^^
hmm ik hoop dat ik nog weet waar ik de kapsels van Zir vandaan heb...ik dacht Peggy, newsea of rosesims...ik weet het effe niet meer..dat wordt zoeken
Een elf en zijn verhaal(drama)Update 30-12-2014
202 berichten • Pagina 5 van 11
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
Ik ging op de stoel tegenover Tara zitten en bekeek haar aandachtig. Voor een mens moest ze al erg oud zijn. Haar huid leek op perkamentpapier met licht bruine vlekken. haar haren waren reeds volledig grijs en dun. In haar gezicht zag je de tijd weerspiegelt, je kon duidelijk aan haar zien dat ze het niet altijd gemakkelijk had gehad. Tara merkte eindelijk dat we beneden waren gekomen en glimlachte zachtjes. Oh fijn u bent er, ik heb de thee en melk al klaar, momentje .
Weet u...zei ze terwijl ze in de keukenlade rommelde, mijn leven is nooit echt over rozen gegaan..
Ze zette een dienblad op tafel waarop een pot thee, 2 kopjes, melk, citroensap en suiker stonden.
Voor Lynn had ze een flesje melk meegenomen. Lynn had ondertussen alweer honger gekregen en nam de melk dan ook dankbaar in ontvangst. Voor mij schonk ze een kopje thee in. Wilt u melk of citroensap in uw thee? Citroensap alstublieft zei ik.
Ik zal u het begin van mijn leven zoveel mogelijk besparen, aangezien dat absoluut niet interessant is. Ik ben geboren en getogen in een arm vissersgezin...nooit teveel en nooit te weinig liefde, wel teveel kinderen en vaak te weinig eten. Om mijn familie te helpen ben ik al op jonge leeftijd van school gegaan om te werken. 13 jaar was ik toen ik als loopmeisje werd aangenomen bij een naai-atelier. Pakjes afleveren bij rijke mensen was mijn werk. ik kreeg 2 simolians in de week, een heel bedrag voor een 13-jarige in die tijd. Na een paar jaar was ik coupeuse en kon ik mijn eigen kleding maken. Ik was ondertussen 16 jaar geworden en verdiende een stuk meer als in het begin.
Maar eigenlijk wilde ik iets anders. Ik had grote dromen, achteraf gezien veel te grote dromen voor zo'n arme drommel
als ik...Beroemd worden, dat wilde ik!. Ik besloot om wat geld te gaan sparen en 's avonds na mijn werk lessen te gaan volgen in pianospelen en zingen. Ik deed er alles aan om goed te worden en met succes. Maar toen kwam de oorlog en
ik raakte door een bombardement mijn baantje kwijt en zodoende moest ik noodgedwongen ook mijn lessen opgeven. Tja..wat nu?! mijn werk was weggevaagd en mijn dromen ook...
Ik had ondertussen het ouderlijk huis verlaten en woonde in een smoezelig appartementje midden in 1 van de slechtste buurten van de stad. Veel geschreeuw, de stank van vuilnis in de straten en niemand die opkeek van wederom een verdwijning...maar goed, het was mijn eigen stekkie en op dat moment was ik er dolgelukkig mee. Om aan geld te komen besloot ik om te gaan werken als pianiste in verschillende kleine louche tenten. Het was er warm, donker en rokerig, het stonk er naar goedkope drank, er werd gevochten en de mannen konden er hun handen maar moeilijk thuis houden.
Maar ik verdiende er mijn brood mee en een stukje beleg kon er ook nog van af. En voor drank werd meestal wel gezorgd...
Weet u...zei ze terwijl ze in de keukenlade rommelde, mijn leven is nooit echt over rozen gegaan..
Ze zette een dienblad op tafel waarop een pot thee, 2 kopjes, melk, citroensap en suiker stonden.
