Hallo allemaal, Hier ga ik mijn verhaal waar ik al een tijdje aan bezig ben plaatsen. Ik zal grote stukken plaatsen. Reacties, tips en opbouwende kritiek zijn altijd welkom. Ik zal ook altijd iets met de kritieken proberen te doen en ze proberen te verwerken in de komende hoofdstukken.

Liefs Jessica.
Het was een mooie zomerdag in het gezellige zonovergoten Londen. Verschillende tovenaarsfamilies waren een dag op de wegisweg inkopen doen voor het nieuwe schooljaar op de beroemde Schotse toverschool Zweinstein’s Hoge School voor Hekserij en Hocus Pocus. Sommige kinderen begonnen aan hun eerste jaar op deze school. Zo ook Harry James Potter, Ronald Virus Wemel, kortweg Ron genoemd door zijn familie en vrienden, Hermelien Jeanine Griffel, Jessica Lily Griffel kortweg Jess genoemd en Draco Malfidus.

Het was 1 September 1991 de leerlingen verzamelden zich op perron 9¾ om op de Zweinsteinexpress te stappen om naar Zweinstein te reizen zo ook onze vrienden Harry, Ron, Jessica, Hermelien en Draco. Draco stouwde zich met zijn hutkoffer en uil in een coupé met zijn vrienden Vincent Korzel, Karel Kwast, Benno Zabini en Patty Park. Jessica en Hermelien deelden een coupé met Marcel Lubbermans en Harry en Ron leerden elkaar in de trein kennen. Omdat er geen lege coupé meer was, waren ze gedwongen een coupé te delen. Spoedig zou een spannend jaar op Zweinstein beginnen, met vele geheimen die onthult werden en drama’s die zich zouden gaan afspelen. Onze nietsvermoedende vrienden zouden hier snel genoeg achter komen. Zouden de mensen die elkaar als familie zagen ook wel echt familie van elkaar zijn of is het maar schijn?
Het was een mooie zomerdag toen er bij een aantal elfjarige tovenaars en heksen de beroemde brief van Zweinsteins Hoge School voor Hekserij en Hocus Pocus kregen. Bij een drietal elfjarigen was het een onverwachte brief. Hermelien Griffel en Jessica Griffel zijn Dreuzelkinderen. En vertoonde op bijzondere wijze toch magie. Harry Potter daar en tegen, was de zoon van een tovenaarskoppel. James Potter en Lily Potter – Evers waren dan ook zijn ouders. De meest beroemde tovenaar en heks van hun tijd. Toen Harry één jaar was werden hij en zijn ouders aangevallen door een kwaadaardige tovenaar. De slechtste en donkerste tovenaar die er bestaat. ‘Hij-Die-Niet-Genoemd-Mag-Worden’ is dan ook de meest gebruikte naam. Harry kreeg zijn Zweinstein brief van Rubeus Hagrid, sleutelbewaarder en terreinknecht van Zweinstein. Samen met Hagrid ging Harry naar de wegisweg om zijn schoolbenodigdheden te kopen.

