Hoofdstuk 14



Over een paar dagen vieren we de verjaardag van Boas. Hij zal dan een jongvolwassene worden! Samen met Pansy hoorde ik hem al wat plannen maken, over een huisje en een baan.
Terwijl de andere kinderen tv kijken, neem ik Boas mee naar buiten voor een praatje.
'Zeg Boas, je weet dat jullie alle vier zijn geadopteerd. Graag zou ik zien dat één van jullie dat ook gaat doen, zodat we een grote stamboom kunnen bouwen met allemaal geadopteerde kinderen. Zou jij samen met Pansy dat willen doen?'
Ongemakkelijk kijkt Boas mij aan en schudt zachtjes zijn hoofd.
'Sorry mam, dat doe ik liever niet.'



Aan de ene kant mag ik het niet erg vinden dat Boas de volgende geadopteerde generatie niet wil voortzetten, maar stiekem ben ik er toch niet zo blij mee. Elke keer als ik hem zie moet ik er toch weer aan denken - en dat is erg vaak.
Ondertussen is Marc een lief kind geworden en kijkt hij het liefste elke dag uren televisie. En het allerliefste doet hij dat samen met Boas, want die twee zijn dikke maatjes. Ze doen heel veel samen, soms wel heel erg veel, maar het gaat altijd goed tussen die twee.



'Hieperdehieperdepiep, hoera!' roepen we in koor als Boas de kaarsjes op de taart uitblaast. Even later kijkt ik recht in de ogen van mijn prachtige jongen. Ik zie dat hij blij en tevreden is. Samen met Pansy, die gisteren haar verjaardag vierde, gaat hij naar buiten. Stiekem gluur ik af en toe door het raam naar buiten. Zo nu en dan vang ik wat woorden op, ze zijn namelijk druk in gesprek. Het gaat vooral over de toekomst, over een nieuw huisje, kinderen en een baan. Trots neem ik diep in mijn hart afscheid van mijn eerste adoptiekind.



Omdat Boas binnenkort vertrekt, heeft hij als cadeau een kleine auto gekocht.
'Omdat je mij hebt opgevangen toen ik nergens terecht kon en een goede moeder bent geweest.'
Met tranen in mijn ogen keek ik toe toen hij de auto de oprit op reed. Het is een tweedehandse auto, is een beetje roestig op een aantal plaatsen, maar rijdt fantastisch!

Awhh

Aaah, cutie. <3

Hoofdstuk 15



Samen met mijn twee dochters zit ik aan tafel. Iets in me zegt dat ik nu moet vragen wie de volgende heir wil worden, want dit is het perfecte moment.
'Meiden, ik heb een vraagje.' Ik vertel wat ik ook tegen Boas heb verteld en wacht dan gespannen op hun reactie. Het blijft een tijd lang stil, maar dan zegt Rose: 'Ik wil wel, mama.'
Vanuit mijn ooghoeken kijk ik naar Tina en ik zie dat ze knikt.
'Dat is goed, ik denk namelijk dat ik toch niet zo'n moedertype ben.'
Met een glimlach op mijn gezicht sla ik mijn armen om mijn twee dochters heen. 'Ik ben trots op jullie.'



Boas en Pansy vieren hun bruiloft in besloten kring, alleen haar ouders, Boas' broertje en zusjes en ik zijn erbij. Een dag later vertrekken ze naar hun eigen huisje aan het water. Vlak voordat ze weggaan vertelt Boas ons het grote nieuws: Pansy is zwanger! Binnenkort zal ik al oma worden, wat een gek idee.
Met pijn in mijn hart neem ik afscheid van mijn eerste kind, die samen met zijn vrouw de auto instapt, op weg naar een nieuw avontuur.



Ook Tina wordt al snel een jongvolwassene en ze vertrekt meteen naar haar nieuwe huisje. Het is een oud krot, en daarom ook niet duur. Tina is van plan om het helemaal met de grond gelijk te maken en haar droomhuisje te bouwen. Met het geld wat ze de laatste jaren heeft gespaard moet dat vast gaan lukken, want groot hoeft het huis niet te worden.



En ik blijf alleen over met Rose en Marc, de twee jongste kinderen. Het is opeens een stuk rustiger in huis en ik heb ook wat meer tijd voor mezelf gekregen.
Meteen wordt de slaapkamerindeling veranderd: Rose krijgt de grote slaapkamer van Boas en Marc komt alleen in het kamertje beneden te slapen.
Rose en ik hebben al afgesproken dat ik bij haar blijf wonen als ze kinderen gaat adopteren, omdat het erg lastig is in je eentje en ik het zelf erg leuk vind om met kinderen om te gaan. Daarnaast zou ik niet eens weg willen, want dit huis heeft echt een plekje in mijn hart gekregen.

Nicee ;D
Is dit het laatste hoofdstuk van G1?

aahww ;d

Nee, het is nog niet het laatste hoofdstuk, over 7 dagen wordt Rose pas jongvolwassene

Niceee!! (=

Awesomee ;D

Dankjewel Ik heb gister nog een aantal foto's gemaakt en ben ondertussen ook begonnen met G2! Gaat snel

Jullie kunnen nu op de eerste pagina, tweede post, alle generaties + foto's vinden!

