leuk begin

Leuk. Dit verhaal ga ik zeker volgen.

leuk bedacht!! ben benieuwd

Dezelfde dag nog kwam Maarten bij de salon langs. Ik had nooit verwacht dat hij een make-over zou willen. We raakten een beetje aan de praat. Maar,begrijp me niet verkeerd, hij was nog steeds niet mijn type. Hij is heel grappig en charmant maar ik val niet op dunne nerds. Ik heb een man nodig waarmee ik moet lachen maar ik wil ook een buik vol vlinders als ik hem zie. Dat heb ik nu niet met hem.



Ik neem alles terug wat ik heb gezegd. Kijk hem nou! Dankzij mij is hij gewoon, euh, lekker! Als hier geen mooi kindje uit zal komen dan weet ik het ook niet meer. Mijn buik zit zo vol vlinders dat ik bijna niet doorhad dat hij mij mee uitvroeg. Of ik wat met hem wilde drinken? Ben je gek, natuurlijk!



Eenmaal bij het koffietentje aangekomen deed Maarten opeens heel zenuwachtig en verlegen. 'Esther, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen.' Ik moest een beetje lachen van deze omslag. 'Zeg het maar gewoon, doe niet zo verlegen.' Maarten kuchte en keek me recht in mijn ogen aan. 'Ik vind je geweldig Esther. Je boeit me al vanaf de eerste keer dat ik je zag. Ik had nooit verwacht dat je met zo iemand als ik uit zou willen, maar hier staan we dan.'



Zelfs ik werd hier een beetje verlegen van. Maarten pakte mijn handen, die door zijn aanraking begonnen te tintelen. 'Ik wil vaker met je uit, alleen als jij dat ook wil natuurlijk.' Ik gok dat mijn wens voor een baby snel uitkomt. Ik kan niet wachten!



'Natuurlijk wil ik vaker met je uit.' Nog even en ik ben moeder!

>>>>Update 2<<<<

Leuk!

leuke update

Een week vol liefde ging voorbij. Maarten kwam bijna elke werkdag naar de salon toe om mij op te halen of om even te zoenen in mijn pauze. Inmiddels kenden we elkaar al een stuk beter en ik was nog steeds verliefd. Ik wil binnenkort met Maarten praten over mijn wens, ik hoop zo dat hij mee wil werken.



Maarten was er dit keer heel vroeg, ik had nog geen eens pauze gehad! Hij zei dat hij wel even wachten. Ik vond dat hij er ziek uitzag, een beetje bleekjes. Ach, het zal wel niets zijn.



'Hai lieverd, ik heb eindelijk pauze. Sorry dat ik je zo lang heb laten wachten.' Ik voelde een vreemde spanning tussen ons. Het is vast niks. 'Hoe staat het me je uitvindingen en je boek?'



Maarten beet op zijn lip. 'Dat is ook de reden waarom ik hier ben.' Het bleef even stil, wat was er toch? 'Ja.....?' 'Ik moet weg, Ik moet research doen in Egypte. Ik moet morgen weg. Vergeef het me dat ik het niet eerder heb gezegd.' De tranen sprongen in mijn ogen. Ik heb net deze geweldige man ontmoet en nu moet hij al weg? Dit kan niet waar zijn!



'Hoelang weet je dit al?! Waarom heb je me niks gezegd. Je hebt dit expres gedaan, je wist dat ik verliefd op je zou worden. Vind je dit leuk? Is dit jou manier van je vermaken?' Ik kon mezelf niet tegen houden. Ik walgde van deze man, maar ik hou zou van hem.



'Het spijt me van alles wat ik heb gezegd. Ik weet niet hoe ik moet reageren. Kan je niet hier blijven, voor mij?' Maarten zuchtte en zijn schouders zakten naar beneden. 'Ik wist dit niet eerder. Maar ik zit aan een contract vast Esther, ik kan niet hier blijven. Het spijt me. Ik kom na je pauze terug, Ik hoop dat je op me wil wachten. En dan bedoel ik tot ik weer terug ben uit Egypte.' Zonder er verder nog een woord aan vuil te maken liep Maarten weg en liet mij alleen achter. Ik moest weer werken.



Van werken kwam er natuurlijk niks terecht. Ik moest steeds aan hem denken. Moet ik op hem wachten? Maar misschien blijft hij wel heel lang weg. Misschien wel zo lang dat ik te oud ben om kinderen te krijgen, dat kan niet. Ik kwam de dag maar net door. Waar bleef hij nou?