Ondertussen stond in huize Griffel het hele huis op zijn kop. Één meneer van Zweinstein zou vandaag langskomen om uit te leggen wat Zweinstein voor een school was. De laatste puntjes werden op de ‘i’ gezet en niet veel later werd er aangebeld. Hermelien deed de deur open en liet de man binnen. “Goedemorgen meneer en mevrouw Griffel, laat ik mezelf meteen even voorstellen. Albus Parcival Wolfram Bertus Perkamentus, Schoolhoofd van Zweinsteins Hoge School voor Hekserij en Hocus Pocus. Ik kom jullie vertellen wat Zweinstein precies voor een school is.” zei Perkamentus met een glimlach. Meneer en mevrouw Griffel knikten begrijpend en keken naar Hermelien en Jessica die ook heel hard knikten. Ze durfden allevier geen woord te zeggen en keken enkel naar meneer Perkamentus. “Hermelien en Jessica, jullie zijn heksen. Nee, niet heksen in een gemeen woord maar in magische heksen. Jullie hebben vast wel eens als jullie kwaad waren of bang iets perongeluk laten verdwijnen of iets dergelijks.” legde Perkamentus uit. “Jullie zijn aangenomen op een toverschool, jullie gaan leren toveren en jullie magie te bedwingen. Ik zal jullie ouders zometeen tovenaarsgeld geven en dan gaan we op pad naar de Wegisweg in Londen.” vervolgde hij. Hermelien en Jessica keken met grote ogen van hun ouders naar meneer Perkamentus en weer terug. Zelfs meneer en mevrouw Griffel konden hun oren niet geloven, ze vonden het maar een vreemd idee dat hun dochters heksen waren die met een toverstokje zouden gaan zwaaien. Al droegen meneer en mevrouw Griffel een groot geheim met zich mee over een van hun dochters. Perkamentus overhandigde meneer en mevrouw Griffel het tovenaarsgeld en stelde vervolgens voor om naar de Wegisweg te gaan.

Ondertussen op de wegisweg had Hagrid, Harry weggestuurd naar Olivander om een toverstok te kopen. Hagrid ging ondertussen een cadeautje kopen voor Harry. Niet veel later stond hij dan ook voor de winkel van Olivander en klopte op het raam. Harry keek om en zag hem een grote kooi omhoog houden met een witte uil erin. Harry rekende zijn toverstok af bij meneer olivander en liep snel naar buiten. “Gefeliciteerd Harry!” zei Hagrid vrolijk en gaf hem de kooi met de uil. “Het is een sneeuwuil, het is een vrouwtje.” legde Hagrid uit. Harry knikte blij en bedankte Hagrid dan ook honderd keer. “Ik noem haar Hedwig!” riep Harry opeens. Hagrid barstte in lachen uit en knikte instemmend. Ze gingen samen naar De Lekke Ketel om een hapje te eten. Ze brachten ook de nacht door in De Lekke Ketel, om van daar uit naar het King’s Cross station te vertrekken de volgende ochtend.

Ondertussen waren Perkamentus en de familie Griffel ook aangekomen op de Wegisweg. Eerst wees Perkamentus hun de weg naar Goudgrijp en liet hen daar dan ook meteen een rekening openen voor zowel Jessica als Hermelien. Nadat de rekeningen geopend waren en hun eerste toverzakgeld erop gezet was gingen ze verder winkelen. Eerst werden de veren, inkt, perkament, toverstokken, ketels, toverdrankingrediënten en alle andere dingen gekocht. Toen ze opeens langs een dierenwinkeltje liepen, zag Jessica een sneeuwuil zitten en Hermelien een roodharige kat. Beiden waren meteen gek op de dieren en kregen deze dan ook van hun ouders. Jessica noemde haar uil Pebbles en Hermelien noemde haar kat Knikkebeen. Nadat ze alle spullen hadden gekocht op de wegisweg werd er nog iets gegeten in de Lekke Ketel en daarna namen ze afscheid van Perkamentus. Toen familie Griffel bijna thuis was vroeg Jessica of ze ook nog een katje mocht hebben. Zodat ze ook een diertje had om te knuffelen als haar uil op de uilenvleugel aan het slapen was. Haar ouders stemden in en ze kochten voor Jessica nog een kitten. Het was een tijgerkatje en ze noemde hem Simba. Simba en Pebbles waren al snel heel belangrijk voor Jessica, ze verzorgde ze dan ook met veel liefde. Het werd langzaam tijd om alvast de hutkoffers in te pakken en te gaan slapen. De volgende ochtend zouden ze naar Zweinstein vertrekken.

