Beste Sims Nieuws leden,
Zo'n twee maanden geleden zijn we een zomervakantie-uitdaging gestart. Jammer genoeg zijn er niet zoveel inzendingen binnengekomen: namelijk maar 4. Aangezien we ook 4 prijzen hebben vinden wij het niet leuk om die alle vier zomaar weg te geven. Dat is erg jammer voor degene die wel hebben ingeleverd, want ze hebben er veel moeite en tijd ingestoken.
Daarom hebben we besloten dat de vier deelnemers per persoon 250 Simpoints krijgen die ze kunnen uitgeven in de Store. Deze vier leden zijn: Matthieu, steefjee90, callieballie400 en Rita! Zouden jullie een pm willen sturen naar hiki met daarin een lijstje met de items (voor in totaal 250 Simpoints) die je graag zou willen krijgen?
Hieronder kun je de 4 inzendingen lezen, ze zijn stuk voor stuk erg leuk!
Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
24 berichten • Pagina 1 van 2
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Inzending van Matthieu
Hey, ik ben Josefien van Leiden. Ik woon in Twinbrook. Mijn ouders zijn lang geleden al overleden, sindsdien heb ik niet echt een baan. Maar ik wil nu mijn kinderdroom nastreven: Binnenhuisarchitect worden.
En natuurlijk een leuke man vinden.
Het eerste wat ik dacht toen ik Twinbrook een paar maanden geleden inkwam was: "Wat een ongelofelijk saaie huizen zeg!" Dus daar ga ik dan maar eventjes verandering in brengen.
-Een paar dagen later-
Jaaah, ik ben aangenomen als binnenhuisarchitect Ik he zelfs al 1 huisje gedaan:
Ik ben er best trots op, maar ik wil natuurlijk véél meer huizen doen.
-2 weken later-
Maar vandaag heb ik vrij. Het is trouwens winter geworden hier, ben ik gek op, al die mooie sneeuw... Straks ga ik even naar het park.
Ja je ziet het goed, ik heb een man aan de haak geslagen! Nee hoor, zover is het niet, maar we hebben lekker gepraat. We gaan elkaar morgen nog een keer ontmoeten, in het park. Lekker een beetje mysterieus.
Vandaag Jason (naam vergeten te vermelden gister) weer gezien in het park, het was zo leuk! We hebben gewoon geknuffeld op een parkbankje Hij is echt de leukste man die ik ooit heb gezien!
Vandaag is Jason bij mij ingetrokken! We kennen elkaar nu al 3 maanden.
Ik ben zwanger!!! Van Jason natuurlijk, ik ben dolgelukkig! Helaas is Jason dat wat minder, die houdt niet zo van kinderen.
Weer veel gewerkt de laatste tijd, nog nergens last van. Ondertussen al 4 maanden zwanger... Heb er zo'n zin in!
-2 weken later-
Jason en ik hebben ruzie gekregen. Hij wilde het kind niet opvoeden, en zou weg gaan wanneer het geboren wordt. Ik heb gedreigd het heel Twinbrook rond te vertellen dat hij zo'n klootzak is...
Nu heb ik hem nog steeds niet gezien, al 5 uur niet en het is al avond.
Ik kruip maar onder de wol, wel met een slecht gevoel. Misschien had ik het anders aan moeten pakken.
-Iemand gooit een molotov cocktoil door het raam-
De kamer vult zich langzaam met vlammen, ik besef dat ik ten dode opgeschreven ben... samen met mijn kind. Er gaan in die laatste seconden duizenden gedachten door mijn hoofd, maar geeneen kan mij, en mijn kind, nog redden... Dit is het einde...
Hey, ik ben Josefien van Leiden. Ik woon in Twinbrook. Mijn ouders zijn lang geleden al overleden, sindsdien heb ik niet echt een baan. Maar ik wil nu mijn kinderdroom nastreven: Binnenhuisarchitect worden.
En natuurlijk een leuke man vinden.
Het eerste wat ik dacht toen ik Twinbrook een paar maanden geleden inkwam was: "Wat een ongelofelijk saaie huizen zeg!" Dus daar ga ik dan maar eventjes verandering in brengen.
-Een paar dagen later-
Jaaah, ik ben aangenomen als binnenhuisarchitect Ik he zelfs al 1 huisje gedaan:
Ik ben er best trots op, maar ik wil natuurlijk véél meer huizen doen.
-2 weken later-
Maar vandaag heb ik vrij. Het is trouwens winter geworden hier, ben ik gek op, al die mooie sneeuw... Straks ga ik even naar het park.
Ja je ziet het goed, ik heb een man aan de haak geslagen! Nee hoor, zover is het niet, maar we hebben lekker gepraat. We gaan elkaar morgen nog een keer ontmoeten, in het park. Lekker een beetje mysterieus.
