nice <3

Súpergaaf! Ik vond Thomas vanaf het begin af aan eigenlijk aan een beetje een creep.. ghehe.

Leuke update'

En ik dacht dat die Thomas nog wel aardig was, nou niet dus.. ;9

Leuke up, gelukkig heeft Ally het wel overleefd

Ik volg al een hele tijd je verhalen.
Acedentily Pregnact <- of hoe je het ook spelt.
Maar ik was niet lid van deze site.
Dus heb ik me aangemeld en meteen sims 3 gekocht.
Dus nu mijn reactie
Ik kijk elke dag of jij wat hebt geupdate.
Ik vind het een super leuke 10 G.

Wow..

Die heeft ook een beetje last van moodswings

WAUWIE bedankt voor al jullie cooliewoelie reactie's !

Ik zit zelf aan iets te denken, namelijk de progressie updates vervangen door een tijdsprong tussen de hoofdstukken. Dus dan is bijv. Jasmijn aan het eind van hoofdstuk nog zwanger, en in het volgende hoofdstuk heeft ze dan een kind.

Wat denken jullie? Progressie updates of gewoon een tijdssprong?

Tijd sprong.!

tijdsprong

Ik zelf vind een tijdssprong ook fijner dus heb de progressie updates aan het daar op volgende hoofdstuk gekoppeld !

dan wacht ik op de volgende up

leuke update
gr michelle

ik vind die thomas maar gemeen enzo
maar de up is wel leuk :'D
en het is niet zo'n ik ga eten, ik ga naar school,ik maak me HW, ik ga slapen dagboek (":
Dat is het leuke eraan :'D

Wat zijn Moodswings ?

Hoofdstuk 7

Ik zit in de kroeg, het is een warme avond en muggen vliegen in het rond, zelfs binnen. Ik bewonder de barman die drankjes staat te mixen voor de klanten die er niet zijn. De enige hier ben ik, het is in deze stad zo doods als het maar kan zijn. “Een wodka.” vraag ik, zonder enige blijk van waardering. De barman draait zich om en begint aan het drankje te werken, hij heeft er plezier van, hij maakt ze vast niet vaak, er is hier nooit iemand.



Beleefd zijn interesseert me op dit moment niet zo erg. Alles is weer goed tussen Thomas en mij, tenminste, als ik zo door ga zal dat snel veranderen. Maar goed, door alle stress heb ik wel een miskraam gehad. Ik toon geen emotie, ik weet niet waardoor het komt, misschien komt dat nog. De barman zet een glas voor mijn neus neer en ik zie het stof van de oude donkerhouten bar afwaaien. Hij sloofd zich wat uit om indruk te maken. Het werkt niet.



Alcohol. Soms zou ik wensen dat niemand het ooit had uitgevonden, maar op dit moment heb ik er behoeften aan. In een paar enkele slokken werk ik het glas naar binnen. Ik twijfel, ik heb nog trek in een extra glas, maar dan wordt ik echt dronken, en gaat het fout. Verstandig leg ik wat geld neer en loop de warme buitenlucht tegemoet. Op weg naar huis.



Geen licht. Geen geluid. Geen leven. Niks, als ik thuis kom liggen zowel Thomas als Ally al in bed. Ik loop naar de badkamer doe en klik het licht aan. Dat zullen geen van beide merken, deze is niet verbonden met de woonkamer. Ik kijk in de spiegel, voor zover mogelijk. Ik wiebel een beetje en krijg het niet voor elkaar stil te staan. “Dan slaap ik wel met make-up op.” zeg ik geïrriteerd tegen de lucht, niet dat dat enige zin heeft.



Ik kijk op mijn klok. De wijzers en getallen dansen voor mijn ogen. Ik vloek wat en loop vervolgens naar de slaapkamer zonder enig geluid te maken. Ik geef Thomas een kus op zijn wang. “Ik zal veranderen.” fluister ik hem toe, wetend dat dat heel moeilijk gaat worden. Ik plof vervolgens op het bed neer, naast Thomas.



Ik kan me het nog goed herinneren. Nadat Thomas en ik het goed hadden uitgepraat, en ik nog zwanger was, kreeg ik van hem een cadeautje, een hele dag in de schoonheidssalon. Alle mensen waren zo vriendelijk, ik voelde me echt geweldig toen. Ik kreeg een nieuw kapsel en nieuwe kleding. Het was echt top. Maar in de avond kwamen we er achter dat ik een miskraam had.



Mijn hoofd bonkt, ik kan niet zien hoe laat het is, maar ik weet dat het tijd voor mij is om mijn ogen te sluiten. Ik ga op het zachte verenkussen leggen en trek de koude dekens over mijn kleding heen. Met de nog steeds dezelfde outfit val ik in slaap, en blijf ik liggen tot laat in de middag. Als ik wakker wordt bonkt mijn hoofd nog erger als toen voor ik ging slapen. “Dit meen je toch niet, vier glazen alcohol. Een hoofdatoombom.” zeg ik met een gebroken stem. Ik stap uit bed en loop naar buiten toe met mijn hand tegen mijn hoofd aan. Het doet echt zeer.



