Leeeuk!

Erg leuk !

Echt leuk dat ze getrouwd zijn! :D

Leuke up! En waar haal jij het haar van Dana en Chris vandaan?

Wów, Dana lijkt echt op haar moeder. En Chris is ook best mooi, hij heeft een apart koppie vind ik. En Vianne is nog mooier met het korte haar. En ik wil Thommie zien opgroeien, hihi.

Sentiment



Leven ging door hier in Riverview, soms sneller dan ik zou willen. Gebeurtenis na gebeurtenis vloog voorbij, zoals Thoms eerste stapjes - die ik had gemist...



Zijn eerste verjaardag, toen ik op tournee was...



Zijn eerste dag op school, toen ik... O, volgens mij was ik er toen wel. Misschien.



De tijd leek voorbij te vliegen. Ik was een ster van wereldniveau geworden en speelde alleen in de grootste zalen. Ik vond het toch jammer dat mijn kinderen er nooit waren om het te zien..



Toen Thom 14 jaar werd, begon hij te zeuren om een eigen fitness-studio. Ik vond het een beetje verwend, maar Vianna drong aan. En ach, hij was er zo gek op.. Mijn lieve, kleine, atletische jongen.



Dana, die blijkbaar al vanaf haar vroege jeugd verhalen schreef, gaf haar allereerste boek uit toen ze 16 was. Ik zou wel willen zeggen dat het geweldig was... maar.. ik heb nooit tijd gevonden om het te lezen..



Thom vond een ergens een baan, geen idee wat, maar van zijn gespaarde geld kocht hij een motor. Niet mijn favoriete voertuig, maar ach, wat doe je d'r tegen?
In mijn liefde voor de jongen zag ik niet dat de eigenschappen "waaghals" en "rebels" misschien niet zo'n geweldige combinatie maakten.



Ook met Chris ging het geweldig. Hij kwam elke avond laat thuis, althans, daar klaagde Vianna altijd over. Ik at meestal niet met mijn familie, dus ik zou het niet weten. Blijkbaar zat hij elke middag tot laat op zijn favoriete hangplek met zijn nieuwe beste vriend, Rodi LeClar.



Vianna vertelde me dat Allie erover klaagde hoe close de twee jongens waren, maar ik zou zweren dat ze gewoon jaloers was. Mijn jongen, de hartendief.



Misschien kwam dat omdat Chris ervoor koos om met Rodi naar het schoolfeest te gaan, in plaats van met zijn stiefzus. Gewoon als vrienden, vertelde hij me, toen ik met opgetrokken wenkbrauwen naar hem had gekeken.



Dana en Thom waren, vreemd genoeg, hele goede vrienden. Waarschijnlijk omdat hij altijd al bij Dana op de kamer heeft geslapen enzovoorts. In ieder geval was Dana de enige van de familie die ervoor kon zorgen dat Thom uit zijn fitness-hok kwam, en was hij de enige die Dana kon opvrolijken als ze weer eens emotioneel was.



Ach, mijn lieve kinderen.. Allemaal zo verschillend, maar toch zo geweldig op hun eigen manier. Ik wou dat ik ze meer zag...

------------------------------------------

Na 2 weken vakantie in het übergeweldige Friesland ben ik weer terug, met een update! Hahah, ik hoop dat jullie het leuk vinden <3
Hierna komen de updates van alle kinderen, zoals jullie gewend zijn. Ik zal nu meteen de poll openen (hope it works!)
Laat vooral een berichtje achter met degene op wie je hebt gestemd en waarom, vind ik altijd leuk om te weten ;3

Hele leuke up! Is snel gegaan met Thom, maar ik heb het niet zo op rebelse mensen, oke, mijn stamhouder is ook rebels maar oke, haha, nee heb het niet zo op ze.... Dus heb niet gekozen voor Thom. Dan hebben we Dana, 80% van de stamhouders op het forum zijn vrouwen, denk ik, dus die hebben we ook al vaak. Dan komen we bij Chris, en ik denk niet dat jij hem homo maakt, maar dat ze later gaan samenwonen omdat ze geen vrouw krijgen en, oh, ik bazel Maar ik denk dat jij er een leuk verhaal bij bedenkt En zo niet, het maakt me niks uit, jij bedenkt overal een leuk verhaal bij !!!

Leuk verhaal !

Leuke update, en zielig dat hij z'n kinderen bijna niet ziet.

Leuk! En ik stem denk ik wel op Dana

Bedankt iedereen!