Vandaag Jason (naam vergeten te vermelden gister) weer gezien in het park, het was zo leuk! We hebben gewoon geknuffeld op een parkbankje Hij is echt de leukste man die ik ooit heb gezien!
Vandaag is Jason bij mij ingetrokken! We kennen elkaar nu al 3 maanden.
Ik ben zwanger!!! Van Jason natuurlijk, ik ben dolgelukkig! Helaas is Jason dat wat minder, die houdt niet zo van kinderen.
Weer veel gewerkt de laatste tijd, nog nergens last van. Ondertussen al 4 maanden zwanger... Heb er zo'n zin in!
-2 weken later-
Jason en ik hebben ruzie gekregen. Hij wilde het kind niet opvoeden, en zou weg gaan wanneer het geboren wordt. Ik heb gedreigd het heel Twinbrook rond te vertellen dat hij zo'n klootzak is...
Nu heb ik hem nog steeds niet gezien, al 5 uur niet en het is al avond.
Ik kruip maar onder de wol, wel met een slecht gevoel. Misschien had ik het anders aan moeten pakken.
-Iemand gooit een molotov cocktoil door het raam-
De kamer vult zich langzaam met vlammen, ik besef dat ik ten dode opgeschreven ben... samen met mijn kind. Er gaan in die laatste seconden duizenden gedachten door mijn hoofd, maar geeneen kan mij, en mijn kind, nog redden... Dit is het einde...
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Inzending van steefjee90
Het leven van Josefien van Leijden
Nadat Josefiens ouders omgekomen waren in een auto ongeluk ging Josefien bij haar lieve grootmoeder wonen. Haar oma had echter ook niet het eeuwige leven en overleed toen Josefien 20 jaar oud was. Josefien erfde het huis van haar oma en liet het helemaal verbouwen en moderniseren door het lokale trendy aannemersbedrijf. Dit zelfde aannemersbedrijf had het trendy Marokkaanse theehuis gebouwd, waar Josefien op een avond besloot dat het tijd werd voor een nieuw begin.
Josefien vond na een tijdje een leuke baan op het politiebureau en leerde daar haar baas, Max Boterbloem, kennen. Josefien was er echter nooit zeker van of Max haar aangenomen had vanwege haar vaardigheden of vanwege zijn drang om zijn charmes te uiten. Na een maand of 6 was Josefien er echter van overtuigd dat het niet ging om haar vaardigheden, Max flirte namelijk constant met haar. Ondanks dat Josefien wist dat hier haar baan mee op het spel zou kunnen staan, liet zij Max zijn gang gaan.
Na een tijdje kondigde Max aan dat Josefien met hem mee moest op zakenreis naar Frankrijk. Eenmaal aangekomen in Frankrijk bleek de bedoeling van Max geheel anders dan een zakenreis. Ze maakten romantische wandelingen, reden samen door de straten van het Franse dorp en dineerde romantisch in lokale restaurantjes. Vlak voor de terug keer naar huis gebeurde het dan. Het was dan wel in een goedkoop Frans hotelbed maar dat mocht de pret van de eerste keer O jaa niet drukken.
Eenmaal terug thuis in Sunset Valley voelde Josefien zich intens gelukkig en beschouwde zich, ondanks dat er geen aanzoek had plaatsgevonden, als de vrouw van Max. Een dag na terugkomst gebeurde er iets dat Josefien nooit had verwacht. Max bekende dat hij getrouwd was en zelfs een tienerzoon had. Josefien was verscheurd van verdriet. En het verdriet werd nog groter toen zij de volgende dag een zwangerschapstest deed en zwanger bleek te zijn. Hierop besloot Josefien dat het voor haar en haar ongeboren kindje beter zou zijn als ze geen contact meer zou hebben met Max Boterbloem.
8 maanden later werd een prachtige kleine meid geboren: Michelle Isabelle van Leijden. Michelle was Josefiens grootste trots en haar leven. Josefien werkte zo hard mogelijk om Michelle alles te geven wat ze maar wilde hebben, maar probeerde ook zoveel mogelijk tijd door te brengen met haar kleine meid. Michelle was een lief kind maar had ook aardig wat kattenkwaad in haar mars. Als Josefien haar vervolgens een standje gaf ging ze zitten mokken op de wc, en kon Josefien niks anders doen dan haar vergeven.