Voor Lynn had ze een flesje melk meegenomen. Lynn had ondertussen alweer honger gekregen en nam de melk dan ook dankbaar in ontvangst. Voor mij schonk ze een kopje thee in. Wilt u melk of citroensap in uw thee? Citroensap alstublieft zei ik.
Ik zal u het begin van mijn leven zoveel mogelijk besparen, aangezien dat absoluut niet interessant is. Ik ben geboren en getogen in een arm vissersgezin...nooit teveel en nooit te weinig liefde, wel teveel kinderen en vaak te weinig eten. Om mijn familie te helpen ben ik al op jonge leeftijd van school gegaan om te werken. 13 jaar was ik toen ik als loopmeisje werd aangenomen bij een naai-atelier. Pakjes afleveren bij rijke mensen was mijn werk. ik kreeg 2 simolians in de week, een heel bedrag voor een 13-jarige in die tijd. Na een paar jaar was ik coupeuse en kon ik mijn eigen kleding maken. Ik was ondertussen 16 jaar geworden en verdiende een stuk meer als in het begin.
Maar eigenlijk wilde ik iets anders. Ik had grote dromen, achteraf gezien veel te grote dromen voor zo'n arme drommel
als ik...Beroemd worden, dat wilde ik!. Ik besloot om wat geld te gaan sparen en 's avonds na mijn werk lessen te gaan volgen in pianospelen en zingen. Ik deed er alles aan om goed te worden en met succes. Maar toen kwam de oorlog en
ik raakte door een bombardement mijn baantje kwijt en zodoende moest ik noodgedwongen ook mijn lessen opgeven. Tja..wat nu?! mijn werk was weggevaagd en mijn dromen ook...
Ik had ondertussen het ouderlijk huis verlaten en woonde in een smoezelig appartementje midden in 1 van de slechtste buurten van de stad. Veel geschreeuw, de stank van vuilnis in de straten en niemand die opkeek van wederom een verdwijning...maar goed, het was mijn eigen stekkie en op dat moment was ik er dolgelukkig mee. Om aan geld te komen besloot ik om te gaan werken als pianiste in verschillende kleine louche tenten. Het was er warm, donker en rokerig, het stonk er naar goedkope drank, er werd gevochten en de mannen konden er hun handen maar moeilijk thuis houden.
Maar ik verdiende er mijn brood mee en een stukje beleg kon er ook nog van af. En voor drank werd meestal wel gezorgd...
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
Nice
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
Mooi geschreven!
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
NiceNiceNiceeee :gitaar
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
Leuk!!
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
Thx update komt snel
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
nope nog geen update...hopelijk dit weekend
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
Een groet van mijn lieve elfen
Ik heb dan eindelijk weer de puntoren in het spel gekregen en Zir ziet er ook bijna hetzelfde uit als de "oude" Zir
Ik hoop snel weer te updaten, zal nu weer moeten gaan
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
Aaah ik wil zo graag weten waar zijn haar vandaan komt
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
^ik ook ik heb het al meer gezien maar nergens gevonden
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
^^ die komt van M&T cakestore http://www.mtsims-cakestore.com/ Echt leuke spulletjes
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
Bedankt!
Voorderest erg leuk hoor!
Voorderest erg leuk hoor!
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
Thnx!!
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
Ik kon jullie deze twee foto's niet onthouden, ik vind mijn elfen zo lief samen
Re: Spider@work (update 20/01/2011)
MEER (L)
Re: Spider@work (update 16/02/2011)
Ik speelde avond aan avond en ik sliep overdag. Maand in maand uit ging het zo, ik ontmoette de ene na de andere man en had meerdere affaires, maar ze bleven nooit lang. Totdat ik Harry ontmoette, Harry Twinks. Bij de kroeggangers bekend als "rooie Harry". Natuurlijk had ik zijn naam weleens horen vallen, maar ik had hem nog nooit gezien. Tot op die bewuste avond...Harry bleek al een poosje naar mij te hebben gekeken en kwam in mijn pauze naar mij toe, hij bood mij een drankje aan en we kwamen al drinkend aan de praat. Harry vertelde mij dat hij schilder van beroep was en al een poosje mij aan het bestuderen was als zijn volgende project...ik kreeg een kleur en vroeg of ik voldeed. Hierop lachtte hij en zei dat ik perfect was. Hij vroeg of ik zin had om na mijn werk mee te gaan naar zijn studio, ik dacht even na en zei vervolgens ja, een beslissing die mij helaas niet veel goeds zou brengen...
