^
Haha, ik heb meer een woordeboek Nederlands - Simlish nodig ;aa
Bedankt beide
~~~~~~
Hoofdstuk 4
Ik stond op met trillende benen en liep naar de deur. Ik durfde niet, bang dat Jean boos zou zijn. Het kippenvel stond op mijn armen toen ik door het raam gluurde, en inderdaad daar stond Jean. Zijn prachtige groene ogen stonden somber, en afwachtend. Met trillende handen duwde ik de deur open, 'Jean?', fluisterde ik.
Hij keek op en keek toe hoe ik naar buiten stapte... En voor ik het wist lag ik in zijn armen. 'Caitlin', fluisterde hij meteen schorre stem en hij drukte me nog dichter tegen zich aan. 'Ik vous gemist', fluisterde hij, ik drukte mezelf nog dichter tegen hem aan, 'ik jou ook', fluisterde ik en drukte een zachte kus op zijn mond.
Nu Jean hier was deden we veel dingen samen, we ging uit eten, naar pretparken, naar allemaal leuke dingen, en in die tussentijd begon ik Jean veel en veel leuker te vinden, en zijn Simlish werd ook telkens beter.
Of we gingen naar de sportschool, waar Jean soms een weddenschapje met me af sloot. 'Ik wed dat vous niet naakt in het zwembad durft te springen', grinnikte hij, ik keek hem aan, maakte een gebaar dat hij om moest draaien. En toen kleedde ik me uit en sprong naakt in het water.
Ik had natuurlijk moeten weten dat er wat achter zou zitten, vooral toen ik wat gegrinnik hoorde. 'Jean?', riep ik, 'ouii???', zijn stem was heel erg vrolijk, eigenlijk te vrolijk. Ik draaide me om en keek Jean aan, 'waar zijn mijn kleren?', vroeg ik gemaakt streng. Zijn ogen glunderde, en hij haalde speels zijn schouders op, maar hij wierp me wel een handdoek toe.
Ik maakte weer een gebaar dat Jean zich moest omdraaien. Ik klom uit het water en wikkelde zuchtend de handdoek om me heen. 'Waar krijg ik mijn kleren?', vroeg ik en draaide me om, ik zag nog net Jean's rode shirt vest verdwijnen om de hoek.
Zulk soort dingen gebeurde vaak bij ons, maar we waren nooit boos op elkaar.... Meestal gebeurde er dan andere dingen, fijner dingen. Ik hield zoveel van Jean. Het was haast onmenselijk.
Toen ik de volgende ochtend wakker werd stond Jean al naast mijn bed, 'vous ouders zijn verhuist', zei hij en hij knikte met zijn hoofd naar links, ik trok een wenkbrauw op en keek hem aan. 'Naar le maison hiernaast', verduidelijkte hij. Ik glimlachte, 'dus meer privilegie, ofzo', grijnsde hij, ik schoot in de lach en knikte.
@Emma
Ik heb 'm idd zelf gemaakt, en toen een keer in die sims Frankrijk gezet. Dat was volgens mij ong. begin Generatie 3. :3
Ik denk wel dat ik 'm op de uitwisseling zet. Al moeten mijn sims nu wel geupload kunnen worden ><
Iig, ik stuur je dan wel de link
Niet zo lang geleden zijn Jean en ik erachter gekomen dat ik zwanger was, van Jean! We waren door het dolle heen, in iedergeval ik. Jean moest gauw een baan gaan zoeken, omdat we anders het kind niet konden onderhouden. Maar in iedergeval bleef onze romantiek staan, we leken soms zelf inniger te worden dan ooit. En dan kreeg ik weer het gevoel alsof mijn hart elk moment kon ontploffen, en Jean kon het soms op de en of andere reden horen, en dat werd het veel erger. Maar het kon me niet schelen, Jean is alles voor mij, en ik wil hem nooit kwijt!
'Kom', fluisterde Jean zachtjes in mijn oor, zijn Simlish is veel beter geworden en zijn accent was al haast verdwenen. Hij sloeg zijn arm zachtjes om me heen, 'waar gaan we naartoe?', vroeg ik nieuwsgierig, Jean keek me ondeugend aan, 'geen idee', glimlachte hij. Ik giechelde even en legde mijn hoofd tegen zijn arm.
We liepen overal wat rond, totdat ik plots stopte, Jean keek me vragend aan, 'hier speelde ik vroeger altijd!', riep ik uit, Jean lachte even, 'ik dacht dat ze het gesloopt hadden!', fluisterde ik. Allemaal oude herinneringen kwamen op, hoe ik speelde met mensen die het niet uitmaakte hoe ik eruit zag, mensen die van me hielden zoals ik ben. Mensen zoals Jean. 'Het is hier best mooi', zei hij en hij streek een haarlok uit mijn gezicht.
Jean sloeg weer een arm om me heen en trok me mee, 'we gaan het vieren, ik weet een heel leuk tentje, ben er een keer geweest', zei hij. Ik knikte en leunde weer tegen hem aan. Jean was echt een schat, al vroeg ik af waarom hij daar een keer naartoe is gegaan, misschien toen hij hier op vakantie was?