Het leven verliep Josefien voorspoedig. Haar dochter was ondertussen al opgegroeid tot een tiener, zijzelf was een oude dame geworden, maar ze had het toch maar klaar gespeeld om gepromoveerd te worden tot agente zedenpolitie. Ondanks dat zij oudere was geworden bleef zij dit beroep parttime uitoefenen want alleen van een pensioenuitkering zou zij niet rondkomen. Ondanks dat Josefien een aantal rotte dingen in haar leven had meegemaakt, blijkt dit nog niks in vergelijking wat er op een noodlottige woensdagochtend gebeurde.
BOEEEEEEEEMM!!! Josefien was onderweg naar de brievenbus om haar post te halen, toen een automobilist de macht over zijn stuur verloor en zo regelrecht haar tuin in reed. Josefien was te laat… Ze kon niet meer uitwijken en was op slag dood door de klap die zij kreeg, inwendig letsel. Nu stond haar dochter op 18-jarige leeftijd alleen voor het leven: Josefien was op dezelfde manier omgekomen als haar ouders…
Dit was het leven van mijn moeder Josefien van Leijden. Ik ben haar dochter Michelle Isabelle en heb mijn leven tot nu toe goed op de rit. Ik heb mijn eerste rol als actrice gescoord in CSI Sunset Valley en hoop binnenkort te verhuizen naar een groter huis zonder de nare herinneringen aan het noodlottige ongeval van mijn moeder. Of mij hetzelfde noodlot te wachten staat is nog maar even afwachten, voorzichtig ben ik in ieder geval…
Het leven van Josefien van Leijden
Nadat Josefiens ouders omgekomen waren in een auto ongeluk ging Josefien bij haar lieve grootmoeder wonen. Haar oma had echter ook niet het eeuwige leven en overleed toen Josefien 20 jaar oud was. Josefien erfde het huis van haar oma en liet het helemaal verbouwen en moderniseren door het lokale trendy aannemersbedrijf. Dit zelfde aannemersbedrijf had het trendy Marokkaanse theehuis gebouwd, waar Josefien op een avond besloot dat het tijd werd voor een nieuw begin.
Josefien vond na een tijdje een leuke baan op het politiebureau en leerde daar haar baas, Max Boterbloem, kennen. Josefien was er echter nooit zeker van of Max haar aangenomen had vanwege haar vaardigheden of vanwege zijn drang om zijn charmes te uiten. Na een maand of 6 was Josefien er echter van overtuigd dat het niet ging om haar vaardigheden, Max flirte namelijk constant met haar. Ondanks dat Josefien wist dat hier haar baan mee op het spel zou kunnen staan, liet zij Max zijn gang gaan.
Na een tijdje kondigde Max aan dat Josefien met hem mee moest op zakenreis naar Frankrijk. Eenmaal aangekomen in Frankrijk bleek de bedoeling van Max geheel anders dan een zakenreis. Ze maakten romantische wandelingen, reden samen door de straten van het Franse dorp en dineerde romantisch in lokale restaurantjes. Vlak voor de terug keer naar huis gebeurde het dan. Het was dan wel in een goedkoop Frans hotelbed maar dat mocht de pret van de eerste keer O jaa niet drukken.
Eenmaal terug thuis in Sunset Valley voelde Josefien zich intens gelukkig en beschouwde zich, ondanks dat er geen aanzoek had plaatsgevonden, als de vrouw van Max. Een dag na terugkomst gebeurde er iets dat Josefien nooit had verwacht. Max bekende dat hij getrouwd was en zelfs een tienerzoon had. Josefien was verscheurd van verdriet. En het verdriet werd nog groter toen zij de volgende dag een zwangerschapstest deed en zwanger bleek te zijn. Hierop besloot Josefien dat het voor haar en haar ongeboren kindje beter zou zijn als ze geen contact meer zou hebben met Max Boterbloem.
8 maanden later werd een prachtige kleine meid geboren: Michelle Isabelle van Leijden. Michelle was Josefiens grootste trots en haar leven. Josefien werkte zo hard mogelijk om Michelle alles te geven wat ze maar wilde hebben, maar probeerde ook zoveel mogelijk tijd door te brengen met haar kleine meid. Michelle was een lief kind maar had ook aardig wat kattenkwaad in haar mars. Als Josefien haar vervolgens een standje gaf ging ze zitten mokken op de wc, en kon Josefien niks anders doen dan haar vergeven.
Het leven verliep Josefien voorspoedig. Haar dochter was ondertussen al opgegroeid tot een tiener, zijzelf was een oude dame geworden, maar ze had het toch maar klaar gespeeld om gepromoveerd te worden tot agente zedenpolitie. Ondanks dat zij oudere was geworden bleef zij dit beroep parttime uitoefenen want alleen van een pensioenuitkering zou zij niet rondkomen. Ondanks dat Josefien een aantal rotte dingen in haar leven had meegemaakt, blijkt dit nog niks in vergelijking wat er op een noodlottige woensdagochtend gebeurde.
