En dan hier, op de beloofde dag, het beloofde vervolg:

Het is alweer avond en Alexander wordt net wakker van zijn middagdutje als hij gebeld wordt.
"...". "Hai lieverd." neemt Alex op. "...". "Het is bijna 11 uur waarvoor moet ik naar het stadhuis komen?". "..." "Okè, zie ik je daar." en Alex hing op.

Net als Alex heeft opgehangen komt Ella binenlopen. "Hè lieverd. Lekker geslapen? Ik ga nog even fitnessen." zei ze.
"Is goed. Ik ben dalijk weg, ik heb afgesproken bij Snackbar Hoddes met de jongens." is Alex' antwoord.
"Okè is goed. Maar ik blijf niet op je wachten. Ik ben al moe en laat staan na dat fitnessen." waarschuwt Ella.
"Nee, dat snap ik. Tot morgen dan." antwoordde Alex, toen gaven ze elkaar een kus, en Alex bevond zich op weg naar het stadhuis.

Eenmaal bijhet gemeentehuis... "Hey Tori. Goed je te zien." zei Alex enthousiast toen hij Tori zag. "Eeh, ja. Hoi Alexander." antwoordde ze gefrustreerd.
Alex merkt dat Tori gespannen is. En gelijk denkt hij aan het feit dat hij nu verloofd is met Ella, en de verkering met Tori dus eigenlijk moet verbreken.
"Ik moet je iets vertellen ALex." zegt Tori zenuwachtig. "Ik jou ook." Bekent Alex. "Okè, ga jij maar eerst." zegt Tori begripvol.

"Ik brandt maar meteen goed los. Ik heb sinds ene paar weken een vriendin. We zijn verloofd. Ik moet onze relatie verbreken." zegt Alex in èèn adem.
"WAT? Dat meen je niet! Alex, dat kun je niet menen! Je breekt mijn hart!" antwoordde Tori verward. "Dit is het beste. Het is lullig te zeggen, maar ik voel veel meer voor Ella."
probeert Alex uit te leggen. "Toch niet die Ella Steel he? Die zogenaamde 'rockchick'?" zei Tori vol afschuw. "Jawel die ja. En we zijn hardstikke gelukkig." verdedigde Alex zichzelf.

"Okè, als het zo moet. Dan ga ik jullie zognaamde gelukkigheid nu verstoren, Alex." zei Tori. Afwachtend twijfelde Alex of Tori misschien gek was geworden.
"Ik heb geldproblemen, Alex. Dat gedoe met de recessie, je kent het wel. En daardoor..." Alex onderbrak haar: "En wat kunnen jou geldproblemen MIJ schelen?" vroeg hij.
"Nou, Alexander van de Kerkhof. Je hebt een dochter. Ja, kijk maar niet zo dom, een dochter. Ik kan niet meer voor haar zorgen." zegt Tori. "Wij hebben een kind?!" schreeuwde Alex woest, maar ook verwardt.
"Ja. Ben maar niet bang dat je Ellatje poepluiers moet verwisselen, Rachel is inmiddels al 17. Morgenochtend komt ze naar jullie huis, daarna zul je nooit meer last van mij hebben."

Nog steeds verward komt Alex thuis. "Ella ik ben eerder thuis kom eens hierheen!"
Alex was zo goed als in paniek. Nadat Tori alles verteld en uitgelegd had was hij meteen naar huis gegaan.
Ella was een workaholic en had vast en zeker geen zin in een puberende dochter.
Dit konden nog wel eens serieuze problemen betekenen.

Zodra Ella beneden in de keuken was, stak Alex van wal. "Ella, luister." begon hij.
"Ik had tot voor vanavond een vriendin, Tori, ik heb het toenet uitgemaakt. Ik zag haar al een hele tijd niet meer, wees niet bang." startte Alex voorzichtig.
Ella gaapte, "Oh, oke. Bijna al mijn vriendjes gingen vreemd." zei Ella relaxt. Alex was even verward: Urgh, vrouwen. Zo onvoorspelbaar, dacht hij.

"Ella, blijkbaar heb ik een dochter, Rachel, van 17. Alsjeblieft Ella, probeer haar te accepteren. Ik heb haar nog nooit ontmoet." zei Alex, bang voor wat er ging komen.
"J-Je hebt een, een, d-d-dochter?" zei Ella verward. "Ja, blijkbaar." zei Alex toegevend.
"Wanneer ontmoet ik haar?" vroeg Ella. "Morgenochtend. En ze komt hier wonen, Tori kan niet meer voor haar zorgen." vertelde Alex verder.

"Wees niet ban El, we slaan ons er wel doorheen. Je bent in korte tijd heel veel voor me gaan betekenen." Zei Alex. "En da's wederzijds." vertelde Ella.
Ella voelde vanalles tegelijk. Verdriet, vermoeidheid, blijdschap. Alles. Hoe moest dit nou verder?
Ja jongens, hoe gaat dat verder? Wacht maar op het vervolg, ik weet het namelijk zelf ook nog niet!
Kuss.