Je hebt helemaal gelijk Jenny! Ik ga nu spelen en er komt vandaag nog een update!

Jheeee!! :D

Ik ga nu weg, dus ik lees het laat in de avond pas ..

Toen ik later die middag terug kwam zat Maarten daar al op me te wachten. Ik begin me steeds meer af te vragen hoe ik dacht dat ik zonder man kon, dit gevoel is geweldig! Ik vind het zo lief van hem dat die daar zo op me wacht.



'Esther! Daar ben je dan. Ik heb een lunch voor ons tweeen gemaakt. Vind je het niet erg om hier te eten?' Hij keek me ongerust aan.
'Ik vind het geweldig om hier met jou te eten en gewoon met jou te zijn.' En alsof het vanzelf sprekend was gaf ik hem een kus. Wat voelde dit vertrouwd.



De volgende dag na het werk pakte ik de sla die ik van Donald zijn moeder had gekregen en maakte een salade. Ik vond de salade heerlijk, helaas vond Maarten hem niet zo lekker. Maar dat maakt niet uit, dan blijft er extra veel voor mij over! Als ik goed heb gekeken is er nog genoeg voor een week!



De tijd ging langzaam in dit vakantiehuisje. Ik heb me nog nooit zo rustig gevoeld. Die middag had ik een lang en warm bad genomen om vervolgens in een zwart jurkje te schieten. Net toen ik wat melk wilde pakken voelde ik hevige pijnscheuten in mijn buik. Ik herkende dit gevoel nergens van en wist ook niet hoe dit kwam. Maar met twee minuten was het gevoel over en dacht ik er niet meer verder over na.



Die avond at ik in mijn eentje, Maarten had een sollicitatie gesprek bij een middelbare school hier in de buurt en was gelijk uitgenodigd voor een etentje. Het maakte me niet zoveel uit, ik had nog wat salade over en at deze gretig op.



Ik keek op mijn horloge, half 8. Maarten kon elk moment thuis komen. Ik had de deur opengezet zodat er veel frisse lucht binnen kon komen. Nog eventjes en ik kon weer met hem zijn.
Ik hoorde stappen bij de deur. 'Hey Maart!'



'Ik denk dat jij iemand anders verwacht!' Ik keek omhoog en daar stond meneer Humfort, Donald zijn vader, wat moest hij hier nou?!
'Dag meneer Humfort, wat is er loos?' Hij trok me aan mijn haren mijn stoel uit.
'Wat denk je? Dom mens. Zomaar mijn zoon verlaten voor een andere man? Ik snap niet dat hij je niet meer heeft aangedaan. Je hebt zijn hart gebroken! Maar vooral zijn trots!'



'Kijk jou nou. Wie denk je wel niet dat je bent? Je bent helemaal niets, hoor je me? NIETS!' Meneer Humfort gaf me een zet naar achter waardoor ik nogal wankel op mijn benen stond.



'Kijk me niet zo stom aan mens!' Voor ik het wist dook hij om me en probeerde hij me te wurgen. Ik probeerde me los te wrikken maar hij had me heel strak vast. Ik hief mijn knie op waardoor ik hem in zijn kruis raakte. Ik kon niet meer goed zien, mijn hersenen hadden even zuurstof tekort. Maar ik hoorde in de verte Maarten mijn naam roepen en dit gaf me kracht. Ik duwde meneer Humfort van me af en stond op. Daar stond Maarten, eindelijk.



'Mijn huis uit! Wie denkt u wel niet dat u bent? Scheer je weg voor ik de politie bel!'
Meneer Humfort was klaarblijkelijk geschrokken van de kracht die ik toch had en hij liep snel weg.



'Lieverd! Wat gebeurde er? Gaat het met je?' Maarten sloeg zijn armen om me heen en duwde me dicht tegen hem aan. 'Er was niks schat, het is voorbij.'



De volgende dag durfde Maarten me bijna niet alleen te laten. Maar ik voelde me prima, ik had zelfs weer zin in eten! Ik nam dus een groot bord salade en at deze snel op.



Ik had mijn bord net afgewassen toen ik dezelfde steken als de dag ervoor weer in mijn buik voelde. Ik voelde mijn benen trillen en wilde op bed liggen. Maarten hielp me even onder de douche en trok me mijn kleding aan. Maar ik voelde me nog steeds niet goed, ik moest op bed liggen.



Op bed viel ik direct in slaap. Maarten kroop naast me en bleef volgens mij naast me liggen. Maar ik had niks in de gaten, ik sliep de hele tijd en wanneer ik wel even wakker was merkte ik niet wat er om me heen gebeurde.
Ik voel me verschrikkelijk.

Update

Leeuuukk
Ik denk dat ik weet waar ze de steken van heeft

Leuk, ik had niet verwacht dat diegene kwam!!!
Op het laatste plaatje zie je in Maarten`s rechterglas van zijn bril een scherm, van de tv?

leuke update

Leuke update. Steken van de salade?..

Jenny schreef:Leuk, ik had niet verwacht dat diegene kwam!!!
Op het laatste plaatje zie je in Maarten`s rechterglas van zijn bril een scherm, van de tv?

Hmm niet dat ik weet nee
Misschien het raam, of de verlichting van mijn camera!

Weer bedankt voor jullie reacties!