BOEEEEEEEEMM!!! Josefien was onderweg naar de brievenbus om haar post te halen, toen een automobilist de macht over zijn stuur verloor en zo regelrecht haar tuin in reed. Josefien was te laat… Ze kon niet meer uitwijken en was op slag dood door de klap die zij kreeg, inwendig letsel. Nu stond haar dochter op 18-jarige leeftijd alleen voor het leven: Josefien was op dezelfde manier omgekomen als haar ouders…
Dit was het leven van mijn moeder Josefien van Leijden. Ik ben haar dochter Michelle Isabelle en heb mijn leven tot nu toe goed op de rit. Ik heb mijn eerste rol als actrice gescoord in CSI Sunset Valley en hoop binnenkort te verhuizen naar een groter huis zonder de nare herinneringen aan het noodlottige ongeval van mijn moeder. Of mij hetzelfde noodlot te wachten staat is nog maar even afwachten, voorzichtig ben ik in ieder geval…
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Inzending van callieballie400
Het dagboek van Josefien van Leijden, door Josefien van Leijden
Ik ben Josefien en mijn dagboek begint wanneer ik in mijn bed naar mijn favoriete programma zat te kijken, toen de bel plotseling ging!
Ik deed de deur open en daar stond de prachtigste man die ik ook gezien had! Ik vroeg hem binnen te komen en om met mijn te lunchen.
We hadden een gezellig gesprek over elkaars werk en het huis waar hij woonde. Hij praatte over een erg mooi huis. Hij vroeg me uit eten en ik zei natuurlijk ja!
Na een tijdje moest ik werken en vroeg hij mij weg te brengen. Hij zette me af bij het gemeentehuis van Polar Ville waar ik als podiumpoetser werk.
Ik moest het podium poetsen waar net mijn baas een toespraak hield. Ik wil hem ooit vervangen, maar ik kon mijn hoofd niet bij het werk houden, want ik dacht alleen maar mijn date.
’s Avonds spraken we af in een restaurant waar we gezellig gingen eten.
Na het eten zouden we naar de bioscoop gaan. Het was nog een stukje lopen, maar we hadden nog erg lang de tijd.
We gingen romantisch in een park zitten en gingen samen naar de heldere hemel kijken.
Het werd steeds romantischer en we gingen zoenen! Alleen wel jammer dat we daardoor de film hadden gemist.
De volgende dag ging ik lekker door het park hardlopen.
In het park kwam ik mijn date weer tegen en we gingen praten over gisteren. Hij vroeg of ik de volgende dag bij zijn huis wou komen. Ik zei natuurlijk weer ja, ook al moest ik wel werken.
Die dag moest ik nog werken. Doordat ik zo gelukkig was, ging het erg goed en kreeg ik promotie!
De dag erna was het eindelijk zover dat ik het prachtige huis van mijn date zou zien. Ik moest daarvoor helemaal naar de andere kant van de stad toe rijden waar ik aankwam bij een goedkoop, klein huisje.
Ik liep door een blauwe deur en ik kwam in een donkere gang dat leidde naar een trap.
Ik kwam uit in een zwarte kamer, met een lange tafel waar ik een man zag zitten.
Ik vroeg: ‘Ben jij?’ maar doordat ik de naam van mijn date niet kende, zei ik verder niets.
‘Martin,’ antwoordde hij, maar verder zei hij ook niets en at ik gewoon het stukje vlees op dat op tafel stond.
Martin liep naar me toe en ik zag dat het niet mijn date was, maar een man met rare vleugels! En toen realiseerde ik dat ik een lijk op Martins tafel zag staan.
Er gingen veel gedachtes door me heen, maar ik besloot te vechten.
Tot mijn grote verbazing won ik en rende ik zo snel als ik kon het huis uit.
Naast Martins huis stond een poort, het leek op de poort waar mijn date het over had.
Ik besloot er doorheen te lopen en kwam weer uit in een gang, maar dan breder en vrolijker. Overal waren mooie beelden en planten.
Aan het einde van de gang liep ik door een deur dat uitkwam in de badkamer. Een rare kamer om als eerste te hebben, maar het kwam wel mooi uit.
Ik ging terug door dezelfde deur en kwam uit in de eetkamer. Ik was erg verward. Aan de tafel zat mijn date en ik ging naast hem zitten. Hij wist dat ik Martin tegen was gekomen en vertelde dat hij af en toe de neiging heeft om mensen op te eten. Een kannibaal, dacht ik.
Daarna gingen we voor de deur staan en moest ik aan de kamer denken waar ik het liefst zou willen zijn. Ik kwam uit in de slaapkamer.
