Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Plaats reactie

221 berichten • Pagina 8 van 12

Gebruikersavatar
Anna
Snode rechterhand Snode rechterhand
Berichten:
3793
Lid geworden op:
do 01 okt 2009, 16:50

Re: It is my body, not me. ♂♥♀ Deel 7! ♀♥♂ [11-10]

Deel 7
---------------------------------------------------
Afbeelding
Hand in hand liepen we naar de bus. "Gaat u voor madam.", zei Ryan. Ik lachte en stapte in de bus. Zoals gewoonlijk begroette ik de buschauffeur en nam mijn plekje vooraan. Ryan kwam naast me zitten. "Zin in een nieuwe dag?", vroeg hij. "Met jou altijd!", na een tijdje kwam ook Amy de bus in. "Hoi Amy.", ze had me vanaf de dag dat ik met Ryan ging genegeerd. Ik had geen vriendinnen om mijn gevoelens mee te delen. Over een jaar hadden ze spijt! Dat wist ik zeker. Op school hadden we het eerste uur Biologie. "Goede morgen. Neem plaats dan beginnen we direct.", de klas stroomde vol en Ryan en ik gingen vooraan zitten. Zodra iedereen zat begon de leraar te praten.

Afbeelding
"Pak je agenda. Jullie moeten tweetallen maken en over 2 weken moeten jullie een presentatie houden. Waarover? Een ziekte. En dan geen verkoudheid. Maar bijvoorbeeld zoiets als kanker. Of Speeddead. Heeft iemand daar ooit van gehoord?", hij keek streng de klas rond. Ryan wilde zijn hand op steken maar ik trok hem snel naar beneden. "Goed, ik wil dat jullie mensen gaan respecteren die zo'n lastige ziekte hebben gehad. Over 2 weken wil ik een presentatie + powerpoint. Dan gaan we nu beginnen met de les!", ik zuchtte. Gelukkig ging hij er niet over door.

Afbeelding
In de pauze hadden we afgesproken meteen aan onze presentatie te beginnen. Na school, bij het rokershutje waar nooit iemand kwam uit school. We liepen de trappen op richting het hutje. "Nou, wij hebben het dus over Speeddead. Wilde je ook meteen vertellen over dat wij twee slachtoffers zijn?", zei ik nuchter. Ik schaamde me zo. Straks wist iedereen het. En ik kreeg straks allemaal nare en gemene reacties. Zoals: "Eindelijk van je af!", en dat soort dingen. "Ryan.. Ik ben zo bang dat ze gemeen doen.", fluisterde ik verlegen. "Schat, ik denk dat iedereen spijt krijgt van wat ze tegen ons gezegd hebben.", stelde hij me gerust.

Afbeelding
"En dan zeg jij: 'En er is nog iets heel belangrijks, wat jullie niet door mogen vertellen. Aan niemand niet. Wij hebben het ook. Sandy was laatst naar de dokter en daar hebben ze het geconstateerd. En zij vertelde het mij, en ik wilde voor haar sterven. Dus ik heb het ook, na onze zoen.' Is dat goed?", vroeg ik. "Als jij wil dat ze het weten, vind ik het goed.", daarna sloeg hij zijn schrift dicht.

Afbeelding
"Kom is hier!", zei hij. Ik stopte mijn schrift weg en stond op. Ryan spreidde zijn armen. "Als je dood gaat, kom ik weer bij je. In de hemel!", zei hij. "Belooft?", vroeg ik. "Ja, belooft.", fluisterde hij. Een tijdje stonden we te knuffelen. Toen voelde ik mijn mobiel trillen. Een SMS, waar ik bleef. "Ik moet naar huis. Doeg!", ik gaf hem een kus op zijn wang en daarna rende ik naar huis.

Afbeelding
Thuis struikelde ik ten eerste bijna over het trapje. Die stond er al jaren en nu opeens ging ik bijna op mijn plaat. Lekker dan. Hinkelend ging ik naar de deur. Ten tweede deed de bel het niet dus moest ik op het raam bonken. Zere knokkels. Dat kwam er nog bij. Nadat ik 2 minuten stond te wachten stak ik mijn eigen sleutel maar in het slot. "Pap, waarom doe je niet open?", riep ik. "Ooh, sorry. Dit was zo spannend. Het eten brand bijna aan. Help!", en hij sjeesde voorbij. "Nou, nou.", zei ik en liep achter mijn vader aan.

