Dagboeken maken vind ik een van de leukste dingen aan Sims! Het houdt me bezig en zorgt dat het spel niet verveelt.
Daarom vind ik het ook erg jammer dat de nieuwe dagboekfunctie op de officiele site het niet doet. Gelukkig kan ik hier ook mijn dagboekje kwijt, en ik hoop dat jullie het leuk zullen vinden
Zoals de titel al zegt is dit een 10 G. Legacy. Het is mij nog nooit gelukt om 10 Generaties op te bouwen en ik hoop dat door dit dagboek mijn motivatie hoog blijft, haha!
De titel, Just one wish, staat voor het doel dat ik mezelf stel. Ik wil dat zoveel mogelijk Sims hun levenswens voltooien.
Nou, veel leesplezier en reacties met tips zijn altijd welkom natuurlijk !
Met een diepe zucht draaide ik me om om nog een keer naar de buurt te kijken. Er was niemand op straat en de huizen zagen er leeg uit.
Maar toch was het er niet somber. De vogeltjes floten en de zon scheen lekker warm op mijn huid. In de verte kon ik de heuvels zien en ergens hoog boven me zag ik een luchtballon zweven. Een heerlijk uitzicht.
Toch werd ik niet echt blij toen ik me omdraaide. Het zielige huisje wat mijn nieuwe onderkomen zou worden was nou niet bepaald mijn droomhuis allertijden.
Toch wist ik dat ik niet mocht klagen. Ik had zelfs geluk gehad met dit huisje. Het was erg moeilijk om in een korte tijd een huis te vinden, vooral in dit stadje.
Ik beet op mijn lip. Ik stond er nu echt helemaal alleen voor.
Sinds mijn ouders naar Australie waren verhuist, ver weg van dit koude landje, was ik helemaal alleen.
Ik liep naar de voordeur van mijn nieuwe huis en zocht de sleutels in mijn broekzak. Ik had het huis mét inboedel gekocht. Maar de meubels had ik nog niet gezien.
Een beetje zenuwachtig stapte ik het huis binnen.
Het was erg kaal en absoluut niet gezellig binnen.
Er stond een oud tv'tje en een bank die bijna uit elkaar viel van ellende.
De keuken was klein en in de hoek stond een tafeltje met twee klapstoelen.
'Geweldig,' mompelde ik zacht in mezelf.
@ hierboven.
Dankjewel
en Patricia succes met je 10 G.
---------------------------------------------------------------------------------
Ik liep snel het huis door. Het was echt super klein, in de badkamer stond alles op elkaar gepropt en ik vroeg me af of ik daar wel kon douchen!
Veel tijd om te mokken had ik echter niet, want om 14.00 had ik een sollicitatiegesprek bij het gemeentehuis!
Ik keek rond om een klok te vinden, maar die hing er helemaal niet. Dus haalde ik mijn mobieltje uit mijn broekzak en ondekte dat ik nog maar een half uur had!
Snel rende ik naar buiten. Ik had eigenlijk gepland om te douchen en nettere kleding aan te trekken, maar daar had ik geen tijd meer voor!
Gehaast rende ik naar buiten en pakte mijn fiets. Gelukkig wist ik waar het gemeentehuis was en hoefde ik dus niet te zoeken.
Gelukkig was het niet bepaald ver fietsen. Binnen twintig minuutjes stond ik op de stoep voor het gemeentehuis. Het grote gebouw zag er dreigend uit en ik voelde me een beetje zenuwachtig. De politiek in... Dat was echt mijn droom.
In mijn vorige woonplaats had ik nooit de moed gehad om naar een baan te solliciteren, maar nu had ik eigenlijk geen keuze. Ik had toch geld nodig en dat kwam er niet zomaar.
Gespannen liep ik naar de grote deuren en ging naar binnen... Terwijl mijn hart bijna uit mijn borstkas sprong van zenuwen.
Het duurde ongeveer een halfuurtje. Een halfuurtje voordat ik eindelijk verlost werd van de zenuwen en mij werd verteld dat ik was aangenomen. Ik kon morgen meteen beginnen met het zieligste baantje dat er bestond: Podiumpoetser. Oke, ik wist dat ik blij moest zijn maar voor mijn gevoel zat het me niet erg mee vandaag.
Terwijl ik het terein afliep kwam er een man naar me toe.
'Hee, je komt me niet bekend voor hier?'
Ik keek de man een beetje verbaasd aan. 'Eh, nee ik ben hier pas komen wonen.'
De man stak zijn hand uit. 'Nou welkom in de stad! Ik ben David Schuurbreker.'
'Melanie Groen,' zei ik terwijl ik zijn had schudde.
Leuk, ik doe ook een 10.G maar de 2e generatie is pas een tweeling meisjes, dat zijn kinderen. Ds echt ver kom ik niet. En ik maak de heletijd nieuwe families!
Maar ik ga dit zeker volgen, je kan idd leuk schrijven.
leuk verhaal.. en ik ben erg benieuwt of je het gaat halen.. .. ik kom niet verder dan een paar generaties .. en hoop het nu langer vol te houden.. 10 is erg veel..
Welkom hier en ik ben benieuwd naar dit dagboek 
.. ik kom niet verder dan een paar generaties .. en hoop het nu langer vol te houden.. 10 is erg veel.. 