Plotseling voelde ik me erg ziek en viel ik op de grond. Ik viel in een diepe, lange slaap.
Na negen maanden lag ik steeds te slapen, maar ik had wel een kind gekregen op de een of andere manier. Waarschijnlijk had mijn date hem geadopteerd.
Ik werd ouder en ouder, zo werd mijn kind ook. Hij was van school af en ging voor een paar jaar op wereldreis, wel jammer dat ik niet had kunnen helpen met zijn opvoeding.
Op een dag werd ik wakker met het gevoel dat ik in hemel was.
Ik stapte uit bed en zag een oude man.
‘Date?’ vroeg ik.
‘Ja, Michael, je date.’ Hij vertelde dat de kannibaal mij vergiftigd had en vertelde dingen over onze zoon. Ik was gelukkig nog niet zo oud als hem, maar dat zou ik wel snel worden
We woonden nog een lange tijd in het prachtige huis, maar op een dag kwam de kannibaal in ons huis binnen. Hij had in al die jaren erg veel getraind, dus was erg sterk geworden.
Het enige wat wij konden doen was vluchten. We hadden een voorsprong op de kannibaal dus we gooiden een bom in ons huis en rende door de deur.
Er kwam een grote explosie wat het hele huis, samen met het huis van de kannibaal verwoeste. Jammer van dat mooie huis, maar we leefden in ieder geval nog.
We kochten een wat kleiner huis waar we onze laatste jaren zouden leven. We leefde nog maar kort, maar wel gelukkig.
De Laatste avond, door Andrea Oeben
Helaas kon Josefien de laatste gebeurtenissen van hij leven niet schrijven, maar ik zal je vertellen wat er nog allemaal met Josefien gebeurde.
Ik liep lang het huis van Josefien en zag een raar licht in haar huis. Ik wist uit ervaring dat het licht van een geest moest zijn.
Ik ging beter kijken toen ik magere Hein zag met de geest van Michael naast hem en Josefien had een lange stok door haar heen.
Wat ik later hoorde was dat Michael dood was gegaan aan ouderdom en Josefien als eenzame weduwe beroofd en vermoord werd. De hele stad praatte erover! Maar ik wist dat Michael niet aan ouderdom was overleden, want het was een roze geest, overleden aan honger dus.
Het is wel jammer dat het verhaal zo had moeten aflopen, ik kende Josefien niet goed, maar volgens mij was het een vrolijke, aardige vrouw dat een geweldig leven had gehad. Ze was 81 jaar geworden.
Het dagboek van Josefien van Leijden, door Josefien van Leijden
Ik ben Josefien en mijn dagboek begint wanneer ik in mijn bed naar mijn favoriete programma zat te kijken, toen de bel plotseling ging!
Ik deed de deur open en daar stond de prachtigste man die ik ook gezien had! Ik vroeg hem binnen te komen en om met mijn te lunchen.
We hadden een gezellig gesprek over elkaars werk en het huis waar hij woonde. Hij praatte over een erg mooi huis. Hij vroeg me uit eten en ik zei natuurlijk ja!
Na een tijdje moest ik werken en vroeg hij mij weg te brengen. Hij zette me af bij het gemeentehuis van Polar Ville waar ik als podiumpoetser werk.
Ik moest het podium poetsen waar net mijn baas een toespraak hield. Ik wil hem ooit vervangen, maar ik kon mijn hoofd niet bij het werk houden, want ik dacht alleen maar mijn date.
’s Avonds spraken we af in een restaurant waar we gezellig gingen eten.
Na het eten zouden we naar de bioscoop gaan. Het was nog een stukje lopen, maar we hadden nog erg lang de tijd.
We gingen romantisch in een park zitten en gingen samen naar de heldere hemel kijken.
Het werd steeds romantischer en we gingen zoenen! Alleen wel jammer dat we daardoor de film hadden gemist.
De volgende dag ging ik lekker door het park hardlopen.
In het park kwam ik mijn date weer tegen en we gingen praten over gisteren. Hij vroeg of ik de volgende dag bij zijn huis wou komen. Ik zei natuurlijk weer ja, ook al moest ik wel werken.
Die dag moest ik nog werken. Doordat ik zo gelukkig was, ging het erg goed en kreeg ik promotie!
De dag erna was het eindelijk zover dat ik het prachtige huis van mijn date zou zien. Ik moest daarvoor helemaal naar de andere kant van de stad toe rijden waar ik aankwam bij een goedkoop, klein huisje.
Ik liep door een blauwe deur en ik kwam in een donkere gang dat leidde naar een trap.
Ik kwam uit in een zwarte kamer, met een lange tafel waar ik een man zag zitten.