@deetui, Wauw, bedankt$ Haha ik doe mijn best op de verhaallijnen, hoop dat je die van Thom toch nog leuk gaat vinden, want ik zou hem stiekem ook wel een leuke stamhouder vinden ^^
Maarja, een vrouw na 2 mannen is wel weer leuk

Ik heb op Chris gestemd

Leuk dagboek

Gekwetste gevoelens



"... en toen nam ik de bal van hem en rende en rende zo snel als ik kon," vertelde ik. "Die beer van een tegenstander rende achter me aan, maar ik was sneller! En toen scoorde ik," besloot ik mijn verhaal bescheiden.
Ik verwachtte dat Rodi zou lachen, en zou zeggen 'Ja, Chris, ik was erbij', maar dat deed hij niet.



"Hey, bro, gaat alles goed met je? Je bent de hele avond al heel erg afwezig... Al sinds de wedstrijd eigenlijk, wat is er?"



"Ach.." Eerlijk gezegd hoopte ik dat hij nu zou zeggen 'ik wil er niet over praten', maar met Rodi was dat zinloze hoop. "Gewoon.. Al die meisjes die daar je naam roepen.. Lidy viel je bijna aan, weet je nog? Ik vind het niet leuk."



Ik zuchtte. "Je weet dat ik niet geïnteresseerd ben in hen. Daar hebben we het wel vaker over gehad, toch?"
Rodi glimlachte lichtjes en mompelde iets dat leek op 'kom op, Rodi'.



En toen kuste hij me.
Oké, ik was dus niet duidelijk genoeg geweest. Alsnog, dit bevestigde mijn vermoedens dat ik op mannen viel... Niet dat dat goed was.



Ik stapte achteruit. "Erm.."
"Wat?" vroeg Rodi met een klein stemmetje.
"Ik.. sorry..."



Rodi keek me geschokt aan. Had hij nou tranen in zijn ogen?
"Maar... Ik dacht... Je zei dat je niet geïnteresseerd was in vrouwen."



"Nee, klopt, nog niet.. Het spijt me zo, Rodi, ik had duidelijker moeten zijn. Ik ben nóg niet geïnteresseerd in hen, het hangt allemaal af van-" Ik stopte met praten.



"Hangt af waarvan?" vroeg Rodi, beledigd. Ik snapte het wel, ik snapte het zo goed.
"Van mijn vader," mompelde ik verontschuldigend. "Hij gaat degene kiezen die het huis krijgt, ik wéét dat hij hoopt dat ik het word. Hij wil dat ik trouw en kinderen krijg en dat die dan weer verder gaan etcetera. Ik kan hem niet teleurstellen, Rodi."



Rodi haalde heel diep adem. Er leek geen einde aan te komen, zo diep. "Het is oké. Ik snap het, uit de kast komen kan heel moeilijk zijn."



"Je bent geweldig!" zei ik opgelucht, en zonder het bewust te willen knuffelde ik hem. Niet een vriendelijke knuffel.
"Erm.. Chris," fluisterde Rodi opeens. "Allie."



"What the-" zei Allie, verafschuwd en geschokt op hetzelfde moment. "Wat is hier aan de hand?"



"Euh.." Ik stapte snel bij Rodi vandaan. "Ik.. ehm..."
Rodi zei niets.
"Rodi, kun je ons even alleen laten? Alsjeblieft?"



Rodi keek me even gekwetst aan, maar knikte toen en rende weg. Allie keek de hele tijd met een stalen gezicht naar de andere kant van de kamer.



"Chris?" vroeg ze onzeker toen de deur achter Rodi dicht was gevallen. "Ben je.. ben je gay?"
"Vertel het niet aan pa? Of je moeder?"
Ook zij keek gekwetst. Waarom, wáárom kwetste ik iedereen?



"Goed. Ik zal niets vertellen." Ik wilde haar bedanken, maar ze stak haar hand op. "Maar. Ik wil niets meer met je te maken hebben, Chris, het spijt me. Je hebt tegen me gelogen, dat kan ik je niet vergeven."
Ze draaide zich om en praatte de rest van de avond niet meer met me.



Die ochtend vierde ze haar 18e verjaardag en verhuisde meteen naar Bridgeport om actrice te worden.
Toen ik haar weg zag lopen vroeg ik de goden waarom ik niet gewoon kon zijn.



De 1e zaterdag van de maand. Ik liep om 12 uur 's nachts Dana's kamer binnen. Ze lag te lezen.
Thom was er niet, maar die kwam op zaterdag meestal niet tot een uur of vier thuis.



Dana praatte niet, maar legde haar boek weg en liep met me mee. Zo ging het elke maand.



Dana haalde een kaarsje uit een geheime bergplaats en stak hem aan, terwijl ik het tafeltje neerzette op de gebruikelijke plek.
"Hoi, mam," fluisterde ik naar het licht.



Ik ging eerst. "Allie is weg," mompelde ik zacht tegen het kaarsje. "Ze haat me, ze heeft geen afscheid genomen. Ik zal haar nooit meer zien, mam. Ze was mijn beste vriendin, en ze is zomaar weggegaan."



