Hoofdstuk 1
Daar stond ik dan, in de deuropening van mijn nieuwe huis.
Het was nog een beetje kaal, maar zodra ik werk had gevonden kwam daar vast wel verandering in.
Ik plofte op de tweedehands bank neer. En deed netjes mijn benen over elkaar. Stel je voor over 10 jaar zat ik hier, met een stuk of 3 kindertjes, 1 man, en bezoek, dan zat ik hier met een kopje koffie te praten over koetjes en kalfjes.
Toen stond ik op om naar de boekenkast te lopen, de verhuizers hadden alle boeken er weer netjes in gezet. Ik keek naar een paar boeken, mijn lievelingsboeken, dat deed me ineens denken dat ik nog een computer moest kopen, en tot die tijd dan maar in de bibliotheek moest werken aan nieuwe boeken, want inmiddels had ik al 3 boeken geschreven en was bezig met de 4de.
Ik draaide me om naar de klok en schrok. Het was al 10 voor 9 en ik had om kwart over 9 een sollicitatie gesprek! Snel pakte ik de stadsplattegrond van de salontafel en mijn portemonnee en rende toen het huis uit.
Ik rende de voortuin uit en hield een taxi tegen. Nog 20 minuten om er te komen, hopelijk stond er nergens file. In mijn oude woonplaats stond het centrum altijd vast, zo irritant.
Inmiddels reden we al het centrum in, maar er reden bijna geen auto's.
Om 5 over 9 stond de taxi voor het kantoor gebouw. Ik gaf de vrouw haar geld en liep naar binnen.
Ik was hartstikke op tijd!
Toen ik naar buiten kwam stond ik aan het begin van mijn carrière journalistiek.
Toen, met een grote lach op mijn gezicht besloot ik naar de bibliotheek te gaan om veder te schrijven aan mijn boek. Ik pakte de stadsplattegrond uit mijn zak en zag dat ik alleen de straat moest oversteken! Ik liep de straat over en naar het gebouw wat de bibliotheek moest zijn.
Er was helemaal niemand en ik ging achter de computer zitten.
Terwijl ik bezig was met mijn roman "Romea & Julius" kwam er een gezin binnen. De vrouw liep meteen naar de boeken, maar de jongen en de man bleven maar naar me staren. Een beetje ongemakkelijk tikte ik door, maar 5 minuten later stond ik maar op omdat ze bleven kijken.
Toen ik langs ze de deur uit liep kon ik het niet laten om even achterom te kijken.
Ze staarden nog steeds naar mij. Ik zuchtte, die waren vast niet gewend aan nieuwe mensen.
Ik pakte mijn stadsplattegrond erbij en besloot om naar de supermarkt te gaan, al weer kon ik lopen, ik hoefde alleen maar de hoek om.
Toen ik bij de supermarkt was geweest zag ik dat er naast een boekenwinkel zat.
Ik liep erheen en keek naar de rek boeken die buiten stonden, allemaal oude romans, mijn favorieten. Ik had alleen geen geld om er nu een paar te kopen. Misschien kon ik nu iets leuks gaan doen, om vrienden te maken. Ik besloot om naar de plaatselijke kroeg te gaan, dan hoefde ik alleen maar recht door.
Eerst kwam ik langs het stadpark, met een standbeeld van de eerste burgemeester.
Toen kwam ik langs de bistro. Een beetje te chique naar mijn smaak, want ik was juist dat chique ontvlucht.
En toen stond ik voor de kroeg, het zag er gezellig uit en ik ging naar binnen.
Beneden bij de bar stond bijna niemand en ik besloot de vrouw voor mij te volgen, de trap op.
Boven was er een soort disco, geweldig ik hield van dansen. Even helemaal losgaan.
Met een grote grijns op mijn gezicht stond ik te dansen, alles was perfect.
Maar ik wist ergens in mijn achterhoofd wel, dat het niet perfect zou blijven.
~
En wat vonden jullie?
Laatst gewijzigd door TezzieSimz op zo 18 sep 2011, 18:02, 1 keer totaal gewijzigd.
.