Ik vroeg: ‘Ben jij?’ maar doordat ik de naam van mijn date niet kende, zei ik verder niets.
‘Martin,’ antwoordde hij, maar verder zei hij ook niets en at ik gewoon het stukje vlees op dat op tafel stond.
Martin liep naar me toe en ik zag dat het niet mijn date was, maar een man met rare vleugels! En toen realiseerde ik dat ik een lijk op Martins tafel zag staan.
Er gingen veel gedachtes door me heen, maar ik besloot te vechten.
Tot mijn grote verbazing won ik en rende ik zo snel als ik kon het huis uit.
Naast Martins huis stond een poort, het leek op de poort waar mijn date het over had.
Ik besloot er doorheen te lopen en kwam weer uit in een gang, maar dan breder en vrolijker. Overal waren mooie beelden en planten.
Aan het einde van de gang liep ik door een deur dat uitkwam in de badkamer. Een rare kamer om als eerste te hebben, maar het kwam wel mooi uit.
Ik ging terug door dezelfde deur en kwam uit in de eetkamer. Ik was erg verward. Aan de tafel zat mijn date en ik ging naast hem zitten. Hij wist dat ik Martin tegen was gekomen en vertelde dat hij af en toe de neiging heeft om mensen op te eten. Een kannibaal, dacht ik.
Daarna gingen we voor de deur staan en moest ik aan de kamer denken waar ik het liefst zou willen zijn. Ik kwam uit in de slaapkamer.
Plotseling voelde ik me erg ziek en viel ik op de grond. Ik viel in een diepe, lange slaap.
Na negen maanden lag ik steeds te slapen, maar ik had wel een kind gekregen op de een of andere manier. Waarschijnlijk had mijn date hem geadopteerd.
Ik werd ouder en ouder, zo werd mijn kind ook. Hij was van school af en ging voor een paar jaar op wereldreis, wel jammer dat ik niet had kunnen helpen met zijn opvoeding.
Op een dag werd ik wakker met het gevoel dat ik in hemel was.
Ik stapte uit bed en zag een oude man.
‘Date?’ vroeg ik.
‘Ja, Michael, je date.’ Hij vertelde dat de kannibaal mij vergiftigd had en vertelde dingen over onze zoon. Ik was gelukkig nog niet zo oud als hem, maar dat zou ik wel snel worden
We woonden nog een lange tijd in het prachtige huis, maar op een dag kwam de kannibaal in ons huis binnen. Hij had in al die jaren erg veel getraind, dus was erg sterk geworden.
Het enige wat wij konden doen was vluchten. We hadden een voorsprong op de kannibaal dus we gooiden een bom in ons huis en rende door de deur.
Er kwam een grote explosie wat het hele huis, samen met het huis van de kannibaal verwoeste. Jammer van dat mooie huis, maar we leefden in ieder geval nog.
We kochten een wat kleiner huis waar we onze laatste jaren zouden leven. We leefde nog maar kort, maar wel gelukkig.
De Laatste avond, door Andrea Oeben
Helaas kon Josefien de laatste gebeurtenissen van hij leven niet schrijven, maar ik zal je vertellen wat er nog allemaal met Josefien gebeurde.
Ik liep lang het huis van Josefien en zag een raar licht in haar huis. Ik wist uit ervaring dat het licht van een geest moest zijn.
Ik ging beter kijken toen ik magere Hein zag met de geest van Michael naast hem en Josefien had een lange stok door haar heen.
Wat ik later hoorde was dat Michael dood was gegaan aan ouderdom en Josefien als eenzame weduwe beroofd en vermoord werd. De hele stad praatte erover! Maar ik wist dat Michael niet aan ouderdom was overleden, want het was een roze geest, overleden aan honger dus.
Het is wel jammer dat het verhaal zo had moeten aflopen, ik kende Josefien niet goed, maar volgens mij was het een vrolijke, aardige vrouw dat een geweldig leven had gehad. Ze was 81 jaar geworden.
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Inzending van Rita
Rustig staar ik naast me. Totdat de hoge stem van de taxi-chaffeur klinkt. Ik geef hem het geld en stap uit
Starend naar het mooi huisje. Dit was het dan. Als een gedachte aankomt over kindertjes
Net aangekomen bij het park. Kijk ik rond, als ik het school gebouw zie en de kleine kinderen in de pauze zie spelen. Verschijnt er
een grote glimlach op me mond
Zachtjes neem ik plaats op 1 van de vrije schommels. En kijk ik naar de circa 6 jarige kinderen. Als ik word gestoord door een man
We beginnen een gesprek. Heel gezellig natuurlijk, opeens word ik van de schommel geduwd en gaat er een vrouw zitten.