"Het kwam.." Ik was me opeens weer bewust van Dana's aanwezigheid, maar ik moest het vertellen. Mijn moeder wist wel wat ik moest doen. "Ze betrapte me met Rodi," fluisterde ik.



Dana kon een nieuwsgierige, verwarde blik niet verbergen, maar ze zei niets. Daar was ik haar dankbaar voor.
"Rodi is geweldig, mam, ik wou dat je hem kon ontmoeten. Maar.. ik kan niet bij hem zijn zonder papa teleur te stellen.. Hij begrijpt het."



"O, en ik heb mijn afgelopen voetbalwedstrijd gewonnen. De coach heeft me een paar weken geleden benoemd tot aanvoerder, en dit was mijn eerste wedstrijd. Ik heb zelf drie doelpunten gescoord, ik werd op handen weggedragen."



Toen begon Dana. "Hoi, mama," zei ze zacht. "Weet je nog dat ik vertelde over Thom, ons halfbroertje? Het gaat steeds slechter met hem.. Hij komt op normale schoolavonden niet later dan één uur thuis, en in het weekend is het meeestal rond vijf uur 's ochtends. Papa merkt het niet."



"Volgens mij rookt hij, Thom, bedoel ik. Ik vond laatst een pakje sigaretten onder zijn bed. Ik hou van hem, mam, hij is mijn kleine broertje, maar.. zijn vrienden zijn slecht voor hem! Ik ben bezorgd om hem, waak alsjeblieft over hem. En over pap."



We waren stil voor een paar minuten, en toen liep ik naar Dana's kant van het kaarsje. Heel even keken we elkaar aan, en toen omhelsde ik haar stevig.



"Meende je dat, wat je zei?" vroeg ze me. "Over Rodi?"
Ik knikte verlegen.
"Luister, Chris. Ik weet dat papa zich niet zoveel met ons bezighoudt, maar dat betekent niet dat hij niet van ons zal houden als hij ziet wie we echt zijn. Hij houdt van ons, en hij zal van ons blijven houden, snap je dat?"



Ik zuchtte. "Je hebt gelijk."
"En ik snap dat je graag papa's erfenaam wil zijn, dat je het huis wil krijgen enzovoorts, maar- en ik zeg dit niet omdat ik je zie als concurrentie - is dat het wel waard, als je niet kunt zijn wie je bent?"



Ik keek haar onderzoekend aan. Ik wist dat Dana dit niet zou zeggen zodat ze de concurrentie kon uitschakelen, dat zou zij nooit doen.
"Bedankt, Dana, jij weet altijd iets te zeggen dat me opvrolijkt. Bedankt."



De volgende dag, na school, ontmoette ik Rodi op onze gebruikelijke hangplek. Van tevoren wist ik niet zeker of hij er zou zijn, maar hij was er.



Vreemd genoeg draaide mijn maag zich om toen hij me hoorde, zich omdraaide en naar me toe kwam. Ik hield echt van hem, bedacht ik me wanhopig. Ik kon er niets aan doen, ik hield van hem.



"Hey, Chris!" begroette hij me, onwetend.
Ik glimlachte verlegen. Heel langzaam bewoog ik mijn hand naar de zijne.
"Wat-?"



"Ik heb besloten," zei ik snel. "Mijn m- Zus heeft me geholpen. Ze liet me inzien dat het nutteloos is om mijn vaders huis te krijgen, als ik daardoor niet kan zijn wie ik ben."



"Dus.. Je gaat hem zeggen dat je het niet wil? Je komt uit de kast?"
Ik knikte grijnzend en Rodi keek me opgewonden aan.
"Ik ga hem zeggen wat ik jou nu zeg. Ik hou van jou, Rodi LeClar, een man."



Wat ik Rodi niet vertelde, was dat het nog wel heel lang kon duren voor ik mijn vader weer sprak. Zo lang, zelfs, dat het misschien niet kon voordat hij zijn erfgenaam zou kiezen.
Maar dat zou ik dan wel zien.

--------------------------------------------------------

Tadudum Chrissie blijkt toch homo ^^ Je kunt nog steeds op hem stemmen, ik zal hem niet uit de race halen. Als hij stamhouder wordt komt er gewoon een beetje een rare wending ofzo.. *moet ik nog bedenken*
Hope you like!

Oke, ik ben toch ontzettend blij dat het Dana wordt! Want ik was eventjes vergeten dat er al 2 mannelijke heirres waren

Goede up!

Goede up! en eigenlijk is 't best erg dat Chris zichzelf niet kan zijn vanwege zijn vader.

Leuke up en goed dat Chris uit de kast komt

Leuke up

Bedankt iedereeen <3

Haii!

Ik ben een nieuwe lezer op dit forum! Ik houd erg van dagboeken, maar niks kan tippen aan het dagboek van jou! Ik vind het zo leuk!

xoxo