Leuke inzending!

Prachtige inzendingen allemaal, ik ga de lijst meteen bijwerken

Kunnen we niet een keer een ERG moeilijke uitdaging verzinnen?

Omze forumleden maken veel te mooie dingen: het is elke keer zo moelijk een winnaar te kiezen

Inderdaad... Hmm... Ik zal mijn hersenen eens laten werken.

Refurb schreef:Dat plaatje wordt echt raar als je de hele tijd omhoog en omlaag blijft scrollen ter hoogte van dit plaatje...

haha ja inderdaad

''Pap, je plet me!'' ''Nou, overdrijven is ook een vak, Lando.''


Tja, pap en ik. Het is toch bijna altijd wel gezellig en leuk. Mijn vader, Tim, en ik vormen samen de DeKay familie. Pap en mam zijn een aantal jaren geleden gescheiden, maar inmiddels zijn we daar wel weer overheen gekomen. Mijn vader is niet alleen mijn vader, hij is ook mijn beste vriend. Het spreekwoord: zo vader, zo zoon is zeker bij ons van toepassing. We lijken op elkaar. Niet alleen van uiterlijk. We houden allebei van sport, muziek, lekker eten en op reis gaan. Pap vrolijkt me altijd op, wat er ook gebeurd is. Hij is betrouwbaar, vrolijk, zorgzaam, aanmoedigend, maar ook rechtvaardig. Hij wijst me op de fouten die ik maak en kan erg boos worden als het nodig is. Gelukkig blijft dat niet lang zo en zijn we al snel weer de beste maatjes. Speciaal omdat het vandaag vaderdag is, wil ik hem dan ook enorm bedanken voor alles. Pap, ik hou van je!

Nog een paar screens.






Allereerste screen mag je gebruiken als stemdinges

SUPER!

En alweer een leuke inzending!

^ Haha! Er zitten idd veel goede en leuke tussen!

Mooie inzending Mich!

Ik ben vandaag begonnen, dus ik ben bijna klaar!

Ik wil ook graag meedoen, de foto's komen eraan!

de familie Wilson heeft al veel tegenslagen gehad. het begon allemaal toen dochter Susan nog maar twee jaar oud was. Aaron zat al een tijdje in het leger, en dit jaar werd hij opgeroepen om mee te gaan vechten in een oorlog. hij verliet zijn gezien voor veertien jaar. in die tijd groeide Susan op tot een vrolijke puber. met de gezondheid van Zoë ging het echter heel slecht. Susan spendeerde al haar tijd aan het verzorgen van haar moeder. toen Susan zestien jaar was kwam haar vader eindelijk terug, voor Susan een totale vreemdeling. Aaron was helaas maar enkele momenten bij zijn vrouw, kort na zijn aankomst stierf ze. nu wonen Aaron en Susan samen terwijl ze elkaar amper kennen, het is moeilijk om om te gaan met het verlies en ondertussen alle verloren vader-dochtertijd in te halen...



"Soms is alles zo makkelijk, alsof alles zo simpel is als het lijkt.



Andere momenten gaan we beiden ten onder aan ons eigen verdriet, en lijken we niets te kunnen doen om het los te laten.



We willen de verloren tijd terug hebben, we willen de geschiedenis herschrijven, we willen alles anders doen...



Maar beiden weten we dat dat niet kan, en dat dit ons lot is. Alles wat we nu nog kunnen doen is met ons gezicht naar het licht staan, en de duisternis niet laten overwinnen."



Ik geloof dat dat de toekomst is...

-----

Ta-da Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden! Het is mijn eerste keer met de posemod, dus perfect is de shoot niet. Ik wil trouwens de laatste foto gebruiken voor het stemptopic .

Het gezicht van die man lijkt zooo echt, Heel knap maar eng hoe je het zo gekregen heb..
Leuk gedaan:D

Wauw Melanie
Prachtig

Mooie inzending!

Zijn dat nou kuiltjes in zijn wangen? HEBBE!
Hele goede inzending Melanie!

Bedankt allemaal <3

Ja, die man is een oudere versie van mijn favoriete en knapste sim. Zo zijn de kuiltjes eigenlijk geheel uit zichzelf gekomen omdat ik hem ouder had gemaakt ;o

Oeeeh zijn kuiltjes zijn coell

Knappe dinges! Ikzelf ben bezig... "The Stanley Family". Ma, pa, en de kleine Alan...

The Stanley Family

Gegroet mensen, en welkom bij mijn eerste deelname aan uitdaging v/d maand! Ik had het onwaarschijnlijk origineel idee om mijn eigen familie (Vader, moeder en ik) te posten.
Wat ben ik toch creatief!
Enfin, geniet van de foto's:




Edward, mijn lieve vader, Elinore, mijn moeder en de kleine Alan natuurlijk. Een gelukkige, rijke familie uit Twinbrook. Bovendien ook uitermate sympathiek.





De televisie was toen net uitgevonden, en we zaten urenlang naar het kastje te kijken. Dankzij dat toestel ben ik later ook regisseur geworden, dus het oude ding heeft vast en zeker een museumtoekomst! Zeg dat Ik het gezegd heb!



Als kind ging ik vaker met mijn vader vissen. Soms vingen we niets...



... En soms vingen we wel iets!



En later, als puberende tiener, kwam ik met mijn vele vriendinnetjes naar diezelfde visplek. Zo ook met A.R., wiens naam ik niet mag vernoemen, aangezien de rechtszaak nog loopt. Ze was een goede vriendin, tot ze met een oneerbaar voorstel van wal stak. Toen kwam haar ware aard naar boven!

Zo, dat waren mijn kostbare jeugdfoto's. Bewaar ze goed, binnen enkele jaren zijn ze vast Miljoenen waard!

Ik dank U feestelijk en stem op mij!

(gelieve de eerste foto te gebruiken voor het stemtopic)