Oh, een HP Fanfictie! Leuk ;D
Ik kan alleen niet geloven dat dit je eerste verhaal is, of bedoel je op deze site?
Want je schrijft goed, alsof je al veeel meer verhalen hebt geschreven (:
Verder kan ik alleen maar zeggen dat ik benieuwd ben (:

Yaaay, HP <3
Maar klopt het dat Hermelien Knikkebeen al moest kopen? Want die krijgt ze pas in De Gevangene van Azkaban, maarjaa, ik weet niet hoor

Trouwens wel erg goed! Soms wat foutjes in woorden, maar ik ben zeker benieuwd naar meer!

@Marlinde: Het is toch echt mijn eerste verhaal, heb het alleen meerdere keren herschreven omdat ik er niet tevreden over was. En omdat ik het origineel kwijt was, dus ben ik opnieuw moeten beginnen.

@Simsfreak:Ik heb het hier en daar wat aangepast, dus ja voor mijn verhaal klopt het dat ze knikkebeen al koopt

@beiden: Dank jullie voor jullie reactie Stimuleerd me om verder te schrijven.

Je eerste verhaal!!! Wow, dit is echt heel erg goed. Het verhaal leest heel erg makkelijk en houdt je aandacht goed vast ook al is het grootste deel bekent. Ga zo door!!

Cuwl HP!

Het volgende stukje, thnx so much voor alle leuke reacties! Ik zie net toch helemaal dat ik helemaal geen titel erbij gezet heb in mijn eerste post. Ik ga de eerste post meteen aanpassen.

@Tarabatch: Toch zullen er grotendeels stukken in voorkomen die totaal niet zullen lijken op het originele verhaal, tis een geheel eigen verzonnen verhaal erom heen.


Ook Draco Malfidus had zijn Zweinstein brief gekregen en ging dan ook met zijn vader naar de wegisweg om de benodigde spullen te kopen. Zijn ouders waren erg rijk en hij kreeg dan ook de beste en de duurste spullen van zijn vader. De vrouw die bij hen was, was niet Draco’s moeder maar Lily een vriendin van de familie. Nadat hij alle spullen had gingen ze nog naar de dierenwinkel op de wegisweg. Draco kreeg nog een Bosuil. Hij noemde zijn uil Bambam. Nadat ze echt alles hadden gingen ze terug naar villa Malfidus en werd het eten opgedient door huiself Dobby. Het eten smaakte voortreffelijk en al snel moest Draco zijn hutkoffer inpakken en naar bed. De volgende ochtend zou ook hij voor het eerst naar Zweinstein gaan.

Het was 1 september 1991en het was ongelofelijk druk op King’s Cross Station. Elke Zweinsteinleerling was op weg naar perron 9¾. Harry werd door Hagrid afgezet op het perron en voor hij er erg in had was Hagrid verdwenen. Hermelien en Jessica waren door Perkamentus ingelicht hoe ze op perron 9¾ moesten komen en deden dan ook precies wat hij gezegd had, nadat ze uitgebreid afscheid genomen hadden van hun ouders. “Doe voorzichtig hè, schrijf meteen als jullie aankomen.” klonk de stem van hun moeder achter ze. “Doen we mam!” riepen ze nog voor ze door de muur tussen perron 9 en perron 10 verdwenen. Ook Draco werd door zijn vader en Lily op het perron afgezet. Draco nam afscheid van Lucius en Lily en verdween de trein in. Jessica en Hermelien hadden al snel een lege coupé gevonden. Niet veel later voegde Marcel Lubbermans met zijn pad Willibrord zich bij de meiden. “Hallo, ik ben Jessica en dit is Hermelien. Wie ben jij?” vroeg ze aan Marcel. “I…i..ik ben Marcel Lubbermans.” stamelde de jongen. Hermelien stak ondertussen haar hand uit en hij nam hem aan en schudde haar hand. Ook Jessica volgde niet veel later. Harry daar en tegen had een coupé voor zich alleen, totdat een roodharige jongen voorzichtig op de deur van de coupé klopte. “Hey, mag ik hier komen zitten? De andere coupé’s zijn vol.” zei de roodharige jongen. Harry knikte en de jongen plofte tegenover hem neer op de bank. “Ik ben Harry Potter en hoe heet jij?” vroeg hij aan de roodharige jongen. De roodharige jongen bekeek Harry van top tot teen. “H…h…heb je ook dat , nuja je weet wel, litteken? Ik heet Ron Wemel trouwens.” stamelde hij. Harry deed knikkend zijn haar omhoog en liet zijn litteken zien.

