Awww de tweeling is lief. =D

Kleine jongens worden groot



Aspasia en Senna waren lieve en levendige peuters. Ze hadden er geen enkel probleem mee om met elkaar te spelen, zoals sommige zusjes dat soms hebben. Ze konden het uren met elkaar en een paar blokjes uithouden, en hadden niet eens ruzie over 'wie de rode mocht'. Ze konden dan ook nog niet praten, dus dat was vast de voornaamste reden.



Rémy was maar een paar jaar ouder dan de tweeling, en hij voelde zich nog niet te groot om met hen mee te spelen. Wel vond hij natuurlijk dat hij het monopoly had op alle groene blokjes, wat zijn lievelingskleur bleek te zijn, maar dat vond de tweeling niet erg.



Een tijdje na de geboorte van Aspasia en Senna vierden we Rémy's verjaardag. Ik kon niet geloven dat mijn kleine jongen al zo groot geworden was..
Omdat we niet wilden dat het te druk werd voor de kleintjes nodigden we alleen Miranda uit.



Michael hielp Rémy met het uitblazen van de kaarsjes. Nou ja, 'helpen'. Michael blies en Rémy tuitte zijn liepen en deed alsof.



Miranda en ik hadden een beetje lol met de feestartikelen die we gekocht hadden... Goed dat er geen papparazi was...



En dit is nou mijn mooie jongetje als kind.. Wat is hij toch lief, nietwaar?



Voor zijn verjaardag gaven we hem een reusachtige trampoline - ja, was erg duur. Hij was er meteen al helemaal gek op. Terwijl wij zijn taart aan het opeten waren was hij aan het springen. Nou ja, zijn keuze.



En het beste was dat mijn lieve, 'volwassen' aanstaande echtgenoot gewoon met zijn zoon meesprong.



"MAMA!" gilde Rémy om de zoveel minuten. "Kom nou kijken! Ik spring hoger dan papa!" Nu zag ik elke keer als ik kwam kijken hetzelfde, dus ik begon smoesjes te bedenken, zoals 'nog even de was doen' of 'ik moet Senna's broek verschonen'.



Rémy bleek een atletische jongen te zijn, dus hij zeurde elke middag net zo lang tot Michael met hem mee ging gooien. Meestal duurde dat zeuren zo'n vijf minuten, want Michael had er ook plezier in.



Rémy's relatie met zijn vader was sterk als altijd. Op een dag gaf hij Michael zomaar een knuffel - iets wat hij overigens nooit bij mij deed.
"Als ik groot ben wil ik net als jij zijn, papa," zei hij dan.



Op een dag waren ze samen aan het lachen toen ik binnenkwam.
"Wat zijn jullie aan het smoezen," glimlachte ik.



"Maamm!" klaagde Rémy meteen. "Je mag niet zomaar binnenkomen als wij mannenpraat doen."
Michael grinnikte zacht en Rémy draaide zich om naar zijn vader.



"Toch, papa? Dat heb je zelf gezegd!"
"Umm.. Ja, dat heb ik inderdaad gezegd. Maar ik heb ook gezegd dat mama een uitzondering is op die regel, toch?" Hij keek Rémy hoopvol aan. Ik liep maar gewoon weg voor ik het antwoord kon horen.
Lekker is dat..



De momenten dat Michael naar zijn werk was, hielp Rémy me meestal met de kinderen. Ik was nog niet begonnen met werken, omdat de tweeling nog zo jong was, maar er bleek thuis veel werk te zijn. Rémy was gek op zijn zusjes, en kon ze altijd troosten als ik mijn handen vol had.



Het was vertederend om te zien hoe lief hij met hen speelde. Wat had ik toch lieve kinderen..

----------------------------------

Jaa, er zit een bug in de outfit van de tweeling.. Het is net of ze een bochel hebben

I really like the up! Haha, die bochel, twee mini Quasimodo's hihi. Trouwens, ik zal wel heel vervelend zijn maar waar komt het haar van Stacia vandaan?

^ Haha, niet erg hoor x'D Komt van My Blue Book

nonnieven1 schreef: Bedankt trouwens, beide <33 (jullie lezen snel)

Graag gedaan hoor! Eigenlijk zocht ik een reden om geen Grieks te hoeven leren . En toen was er die update & had ik een reden & een leuk verhaal . Die nieuwe up is ook leuk, en het is echt schattig hoe Michael en Rémy met elkaar omgaan! En Rémy met zijn zusjes! Maar die Miranda vertrouw ik niet ...

