Hier komt H1
De deur kraakt terwijl ik er tegenaan leun. Ik let er niet op. Allerlei gedachten flitsen door mijn hoofd, allerlei gedachten over Erik. Mijn vriendje, of beter gezegd mijn Ex-vriendje. ik had het gister, na een hevige ruzie over zijn 'probleem', uitgemaakt. Radeloos staar ik naar een eekhoorn die in de bosjes nootjes aan het zoeken is. Ik tast in mijn broekzak naar de autosleutels en pak ze stevig vast. Langzaam sjokkend loop ik het trapje af.
Het vertrouwde getuf van mijn kleine kadet klinkt door de straten van Bridgeport. Ik zet de muziek knal luid en zing uitbundig mee met de muziek van Lady Gaga. 'GaGa, GaGaGaaaaGodverd*mme' vloek ik als er een of andere gek besloten heeft door rood te rijden. Het huis van mijn moeder komt steeds dichterbij naarmate ik harder ga rijden. 'ze moet het weten Dominique, dus niet terugkrabbelen nu' fluister ik mezelf toe.
Met piepende banden stop ik voor het huis waar ik ben opgegroeid. Het is een groot statig huis in de heuvels van Bridgeport. Hier heb ik mijn eerste stapjes gezet, mijn eerste boomhut gebouwd, mijn eerste kus gekregen van *slik* Erik. Plots krijg ik knallende koppijn, 'negeren, gewoon negeren' zeg ik aanmoedigend tegen mezelf. In een slakkentempo loop ik naar de voordeur.
Vanuit de verteller
Met een tweestrijdig gevoel staat Dominique voor de voordeur. Langzaam gaat haar vinger naar de bel maar ze trekt hem snel terug, wat moet ze tegen haar moeder zeggen. Haar moeder was zo enthousiast over Erik geweest, hij had een knappe kop, Goeie humor en kon bovendien voor kleinkinderen zorgen. Maar Dominique zat nog wel met zijn probleem.... Ze drukte op de bel. 'Binnen!!' Hoorde ze. Met een twijfelend gevoel stapte ze de het huis binnen.
Vanuit Dominique haar moeder
Ik had al lang gezien dat het Dominique was die voor de deur stond maar ik wachte geduldig tot ze zelf iets zou zeggen. Aan haar rustige ademhaling kon ik horen dat ze achter me stond. 'Mam..' hoor ik. Het klinkt bibberig.
*einde vanuit Dominique haar moeder*
'Wat is er Lieverd?' vroeg mijn moeder, haar stem klonk zo vertouwd dat ik meteen alles wou vertellen maar ik hield me in. Ik keek haar recht in de ogen en wiebelde op mijn benen. Plots voelde ik twee warme handen die me omhelsden. 'Je weet dat je me alles kan vertellen hé?' zei ze. 'ja maar ik...ik wou zeggen dat...ik...' begon ik, ik hield het niet meer en alle tranen die ik de hele dag had opgekropt kwamen eruit. 'Rustig maar schat, kom maar mee naar de keuken. Een warme kop thee zal vast helpen.' Gebiedig liep ik achter haar aan.
Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik mijn moeder naar de keuken zag sjokken. Ze was er altijd voor me en ik bracht haar alleen maar ellende. Het werd tijd dat ik eens iets voor haar deed, misschien een vakantie naar Frankrijk? Ik schrik op uit mijn gepeins als ik het gefluit van de fluitketel hoor. 'Wat voor smaak wil je!!' roept mijn moeder me toe, 'Verras me!' schreeuw ik met een terug met een lach.
'Nou lieverd, wat is er?' brand mijn moeder los als ze een kop honingthee voor mijn neus zet. Ik besluit het maar meteen te zeggen. 'Het is uit met Erik, het spijt me heel erg ik...ik dacht dat hij van me hield maar blijkbaar had hij.....deed hij....' ik kon het niet vertellen. 'sorry' zei ik huilend 'ik moet even...ehm...' *snik* ik staarde in mijn kopje.
Ik kon het niet meer. Met een klap zet ik mijn kopje op de tafel en ren naar de trap. ik moet even alleen zijn en de enige plek waar dat kan in dit huis is mijn oude kamer. Het getik van mijn hakken op de marmeren vloer in de hal weergalmt door het hele huis. Mijn moeder staart me na, ze begrijpt wel dat ik even alleen wil zijn maar dat ik het er zo moelijk mee hed, dat weet ze niet. Het kan mij op het moment even niks schelen en ik storm de trap op.
Een vlaag vol herinneringen komt bij me op zodra ik de deur van mijn kamer open doe. Alles staat nog precies zoals vroeger, mijn tafeltje vol met onafgemaakte tekeningen, mijn verkleedkist met de prinsessenjurk die ik altijd aan had, mijn bed met het heerlijke veeringmatras en het zijden dekbed. hier was ik altijd als ik alleen wou zijn.
Ik klap het houten bankje wat in de hoek staat uit en leg er een kussen op. Vervolgens plof ik neer en leg mijn hoofd in mijn handen. een nieuwe huilbui komt op wellen en ik probeer het met man en macht te stoppen. Het lukt niet. Alle tranen stromen door mijn vingers en vallen op de grond, ze laten donkere vlekjes achter op het roze tapijt. Ik staar ernaar.
Het geluid van de deur die opengaat laat mij opkijken uit mijn gedachten. Mijn moeder staat in de deuropening en ze kijkt naar me. 'Schat, ik wou vragen. Waarom heeft hij het uitgemaakt?'
Ik trek wit weg, alhoewel ik deze vraag wel verwacht had, schrik ik toch.
Tadaaaa
Volgende keer: Wat gaat Dominique zeggen? wat is Erik zijn probleem en waarom heeft hij het uitgemaakt?
Ik hoop dat jullie het leuk vinden!!
) Geef alleen wel duidelijk aan vanuit wie je verteld! Maar dat doe je gelukkig wel, verder vind ik het ook een leuk verhaal! 