Draco had zijn plekje gevonden bij Korzel, Kwast, Zabini en Patty Park. Toen hij binnen kwam werd er niet meer dan een knikje aan elkaar gegeven en ze vervolgden hun reis zwijgend. Even verderop in de coupé van Hermelien en Jessica werd er volop gepraat. “Wij hebben een heerlijke vakantie gehad, en jij Marcel?” vroeg Hermelien. Marcel keek op en knikte. “Mijn vakantie was wel oké.” zei hij vervolgens. “Oh nee, Willibrord! Hebben jullie mijn pad gezien?” vroeg hij panikerend. De meiden keken rond in de coupé en schudden hun hoofd. “Zullen we je helpen met zoeken?” stelde Jessica voor, nog voor dat iemand kon antwoorden holde ze al met Hermelien de coupé uit en vroegen ze in elke coupé of iemand een pad gezien had. Niet veel later stuitte de meiden op een coupé met twee jongens. De een had zwart haar en een bril en de ander had rood haar. “Hallo, hebben jullie een pad gezien? Marcel is de zijne kwijt.” vroeg Jessica zelfverzekerd. De jongens schudde hun hoofd. Teleurgesteld draaide Hermelien zich om, maar Jessica hield haar tegen. “Wij zijn Hermelien en Jessica Griffel. En wie zijn jullie?” vroeg Jessica liefjes. De jongens grinnikten om haar gezicht. “Ik ben Ron Wemel.” zei Ron. “En ik ben Harry Potter.” zei Harry. Ze schudde elkaars hand en praatten even. “Ik zou jullie maar vast omkleden, we zullen zo aankomen.” zei Hermelien en stond op. Maar Jessica daarentegen kon haar blik niet van Harry afhouden. Ze voelde iets bekends bij hem, alsof ze hem al jaren kende. Vervolgens stond ze op en liep ze achter Hermelien aan.

“Vond je Harry ook niet op mij lijken?” vroeg ze vervolgens aan Hermelien. Hermelien schudde haar hoofd en liep verder. Niet veel later minderde de trein vaart en vervolgens stopte deze op een klein station in Zweinsveld. “Eerste jaars hierheen!” riep Hagrid boven de kinderen uit. Iedere eerste jaars leerling liep meteen naar Hagrid. Ze liepen naar de kade waar ze vervolgens verdeeld werden over de zelfvarende bootjes. Jessica en Hermelien deelden een bootje met Ron, Harry en Marcel. Draco deelde zijn bootje met Korzel, Kwast, Zabini en Patty. Na een korte vaart met vele ooooh’s en aaah’s toen de leerlingen het kasteel zagen botsten ze tegen de kade en vervolgde ze hun reis naar het kasteel. Hagrid klopte op de grote houten deuren die vanzelf open gingen. Een oudere vrouw stond boven aan de trappen op hen te wachten. Hagrid vervolgde zijn weg naar de grote zaal terwijl Professor Anderling de leerlingen het een en ander vertelde over zweinstein en haar afdelingen. “Ik ben Professor Anderling, afdelingshoofd van Griffoendor en professor in transfiguratie. Zweinstein is verdeeld in vier afdelingen. De afdelingen zijn: Huffelpuf, Ravenklauw, Griffoendor en Zwadderich. Met eventuele triomfen zullen jullie punten verdienen en voor eventuele overtredingen zullen er punten worden afgetrokken. In Ravenklauw zitten alleen meisjes. En Zwadderich bestaat alleen uit jongens.” zei Anderling streng. “We zijn nu klaar voor jullie.” Vervolgde ze en liep voor de groep uit de grote zaal binnen.

