hmm..ik heb 3 opties voor me zelf gemaakt voor het 2de hoofdstuk
1: Ik ga door met het verhaal op de voorgaande manier;
2: Ik begin met een stukje uit het heden;
3: Het verhaal begint bij een totaal ander persoon.
Graag jullie mening^^
dank :bloemetje
liefs,Spider
Een elf en zijn verhaal(drama)Update 30-12-2014
202 berichten • Pagina 3 van 11
Re: Spider@work (polletje)
2
Re: Spider@work (polletje)
Ik heb het polletje even bovenaan neergezet
Re: Spider@work (polletje)
Heel mooi dagboek!!!!!!
kan niet wachten op de volgende update.
kan niet wachten op de volgende update.
Re: Spider@work (polletje)
thx ^^ nog meer stemmers?
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
Hoofdstuk 2
Na een poosje op het bankje gezeten te hebben, schrok ik op uit de kluwen van emoties en gedachtengangen in mijn hoofd. Lynn begon te huilen, hij had waarschijnlijk honger en...hij rook ook niet zo fris...pffff!, ik moest hem verschonen, maar waarmee? ik had niks mee kunnen nemen. Alles wat we hebben zijn de kleren om mijn lijf en Lynn zijn dekentje...
Ik besloot om op zoek te gaan naar de bewoonde wereld. Ergens moesten er toch mensen zijn die een radeloze elf konden helpen? ik sustte Lynn en hij hield op met huilen, hopelijk voor een tijdje. Ahhh..mijn spieren deden pijn toen ik op stond..en mijn gezicht brandde, maar Lynn was op dit moment het belangrijkste.
Ik liep het park uit en stond even stil om te kijken waar ik heen moest. Het begon te schemeren en ik was blij dat het zo licht was. In de verte zag ik een vaag lichtschijnsel. Ik liep er naartoe. Het bleek een lieftallig klein huisje te zijn, met overal planten en bloemen. Ik besloot hier aan te kloppen en om hulp te vragen.
Daar ging 'ie dan..een elf die om hulp moet vragen bij mensen...dat ik dat ooit mee moest maken. ik voelde me verloren...Ik klopte aan en een oudere vrouw deed open. Ik schrok even. Elfen verouderen namelijk wel, maar je kunt het amper aan hun lichaam zien. Deze vrouw moest al behoorlijk oud zijn, voor een mens dan.
Ze keek mij aan met vriendelijke ogen en vroeg of ze mij ergens mee kon helpen. Ik verontschuldigde mij voor het storen op het vrij vroege uur en vroeg of ze wellicht een beetje melk kon missen. Waarom weet ik niet, maar ik vertelde haar bijna ons hele verhaal en waarom ik nu bij haar op de stoep stond.
Geduldig hoorde ze mijn relaas aan en vroeg me tenslotte of ik niet liever binnen wilde komen. Ze glimlachte zachtjes en zei: Mijn naam is Tara Denver en u bent? Maar kom toch eerst verder, dan maak ik ontbijt voor u. Kom mijn schatten, het is veelste koud buiten voor een baby. Blij en lichtelijk beschaamd ging ik in op haar aanbod..ik had me geeneens voorgesteld, ik had schijnbaar mijn manieren ook verloren...
Na een poosje op het bankje gezeten te hebben, schrok ik op uit de kluwen van emoties en gedachtengangen in mijn hoofd. Lynn begon te huilen, hij had waarschijnlijk honger en...hij rook ook niet zo fris...pffff!, ik moest hem verschonen, maar waarmee? ik had niks mee kunnen nemen. Alles wat we hebben zijn de kleren om mijn lijf en Lynn zijn dekentje...
Ik besloot om op zoek te gaan naar de bewoonde wereld. Ergens moesten er toch mensen zijn die een radeloze elf konden helpen? ik sustte Lynn en hij hield op met huilen, hopelijk voor een tijdje. Ahhh..mijn spieren deden pijn toen ik op stond..en mijn gezicht brandde, maar Lynn was op dit moment het belangrijkste.
Ik liep het park uit en stond even stil om te kijken waar ik heen moest. Het begon te schemeren en ik was blij dat het zo licht was. In de verte zag ik een vaag lichtschijnsel. Ik liep er naartoe. Het bleek een lieftallig klein huisje te zijn, met overal planten en bloemen. Ik besloot hier aan te kloppen en om hulp te vragen.
Daar ging 'ie dan..een elf die om hulp moet vragen bij mensen...dat ik dat ooit mee moest maken. ik voelde me verloren...Ik klopte aan en een oudere vrouw deed open. Ik schrok even. Elfen verouderen namelijk wel, maar je kunt het amper aan hun lichaam zien. Deze vrouw moest al behoorlijk oud zijn, voor een mens dan.
Ze keek mij aan met vriendelijke ogen en vroeg of ze mij ergens mee kon helpen. Ik verontschuldigde mij voor het storen op het vrij vroege uur en vroeg of ze wellicht een beetje melk kon missen. Waarom weet ik niet, maar ik vertelde haar bijna ons hele verhaal en waarom ik nu bij haar op de stoep stond.
Geduldig hoorde ze mijn relaas aan en vroeg me tenslotte of ik niet liever binnen wilde komen. Ze glimlachte zachtjes en zei: Mijn naam is Tara Denver en u bent? Maar kom toch eerst verder, dan maak ik ontbijt voor u. Kom mijn schatten, het is veelste koud buiten voor een baby. Blij en lichtelijk beschaamd ging ik in op haar aanbod..ik had me geeneens voorgesteld, ik had schijnbaar mijn manieren ook verloren...
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
Wat een lieve vrouw!!
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
Super!
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
die vrouw is echt een schat, leuke update!
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
Geweldig Spider, echt heel mooi. En ook zo goed geschreven, je zit er meteen helemaal in!
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
Zoo gewelig
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
Updateeee?
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
Im vertrouw dat oude mevrouwtje niet
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
thx
hopelijk morgen een update...ik ben nu echt te moe om te updaten.
liefs,
Spider
hopelijk morgen een update...ik ben nu echt te moe om te updaten.
liefs,
Spider
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
Wanneer komt er weer een update?
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
JAAAAAAAH UPPEN NU
Re: Spider@work (polletje voorbij, update 11/10/2010)
spider was even afwezig, lang weekend weg, een update komt er binnen een paar dagen aan