^ Ik kende haar ook niet, althans niet bij naam

Bedankt allemaal

Woow Melanie, je hebt gelijk o.0

Super update

Leuk!!

Waar heb jede kleren en het haar van Simone vandaan

@lucsims; Uhm, das een goeie De broek komt van die T-Mobile downloads, schoenen Na Middernacht, het shirt van All-About-Style en het kapsel van RaonSims

Bedankt allemaal

ontzettend leuke update!!!

Super gewoon

Hoofdstuk 2 – deel 5

Als de avond aanbreekt gaan Leo en Michael samen naar buiten om het vlees op de Barbecue te grillen. “Heerlijk, ik heb dit sinds tijden niet meer gedaan.” Zegt Leo tegen Michael. Michael begint te lachen. “Ja, dit kan niet in de grote stad hè.” Zegt hij. Lachend praten de twee verder over alles en nog wat. En als het vlees bijna klaar is druppelen alle dames ook naar buiten toe. Desiree komt op me afstappen, ze mag me geloof ik wel. “Eindelijk weer eens een gezellige avond, met Simone en Anke kan je niet lachen hoor, ik ben blij dat jij er bent.” Zegt ze nog net voordat Simone aan komt lopen. Als Simone bij ons komt staan begint Desiree te lachen als een boer met kiespijn.



Iedereen is aan tafel aan het eten, de hotdogs smaken prima en niemand is aan het klagen. Simone is als eerste klaar met haar Vega dog, ze is vegetariër. Als meerdere klaar zijn pakt ze de lege borden en loopt ze richting haar eigen huis, ze heeft geen vaatwasser dus ze begint met de hand af te wassen. Als Michael ook verdwenen is met vuile vaat begint Desiree weer. “Dat ze niet eens een vaatwasser hebben, ik bedoel, kom op, het is de 21e eeuw.” Zegt ze gemeen. Ik probeer te glimlachen, maar veel komt er niet van. Desiree staat op en pakt de rest van de spullen, en Anke zegt gelijk gedag, die duikt haar bed in, ze red het niet meer.



Ik duw de voordeur open en loop richting de keuken, ik was mijn handen, ze zijn helemaal vet. Leo komt richting het kookeiland lopen en kijkt me aan. “Wat is dat voor typ, die Desiree?” zegt Leo, hij vind haar duidelijk niks. “Ja ik heb geen idee, ze heeft het niet op Simone en Michael in ieder geval..” zeg ik, maar ik kijk hem niet aan. “Ja, en die komen nou net heel aardig over.” Zegt hij. Ik kijk hem strak aan. “Ja lieverd, maar niet iedereen kan elkaar aardig vinden, dat zal je altijd houden in die rustige woonwijken.” Zeg ik. Hij knikt instemmend. “Maar lief, dat maakt toch niet uit.” Zeg ik. Net als ik hem een zoen wil geven krijg ik enorme kramp in mijn buik. Leo reageert angstig, hij pakt me vast en begeleid me naar de bank. “Au! Leo, au! Help! Aahh!” schreeuw ik.



Door de ogen van Simone

Ik kijk naar buiten, richting het huis van Desiree. Die perfecte vrouw, dat perfect uitziende leventje, maar hopelijk voelt ze zich heel alleen nu, zo in dat grote huis. Ik zucht, ik weet niet precies wat het is, maar ik en Desiree zijn elkaar gaan haten vanaf het moment dat ik en Michael zijn gaan samenwonen. “Ze kon het gewoon niet hebben…” zeg ik in mezelf. Michael kijkt op van de tv en pakt mijn hand. “Je moet er niet zo over piekeren schat, Leo en Monique weten wel beter dan dat.” Zegt hij geruststellend. Opnieuw zucht ik. “Ik weet het lieverd, maar ik kan het gewoon niet goed verwerken…”.



We kijken nog een tijdje tv, en rond 11 uur staat Michael op. “Even naar de wc toe..” zegt hij glimlachend. “Kom jij zo naar bed, mooie vrouw die ons mooie kindje draagt.”, hij kijkt me verliefd aan, net zoals hij keek toen we elkaar net leerde kennen. “Tegen niemand zeggen dat ik zwanger ben, je hebt nog niemand iets verteld toch!?” zeg ik angstig, en ik sla een vinger voor mijn mond. Hij begint te lachen. “Maar natuurlijk niet lieve schat…” zegt hij geruststellend. Hij staat op en loopt naar boven. Ik besluit hetzelfde te doen en klik de tv uit. Zachtjes loop ik de trap op, en werp nog een laatste blik richting het huis van Desiree.