'Daar ben je dan eindelijk.' 'Heb je nog een beetje kunnen werken lieveling? Het spijt me dat ik je dag zo heb moeten verpesten. Vergeef me.' Ik voelde zijn warme hand op mijn wang en ik kon niks anders dan hem vergeven. 'Het is al goed Maarten. Hoelang blijf je weg?' 'Ik weet niet precies hoelang. Maar ik ben bang lang. Ik hoop alleen binnen 5 jaar terug te zijn. Het is egoistisch van me om te vragen of je op me wil wachten. Maar ik doe het toch, wil je op me wachten? Als ik terug ben wil ik met je trouwen en kinderen krijgen.' Dit kon niet waar zijn, 5 jaar wachten tot mijn wens in vervulling kan gaan? Maar dan ben ik een oude moeder! 'Ik kan dit niet Maarten. Ik kan niet 5 jaar alleen zijn, zonder jou. Ga nu alsjeblieft weg. Ik zal je nooit vergeten.'

De volgende dag was de laatste keer dat ik hem zag. Hij zag er geweldig uit. Na zijn kus wist is het zeker, ik hou van deze man. Maar ik kon het hem niet zeggen, hij moest weg. 'Tot ziens, lieve Maarten.'

>>>>Update 3<<<<

Wow, twee updates achter elkaar. Leuk verhaal.

Ik had even niks te doen:P Nu moeten jullie helaas weer wachten tot zaterdag.

Echt leuk! Kan niet wachten tot zaterdag

Leuke updates!

leuk

Omg, wat dramatisch, ik krijd tranen in my eyes. =o0

echt mooi

I am just getting started!

Dit ga ik volgen

leuk

Update :applaus



Hoe zou ik hem ooit kunnen vergeten? Hij heeft mijn hart meegenomen naar het buitenland en ik weet niet wat ik moet doen. Beide wisten we dat ik niet op hem kon wachten maar ik wilde niet op hem wachten. Ik wilde verder met mijn leven, een kind krijgen en moeder zijn. Ik moest hem zien te vergeten.



Muziek deed me altijd goed op zulke dagen. Het vrolijkte me op en vulde me van binnen. Ik had deze jongen al een paar keer zien spelen maar ik had nooit naar hem gekeken alsof hij een potentiele lover was.



Er stonden al een aantal mensen bij dit snoepje te kijken, ik moest en zou opvallen. Zo gezegd zo gedaan, ik begon spontaan te dansen.



Na zijn optreden kwam de sexy muzikant naar me toe. Hij stelde zich voor als Jeremy en hij sprak met me over zijn dromen en wensen. Hij was nog zo jong in zijn doen en laten maar op de één of andere manier voelde het goed, deze afleiding.



Ik kon zelfs weer lachen! En heel even, ik bedoel echt maar heel even, dacht ik niet naar Maarten. Zal deze jongeman mij verlossing brengen van de liefde?



Het ging allemaal zo snel, voor ik het doorhad stond Jeremy met me te flirten en had hij zich bij mij thuis uitgenodigd. 'Tot vanavond, bella!'



De avond kwam veel te snel en Jeremy hield zich aan zijn woord. 'Daar ben ik dan, krijg ik nog een rondleiding?' Het klonk als een commando maar hij bracht het zo charmant dat het me niet uitmaakte. 'Er is niet veel om te laten zien. Dit is mijn keuken/woonkamer. Ik zal je even snel mijn slaapkamer laten zien.'



'Nou dit is dan mijn slaapkamer, en nu heb je mijn hele huis gezien.' Jeremy keek goedkeurend rond. 'Mooi huis.' mompelde hij. Plotseling voelde ik zijn lippen op de mijne.



Ik had niet zo goed door wat er gebeurde, het gebeurde gewoon. Ik verdronk in zijn ogen en zo bedreven we de liefde.



En zo ging het bijna een jaar door. We speelden spelletjes alsof we weer kinderen waren,



We maakten ruzie alsof we al jaren getrouwd waren,



En we waren verliefd alsof we elkaar nog maar net kenden. De hele relatie was heel erg intens.



Ik dacht er vaak over na, is dit wat ik altijd al wilde? Hoe zag onze toekomst eruit, zal het altijd zo blijven? Ik moest een knoop doorhakken, samen of alleen verder.



Ik wist het zeker met mijn verjaardag. Ik had de hele dag zitten wachten op meneer en hij kwam aangeschoten thuis om mijn verjaardag eindelijk te vieren. Dit is niet wat ik wil.



De volgende morgen riep ik Jeremy en zei ik dat we moesten praten. 'Dit wordt hem niet Jeremy. Ik vraag je om weg te gaan.' Jeremy stak zijn armen naar me uit. 'Maar liefste! Laat me je aanraken, laat me je van deze gekke gedachten afbrengen.' 'Raak me niet aan Jeremy, we hebben andere dromen en ik wil dat je nu weggaat. Ga weg.'



Toen Jeremy al zijn spullen had gepakt was ik weer in bed gaan liggen om na te denken. Ik ben inmiddels al 33 jaar en ik ben nog steeds geen moeder. Ik zou per direct serieus op zoek gaan naar een geschikte man voor mijn kind.

Die nacht droomde ik weer over Maarten, die verder weg leek dan anders.

>>>>Update 4<<<<

mooi
erg leuke update

Dankjewel!

Volgende keer: Esther gaat op zoek naar een man, zal hij haar Maarten doen vergeten?