Boos zegt ze : Blijf is van me man af. Ik sta op en loop weg
Ik kijk naar het onschuldige water. Als ik rechts kijk zie ik die vrouw helemaal boos naar me staren.
Dus draai ik me links om en loop richting het gemeente
Als ik bijna het park uit ben. Kom ik het Standbeeld van de stichter van Sunset Valley tegen. Natuurlijk nemen de mensen geen
moeite om het standbeeld schoon te maken.
Een buitenstaander moet er natuurlijk wel bijhoren. Dus toen ik een paar mensen zag protesteren
Pakte ik een bord en deed gelijk mee. Natuurlijk waar haal ik zo 'n bord vandaan. Daar heb ik zelfs geen verstand van!
Beginnen met een baan wil ik wel. Ik had in de krant gelezen dat het Vrije Hart Ziekenhuis nog personeel zocht. Wat is een ziekenhuis
zonder personeel?
Toen ik de volgende dag genoot van een kop koffie. Toen ik opeens een piep geluid hoorde. Als een malloot rende ik naar de laptop
en opende ik me mail. 4 berichten van de Sims-dates, ik had 4 dates 4 dagen de tijd
date 1 : ging wel. Gobias lachde overal over. De natuur, zichzelf, de omgeving en de lucht. Gobias is een lieve man
maar ik vind zijn lach wel schattig, maar dat hij overal om lacht.
Date 2 : Het was oke. We hadden gepicknikd en daarna zijn we gaan praten over alles en nog wat. Maar hij ging opeens weg
Hij stond op en liep gewoon weg. Zonder afscheid te nemen
Date 3 : Niet echt leuk. We gingen uit eten, en hij sprak met ze 'n mond vol, nog niet zo erg maar. Hij sprak alleen maar onzin over
monsters en films.
Date 4 : super !! We hadden het erg gezellig en lieten elkaar gekke danspasjes zien. Helemaal te gek was het! we waren van plan
om nog een paar dates te houden.
Natuurlijk hadden we nu een echte relatie. We wisten alles van elkaar. Als je in de ogen van de ander kijkt kun je zo de
liefde zien.
Ik had de volgende dag een afspraak met een dokter. Uit de test bleek uit dat ik maar 1x een kind kan baren.
Mijn droom verpest.
Starend naar de zee. Als ik gegiechel van kinderen achter me. Wetend dat het een hallunicatie is.
Ookal kan ik maar een keertje zwanger raken. We konden het wel proberen. En Leighton had ook een kinderwens
Hij had al een zoontje maar dat maakt toch niet uit.
Na 9 maanden overgeven. Was ik bevallen van een tweeling Eric en Rick. Ze zijn zo schattig
toen ze klein waren.
Nu heb ik elke dag een uitzicht op mijn kinderen. Mijn droom is half uitgekomen.
Ik was er blij. We waren een gelukkig gezinnetje
Rustig staar ik naast me. Totdat de hoge stem van de taxi-chaffeur klinkt. Ik geef hem het geld en stap uit
Starend naar het mooi huisje. Dit was het dan. Als een gedachte aankomt over kindertjes
Net aangekomen bij het park. Kijk ik rond, als ik het school gebouw zie en de kleine kinderen in de pauze zie spelen. Verschijnt er
een grote glimlach op me mond
Zachtjes neem ik plaats op 1 van de vrije schommels. En kijk ik naar de circa 6 jarige kinderen. Als ik word gestoord door een man
We beginnen een gesprek. Heel gezellig natuurlijk, opeens word ik van de schommel geduwd en gaat er een vrouw zitten.
Boos zegt ze : Blijf is van me man af. Ik sta op en loop weg
Ik kijk naar het onschuldige water. Als ik rechts kijk zie ik die vrouw helemaal boos naar me staren.
Dus draai ik me links om en loop richting het gemeente
Als ik bijna het park uit ben. Kom ik het Standbeeld van de stichter van Sunset Valley tegen. Natuurlijk nemen de mensen geen
moeite om het standbeeld schoon te maken.
Een buitenstaander moet er natuurlijk wel bijhoren. Dus toen ik een paar mensen zag protesteren
Pakte ik een bord en deed gelijk mee. Natuurlijk waar haal ik zo 'n bord vandaan. Daar heb ik zelfs geen verstand van!
Beginnen met een baan wil ik wel. Ik had in de krant gelezen dat het Vrije Hart Ziekenhuis nog personeel zocht. Wat is een ziekenhuis
zonder personeel?
Toen ik de volgende dag genoot van een kop koffie. Toen ik opeens een piep geluid hoorde. Als een malloot rende ik naar de laptop
en opende ik me mail. 4 berichten van de Sims-dates, ik had 4 dates 4 dagen de tijd
date 1 : ging wel. Gobias lachde overal over. De natuur, zichzelf, de omgeving en de lucht. Gobias is een lieve man
maar ik vind zijn lach wel schattig, maar dat hij overal om lacht.