LEUKLEUKLEUK!

Er zal wel wat verkeerds gevallen zijn hé?

leuke updates weer (ik lees er nu 2 sinds de vorige keer dus vandaar )
hmm.. ik heb een vermoeden over hoe dit gaat lopen

Super!

Ik weet wat die steken zijn. oooooo stoute oma

AiAiAiii... Wat zijn die ouders eng...

Ik ga maar weer eens een update maken

jeeej

De volgende dag werd ik wakker in mijn ondergoed en ik denk aan t-shirt van Maarten. Ik voelde me al een klein beetje beter. Ik had alleen nog maar kramp in mijn buik en ook voelde ik me in mijn hoofd wat licht. Maar ik denk dat een W.C. bezoekje en goed wakker worden wonderen doet.



Eenmaal beneden pakte ik een groot bord met salade. Vitamine van een zelf gekweekte sla maakt ieder mens beter. Maarten was al op zijn werk, zijn eerste werkdag als docent! Ik vond het zo spannend voor hem. Ik wilde hem graag verrassen met een schoon huis, een uitgebreid diner en een mooie jurk. Ik stond op om mijn bord af te wassen. Maar plots voelde ik aan alles in mijn lichaam dat het helemaal verkeerd ging.



Ik waggelde naar de bank toe en liet me erop vallen. Mijn buik stond gespannen van de kramp en de steken en mijn hoofd barstte bijna uit elkaar. Ik probeerde nog het licht weg te krijgen maar voor ik het in de gaten had was het al donker voor mijn ogen. Was ik flauw gevallen of sliep ik simpel weg? Waar is Maarten, ik wil Maarten. Hij moet me helpen. Help, help me dan toch..



Voor mijn gevoel nog maar een paar minuten daarna hoorde ik Maarten mijn stem roepen. Kom op Esther, rechtop zitten en doen of er niks aan de hand is. Geen enkele man wil een zwakke vrouw.
'Haaai Maarten! Wat toevallig dat jij hier bent zeg. Moet jij niet je kindjes pesten?' Ik voelde dat ik mijn ogen niet goed open kon houden en mijn hoofd bewoog raar heen en weer.
'Zo is het genoeg Esther. Ik breng je naar boven en ik bel een dokter. Dit kan niet zo. Heb je wel goed gegeten?' Plots moest ik heel hard schater lachen. 'Natuurlijk! Ik heb een bord vol heerlijke salalalaaade gehad. Jammie.' Ik glimlachte vaag en probeerde Maarten strak aan te kijken. 'Bed?' Ik stak mijn armen uit. Maarten tilde me op en bracht me naar bed.



Maarten knipte een lampje aan maar ik deed hem weer uit. 'Hoofd is allergisch voor licht.'
Hij pakte zijn telefoon en belde snel het ziekenhuis. 'Euh Hallo? Dag mevrouw. Mijn vriending euhm, gewone vriendin of nee, ik bedoel partner. Ik weet het niet zo goed. Maar zij is ziek. Ze doet zo raar. Hoelang? Euhm een dag of 2? Maar sinds deze avond pas zo erg.'
Maarten pakte mijn hand. 'Met een uurtje komt er een zuster. Rustig aan maar.'

Maar ik kreeg dit allemaal niet mee, ik was weer ver weg in mijn eigen wereldje in mijn hoofd.



De deurbel ging, Maarten rende naar beneden en trok hem open. hij schrok van wat hij zag, daar stond een breed gebouwde vrouw maar het was overduidelijk een man met een pruik. 'Goedenavond?' 'Aaach dag jongeman! Je had gebeld? Hier ben ik dan, ik kom even bij je vrouwtje kijken.' De stem van de zuster schoot van hoog naar laag, alsof hij/zij niet wist hoe die moest praten. 'Ze is boven, maar ken ik u nergens van?' Maarten leidde de vrouw naar boven. 'Onmogelijk, ik, euh, ik woon hier net.'



'Daar is uw mooie vriendin. Ze slaapt vast, dan ga ik haar niet wakker maken. Waar had ze allemaal last van?' Maarten krabde zichzelf op zijn hoofd. 'Ik weet het niet precies, last van haar buik en ze deed heel wazig vanavond. En nu ligt ze daar.' De zuster voelde aan mijn voorhoofd. 'Geen verhoging, wel hoofdpijn?' De zuster wilde licht aandoen maar Maarten hield haar tegen. 'Ja heel erg, haad hoofd is allergisch voor licht zei ze.' De zuster keek Maarten boos aan. 'Meneer, heeft u haar zwanger gemaakt?' Maarten zijn mond viel open van verbazing. 'Zwanger? Ik heb haar met geen vinger aangeraakt!'

De zuster pakte haar tas. 'Mooizo' Mompelde ze met haar mannenstem. 'Pardon?' Maarten liep achter de zuster aan. 'Oh niks, laat haar maar veel fruit en groente eten. Vooral sla is heel erg goed.' En toen liep de zuster de deur uit.

Volgende keer: Sla, sla en nog meer sla.

Leuk

DIE ZUSTER IS ...... !!! :o super update

goede update

Super leuk verhaal en een leuke update! Ik ga het vanaf nu volgen. Ik weet denk ik al hoe dit verder gaat, die zuster vertrouw ik niet zo...