Ik ben al 25 maanden samen met mijn lief.
Zal ik ook maar gelijk vertellen hoe we elkaar hebben ontmoet?
Ja.
In mijn examenjaar had ik best veel tussenuren. Hierop besloten mijn vriendin en ik te gaan internetten. Hyven om precies te zijn. We gingen naar de zoekmachine en zochten allerlei jongens op van verschillende leeftijden en uit de raarste dorpen en steden. Na een tijdje had ik haar overgehaald dat ze bij iemand wat zou plaatsen. Maar toen moest ik ook. Ik koos bij de zoekopties iemand van tussen de 18 en 23 uit mijn woonplaats. Daar stond een hele leuke profielfoto bijna bovenaan. Snel drukte ik op respect en klikte ik alles weg. Mijn vriendin en ik gierde het uit van het lachen.
Niet veel later kreeg ik een mailte; ik had een krabbel ontvangen van dezelfde jongen! Het was een hele lastige maar interessante krabbel over waarom ik respect had gegeven. Ik besloot daarom een interessante maar ingewikkelde krabbel terug te sturen. Hierop volgde veel berichtjes over en weer. In één van zijn berichtjes vertelde hij dat hij radio maakte elke dinsdagavond en of ik een keer wilde luisteren. Maar natuurlijk! ik moest en zou weten hoe zijn stem klonk. Daar was de dinsdagavond, mijn hart zat in mijn keel en internet stond open, klaar om mailtjes te ontvangen. Zodra het programma begon, en hij dus begon met praten, was ik verliefd. Wat een stem, wat een jongen.
Na die dag gingen we een beetje msnen. Hij zei eens op een dag dat hij wilde gaan fietsen en waar hij vooral niet langs moest rijden. Hij wist al ongeveer waar ik woonde, hij voetbalde namelijk in de buurt en zijn oom en tante wonen praktisch om de hoek. Ik vertelde cryptisch welke straat en welk nummer ik woonde.
De volgende dag reed er iemand langs. Wauw! na tien minuten zei mijn zusje: 'Sor, er staat een enge man buiten de tuin.' Nonchalant liep ik naar de keuken zodat ik een blik kon werken op deze mysterieuze man. Dat was hem! ik gilde even en liep toen naar buiten. Daar hebben we een uur staan kletsen en toen nodigde ik hem uit naar binnen. Daar hebben we tot het eten gepraat en toen moest hij tot mijn grote spijt weg.
Die avond op msn spraken we elkaar weer. Zonder woorden merkten we dat we elkaar misten. We zouden naar het bos gaan samen. In het bos was het heel koud en hield hij mijn hand vast, omdat het 'zo koud was'. Ik wilde niets liever dan hem kussen maar dat kwam er niet van. Hij bracht me thuis maar nog steeds geen kus.
De volgende dag ging ik ergens heen maar hij kwam me halen van het station. Bij mij thuis zaten we op de bank een beetje om de kus heen te draaien. om 3 uur! snachts bracht ik hem naar zijn fiets. we stonden voor elkaar en draaiden er weer een beetje om heen. Ik sloot mijn ogen en richtte mijn hoofd op 'Ik ben zo moe, je moet me wakker houden.' Beetje cheesy maar daar was de kus dan eindelijk.
Sindsdien zijn we samen. Yay:D