Update volgt snel, misschien zelfs vanavond al, reactie's a.u.b...!

ERG mooi
Ik wil nu al meer :')
(dat is een goed teken ;D )

Super leuke updates!

Mooie update.

Dank jullie allemaal snelle lezers !

Super Update

geweldige updates! =D

dat smaakt naar meer :3

Waah spannend, ik wil meeeer

Hoofdstuk 2 – deel 6

Ik wordt wakker, zonder pijn in mijn buik gelukkig. Gisteren was schrikken, ik kreeg enorme steken in mijn buik en het zweet brak me uit, Leo was misschien nog wel erger geschrokken dan ik. Ik loop naar de houten kledingkast en trek mijn simpele trui aan, met een legging en mijn witte hakken. Ik smeer wat make-up op en loop naar beneden, en zodra ik de wafels in de oven heb gezet loop ik even naar buiten. Ik zie Anke uit het huis van Simone komen, ze zwaait, maar zodra ze ziet dat Desiree aan komt lopen, loopt ze gelijk door naar haar eigen tuin, waar ze vervolgens haar planten water gaat geven.



“Monique, lieverd, lekker geslapen?” vraagt Desiree alsof we elkaar al jaren kennen. Ze heeft een tuniek aan van een erg duur merk en dezelfde hakken als mij, van de H&M. “Goed hoor, beetje benauwd maar voor de rest prima, en jij?” zeg ik vriendelijk en tover een glimlach op mijn gezicht. “Ja lekker, maar uhm, ik moet wat uit de auto pakken dus ik spreek je later nog wel.” Zegt ze en loopt weg. Pas als ik me omdraai besef ik dat het komt omdat Simone naar buiten is gekomen.



We lopen samen richting Anke en kletsen wat bij, met Simone kan je ‘echt’ praten, ik mag haar wel. Ik kijk naar haar kleding, volgens mij is ze ook zwanger, maar ik durf het niet te vragen. We begroeten beide Anke en praten met z’n drieën. Anke is ondertussen druk bezig met haar planten. Ik verlaag mijn stem in volume. “Is Anke haar man verloren, of hoe zit dat?” vraag ik zo zacht mogelijk. Anke gaat rustig door, ze hoort gelukkig niet. “Ja, vorig jaar is Thomas overleden, haar man, het was echt een schat van een kerel…” zegt ze, ze moet moeite doen niet te gaan huilen.



Door de ogen van Desiree

Ik zit op het bankje in mijn tuin. Ik kijk naar de bloemen die aan de andere kant van het pad groeien, ik denk aan Peter, niemand heeft hem hier gekend, want vlak voor de verhuizing hierheen overleed hij, en daarom heb ik ook zo’n moeite met Simone en haar vriend. Ik zucht en zie Michael en Leo kletsen met elkaar. “Daar had Peter bij moeten staan…” zeg ik tegen mezelf. Ik sta op en loop richting de planten in de tuin, die hebben een flinke beurt nodig, en ik begin gelijk.



“Ja man, en die Desiree is me ook een figuur hoor…” zegt Michael. Hij is een erg aardige man, ik kan het wel met hem vinden, ook met Simone, dat zijn leuke mensen. En Desiree, tja, ze heeft een verleden, en ik heb geen idee hoe die in elkaar zit. Michael stopt met praten als er een gil klinkt, gevolgd door geschreeuw. We kijken allebei verbaasd op in de richting van Anke’s tuin, waar Monique op de grond ligt, met haar handen over haar buik, schreeuwen. Ik begin te rennen. Monique is aan het schreeuwen, ze heeft ondragelijke pijn. Anke en Simone kijken toe, en Michael belt 112 terwijl Desiree komt aanrennen. “Wat gebeurd er!?” zeg ik.

Spannend!
Meer!!!!

Spannend! Mooi geschreven Jimmy.