De eerste namen kwamen voorbij Suzanne Bonkel werd in Huffelpuf ingedeeld en zo kwamen Ravenklauw, Zwadderich en Griffoendor meerdere malen voorbij. “Ronald Wemel!” riep Anderling. Ron schrok op en liep naar de kruk met de sorteerhoed erop. Hij klom op de kruk en zette de sorteerhoed op. Na een korte aarzeling wist de sorteerhoed Ron’s afdeling. “GRIFFOENDOR!” riep de sorteerhoed door de zaal. De hele Griffoendortafel donderde van luid gejuich en geklap. Benno Zabini was de volgende die op de kruk mocht gaan zitten. De sorteerhoed was er al snel uit dat de afdeling van Benno Zwadderich werd. Korzel en Kwast werden ook in Zwadderich ingedeeld. Natuurlijk werd Patty ingedeeld bij Ravenklauw. Zwadderich was immers alleen voor jongens en Ravenklauw alleen voor meiden. “Harry Potter!” galmde Anderling’s stem door de grote zaal. Harry klom op de kruk en zette de sorteerhoed op. Na een lange tijd en een hoop gewens van Harry deelde de hoed hem dan eindelijk in. “GRIFFOENDOR!” riep de sorteerhoed. “Hermelien Griffel” riep Anderling vervolgens. Hermelien liep nerveus naar de kruk en wachtte met de hoed op af op haar afdeling. “GRIFFOENDOR!” galmde het opeens door de grote zaal. Hermelien sprong van de kruk af en liep naar de tafel waar een luid gejuich en geklap vandaan kwam.

Nu was het Jessica’s beurt. “Jessica Griffel!” riep Anderling. Jessica liep trillend van de zenuwen op de kruk af en zette bibberend de sorteerhoed op haar hoofd. Het leken wel uren te duren voordat de sorteerhoed zijn beslissing gemaakt had. “ZWADDERICH!” denderde de sorteerhoed door de grote zaal. Zwadderich… Ik zit in Zwadderich, ik ben slecht. ZWADDERICH?! Ik zit helemaal alleen tussen de jongens!? ging door haar hoofd. Ze liep naar een verbaasde en stille tafel van Zwadderich. Ze nam stilletjes plaats aan het einde van de tafel. De hele grote zaal was verbaasd en het gonsde van het gefluister. “Draco Malfidus!” riep Anderling vervolgens alsof er niks aan de hand was. Draco liep met een zelfverzekerde grijns naar de kruk. Nog voor de hoed op zijn hoofd stond spuwde deze de afdeling er al uit. “ZWADDERICH!” riep de sorteerhoed. Draco sprong nog zelfverzekerder van de kruk af en liep breed grijnzend naar de tafel van Zwadderich. Hij plofte neer tegenover Jessica en negeerde haar verder. Na een tijdje betrapte hij zichzelf erop dat hij al een tijdje naar haar zat te kijken.

Ik wil hem wel lezen maar met plaatjes lijkt het voor mij iets gemakkelijker lezen, Want anders lijkt het veel te veel

Yay, awesomeheid, vooral ook dat je gewoon stukken tegenkomt die je zo bekend voorkomen uit het boek, en toch is het op zo'n manier geschreven dat het verhaal op een heel andere manier overkomt! Super, ik kan niet wachten op meer!

Waar is Patty eigenlijk ingedeeld dan? Ravenklauw? 0;

Ja in ravenklauw, das de meisjesafdeling... Ik wou het verhaal dus echt gewoon ff een andere draai geven. Ben blij dat jullie het leuk vinden om te lezen. Ik ben er over het verzoek van Leonson aan het nadenken, ik weer enkel nog niet hoe ik het ga doen en of ik het ga doen. Want plaatjes zoeken bij gebeurtenissen die in mijn verhaal voorkomen zal wat lastiger gaan worden helaas.