Afbeelding
"Lekker pap!", zei ik terwijl ik een nieuwe lepel soep naar binnen werkte. "Je moeders recept lieverd.", zei hij. "Mama kon goed koken. Maar jij ook hoor!" "Dank je, Sen.". Ik oefende de presentatie in mijn hoofd. Vooral de laatste regels. Die zouden best pijnlijk worden. Misschien gingen er zelfs kinderen huilen. Maar misschien verliep het wel heel anders dan we nu dachten. Straks geloofde ze het niet. En kwam het in de schoolkrant. "2 leerlingen beweren Speeddead te hebben.", daar moest ik niet aan denken! Ik had mijn soep op en stopte het kommetje in de vaatwasser. "Ik ga huiswerk maken en daarna pitten. Welterusten pa!", ik rende naar boven.

Afbeelding
Ik had weer geen zin om te douchen. En dus sloeg ik mijn douche weer over. Morgen hadden we gym, dus dan zou ik wel douchen. Ik pakte alvast mijn tas in voor morgen en daarna liep ik naar de kast. Ik bekeek mezelf ik de spiegel. Ik pakte make-up remover en waste alle make-up van mijn gezicht af. Ik keek naar mijn spiegelbeeld. Ik was zo erg aan het veranderen. En dat in mijn laatste jaar. Het is zo raar om te weten dat je sterft. Het voelt.. Verschrikkelijk. Ik trek snel mijn pyjama aan en maak het kleine beetje huiswerk. Daarna val ik meteen in slaap.

Afbeelding
's Morgens vroeg wordt ik om 7 uur gewekt door mijn wekker. Ik had weer een heerlijke droom. Zorgeloos zonder problemen. Want ik kon vliegen. Ik vloog over de hoogste bergen. Over de eiffeltoren en over de toren van Pisa. Het was prachtig om zo'n groot uitzicht te hebben. Maar jammer genoeg.. Was het een droom.

Afbeelding
Ik hobbelde de trap af om een broodje te smeren voor mezelf. Mijn vader was al naar zijn werk. Dus ik had even het rijk alleen. Eenzaam at ik mijn broodje op. Jam was een van de lekkerste dingen die je op brood kon hebben. Alleen Ryan was het daar niet mee eens. Ryan was een zoetekauw. Chocopasta, hagelslag, pindakaas en noem maar op. Maar daar werd je dik van. Zei ik dan. "Nee hoor, ik sport genoeg.", zei Ryan dan. Eigenwijze jongen.

Afbeelding
Jammer genoeg kwam Ryan me deze keer niet ophalen. Misschien had hij het druk. Maar eenmaal in de bus was ik de enige. De bus stroomde vol. Maar geen Ryan. Ook op school was Ryan niet in de klas. Aan het einde van het 6e uur mocht ik naar huis. Precies om 5 over 3, toen ik uit was.. Kreeg ik een SMS. Ik maak een einde aan mijn leven. Hvj, voor altijd. Ryan. Ik viel bijna flauw en Amy zag het. "Wat is er?", voor het eerst praatte ze weer tegen me. "Niks.", zei ik en rende de school uit.


Afbeelding
Van alles spookte door mijn hoofd. Wat zou ik doen als ik zelfmoord wilde plegen? Dacht ik. Ik zou naar de cliff gaan. Ik rende over de stoep totdat ik een taxi zag. Ik sprong achterin. Maar voorin was een vrouw druk aan het vertellen. "Naar de cliff! Nu meteen!", schreeuwde ik in paniek. "Doe normaal mens!", riep de vrouw voorin. "Er gaat iemand zelfmoord plegen dat is belangrijker dan jou stomme Chanel tas ofzo!", de taxichauffeur was het met me eens en leek blijkbaar opgelucht dat ik een einde aan dat gekwebbel ha gemaakt. Met gierende vaart reden we naar de cliff. Het laatste stuk moest ik rennen. Bij de cliff keek ik omhoog. Daar stond Ryan.

Afbeelding
Halverwege begon ik de roepen. "Ryan! Nee!", schreeuwde ik. "Ik heb nog eens goed nagedacht over wat je zei. Over dat je er nog niet klaar voor was. Ik heb een boek gehaald over meiden. En ik begrijp wat je bedoelt. Je vind me niet leuk genoeg. En je bent er best klaar voor maar dan met een knappere jongen. Het staat in het boek.", zei hij terwijl hij vooruit staarde. Mijn hart bonsde in mijn keel. "Ryan, dat boek verteld de waarheid niet. Ik hou zielsveel van je.", gilde ik. "Dat zeggen alle meiden. Dat ze van je houden. Maar de liefde is hard Sandy. Ik kan beter nu sterven dan nog een jaar leiden. Vaarwel. En tot over een jaar."

Afbeelding
Hij maakte een stap om te springen.. "Nee Ryan!"

---------------------------------------------------

Cliffhanger! Vertel me of je het spannend vind, en wat beter moet.

Best snel voor mij om te updaten hè. ^^.

x Anna.
Afbeelding

Weergave- en sorteeropties

Plaats reactie