Dit is Cameron Mystique, ze is geadopteerd en had hierna een nogal moeilijke jeugd. Haar ouders waren niet de beste en zeker niet aardig of lief tegen haar. Dit is gebleken in haar eigenschappen want Cameron is vals, rebels, kwaadaardig, snel aangebrand en een kleptomaan. Toen ze 18 werd ging ze snel op zoek naar een klein huis om zich in te nestelen en weg te zijn van haar pleegouders, de jaren hiervoor had ze heel hard gewerkt en gestudeerd om maar genoeg geld te hebben voor een klein huis en genoeg opleiding voor een redelijke baan.
----------------------------------------------------------
Nog steeds had Cameron de brief in haar hand waarin stond dat zij een erfenis had ontvangen van haar biologische moeder, de moeder die haar in de eerste weken van haar babyschap had verstoten, opgegeven aan een ander persoon die haar vervolgens niet goed behandelde. Ze heeft haar moeder nooit gekend en nooit ontmoet, ze weet ook niet wat ze van deze erfenis moet vinden.. Met een zucht keek ze naar het huis, hij was zeker mooi, en ook best groot. Hier kan ze zeker haar droom laten waarkomen, een gezinnetje! Wees blij met die erfenis joh. 100.000 simoleons, holy sim!
Nadat ze wat heerlijke wafels opat die ze zelf gebakken had zou ze eens op mannenjacht gaan om een geschikte man te zoeken om hun genen voort te zetten en hij moest knap zijn ook, lelijke babies wilt zij niet. Mwuhhahaha. ''Oh wat ben ik weer heerlijk vals!'' zei Cameron hardop. En gestoord, een wonder dat dat niét bij je eigenschappen staat. ''Sshht jij'' riep Cameron naar me. Hey, ik ben diegene die jou bestuurd hoor! Jij mij niet?
Nadat Cameron de kliekjes van mijn wafel had opgeruimd ging ze op mannenjacht! Ze besloot om naar het kerkhof te gaan, daar vind je meestal wel leuke mannen! Maar toen ze eenmaal was aangekomen bleek er niemand te zijn. Hélémaal niemand. Wat raar! Ja, wat raar hé, op zo'n kerkhof, goh, dat kan ik me niet voorstellen. ''Is dit sarcastisch?'' vroeg Cameron aan me. Wat denk je zelf Cameron? Wat denk je zelf. Holy sim, wat heb ik zin om met jou een grap uit te halen.. Dacht Cameron geniepig. Ehmm, ik kan je horen hoor? Ik kan je gedachten zien? Er staat een groot wolkje boven je met alles wat je denkt erin, niets blijft geheim, je bent tenslotte mijn creatie. Cameron zucht. ''Gossie, er bestaat ook nog zoiets als privacy weet je dat?'' Sorry Cam, ik ben al weg!
Aangezien er geen enkel levend wezen was, alleen maar geesten ging ze dus maar een boekje lezen, wachtend op een slachtoffer wiens hart ze kon veroveren. Oh my Sim! Cameron! Cameron! Er staat een geest achter je! Geschrokken keek Cameron achter zich en slaakte een gil voordat ze gezien had dat ik haar gefopt had. ''Jij, ik krijg jou nog wel.. Ooit..'' zei Cameron en ze wreef strijdlustig in haar handen. Hihi, maar niet binnenkort! Wie weet, wie weet..
Aangezien er toch niemand was op het kerkhof besloot Cameron naar huis te joggen, verbrandt caloriën en het is nog leuk ook! Misschien ontmoette ze onderweg ook nog een leuke man. Helaas Cameron, ik kan je vandaag nog geen man geven, morgen waarschijnlijk wel! Heb je er zin in? ''Waarom niet? Nouja, maakt niet uit, maar dan wil ik wel een hele knappe hé! Voor jou het allerbeste ''Mooizo, dat verwachtte ik al.''
Na een heerlijk dutje wat ging over baby's beroven van hun snoep werd Cameron weer wakker en in haar enorm mooie lingerie ging ze nog wat relaxen op het bed om te bedenken wat ze de volgende ochtend zou aantrekken en wat ze allemaal ging doen. Lieve Cameron, je hebt maar 1 outfit voor overdag en die heet Alledaags, beetje nutteloos dit? '''Laat me heel even met rust jij'' zei Cameron. Niet zo vals doen.. En waarom lig je zo verleidend naar me te staren op dat bed? Ik ben niet je aanstaande man hoor! ''Zegt diegene die mij vals gemaakt heeft!'' Tssss.
Opeens werd er aangebeld, Cameron liep naar de voordeur en deed open, er stond een rare man in een gek pak die vroeg om binnen te komen. Ze reageerde niet en hij nam dat als een ja. Hij begon allemaal kunstjes te doen met een hoed, een muntje en een boeket bloemen. Wat een rare gozer! Zeg Cam, is dat geen leuke man voor je? Ook zulke goede humor! ''Oh nee, alsjeblieft niet, al was hij de laatste op de Simsaarde!'' zei ze tegen me. Toen die rare gozer ook nog eens vroeg om 400 simoleons voor de voorstelling stuurde Cameron hem boos het huis uit. Wat dacht hij wel niet..
Cameron besloot om naar het park te gaan, ze zag daar een moeder met een baby en ze voelde haar valsheid opkomen dus stal ze de lolly van de baby. ''MWUHAHAHAH'' lachte ze duivels terwijl ze een likje van de lolly nam. Zoet, blehh, ze haatte zoet. Ze haatte al het zoette in de wereld, al het lieve moest van haar verdoemd zijn. Maar Cameron, ik vind jou ook lief hoor, ookal is je eigenschap vals, je hebt een goed hart. ''Oh schei toch uit'' riep Cameron nijdig. Nouja, toen zag Cameron dus een enorm leuke gast zitten. Flirtend liep ze naar hem toe voordat hij zou flirten met de chick rechtsnaast hem.
Ze probeerde achter al zijn eigenschappen te komen om hem beter te leren kennen. Zijn naam was Chris Miller. Oeh la la, mooie pose hoor, leuk stelletje! ''Dankjewel hihi!'' fluisterde ze. ''Tegen wie praat je?'' vroeg Chris! ''Oh niks hoor, ik vroeg gewoon hoe jij eigenlijk bent?'' zei ze tegen Chris. Hij maakte zijn eigenschappen bekend, blijkbaar was hij gestoord, kwaardaardig, een slons, een vaste slaper en een waaghals. Oehh, hij past echt bij je! Cameron draaide zich even om in de richting van mij en maakte het gebaar dat ik stil moest zijn. Ik luisterde.
-----------------------------------------------
Okay, haha, tips mogen altijd! Ik heb dus besloten een dagboek te maken en tsja ik persoonlijk vind het leuk om te doen en leuk om terug te lezen maar ik wil graag alles verbeteren en dingen verbeteren aan mijn schrijfstijl dus kom maar op! :3
Laatst gewijzigd door Noaschat op do 14 jun 2012, 21:14, 1 keer totaal gewijzigd.