GE-WEL-DIG! Het is weer echt superleuk! Ik ben het wel met Simsfreak eens, het is totaal anders maar sommige dingen niet Er zitten een paar kleine foutjes in maar daar lees je gemakkelijk overheen doordat je zo'n fijne schrijfstijl hebt.

Bedankt voor jullie reacties! Ik zal voor de volgende update plaatjes proberen te maken!


Nog steeds niemand snapte hoe het kon dat Jessica als enige meisje in Zwadderich geplaatst werd door de sorteerhoed. De sorteerhoed wist immers altijd of je een jongen of een meisje was als je bij Zwadderich hoorde als meisje ging je automatisch naar Ravenklauw. Maar in dit geval, klopte er iets niet. Perkamentus maakte zich hier in ieder geval geen zorgen over. Hij sloot zijn speech af en gebood iedereen om te gaan eten. De hele zaal was een lawaai van jewelste door rammelend bestek en rinkelende glazen. Ze aten hun buikjes rond en werden al snel door de klassenoudsten naar hun slaapzalen gebracht. Ondertussen merkte Jessica op dat ze al de hele tijd bekeken werd door een en dezelfde persoon. ‘Wat kijk je naar me?” riep ze vinnig naar de jongen. Rustig liep ze verder naast de klassenoudste die ondertussen deed uitleggen wat de kortste route naar hun leerlingenkamer was. “Ik keek helemaal niet naar je!” kaatste Draco terug. Toen ze eindelijk in de leerlingenkamer waren en de jongens allemaal naar bed waren besloot ze aan de klassenoudste te vragen waar zij sliep. “Ik zal professor Sneep even halen. Hij zal je slaapplaats wel doorgeven denk ik zo. Al is het hoogst ongebruikelijk dat er meisjes in Zwadderich zitten sinds twee jaar geleden.” zei de klassenoudste. Jessica knikte en wachtte op de bank rustig op professor Sneep. Ze dommelde net een beetje in toen opeens de deur van de leerlingenkamer met een klap open en dicht ging, professor Sneep was gearriveerd. “U vroeg waar u moest slapen juffrouw Griffel?” vroeg Sneep. Jessica schrok op toen ze haar naam hoorde en knikte snel. “Ik heb van Professor Perkamentus begrepen dat u de slaapzaal toch met de jongens zal moeten delen. Zolang u hier op deze school verblijft. Dat geld ook voor de volgende schooljaren.” zei Sneep vriendelijk. Jessica keek Sneep geschokt aan. “M… Me… Meen u dat, professor?” zei ze stameld. Sneep knikte en draaide zich om. “Welterusten juffrouw Griffel. Maakt u zich geen zorgen, er zal u niets gebeuren.” zei Sneep op een welgemeende geruststellende toon en verliet toen de leerlingenkamer. “Welterusten, professor.” zei ze zacht. Zuchtend liep ze naar de slaapzaal en kleedde zich snel om op de badkamer. Ze kroop in het enige lege bed en viel al snel in slaap met Simba spinnend boven haar hoofd op het kussen.

Draco werd wakker en trof in het bed naast zich het meisje aan wat hij zo bewonderd had in de grote zaal. Ze bleek zijn aandacht niet echt appreciëren en dat liet ze blijken ook. Hij pikte het niet dat iemand zo reageerde op de aandacht die hij ze gaf. Hoe heeft die Griffel het lef om mij überhaupt af te snauwen als ik naar haar kijk. Ze mag blij wezen dat ik naar haar kijk. Oh.. wat is ze mooi… Pff waar denk ik aan, ze is mijn aandacht niet eens waard. Ze snauwde me af toen ze na een half uur eens een keer opmerkte dat ik naar haar keek ging door zijn hoofd toen hij naar haar keek. Hij stond op en liep naar de badkamer en ging naar het toilet. Toen hij terug kwam kon hij het niet laten nog even naar haar te kijken. Niet veel later viel hij ook in slaap.

