Hoofdstuk 1

Ik kwam binnen in het huis. Er kwam een jongen naar mij toe. "Hey! Ik ben James. Jij bent zeker die nieuwe die zou komen hé? Ik vind het rot van je ouders." "Ik ben Brittany. Ik denk dat ik die nieuwe ben.. En tsja.. Ik heb er vrede mee gekregen. Maar zoiets heb jij toch ook meegemaakt, iedereen hier toch?" "Nou ja.. Bij mij was het iets anders. Niet alle ouders van de kinderen hier zijn gestorven.." "Ohw.."

We werden onderbroken in ons gesprek. "Ga eens aan de kant James." Zei een meisje en duwde James opzij. "Ik ben Camille, je kunt beter met mij omgaan als met hem." "Oké.. Uhm, ik ben Brittany." "Kom mee, ik laat je het huis zien." Brittany nam me mee door het hele huis en liet me elk hoekje en gaatje zien. En wat ze me vooral liet zien was haar kamer.

Ik was erg onder de indruk van het zwembad en sprong er dan ook direct in. De rest van de kinderen die er woonde kwamen ook. Het waren er maar vier, twee jongens en twee meisjes. Ze leken me allemaal aardig, behalve één meisje, ze was erg stil en ze was een beetje eng..

Eenmaal weer binnen ontmoette ik de vrouw die voor ons zorgde, Ronja, een volslanke vrouw. Ze leek me echt een lief en warm persoon, die goed voor ons zorgde.

De eerste avond zaten we met z'n vijfjes voor de TV, erg gezellig. "Brittany, weet je alle namen al?" Begon Camille opeens. "Uhm, ja ik denk van wel.. Eerst hebben we Wesley, dan Katelynn, dan James en jij, Camille."

Dit is dus Wesley. Een erg knappe jongen en best stoer. Hij draagt wijde kleding met sneakers en aan zijn haar doet hij niet veel. Hij heeft één hobby, drummen. En mocht je het soms denken, hij zou echt geen jongen voor mij zijn, ik ben echt meer van het nette.

Dit is Katelynn. Een eng meisje als je het mij vraagt, totaal niet mijn smaak. Ook zij maakt muziek, maar zij speelt elektrische gitaar.

Dit is James, die hadden jullie al gezien. James is een aparte jongen, hij is erg gesteld op zijn uiterlijk en ziet er altijd tiptop uit en verder is hij super aardig. En ja, misschien verwacht je het, James is een homo, maar daar is hij zelf ook al achter en hij is er trots op.

En dan nog Camille, die kennen jullie al een beetje. Ik vind haar best wel aardig, al vind ze zichzelf helemaal geweldig.

De eerste nacht was niet zo'n groot succes. Ik kon totaal niet slapen en ging nog om 12 uur TV kijken. Om ongeveer 1 uur kwam Wesley eens om de hoek kijken. "Oh.. Jij bent het." Zei hij. "Ohw, sorry, ik dacht dat ik alleen sliep onder." Ik keek naar Wesley die in zijn onderbroek voor me stond, hij had een klein sixpack. "Nee, wij slapen allebei onder. De rest slaapt boven." "Ohw.. Sorry voor het wakker maken dan." "Ah, is goed joh, maakt niks uit."

"Ik denk dat ik dan ook maar weer eens ga proberen te slapen." "Ja, ik ook. Slaap lekker." "Welterusten."

En zo kroop ik in mijn lekker warme bedje en viel toch nog in slaap. Het was hier nog niet eens zo slecht.