Ik zie Thomas met Ally. Ze gilt het uit, hij doet een poging haar proberen te leren lopen. Maar telkens als hij haar op de voeten heeft en een paar stappen naar achter doet, ploft zij weer op de grond en lacht zich helemaal stuk. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht, en ik maak een giechelend geluidje. Thomas kijkt op. “Hee, ben je wakker?” vraagt hij lachend als ik op de schommel plof uit duizeligheid, het cadeautje voor Ally haar verjaardag.



Ik probeer zo helder mogelijk over te komen, hij mag niet weten dat ik een kater heb. “Zal ik Ally even meenemen? Ik ga boodschappen doen.” vraag ik. Als ik even ga lopen fris ik vast wat op, en dan kan ik gelijk wat tijd doorbrengen met Ally in haar laatste dagen als peuter. Even later lopen we de supermarkt binnen. “Weetje lieverd..” begin ik. Ally probeert een appel te pakken, maar ze komt er niet bij. “..Ik heb geen idee wat ik eigenlijk moet halen..”.



Ik laad wat standaard booschappen in het karretje, en ook een lekkere verjaardagstaart. Morgen zal ze eindelijk opgroeien tot kind. Dan gaat ze naar school, vrienden maken. Ik geef de jonge cassière het geld wat ik moet betalen en neem een taxi richting huis. Als ik aankom, zie ik Thomas in de tuin oefenen op zijn gitaar, het ziet er erg lachwekkend uit. Ik stap uit en loop de keuken in, terwijl ik achter me de carpool van zijn werk hoor aankomen. "Veel plezier op het werken lieverd." schreeuw ik hem na.



Ik besluit eerst maar eens andere kleding aan te trekken, deze outfit heb ik al sinds gister aan en volgens mij stink ik behoorlijk. Ik loop heen en weer in de keuken om even de spullen weg te leggen en doe dan ook daadwerkelijk een ander fleurig zomerjurkje aan. Door mijn nieuwe gardarobe heb ik het gevoel dat ik er veel jonger uit zie, en ook met mijn nieuwe kapsel heb ik dat.



“Mama, potje..” hoor ik Ally schreeuwen. Ik begin te rennen om haar optijd op het potje te krijgen, nog een paar keer en dan heeft ze het wel geleerd, en het lopen heeft ze inmiddels ook wel groot in deels door. Morgen ronden we het af, vlak voor haar verjaardag.



Als Ally klaar is leeg ik het potje en was ik mijn handen. Terwijl ik door de woonkamer heen loop kijk ik op de klok, het is half 5 en ik ga nog even mijn mail checken, daar ben ik de afgelopen week niet aan toe gekomen. Als ik de laptop aanzet zie ik dat ik een e-mail heb van Dave. Ik begin te denken, Dave, dat is toch mijn ex-vriendje van vroeger? Hij wilt afspreken, overmorgen.



In de laatste dagen heb ik nog geen beter gevoel gehad als nu. Dave, zou hij veranderd zijn? Ik huppel door de woonkamer naar de keuken, Ally kijkt me lachend aan. “Mama huppelen!” gilt ze uit. Ik pak wat groentes en maak een frisse salade, ik wil licht eten vanavond. En bovendien heb ik niet zo heel veel zin om te koken.



Ik zet Ally in haar kinderstoel en geef haar pap. Die heeft ze al bijna op als ik met een bord salade aan de houten tafel naast haar ga zitten. Ik wil haar leren te wachten tot iedereen klaar is met eten, dus ze mag er niet uit voor ik klaar ben. En tegen de tijd dat ik klaar ben, kan ik haar al in haar bedje leggen, ze is al moe.



“Welterusten lieverd. Morgen een grote dag dus goed uitslapen hè.” zeg ik. Ik weet dat ze morgen al rond 7 uur op zal zijn, dus ik ga vanavond ook maar vroeg naar bed. Ik geef haar een kus en klik het licht uit, maar blijf nog even gluren. Ze draait zich om. “Wat wordt je toch snel groot.”. Ik loop de trap af, beneden is het helemaal stil, Thomas is nog steeds aan het werk. Ik ben alleen op dit moment.



Eenmaal beneden zet ik de tv aan en kijk naar mijn favoriete tv-programma. “Een avondje rust zo op z’n tijd is ook niet verkeerd.” fluister ik. Blijkbaar heb ik veel gemist, het gezin op tv is inmiddels uitgebreid naar vier kinderen en de vrouw ik alweer zwanger. Ik laat een traan los bij die gedachten. Ik wil nog een kind, heel graag zelfs. Een kind en trouwen mist nog in mijn leven. Ik moet Thomas overhalen, de tijd begint te dringen en ik vraag me af of het nog op de natuurlijke manier zal lukken. “Ik hoop het maar.” zeg ik hardop.


En wat vinden jullie van deze update ? Reactie's please !

Leuk:D!

LEUK !!!

Leuk

Superr!