Maar het begin was louter en alleen rozengeur en maneschijn, Harry had me volledig ingepalmd met zoete woorden en geschenken. Ik hield zielsveel van Harry en zijn aanbod om bij hem te komen wonen nam ik dan ook graag aan. Harry had mij overgehaald om te stoppen met mijn baan als pianiste, volgens hem hoorde een knappe meid als ik niet in zulke smerige kroegjes te werken, ik kon wel thuis blijven, hij verdiende immers genoeg met schilderen...althans dat zei hij...En alhoewel het mij opviel dat Harry wel erg veel begon te drinken, kreeg ik nog geen argwaan...
Na een aantal maanden was onze liefde enigszins bekoeld en ik begon me te vervelen. Harry kwam steeds vaker niet thuis en als hij er was, was zijn beste vriend de fles en had 'ie weer eens geen zin om te praten. Ik besloot om stiekem weer te gaan werken, ik ging naar kroegen waarvan ik zeker wist dat Harry daar nooit zou komen. Helaas kon ik dit niet lang geheim houden, aangezien Harry zijn "vriendjes" overal te vinden waren...Op een avond kwam ik thuis en daar zat Harry..wachtend op mij. Hij vroeg waar ik geweest was...ik loog en zei dat ik naar een vriendin was om thee te drinken. Hierop werd hij woedend, sloeg mij in het gezicht en zei dat als ik nog 1 keer zo'n leugen zou vertellen, hij er persoonlijk voor zou zorgen dat ik het niet nog eens kon vertellen!
Daarop verliet hij het huis en liet mij in tranen achter...
Die nacht kon ik niet slapen, wat moest ik doen, weglopen of blijven?! En waarheen, hij zou me zo weer vinden...tegen de ochtend werd ik wakker..ik was blijkbaar toch in slaap gevallen. Harry stond naast het bed en zei dat we moesten praten. Hij was nuchter, in ieder geval voor zijn doen dan.
Hij zei dat als ik dan toch zo graag wilde werken hij wel een passende baan voor mij zoeken. Ik wist niet wat ik hier van moest denken, ik had altijd voor me zelf gezorgd en nu besloot ineens een man wat ik moest doen?! Nog voordat ik iets kon zeggen moest ik mij aankleden en meekomen.
We gingen naar 1 van zijn "vrienden". Simon Zwarts.
Zo, dus dit is dat onwillige dametje waar je het over had? hmm... ik heb gehoord dat jij naaister bent geweest? Dat komt mooi uit. Ik heb nog vrouwen nodig voor mijn naaiatelier, ga maar naar binnen, vooruit!
Maar..maar, wat doe je?, waarom doe je dit? stamelde ik tegen Harry. Harry keek me heel koeltjes aan en zei: ik ben je zat, maak je geen zorgen, Simon is een aardige vent. Hierop draaide hij zich om en liet mij daarachter...Verdoofd en overmand door emoties stond ik daar aan de grond genageld totdat Simon mijn arm vastpakte en meenam, meer sleurde naar een klein smerig hok, gevuld met een bureau en wat naaispullen. Zo dit is je nieuwe thuis meisse, maak me mooie dingetjes, dan zal ik je verder met rust laten hehe, hierop gooide hij de deur dicht en op slot, ik zat gevangen!