Date 2 : Het was oke. We hadden gepicknikd en daarna zijn we gaan praten over alles en nog wat. Maar hij ging opeens weg
Hij stond op en liep gewoon weg. Zonder afscheid te nemen
Date 3 : Niet echt leuk. We gingen uit eten, en hij sprak met ze 'n mond vol, nog niet zo erg maar. Hij sprak alleen maar onzin over
monsters en films.
Date 4 : super !! We hadden het erg gezellig en lieten elkaar gekke danspasjes zien. Helemaal te gek was het! we waren van plan
om nog een paar dates te houden.
Natuurlijk hadden we nu een echte relatie. We wisten alles van elkaar. Als je in de ogen van de ander kijkt kun je zo de
liefde zien.
Ik had de volgende dag een afspraak met een dokter. Uit de test bleek uit dat ik maar 1x een kind kan baren.
Mijn droom verpest.
Starend naar de zee. Als ik gegiechel van kinderen achter me. Wetend dat het een hallunicatie is.
Ookal kan ik maar een keertje zwanger raken. We konden het wel proberen. En Leighton had ook een kinderwens
Hij had al een zoontje maar dat maakt toch niet uit.
Na 9 maanden overgeven. Was ik bevallen van een tweeling Eric en Rick. Ze zijn zo schattig
toen ze klein waren.
Nu heb ik elke dag een uitzicht op mijn kinderen. Mijn droom is half uitgekomen.
Ik was er blij. We waren een gelukkig gezinnetje
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Leuke verhalen! Maar er staan er maar 3..?
EDIT: oeps.. nu 4.
EDIT: oeps.. nu 4.
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
^ volgens mij moet je beter tellen
Ik ga niet stemmen
Maar wrm doden jullie Josefien? Of moest je haar aan het eind doden
Dat Josefien 81 jaar is geworden en dan nog steeds zo mooi is
\/ Hetzelfde
Ik ga niet stemmen
Maar wrm doden jullie Josefien? Of moest je haar aan het eind doden
Dat Josefien 81 jaar is geworden en dan nog steeds zo mooi is
\/ Hetzelfde
Laatst gewijzigd door Rita op ma 05 sep 2011, 16:33, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Nee joh natuurlijk niet
Maar ik vond het gewoon leuk
en jammer dat er zo weinig mensen meededen
Maar ik moet nog ff iets pm'en over de simpoints
En mooie inzendingen
Maar ik vond het gewoon leuk
en jammer dat er zo weinig mensen meededen
Maar ik moet nog ff iets pm'en over de simpoints
En mooie inzendingen
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Ik snap het helemaal dat jullie de prijzen niet weggeven
Maar ik ben ook super blij met de 250 simpoints
De andere inzendingen zijn ook leuk
Maar ik ben ook super blij met de 250 simpoints
De andere inzendingen zijn ook leuk
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Mooie inzendingen hoor!
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Leuke inzendingen allemaal !! Ik snap het ook dat jullie de prijzen niet weggeven hoor Ik ben óók erg blij met 250 simpoints
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Steefjee90 heeft als het goed is haar prijzen nu binnen.
Op de rest van de lijstjes wacht ik nog
Op de rest van de lijstjes wacht ik nog
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
leuke verhalen ^^
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Erg leuke verhalen!
Jammer dat ik hier niet eerder terecht kwam had ik ook mee gedaan! niet zozeer voor de punten maar gewoon voor de fun!
Jammer dat ik hier niet eerder terecht kwam had ik ook mee gedaan! niet zozeer voor de punten maar gewoon voor de fun!
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
O mijn lijstje
Ik probeer het zo te sturen goed? ^^
Ik probeer het zo te sturen goed? ^^
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Damn ik was op de helft.. Toen ben ik vergeten verder te gaan :!.
Maare de rest is heel erg mooi . Feli met jullie prijzen .
Maare de rest is heel erg mooi . Feli met jullie prijzen .
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Oh ja, ik moet ook nog mijn lijstje versuren! Zal het zo snel mogelijk doen.
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Als het goed is staan je spullen / je prijzen op je Sims 3 account nuMatthieu schreef:O mijn lijstje
Ik probeer het zo te sturen goed? ^^
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Ik heb zonder er bij na te denken het verlanglijstje naar die ene wedstrijdenaccaund gestuurd gisteren. maar nu ook naar hiki
Re: Uitdaging van de zomervakantie: Mededeling
Ik heb ze ontvangen trouwens
Erg bedankt
Erg bedankt