Hoofdstuk 11
'Mam, kom nou!' Riep Elodie. 'Je moet een foto van ons maken!' Elodie rende naar de bank waar Malissa al zat. Ik liep achter haar aan.
''Rustig aan, we hoeven geen trein te halen.' Lachte ik. Ze gingen klaarzitten.
'Cheese!' Zei ik. De camera flitste.
'Klaar!' Zei ik.
'Laat zien, laat zien!' Schreeuwde Elodie en Malissa.
Ik draaide de camera om. 'Leuk toch?' Zei ik en lachte.
'Wow ik kijk droog.' Zei Malissa.
'Niet!' Zei Elodie. 'Het is een hartstikke leuke foto, op mijn hoofd na dan.'
Malissa porde Elodie. Ze giechelde.
'Mam, heb je een klein fotolijstje?' Ik knikte en liep naar het kastje.
'Hier.' Zei ik met een lach.
Elodie en Malissa rende naar hun kamer en hingen de foto in het lijstje op.
Elodie had een nieuwe hobby gekregen, karate. Ze was echt geobserdeert van Japanners en Chinese dingen. Ze zei niet schattig, nee 'kawaii'.
Malissa was nog steeds de kunstenaar van de familie. Ze maakte prachtige schilderijen waarvoor ze veel geld kreeg.
En Thomas, die had ondertussen een vriendinnetje gekregen. Ik begon mijn kleine jongetje te verliezen. Gelukkig was zijn vriendin een schat van een meid.
En nu, nu loopt mijn generatie aan z'n einde en moet ik beginnen met nadenken wie de volgende generatie gaat leiden. Dat wordt nog een lastige klus voor Lyle en mij...