Toen we aankwamen verstijfde ik, daar stond Sterre! Jean had het niet door en was al naar binnen gelopen.
Sterre had blijkbaar net haar diploma gehaald, die trut, ze moest het laatste jaar overdoen, haar eigen stomme schuld. Ze zag er nog steeds niet uit, het was wel om over je nek te gaan, en haar geblondeerde haar leek zelf wat groen, bah!
Ik kon het niet laten en ging achter Sterre staan, 'boe!', riep ik keihard in haar oor. Daarna liep ik snel naar binnen.
Binnen vloog ik in Jean's armen, 'wat was je aan het doen?', vroeg hij verward, 'niks', antwoordde ik snel, vanuit mijn ooghoeken zag ik dat Sterre naar binnen liep en bij de bar plaats nam, ik rilde even, 'heb je het koud?', vroeg Jean, ik schudde mijn hoofd en kroop dichter tegen Jean aan. 'Wat is er dan?', vroeg hij weer verward. Precies op dat moment keek Sterre me aan, vanachter haar zonnebril zag ik haar ogen gloeien van woede. Ik voelde hoe mijn gezicht lijkbleek werd.
~~~~~~
Is het jullie trouwens opgevallen dat G1 & G2 evenveel hoofdstukken heeft? Ik had 't niet eens door x3
OMGG ja zou ik jouw naam op de Sims 3 Site dan mogen? Als je een paar sims van deze 10G zou willen uploaden, bijvoorbeeld Caitlin, zou ik haar dan in mijn legacy mogen gebruiken? Ik vul de stad mef allemaal simselfs en sims van andere legacies. Het zou echt heel cool zijn als ik er ook een paar van deze 10G zou kunnen gebruiken Als jij dat goed vindt
Ja ik had je al opgezocht! Je hebt echt een paar super awesome sims die ik ook heb gedownload Camilla en je simself, als je het goed vindt dat ik die ook gebruik
'Jean? Ik wil hier weg!', fluisterde ik zachtjes in zijn oor, 'waarom? Ik vermaak me wel hoor?', zei hij. 'Pleaseee?!', mompelde ik en keek hem aan, 'we vieren het thuis wel!', voegde ik eraan toe. Jean keek me twijfelend aan, en Sterre wierp me dodelijke blikken, lag het aan mij... Of... Of pakte ze nu haar zakmes?! 'Ooh... Oké...', sprak Jean langzaam, ik keek hem dankbaar aan en sleurde hem aan zijn arm naar buiten.
Thuis was ik met mijn hoofd op Jean's schoot gaan liggen, op de grond, 'mon amour, wat was er nu?', zuchtte Jean en hij aaide met zijn hand over mijn haar, ik slikte, 'mijn zus... Ze haat me', ik kneep automatisch in zijn been, Jean maakte voorzichtig mijn hand los, 'zolang ik bij je ben doet ze je niks aan', beloofde hij, ik vloog hem om de hals, maar zakte algauw moe terug, 'wil je slapen?', vroeg Jean, ik knikte, ik voelde hoe hij me omhoog wilde tillen maar ik maakte me zwaarder. 'Je bent een fijn kussen', glimlachte ik, Jean grinnikte. En ik zakte algauw weg in een diepe slaap.
Toen ik wakker werd merkte ik dat alles pijn deed en Jean niet naast me lag. Alhoewel, het was best logisch, gezien ik het hele bed in beslag nam. Ik zuchtte en kneep mijn ogen tot spleetjes, in de hoop wat te zien in de donkere kamer. Er scheen nog geen licht door de ramen en de wekker gaf aan dat het net 1 uur was geweest. Ik kreunde, 'Jean?', fluisterde ik, geen antwoord. Zoals verwacht.
Ik rolde op mijn rug en vouwde mijn handen over mijn buik, ik was nog niet echt dik. Maarja, wat verwacht je na 4 maanden? Het was akelig stil in huis, bijna te stil. Er zou wat achter moeten zitten zou je denken. Ik rilde even, ik was doodsbang, 'Jean?', piepte ik, lag het aan mij of hoorde ik beneden wat?
Ik wilde opstaan, maar mijn benen wilden het niet, dus zakte ik verslagen weer terug op het bed.
Ik rolde me op mijn buik en zag toen ik crème kleurig papiertje liggen op het nachtkastje, ik trok me wat omhoog en pakte het papiertje.
'Jean, Jean waar zeit gij toch?'
Wat raar, dacht ik. Jean.. Ging dat over mijn Jean? Ik slikte, het was een stukje uit Romeo en Julia, alleen was Jean Romeo, maar wie was Julia dan? Ik rilde. Ik ben vast Julia....
Ik las het briefje nog een keer, zou dit een aanwijzing zijn? Een reden waarom Jean niet hier is? Zou... Zou Sterre hem hebben?
Nee, Sterre heeft wel veel lef, maar zoveel.
Of... Of toch?