Awh, ze zijn echt schattig allemaal <3
Dan is Stacia toch goed terecht gekomen :3

Ohw... Sgattig!
Ik wou gisteren al een rea plaatsen op je voorlaatste up maar we gingen weg, dus ik snel snel maar opeens werkte internet niet meer, bleek (dat had ik pas een kwartier later door) dat ma de modem had uitgezet
Maar ja:nu dus mijn rea op alle 2:

Echt een droom gezinnetje (p.s. In welke uitbreiding zit die trampoline, want die heb ik niet )

Ingestort



Michaels verjaardag verliep zonder enige stress of zelfs maar een feestje. Op een dag werd hij gewoon wakker en was hij volwassene. Er begonnen al wat grijze strepen in zijn haar te komen - hij weigerde zich te gedragen als een manwijf en het te verven - en er ontstonden wat rimpeltjes in zijn gezicht. Ik besloot dat ik het wel sexy vond.



Op een dag, een paar maanden na ik weer was gaan werken, kwam er een vrouw binnen die ik wel kende; Mevrouw Grix, één van de amateurdetectives in de stad. Haar zaak verliep niet zo goed, want over het algemeen nam ze alleen de zaken aan die ik had geweigerd.
"Mevrowh Dumhocea," begroette ze me met een vréselijk accent.



Ik zal hier maar gewoon de vertaling schrijven, anders wordt het moeilijk te volgen.
"Een paar dagen geleden," begon mevrouw Grix te vertellen, "kwam er een jonge man bij me die me vroeg een bepaalde vrouw in de gaten te houden. Hij wist niet of ze hier woonde en wat haar leefomgeving was, maar hij gaf me wel een naam."



Ik staarde haar een beetje verbaasd aan; wat kon mij dat schelen?
"Het is heel mooi dat u een zaak hebt, mevrouw Grix," zei ik vriendelijk, "maar wat heb ik hiermee te maken?" Misschien wilde ze het bij me inwrijven dat er een -jonge- man was die naar haar toe was gekomen in plaats van naar mij.
Ik moest toegeven dat dit wel een beetje pijnlijk voor me was..



"De naam van die vrouw was Stacia Dumonceau."
Ik staarde haar alleen maar verrast aan zonder iets te kunnen zeggen, dus ze praatte maar gewoon door.
"De man noemde zichzelf Ian, mocht het van belang zijn. Hij wilde zijn achternaam niet noemen, hoewel ik wel aandrong. Hij zag er... knap uit." Een andere beschrijving bleek niet mogelijk. "Natuurlijk heb ik hem gezegd dat er geen sprake van was dat ik Stacia Dumonceau zou gaan bespioneren, en hij zei dat hij wel een andere detective zou zoeken."



Ik staarde haar aan. "Vertel me alles wat je over hem weet."
Ian... Nee, nee. Inwendig stortte mijn hele wereld in. Nee, nee, neee, niet Ian.


----------------------------------------------------

Sorry voor de megakorte update x'D Ik wilde de spanning hoog houden (enhebgeenzinmeeromteschrijven)
Foto's voor de volgende update heb ik al, dus die komt snel genoeg. Hope you like!


^ Ik heb geen idee x'D Ik heb alle uitbereidingspaketten (geen accesoirepaketten), dus ik kijk zo wel even voor je. Ik denk levensweg, of zo.

Omgg, ik ben zó benieuwd ;o

spannend, ik denk dat hij een ex van haar is ofzo of de reden waarom ze ineens alles kwijt was
die trampoline komt trouwens van de uitbreiding ambities

Weer een super up <3

missen haar vader

Loungefan schreef:spannend, ik denk dat hij een ex van haar is ofzo of de reden waarom ze ineens alles kwijt was

dat denk ik ook

OMGgg super leuk!! Ik ben helemaal geïnspireerd om een nieuwe 10G te gaan doen... Je hebt er een volger bij!
Oeehh, en de trampoline komt bij Ambities.

Wauw, superbedankt iedereen, zulke reactie's zijn ook echt een stimulans om verder te schrijven =D

Morgen ben ik vroeg vrij, dus dan zal ik misschien updaten n_n

Tranen



Ik moest weten of hij het was, maar omdat hij me zou herkennen moest ik me vermommen. Ik verfde mijn haar en deed zware make-up op. Terwijl ik ik de spiegel keek voelde ik mijn hart kloppen..



Ik besloot het park te proberen, aangezien ik van hem wist dat hij van parken hield. Ik vermoedde dat dit vooral was omdat er veel vrouwen rondliepen, maar die verdenking was nooit bewezen.



Toch was het gebaseerd op waarheid, want het duurde nog geen half uur voor ik hem zag praten met een vreemd-uitziende vrouw. Hij had blijkbaar geen voorkeur..



Ik staarde naar hem, in de hoop dat hij een hallucinatie was. Hopend dat die slijmerige grijns en opzichtige zonnebril zouden verdwijnen wanneer ik met mijn ogen knipperde. Ik knipperde. Hij stond er nog.



Misschien voelde hij mijn blik, of had hij gewoon een soort ingebouwde sateliet voor vrouwen - ik vermoedde dat laatste - maar hij draaide zich om en keek me recht aan. Mijn hart sloeg over, sputterde even en kwam weer op gang. Was dit hoe een hartaanval voelde?



