Update 9: Thuis, voor hoe lang?
Er waren 3 dagen verstreken, morgen zou de 4e dag zijn. De dag waarop ik terug zou komen. De meisjes waren helemaal door het dolle heen, ze hadden mij zo gemist dat ze geen oog dicht deden s' nachts, wat weer een hels karwei werd voor Chrissy om ze in slaap te krijgen. Flore slaapt nu ook tijdelijk in de babykamer omdat we haar nieuwe kamer gaan verbouwen.
Het was avond, en vlak voor bedtijd gingen de dames nog even tv kijken.

"Wij hebben een mooi huis he?" Vroeg Chrissy op een hoge toon.
"Huiws." Zei May.
"May! Jij kan goed praten zeg!" Zei Chrissy verbaasd. Maar daarna brabbelde ze weer in haar eigen taaltje, een beetje valse hoop dus.
Ze liepen naar de tv waar Flore al tv zat te kijken.

"Waar kijk je naar?" Vroeg Chrissy geïnteresseerd terwijl zij en May gingen zitten.
"Oh, een of andere voetbalwedstrijd. Ajax-AC Milan dacht ik." Zei Flore.
"O, nou dan kijken we wel even voetbal vandaag." Zei Chrissy. Ze had geen hekel aan voetbal, ze vond het zelfs wel leuk om te zien af en toe.

"Ja ja ja!" Riep Flore enthousiast. "Schieten!!" Chrissy vond het ook wel leuk, maar zo fanatiek als Flore was, dat was zij niet. May kon er ook wat van, die gooide haar bijna van de bank door het juichen.
"Goal!" Riep Flore blij. "1-0, woehoe!" Ze sprong op en vierde de goal met May.
"Jeeeeeee." Riep May blij. Wat was dat leuk om te zien die twee meiden.

May gaapte.
"Ben je moe?" Vroeg Chrissy. May gaapte nog een keer. "Dan breng ik je zo naar bed, en dan ga jij ook Flore."
"Nouw, ik wil nog niet slapen." Zei Flore teleurgesteld. "Morgen komt papa en ik kan niet slapen."
"Jij gaat gewoon naar bed straks, en ik wil er niks meer over horen." Zei Chrissy streng. Ze zette May op de grond, die pakte de knuffel en ging daar mee spelen.

Ze keken de wedstrijd af, het werd helaas 1-1. Op de klok stond dat het al bijna 12 uur was, dat is veels te laat.
"Kom op, we gaan slapen kindjes." Zei Chrissy uiteindelijk. Met wat gebrom stond Flore op en liep achter haar moeder en haar kleine zusje aan.

Tegenover de babykamer was de nieuwe kamer van Flore. Ze stapten even naar binnen met zijn drieën.
"Hij is wel groot." Zei Flore die de lege ruimte bekeek.
"Dat is een mooie kamer he May." Zei Chrissy. "Jij krijgt over een tijdje de kamer op de hoogste verdieping, dat is cool he?" Maar May reageerde niet, ze wilde gaan slapen en wel nu.

Ze liepen naar de babykamer. Flore kroop in haar bed, die ze daar vanmiddag neer hadden gezet, terwijl Chrissy May een nachtzoen gaf.
"Mag ik ook een kusje mama?" Vroeg Flore die heel lief keek.
"Natuurlijk krijg je die, iedereen krijgt een nachtkusje." Zei Chrissy met een lach.

Flore viel in slaap, met slapen had ze de afgelopen tijd niet zo'n moeite. Dat was in het oude huis wel eens anders geweest.
May daarentegen sliep weer eens niet.
"Och och, we gaan de volgende keer toch maar meteen naar bed, geen tv meer hoor Maytje." Zei Chrissy slaperig. Ze werd altijd zo moe als ze naar haar slapende kinderen keek.

Gelukkig was het een lange dag geweest, May viel al gouw in slaap. Chrissy keek voldaan naar haar kinderen. Ze kreeg altijd zo'n vreemd gevoel in haar buik als ze naar HAAR kinderen keek. Dat ze kinderen had, wouw, daar had ze vroeger nog nooit aan gedacht.

Ze stond stilletjes op en deed het licht uit. Chrissy keek nog 1 keer achterom en ging daarna haar eigen bedje opzoeken.

Zij had ook geen moeite om te slapen, ze zette nog wel snel de wekker voor morgen, want ze moest en zou op tijd eruit zijn.
De nacht verliep rustig....
Totdat....

Ze voelde zich rot.