‘“Breng de kinderen in veiligheid Lily en vlucht daarna zo snel mogelijk!” riep een mannenstem. Een hoog gelach volgde en een groene lichtflits. Ze voelde de warme huid van haar moeder tegen haar gezicht op gedrukt en niet veel later was er alleen nog kou, een hoge lach en een groene lichtflits…’

“AAAAAAAAAAAAAAH” gilde Jessica. Draco schrok wakker en keek meteen haar kant op. Ze zat rechtop in haar bed. Hij dacht dat hij gesnik hoorde. Hij stond op, liep naar haar bed en ging naast haar zitten. Ze voelde dat iemand naast haar was komen zitten en deed snel haar tranen wegvegen. “Gaat het?” vroeg Draco lijzig. “Jawel hoor, hoezo?” vroeg ze hikkend. Draco glimlachte en keek haar aan. “Ik schrok wakker van je gegil. Daarna hoorde ik je snikken. Maar als het weer gaat met je ga ik weer slapen.” zei hij gemaakt vriendelijk. Ze keek hem verbaasd aan en deed haar handen voor haar ogen en snikte. Hij keek haar aan en grinnikte. Ik wist het wel, ze was aan het huilen. Ik moet iets voor haar doen dacht hij. Langzaam liet ze haar hoofd op zijn schouder zakken en snikte nog zacht na. Hij keek verbaasd naar het meisje en probeerde haar op te beuren. “Ik heet trouwens Draco Malfidus. En wat was jou naam ook alweer?” vroeg hij gemaakt lief. Ze keek hem aan en glimlachte. “Ik heet Jessica Griffel.” zei ze vriendelijk en ze stak haar hand uit. Hij nam haar hand aan en schudde deze. Ze spraken nog even met elkaar en langzaam aan begonnen ze elkaar te vertrouwen.

“Wat was er nou, waardoor gilde je?” vroeg hij voorzichtig om haar niet weer opnieuw aan het huilen te maken. Ze keek hem sip aan. “Ik had een nare droom, meer niet. Niks om je verder zorgen over te maken.” zei ze zacht terwijl ze haar slapende kitten Simba aaide. Draco keek naar het katje en aaide hem ook voorzichtig. “Normaal huil je niet meteen na een nare droom, meis.” zei hij. Merlijnsbaard wat is ze lief en mooi ging door zijn hoofd. Jessica keek hem met betraande ogen aan. “Ik droomde over iets raars. Ik hoorde een man roepen dat ene Lily de kinderen in veiligheid moest brengen en daarna moest vluchten, het waren een jongen en een meisje. Ik hoorde ook een hoge lach en zag een groene lichtflits en een gil. Meer niet.” zei ze met een brok in haar keel. “Het was zo eng.” zei ze snikkend, en legde haar hoofd weer in haar handen en huilde zacht. Hij legde een arm om haar heen troostte haar. “Het komt goed meis, ik ben bij je, je bent veilig. Ik ben hier om je te beschermen.” zei hij zachtjes. Hij merkte dat ze begon te kalmeren en gaf haar een knuffel.

wow!! dit is echt gaaf geschreven ga het zeker volgen

Yeah Ik kan niet wachten op die plaatjes


Idee:

Je kunt bv. het soort verhaal veranderen en het in de sims doen met Mods bv. Je hebt best veel hp mods in MTS

Ik voel me zooo slecht nu, heb echt alles verwaarloosd gewoon... Laat ik zo zeggen dat ik vlak na mijn laatste update, niet zo'n goede periode gehad heb op privé gebied, waardoor ik niets meer geschreven heb of laat staan veel online was. Ik zal zo snel mogelijk(mits jullie daar nog behoefte aan hebben) weer een nieuwe up maken, al zal ik even moeten zoeken waar ik gebleven was... En even het verhaal van de ene laptop naar de andere laptop zal moeten overzetten...

Wauw echt super geschreven! Ik hoop dat je nog verder gaat met dit verhaal. Ik ben zo blij met deze HP fanfiction!