel wat piraatjes vermoorden.
"Aargh!!!" schreeuw ik terwijl ik met mijn sabels een lange piraat met een hangsnor doormidden hak.
Ik geef nog een schop naar rechts, waardoor er eentje in elkaar zakt van pijn.
Ook Jowl heeft succes. Hij steekt met zijn zwaard in een paar magen en hakt ook iemands hoofd eraf.

xx- Jane -xx

Ayme was flink gewond en bloedde. Ik scheurde mijn mouwen af en bond haar arm af. Ik snelde naar mijn kamer en haalde naald en draad. Voorzichtig hechtte ik de wond en legde haar op bed. Het bloeden stopte en Ayme was bewusteloos. Ik kon niets meer voor haar doen. Ik greep naar mijn zwaard en holde naar buiten. Het eerste wat ik zag was Jack, in gevecht met twee piraten. Zijn been was er flink aan toe en zo te zien zijn arm ook. Een waas verscheen voor mijn ogen. Met een kreet stormde ik op de piraten af en stak ze. In hun buik. De ene piraat herkende ik als... Hector! Nou ja, als iemand aan mijn team zat kreeg 'ie er van langs. Ik hielp Jack overeind.
"Jack wat heb je gedaan!" vroeg ik geschokt en keek naar zijn been.
"Ongelukje," hij glimlachte als een boer met kiespijn. Ik ondersteunde hem en hielp hem naar mijn kajuit.
"Wat is er precies gebeurd," vroeg ik bezorgd.
"Niet gillen," waarschuwde hij, "er is een dolk door mijn been heen gestoken."
Ik hapte naar adem. Dat was niet best. Maar ik had geen mouwen meer over... Dan mijn broek maar. Ik scheurde een reep van mijn broek af en bond zijn been af, haalde weer naald en draad op.
"Jack ik ga je nu hechten. En dat gaat pijn doen," ik ga hem een kussen aan, "schreeuw hier maar in."

***LIA***

Enigszins gerust pakte ik het kussen aan. Meer pijn dan daarnet zou ik toch niet kunnen krijgen, dacht ik.
"Euh,Lia." Begon ik. "kan je zo ook iets aan mijn schouder doen?"
op het dek gingen de gevechten door.

~| Jack Beckeans |~

Ik lag maar in mijn hangmat, de andere druk bezig, maar ik, ik lag maar te huilen, in mijn eentje. Ik zwijg.. Ik huil, maar toch weet ik zeker dat ik mezelf nooit kan overleven.

xCyndrina

De ochtend was gevallen en nog steeds waren de gevechten bezig.
Willow lag nog steeds bewusteloos in een hangmat, maar ... ze was niet dood, daar was ik zeker van.
Om de zoveel minuten voelde ik haar polsslag, dan kon ik pas tustig ademhalen.
Een luide hoest deed me overeind springen. Willow braakte het water uit haar maag en keek me misselijk aan ... "Bedankt" mompelde ze en lachte wrang.
"Geeft niets" zuchte ik opgelucht en liep de kamer uit terug naar het gevecht ...

-Lucas Folcalor-

ik hoorde geschreeuw en schoten. Ik voelde me nog niet goed maar ik wist dat er iets mis was. Uhm.. ff nadenken. Oja ayme en cwen dat was de reden dat ik was flauwgevallen. Ik rende naar buiten pakte mijn pistool en ging te werk. Ik stak 1..2..3.4 andere piraten, die ik nog nooit had gezien. Ik zag lucas vechten en jane, Jane O nee jawerdt bijna gestoken. Ik rebde er naartoe en stak de piraat neer.

-emerild-

Ik bekeek de schouder van Jack.
"Volgensmij is hij gebroken, Jack," meldde ik. "Maar ik heb geen spullen om die nu te behandelen. Dat is zowiezo lastig bij deze plek."
Jack knikte.
"Je moet hem heel erg stil laten liggen de komende paar dagen en je mag eigenlijk alleen uit bed voor noodgevallen."
"Maar.... en het vechten dan?! Ik moet die mensen toch helpen en..."
"Jouw gezondheid gaat nu even voor. Anders moeten we de schouder straks opnieuw breken omdat hij niet goed geneest. En dat wil je ook niet, lijkt me. Dan ben je nog verder van huis... Maar ik blijf wel bij je zitten, als je dat gezelliger vindt. Ik hou toch niet zo van vechten."
Het was warm in de kamer. Ookal had ik geen mouwen meer. Geen mouwen! Nee! Mijn littekens! Te laat, Jack had ze al gezien.
"Hoe komt dat?" vroeg hij nieuwsgierig

***LIA***

Lia staarde naar de muur.
"Als je het er niet over wilt hebben moet je het zeggen." Zei ik voorzichtig. Ze knikte, ik liet het maar zo. Ik wist genoeg problemen van de bemanning en een aantal verhalen zijn echt verschrikkelijk, dus dat begreep ik wel. Ik zelf heb nooit echt erge dingen mee gemaakt in Engeland, het enige wat me is overkomen is dat ik verbannen werd, maar daar gaf ik niks om. Britten zijn mijn vijanden, en niet mijn vrienden.
Ik keek naar mijn schouder, het zag er niet erg goed uit.

~| Jack Beckeans |~

Ik keek om me heen na een snelle bahandeling van Jack, waar was Hector opeens heen?
Ik hoorde opeens overal schoten, ik dacht wat is hier aan de hand ik voelde zonlicht blijkbaar moest ik in slaap gevallen zijn. Maar wat was er nou toch aan de hand? Ik wist dat het erg wsa en aangezien ik het schip goed kende, klom ik over alerlij vaten richting het bovendek waar het geluid vandaan moest komen. Ik zag een ander schip naast The black Rose ik dacht huh waar komt dat vandaan. En toen wist ik het we werden geenterd. Ik sprong uit het raampje en zwom onderwater richting het andere schip, ik klom erin blijkbaar was het helemaal leeg omdat iedereen aan het vechten was. Ik pakte mijn pistool en haalde de enterhaken los. Daarna verstopte ik me in het ruim van het vijandelijke schip en zocht naar kogels daar bleef ik bij.

-Darnell-

"Mag ik je schouders nog eens zien?" vroeg ik, om naar een ander onderwerp te switchen. Jack knikte. Voorzichtig trok ik zijn shirt iets naar beneden. De schouder had ongeveer alle kleuren van de regenboog.
"Doet het pijn?"
Jack keek ook mee. Hij schudde zijn hoofd. Ik streelde er heel zachtjes overheen. Jack kreunde. Ik schudde mijn hoofd.
"Je moet slapen Jack, dan gaat het proces sneller."
Jack schudde vastberaden zijn hoofd. Ik zuchtte. Al de mannen hier waren zó koppig! Hoewel ik zelf waarschijnlijk ook niet zou gaan slapen...
"Waarom ben jij eigenlijk op de Black Rose?" vroeg ik om de stilte te doorbreken.

***LIA***