"Mama!" Riep ze verdrietig.
Chrissy schrok wakker. "Wat is er schat?" Vroeg ze bezorgd. "Is er iets?"
"Ja, ik wil zo graag dat papa weer terugkomt." Zei ze droevig.
"Ja maar die komt toch ook morgen." Troostte Chrissy haar. "Blijf anders maar hier slapen vannacht, anders ben ik ook zo alleen."

Zonder iets te zeggen ging Flore op bed zitten.
"En May dan?" Vroeg ze.
"O, die krijg je nog niet wakker met een orkest naast haar bed." Grapte Chrissy. "We maken haar vroeg wakker morgen, maar eerst even slapen hoor Flore."
Flore ging liggen en het duurde niet lang voordat ze sliep.

"Fijn, nu kan ik niet slapen." Zei Chrissy zacht en lachend tegen haarzelf.

De volgende ochtend stonden ze al vroeg in de babykamer.
"May, schatje wakker worden." Zei Chrissy zachtjes.
May deed 1 oog open, en sloot die vrijwel meteen weer.

"Papa komt zo thuis." Zei Flore op dezelfde toon. Toen gingen haar ogen wagenwijd open.
"Kom, dan gaan we eerst eens eten." Zei Chrissy. Ze pakte May op en hield de hand van Flore vast, zo liepen ze naar beneden.

Eenmaal in de keuken zette Chrissy May in de stoel.
"Eerst je tanden poesten Flore." Zei Chrissy wijs.
Flore deed zwijgzaam wat haar gevraagd werd. Ondertussen haalde Chrissy de taart uit de koelkast en sneed hem in stukken.

Taart is geen ontbijt, dus Chrissy haalde nog wat spullen uit de koelkast en begon aan een stel wafels.

May liep met haar handen de hele tijd op haar blad te trommelen, zo lang totdat je er gek van werd.
"Heb je honger May?" Vroeg Flore lief. May begon nu ook met haar voeten te trommelen. Flore pakte een flesje melk en warmde die op in de magnetron. Daarna gaf ze die aan May die het gulzig opdronk.
"Flore ga jij je omkleden?" Riep Chrissy vanachter het fornuis.
"Ja mama." Riep Flore terug. Ze rende naar boven en kleedde zich om.

Toen ze weer naar beneden liep bleef ze even voor het raam staan kijken, papa kwam er nog niet aan.

Ondertussen waren de wafels klaar, Chrissy zette ze op de aanrecht en liep naar May.
"Kom liefie, even andere kleertjes aan doen voor papa." Zei Chrissy. May had net haar flesje op, ze had gelukkig niet geknoeid want dat kon Chrissy er nu even niet bij gebruiken.

"Zo, nu zie je er weer helemaal top uit." Zei Chrissy tevreden, May lachte...

Er kwam een scooter aan.
"Wie is dat?" Vroeg Flore zich af. "He! Dat is papa! Papa is er!" Riep ze keihard.

Chrissy kwam snel naar de hal toe, ze kon Flore helemaal in de keuken horen. May werd ook een beetje onrustig.
De deur ging open en Flore sprong meteen op me af.

"Papaaaaaa!" Riep ze blij.
"Heee grote meid hoe gaat het?" Vroeg ik net zo opgewonden. Ze sprong om mijn nek.
"Jay, alles goed schat?" Vroeg Chrissy.
"Ja hoor, oooh." Zei ik lachend. "Wat ben jij groot geworden zeg, zo knap. Mijn Maytje." May begon heel hard te lachen, dat was echt schattig.

Ik pakte haar over en tilde haar op.
"Ik kan je al bijna niet meer optillen zeg!" Zei ik blij. May vond het allemaal heel leuk.

"En jou heb ik ook zo gemist." Zei ik tegen Chrissy toen ik May neerzette. Chrissy omhelsde me.
"Wil je alsjeblieft nooit meer zo lang weggaan?" Vroeg Chrissy met een opgeluchte toon.
"Ik beloof het." Antwoordde ik.

Toen ging mijn telefoon.
"Wie is dát dan weer?" Vroeg ik mezelf geïrriteerd af.
"Hallo met Jay Greenhill." Zei ik. "Wat, wie?"

"Huh, maar dat wat heb ik daar mee te maken dan?" Vroeg ik boos. "Ga weg man, dat is mijn probleem en mijn schuld niet."
"Wat is er?" Vroeg Chrissy bezorgd. Ik maakte een gebaar dat ze even stil moest zijn.
"Ik ga daar niet weg, het wordt daar alleen maar beter." Zei ik. "Ja ja, dat zou ik maar eens proberen...."
De man aan de andere kant hing op, wie was dat? Wat wil hij en sterker nog, wat is er aan de hand?