Proloog
Vanavond zou echt geweldig worden! Ik ging voor de eerste keer naar het schoolbal, en ik was gevraagd door de mooiste jongen A-L-I-V-E. Ziezo, ik was niet van plan om te veel make-up te gebruiken, dat stond zo goedkoop. Klaar! Nu nog mijn splinternieuwe jurk aantrekken en ik was klaar om te vertrekken.
Vrolijk liep ik de deur uit, maar mijn geluk werd verstoord door een paar schoten. Ze kwamen u-uit mijn huis, wat was dit? Was mijn broer weer zijn nieuw speelgoedgeweertje aan het uitproberen? Nee.. dit klonk te echt! Ik hoorde mama gillen. Zo snel als ik kon liep ik de houten trap af, op zoek naar de plek waar het geluid vandaan kwam. Het kwam uit de keuken, zo snel als ik kon rende ik er naar toe. Ik greep de klink vast en opende de deur.
Daar zag ik mama liggen, omringd door bloed. Ze kreeg nog een paar woorden over haar lippen voor ze de geest gaf: ‘’Ren meisje, ren zover je kan.’’
Ik gehoorzaamde en rende de deur uit, het was net middernacht geweest. Ons huis werd omringd door een groot bos dus ik had geen andere keus dan daar door te moeten.
De geluiden die de bladeren, takken, en dieren maakten, die maakten me bang. Maar ik mocht nu niet ophouden!
Ik bleef rennen, en rennen, en rennen..
Tot ik niet meer kon, en de sterren het laatste waren wat ik zag voor ik mijn ogen sloot.
