Sorry hoor, maar Tessie en ik zijn de enige 2 die nog reageren.
Ik heb geen zin om hier als enige dingen te zitten bedenken met Tessie.
De andere moeten ook nog reageren, zowiezo de levenden en de doden van mij eigenlijk ook, maar dat moeten ze zelf weten.
OOC: sorry hoor maar ik heb ook een leven buiten dit verhaal, werk de hele week ga daarnaast 1 dag in de week naar school en heb een huis dat zichzelf niet schoonhoudt.
Ik zag Katja in de armen van Elena huilen. Ik liep erheen en knuffelde ze allebei. 'Hoe komen we hier uit?' Ik kon mijn tranen niet meer bedwingen, en ze stroomden al over mijn wangen.
ayumii, rustig aan maar. Ik snap heel goed dat je wil dat er mensen in je spel reageren. Maar je kan ze moeilijk dwingen, right? En aan de andere kant: zo duurt het spel wat langer
Dus heb geduld. Als het spel leuk is, en ik ga er vanuit van wel , dan reageren de spelers vanzelf.
dan post ik maar effe o;
wanneer komt er trouwens weer een moordronde?
________________________________
Ik zweefde door de hele school heen en zag dat sommige ruzie hadden sommige het bewustzijn verloren. Soms lachte ik wel maar ik vond het meestal zielig, vooral omdat ik niets kon doen. Ik hoopte dat ze hier snel uit konden komen en dat er niemand meer vermoord zou worden.
Tja, wat moet ik zeggen.
Ik zit hier al een tijdje. Normaal moet ik me 3 keer per dag scheren om geen baard te krijgen, maar hier is dat onmogelijk.
BAARD, HERE WE COME!
Nog steeds waren de vooraden leeg. Water was er genoeg, maar eten, was er niet zo veel meer. Als we geluk hebben, genoeg voor de hele school (3a4 mensen) voor ongeveer een week. Misschien 10 dagen.
Nadat ik dat zoveelste blik bonen opzij heb geschoven om te kijken of er iets acher zat, zag ik een pot doperwten.
Ik weet nou niet of ik hier blij of niet mee moet zijn?
Ik liep naar het dak, ik was dit leven zat.
Daar stond Katja, op de punt, klaar om te springen.
"NEEEEEEEEEEEEEEEE!" Riep ik en rende er naar toe.
Katja keek en ik struikelde ik viel van het dak en kon me nog maar net vasthouden.
"HELP!" Riep ik.
Ik keek de dood in de ogen.
"Niet loslaten!" Riep Katja.