Restart ~ Hoofdstuk 6 - Later (19-4-13) - Pagina 2

Marit.

Berichten:: 5356
Lid geworden op:: wo 17 feb 2010, 19:26

Re: Restart ~ Proloog (3-5-12)

Geplaatst op vr 04 mei 2012, 23:02

Super Matt!

Matthieu

Berichten:: 8289
Lid geworden op:: wo 23 feb 2011, 21:02

Re: Restart ~ Proloog (3-5-12)

Geplaatst op za 05 mei 2012, 12:16

Bedankt voor alle positieve reacties!

Hoofdstuk 1 - Een nieuw begin?

"Je moet met me meekomen. Je gaat dood als je hier de hele nacht blijft!" zegt hij, schreeuwt hij bijna. Moet ik met hem meegaan? Een wildvreemde jongen? "J-ja." stotter ik. Ik heb het ijskoud maar het gevoel dat mijn vader nog ergens rondloopt onderdrukt de kou en zet angst ervoor in de plaats. Hij glimlacht naar me, wenkt dat ik mee moet komen en samen rennen we door de onbekende nacht. Hij, bezorgd om mijn gezondheid en ik, doodsbang om mijn vader tegen het lijf te lopen.

"Hier is het!" schreeuwt hij naar me, al is het bijna niet te horen omdat het weer zo onstuimig is. Wie zou hier allemaal wonen? Dat zou me al snel duidelijk worden. Voor de deur grijpt hij in zijn jaszak, op zoek naar de sleutels. Met een piepend geluid opent dit huis zijn deuren. Dit moet een oud huis zijn, denk ik.

Pas als ik binnen ben krijg ik door dat ik doorweekt ben en het in verhouding met binnen, ijskoud is buiten. Ik probeer mezelf warm te maken, wat niet echt lukt omdat ook mijn kleding doorweekt is. Een hoog niesje klinkt naast mijn rechteroor, hij zal wel kou gevat hebben. "Mam, kan je alsjeblieft komen?" Hij lijkt enigzins rustiger.

Na een paar minuten later komt zijn moeder. "Wat is er, Juli... Ooh!" Ik sta oog in oog met een geschrokken, maar lieve, vriendelijke moeder. Tenminste, op het eerste gezicht. "Kind, wat zie jij eruit! Ik ga meteen een bad voor je klaarmaken, neem jij een douche Julian?" Julian. Hij heet Julian.
"Ja mam, maar waar moet ze slapen vannacht?" "In mijn bed." Ik had vroeger lang bij mijn eigen moeder in bed geslapen, dus ik vond het niet erg. Ik loop achter haar aan naar de badkamer en vraag me af of de douche in dezelfde badkamer zou staan. Die gedachte zet ik snel aan de kant, daar denk ik maar niet meer over na.

Terwijl ik me uitkleed, legt Julians moeder wat handdoeken klaar. Ik stap in het warme bad en voel een aantal lichaamsdelen tintelen. Ik werd liever niet naakt gezien, maar ik kan nu niet anders. Mijn gevoel zegt dat het bij deze familie niet zo'n groot probleem moet zijn. Ze loopt naar haar eigen kamer en haalt een nachthemd tevoorschijn. "Het is misschien niet modern, maar ik heb niks anders voor je dan mijn eigen kleding." Wat een schat eigenlijk, die moeder. "Ik heb trouwens ook je kleding op een droog plekje gehangen."
"Waar heb ik dit allemaal aan te danken?" vroeg ik met bijna tranen in mijn ogen. "Ach, je moet iets doen voor je medemens, ik vind het egoïstisch om niks te doen voor iemand die in de kou en in de regen heeft gezeten 's nachts." Daar moet ik haar gelijk in geven.

We lopen samen naar haar slaapkamer en ineens zie ik een hond liggen, warm voor de openhaard en levend in een tevreden familie. Had ik maar zo'n leven. Mijn gezin was kapot, kapot. Mijn vader heeft mijn jeugd kapot gemaakt. Het is aan mijn moeder en mijn broer te danken dat ik nu nog leef.

Julians moeder, waar ik de naam nog niet van weet, is al aan het slapen, terwijl ik worstel met alles wat mij vandaag overkomen is. Wat zou mijn moeder nu van mij vinden? En zou mijn vader nog steeds zo woedend zijn? Ik hoop dat hij zijn woede niet op mijn broertje afreageert. Dat laatste leek me niet logisch, hij moest altijd mij hebben, niet mijn broertje.

Ik besluit om maar weer te gaan liggen en hoop snel in slaap te vallen.

Die nacht was een nacht als alle andere: Wakker liggen. Alleen waren het nu niet de problemen van die dag, maar de problemen die nog wel zouden komen.

~
Het eerste hoofdstuk!