Hoofdstuk 11 - Verhuizen deel 1.
Het einde van de maand is aangebroken. De laatste dag dat we in dit huis leven. De laatste dag dat we in een vrij huis wonen. Met een zucht trek ik de taxideur achter me dicht. Storm lacht aan een stuk door, hij is zo onwijs vrolijk over het verhuizen. Ik wou dat ik in het hoofd van die jongen kon kijken. Ik kijk nog even opzij, naar ons oude huis, hier waren we heen gegaan, nadat Storm's vader me verlaten had. Hier ben ik bevallen van Storm, en nou laat ik de grootste herinnering achter.
We stoppen voor een groot, oud huis. Ik kijk vragend achterom naar Lana. 'Is dit het?' Ze knikt lachend. 'Maar je had een appartement gekocht zei je?' 'Klopt, het is ook een appartement.' 'Maar...' probeerde ik er tegenin te brengen. 'Je ziet het vanzelf.' We stapten uit, en haalden onze koffers uit de achterbak. De oude meubels zouden verkocht worden, Lana zei dat het handiger voor de verkoop van het huis zou zijn, en dat ik me juist meer uit zou kunnen leven.
We lopen richting de deur die al op een kier open staat. Mijn telefoon trilt, maar ik negeer het ding. Ik duw de deur helemaal open en we stappen in een grote hal met drie kamers er aan vast. Twee bogen leiden naar een ruime kamer aan de achterkant, eentje naar een andere ruime kamer en de derde is een deur. Lana wijst naar de deur. 'Daarachter zit ons appartement.' Ik kijk nog eens achterom, naar de grote kamers. Wat is dit voor een raar huis.
'Lana, kan je me nou precies uitleggen wat ons huis is, ik snap er niets van! Wat zijn deze kamers hier dan?' Lana kijkt me lachend aan. 'Rustig maar zus. Geloof me, je gaat het echt prachtig vinden.' 'Maar, als het prachtig is, wat kan ik er dan aan verbouwen?' 'Het wordt prachtig.' verbeterd Lana zichzelf. Ik zie dat Storm Lana ook vragend aan kijkt. 'Jij krijgt je eigen kamertje hoor, Stormpje.' zegt Lana tegen hem. Vrolijk lacht hij terug.
'Kom.' zegt Lana terwijl ze de sleutel in onze deur steekt. We lopen een net zo ruime kamer in als de andere twee, en ik zie meteen drie oude kasten, een bank, een kleed en een lamp staan. In de hoek staat een trap naar boven. Meteen loopt Lana de trap op. 'Boven.' zegt ze. Ik loop naar de trap toe, en staar naar het peertje aan de muur. Dit huis moet wel heel oud zijn, wil er een peertje aan de muur hangen. Zuchtend loop ik de trap op.
Boven is een grote ruimte, waarin een hele oude gedateerde keuken zit. Een kleine keuken. Ook is er een soort erkertje waar twee stoelen en een tafeltje staan, Lana ploft op een van de stoelen neer. 'Zo, wat vind je ervan?' 'Die keuken...' is het enige wat ik uit kan brengen. 'Ja, ik had toch gezegd dat je lekker kon verbouwen! Ik dacht dat je daar wel behoefte... dat je dat wel leuk zou vinden.' Ik knijp mijn lippen op elkaar. Dus ze heeft dit huis gekocht, alleen om mij bezig te houden? 'Je moet die badkamer kijken, staat een mooi bad in!' Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Oh, linker deur.' voegt ze er aan toe.
Ik duw langzaam de deur van de badkamer open. Dezelfde oude gedateerde tegels sieren de ruimte. Ik loop naar het raam en draai me dan om. Ik zie een prachtig ouderwets bad en een sjieke wastafel. Daar zou ik nog wat leuks mee kunnen doen. Ook staat er een oud toilet en douche. Ik draai me om naar de wasmachine en droger. Een wasmachine en droger in een badkamer? Vreselijk! Met een zucht loop ik weer naar de deur toe, hier wordt je nou ook niet echt vrolijk van.
Vlug open ik de andere deuren, en zie dat alle slaapkamers best ruim zijn. Dan plof ik naast Lana neer op de andere stoel. 'En?' vraagt ze. 'Het is... Oud. Waarom heb je dit gekocht?'. Een lach verschijnt op Lana's gezicht, en ook Storm begint te glimlachen. 'Omdat het mooi, en oud is. En ik weet dat jij er een prachtig iets van kan maken.' 'En die kamers beneden dan? Wat wil je daar me doen? Kunnen we dit wel betalen dan?'. Ik zie dat Lana twijfelt.
'Nou, heel het gebouw is in principe van ons. Het was van een oud vrouwtje die beneden een kringloopwinkel had. Ze was plotseling overleden en haar nabestaanden wouden het huis zo snel mogelijk weg doen, dus daarom staan er nog wat oude spullen in.' Ik knik. 'En wat gaan wij dan met de benedenruimte doen?' vraag ik aan haar. 'Em... Ik hoopte eigenlijk... Nou, we kunnen het verhuren, maar het zou nog leuker zijn als... Als jij daar jou werkruimte van maakt.' 'Mijn- mijn werkruimte? Hoezo? Zoveel ruimte heb ik niet nodig!' 'Wel als je grotere klussen aan neemt.'
'Het hoeft natuurlijk niet, maar het zou wel gaaf zijn als je het probeert. En misschien kan je dan ook wat mensen aannemen?' 'Dus, je wilt eigenlijk dat ik een bureau begin?' 'Ja, zoiets. En aangezien het geen duur huis was kunnen we dit betalen. Ik kan gewoon door gaan met schrijven, terwijl jij het huis verbouwd, en als dit af is, dan kun je misschien een bedrijf beginnen.' Ik wend mijn hoofd af. 'Lana...' 'Alsjeblieft!' smeekt ze mij. Kan ik dit wel? Misschien kom ik weer in een depressie. Zo lang gaat het nog niet goed...
_________________
YAY! Update! Ik kan weer simsen, maar met mate dan! (; Ik hoop dat iedereen wel weer gaat lezen, want ik vind het zelf wel van belang dat ik regelmatig update, ik ga dus nu de tekst echt schrijven, en dan in een keer heel veel foto's maken, zodat ik gewoon update's klaar heb liggen. En, dit was pas deel een, aangezien het volgende gedeelte ook over het 'verbouwen' en dan gaan we weer over op het verhaal. Dan nog vier hoofdstukjes, en dan laten we het over aan generatie 3 al weer! Ik ga nog niet veel verklappen, maar in die vier hoofdstukken gaat echt heel veel gebeuren, dus wees niet bang, er komt alleen maar meer MADDISON MADDISON MADDISON aan!