Hoofdstuk 16



De dagen vliegen voorbij, zeker als de kinderen naar school zijn en ik druk bezig ben in het huis en op mijn werk. Na schooltijd maken Rose en Marc altijd braaf hun huiswerk, maar daarna mogen ze van mij doen wat ze willen. Af en toe zie ik Marc van de leuning afglijden, iets wat ik liever niet wil zien, maar daar luistert hij niet naar.
Als ik voor de zoveelste keer roep dat hij van de leuning af moet komen, gaat het mis. Hij valt voorover met zijn gezicht op de trap, maar na een bezoekje aan de dokter blijkt er niks mis te zijn. Gelukkig durft Marc nu nooit meer zo van de trap af...



Elke week brengen we wel een bezoekje aan Boas en Pansy, maar ook Tina vergeten we niet. Met Pansy gaat het erg goed, haar buikt wordt steeds wat dikker en volgens de echo's is de baby kerngezond.
Rose vind het wel leuk dat ze tante gaat worden, ze hoopt dat het een meisje wordt waar ze lekker veel mee kan spelen. Boas hoopt zelf op een jongen, zodat hij samen met hem kan voetballen of iets anders actiefs. En Pansy heeft geen voorkeur, zij wilt dat het kindje gewoon gezond is, of het nou een meisje of een jongen is.



Nu Boas uit huis is merk ik dat ik steeds vaker in mijn vrije tijd zijn favoriete spel speel in onze achtertuin. Ik begin er nu echt goed in te worden, bijna elk potje win ik wel. Rose en Marc moeten maar lachen als ik weer ga gooien met houten blokken, maar ik vind het echt leuk om te doen.



Zoals elke ochtend maak ik ook deze ochtend mijn bed weer op. Zuchtend klop ik mijn kussen goed en leg ik de zomerdeken recht. Vanuit mijn slaapkamer kijk ik de tuin in: het is vandaag een prachtige dag, het zonnetje schijnt en de temperatuur is goed.
Nadat ik mijn kleren heb aangetrokken ga ik naar beneden, maar Rose en Marc zijn al naar school toe. Rustig doe ik mijn ochtendritueel en plof ik daarna neer op de bank met een goed boek. Eventjes rust in mijn hoofd, dat is ook wel eens lekker.

leuk Nina!

Nice. (: As always. <3

Leeeuk! c:

Leuk hoor

Nicee ;3

Awesome ^^

Dankjewel allemaal

Hoofdstuk 17



'Mam, nog bedankt dat ik de volgende mag zijn in deze adoptacy. Ik vind het echt een grote eer,' zegt Rose terwijl we aan het einde van de middag samen aan tafel zitten.
'Geen dank, lieverd, ik ben zo blij dat je het doet. Af en toe had ik het erg zwaar, toen jullie nog klein waren en er geen geld was voor een oppas. Maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen!'
Rose glimlacht en gaat snel weer verder met haar huiswerk.
'En je moet niet vergeten dat ik je altijd zal helpen, Rose,' verzeker ik haar.



's Avonds vieren we de verjaardag van Marc. Hij is, om het maar netjes te zeggen, een redelijk stevige puber met zijn 80 kilo. Maar Marc maakt zich er niet meer zo druk om, in tegenstelling tot andere pubers die elke seconde van de dag bezig zijn met hun uiterlijk.
Rose en Marc kunen gelukkig goed met elkaar opschieten, zelfs nu ze allebei pubers zijn. Af en toe plagen ze elkaar en heel soms loopt dat uit op een kleine ruzie, maar na een uurtje zijn ze het allebei weer vergeten.



Nu het bijna tijd is voor Rose om jongvolwassene te worden, komt er wat meer spanning in huis. Ze heeft al afscheid genomen van haar vriendinnen die naar het buitenland gaan om te studeren, wat Rose wel erg moeilijk vindt. Zij heeft er namelijk voor gekozen om niet te gaan studeren, maar om kinderen te adopteren en een grote, lieve familie op te bouwen.
Als Rose voor de zoveelste keer tijdens het eten erg stil is, sla ik mijn arm om haar heen.
'Lieverd, je moet niet denken dat het studentenleven zoveel leuker is. Ja, je zal misschien iets missen, maar wat jij gaat doen is hardstikke goed. Je gaat de wereld helpen en kinderen adopteren die het thuis niet goed hebben.'



Na mijn peptalk is Rose veel vrolijker. Ze haalt zelfs wat zaadjes en begint een eigen moestuin! Ik wist niet dat ze zulke groene vingers had, maar kennelijk vindt ze het hardstikke leuk.
Ook koopt ze een paar boeken met tips & trucs voor in de tuin, want als ze jongvolwassene is wil Rose graag een groot huis met een mooie tuin! Ik ben benieuwd...