Hij liet zijn eerdere slachtoffer in de steek en kwam recht op me af. Ergens in mijn ogen voelde ik tranen prikken, maar ik verdrong ze en keek hem uitdagend aan.



"Hey, beautiful," zei hij met een verschrikkelijk Engels accent. Één van zijn vele gebreken.
"Hallo. Ik ben Lilah Martens, jij?" Ik moest het zeker weten.



Ian leek blij dat het zo gemakkelijk ging. "Ik ben Ian Fuller. Zeg, wil je..." De rest hoorde ik al niet meer, vanwege een ongeïdentificeerd geruis in mijn oren. Ik was ergens achterin mijn hoofd bezorgd dat ik een beroerte had, maar het grootste deel van mijn hersenen boeide dat niet.



"Ach, ga je oma versieren!" schreeuwde ik, hoewel ik wist dat hij geen oma meer had. "Misschien heb je dan nog een kans!"



Ik wachtte niet op zijn weerwoord en rende weg. Gedurende de autorit naar huis hield ik mijn tranen in. Ik had geen idee hoe laat het was, en dus ook niet of Michael al thuis was. Ik moest er niet aan denken dat hij me zo zag, of de kinderen... Ze zouden bang worden...



Natuurlijk was het lot me slechtgezind en was hij inderdaad thuis. Hij staarde me verbijsterd aan. Ik deed een poging tot glimlachen, maar het resultaat was een engige grimas.



Hij zag mijn verdriet en deed aarzelend een stapje dichterbij. "Stacy... Wat is er?"
Ik probeerde mijn tranen binnen te houden en keek naar de grond. "Er is niets," fluisterde ik, maar mijn stem verraadde me en sloeg over.



"Ik ken je Stacy, wat is er met je? Waarom zie je er zo uit?" Hij gebaarde naar mijn kleding en haar om zijn punt duidelijk te maken.
Plotseling sloeg mijn verdriet over naar woede.



"Ik zég het toch, ER IS NIETS!" gilde ik. Toen begon ik hysterisch te snikken en vervloekte alles wat er in me op kwam.



Michael sloeg zijn armen om me heen en hield me vast tot ik weer tot bedaren kwam.
"S-s-sorry," snikte ik.
"Geeft niets, liefje. Waarom was jij deze troep niet uit je haar, en dan vertel je me daarna wat er is, goed?"



"Ja," fluisterde ik zacht. Hij glimlachte bemoedigend naar me en liet me los
Ik keek wat beschaamd naar de grond en zette koers richting de badkamer.



Het kostte me een half uur en drie flessen shampoo, maar uiteindelijk was alle verf uit mijn haar verdwenen. Ik trok een badjas aan en begaf me naar beneden.



Toen ik naast Michael ging zitten kwamen de tranen alweer. Waarom? Wáárom?! Alle Sims, wat dramatisch. Maar ik vroeg het me toch af... Waarom moest hij mijn leven weer overhoop halen? Alwéér?!



Michael keek me aan en ik besloot hem alles te vertellen.
"Toen ik jong was," begon ik, "koppelde mijn vader me aan iemand die volgens hem goed genoeg was voor zijn dochter. Hij heette Ian Fuller en ik haatte hem vanaf het moment dat ik hem zag. En hij haatte mij ook, zoals hij me op onze eerste ontmoeting duidelijk maakte. Hij wilde me om mijn geld, zo vertelde hij me." Alles kwam er in een waterval uit.



"Een tijdje na onze verloving lag mijn vader op sterven. Omdat ik geen broers of zussen had, en mijn moeder al een tijdje dood was, zou ik alles erven. Een week later stierf hij..." Ik hield een pauze uit respect voor mijn vader.
"Na de begrafenis kwam ik thuis en trof ik Ian aan in de woonkamer. Ik vroeg hem waarom hij niet op de begrafenis was geweest, en hij vertelde me dat hij bij een vriendin was geweest."



"Natuurlijk werd ik boos, deels uit verdriet om mijn vader, van wie ik veel had gehouden. Hij bleef kalm - iets wat ik niet van hem gewend was - en hij zei dat hij, nu mijn vader was gestorven, onze verloving brak omdat hij me niet begeerde. Ik vond het prima en vertelde hem dat hij kon vertrekken, maar dat wilde hij niet. Hij wilde mijn geld. Hij had een mes.." Ik werd onsamenhangend en begon te huilen.



"Ik kon v-v-vluchten voor hij me iets aan kon doen, m-m-maar ik ben altijd bang geweest dat hij naar me zou komen zoeken, bang dat ik wraak op hem zou nemen. En nu is hij terug.." mijn stem stierf weg.

-----------------------------------------

Hope you like! =D

o spannend ;0

Superzielig Maar leuke update ♥♥

Zielig, maar ben benieuwd waarom hij terug is

Awww... (We kunnen Jeroen vragen haar te beschermen =D)
Hele leuke up. <3