Hoe had Harry mij dit aan kunnen doen?! Was ik nu maar weggelopen! Het leek in het begin allemaal zo mooi en nu zat ik hier in dit hok, verslagen, hongerig, verlaten en...zwanger...
Maar het begin was louter en alleen rozengeur en maneschijn, Harry had me volledig ingepalmd met zoete woorden en geschenken. Ik hield zielsveel van Harry en zijn aanbod om bij hem te komen wonen nam ik dan ook graag aan. Harry had mij overgehaald om te stoppen met mijn baan als pianiste, volgens hem hoorde een knappe meid als ik niet in zulke smerige kroegjes te werken, ik kon wel thuis blijven, hij verdiende immers genoeg met schilderen...althans dat zei hij...En alhoewel het mij opviel dat Harry wel erg veel begon te drinken, kreeg ik nog geen argwaan...
Na een aantal maanden was onze liefde enigszins bekoeld en ik begon me te vervelen. Harry kwam steeds vaker niet thuis en als hij er was, was zijn beste vriend de fles en had 'ie weer eens geen zin om te praten. Ik besloot om stiekem weer te gaan werken, ik ging naar kroegen waarvan ik zeker wist dat Harry daar nooit zou komen. Helaas kon ik dit niet lang geheim houden, aangezien Harry zijn "vriendjes" overal te vinden waren...Op een avond kwam ik thuis en daar zat Harry..wachtend op mij. Hij vroeg waar ik geweest was...ik loog en zei dat ik naar een vriendin was om thee te drinken. Hierop werd hij woedend, sloeg mij in het gezicht en zei dat als ik nog 1 keer zo'n leugen zou vertellen, hij er persoonlijk voor zou zorgen dat ik het niet nog eens kon vertellen!
Daarop verliet hij het huis en liet mij in tranen achter...
Die nacht kon ik niet slapen, wat moest ik doen, weglopen of blijven?! En waarheen, hij zou me zo weer vinden...tegen de ochtend werd ik wakker..ik was blijkbaar toch in slaap gevallen. Harry stond naast het bed en zei dat we moesten praten. Hij was nuchter, in ieder geval voor zijn doen dan.
Hij zei dat als ik dan toch zo graag wilde werken hij wel een passende baan voor mij zoeken. Ik wist niet wat ik hier van moest denken, ik had altijd voor me zelf gezorgd en nu besloot ineens een man wat ik moest doen?! Nog voordat ik iets kon zeggen moest ik mij aankleden en meekomen.
We gingen naar 1 van zijn "vrienden". Simon Zwarts.
Zo, dus dit is dat onwillige dametje waar je het over had? hmm... ik heb gehoord dat jij naaister bent geweest? Dat komt mooi uit. Ik heb nog vrouwen nodig voor mijn naaiatelier, ga maar naar binnen, vooruit!
Maar..maar, wat doe je?, waarom doe je dit? stamelde ik tegen Harry. Harry keek me heel koeltjes aan en zei: ik ben je zat, maak je geen zorgen, Simon is een aardige vent. Hierop draaide hij zich om en liet mij daarachter...Verdoofd en overmand door emoties stond ik daar aan de grond genageld totdat Simon mijn arm vastpakte en meenam, meer sleurde naar een klein smerig hok, gevuld met een bureau en wat naaispullen. Zo dit is je nieuwe thuis meisse, maak me mooie dingetjes, dan zal ik je verder met rust laten hehe, hierop gooide hij de deur dicht en op slot, ik zat gevangen!
Hoe had Harry mij dit aan kunnen doen?! Was ik nu maar weggelopen! Het leek in het begin allemaal zo mooi en nu zat ik hier in dit hok, verslagen, hongerig, verlaten en...zwanger...
Re: Spider@work (update 16/02/2011)
Wow! Heel mooi geschreven!
Re: Spider@work (update 16/02/2011)
thx
Re: Spider@work (update 16/02/2011)
Super